Gra Zerna (Część II)

- Nie bójcie się, jestem Asasynem... Pomogłem wam bo moi wrogowie ich finansują... A co do ciebie... Masz dar, widzę to po tobie... Wiem gdzie możesz czuć się bezpieczny... Chcesz skorzystać? - Spytałem się go podchodzilęm powoli acz nie gwałtownie... - Jestem Zern... Ten nieboszczyk z cmentarza

Chłopak spojrzał na Ciebie.
- Co to za miejsce? - spytał.
Spojrzał na swoich rodziców.
- Chociaż nie wiem, czy i tak nie będą ich atakować - zasmucił się.
Na Twoje kolejne słowa wszyscy troje bardzo się zdziwili.
- Słyszeliśmy o całej sprawie... jak to? Upozorowałeś własną śmierć? - spytała się kobieta.

- Wiesz... Trzeba chronić rodzinę... A biega mi o uniwersytet Xaviera - Odparłem uspokajając chłopak - Wiem co mowie... Patrz - Po czym wysuwam szpony i chowam... - Tam będziesz bezpieczny... Dam ci mapę... Powiedź że przysłał cię... Asasyn... - Po czym wdrapałem się i pobiegłem dalej...

- Dzięki, raczej tam pójdę... - powiedział młody.
Niedługo po tym byłeś w dalszej drodze. Ciągle czułeś się niespokojny. Poza tym pogoda zaczynała się psuć. Chmury, wiatr etc... No i wieczór już blisko, więc trzeba będzie pomyśleć o jakimś noclegu. Jak tak jednak biegłeś to usłyszałeś warczenie i coś uderzyło Cię elektrycznością.
- Grrraaawwwllll.... - usłyszałeś pomruk.

- O Kuźwa... - Po czym odskoczyłem wyciągając szable i patrząc co to sie dzieje - Wychodź albo posmakujesz stali - Odparłem czekajać aż to coś wyjdzie i zechce walczyć... Coś czułem że albo pokemon albo trener... Albo Wkurwiona Camille... Co wolał bym już 2 pierwsze opcje...

Jednak to nie była Camille, lecz taki pokemon:

- Graaawlll - zaczął on znowu warczeć i jego sierść się dość mocno iskrzyła od elektryczności.
Po chwili uderzył Cię on atakiem... Thunder! Przynajmniej masz swoją regenerację, która szybko naprawiła uszkodzenia w Twoim ciele. Mały stworek natomiast zdawał się być bardzo poirytowany faktem, że ktoś wszedł na jego teren...

Schowałem broń - Easy... King! Iron tail! Następnie Poison Sting by zatruć cholerę! - odparłem rzucając ballem. Zamierzałem go albo pokonać albo złapać... - Dobra! Teraz zastosuj na niem Shadow Claw by pod koniec uderzyć go przy pomocy Double Kick. To nieźle go zaboli. Na zakończenie szybki atak Peck oraz oraz Leer. - odaprłem

Twój pokemon zaczął zaciekle atakować przeciwnika. Ten jednak nie odpuszczał i ciągle atakował. Szkoda tylko, że głównie elektro ruchami...
- Graaawlll... - dziki stworek był wściekły.


N 80
E 40

- Dobra, King ostrożniej Zastosuj tylko Iron tail i w razie potrzeby obrony Double Kick. - Dodałem dość krótko wyjmując przed ostatniego Balla... - Dobra, to teraz kończymy to tak! Poke Ball - odparłem rzucając w poka i patrząc jak chowa się do kuli... W razie czego byłem gotowy na dalsza walkę...

Pokemon wkrótce niemal wykończył przeciwnika.
-Grr... - warczał electrike.
Niedługo rzuciłeś w stworka pokeballem i ten się dał złapać. Twój pokemon zadowolony machnął ogonem i ziewnął lekko znudzony.

Schowałem go po czym usiadłem w jaskini i rozpaliłem ognisko.. - Trochę tu posiedzę... - Odparłem chowając nowego balla i patrząc na chmury... - Blaze... Musze go podtrenować... Cos czuje ze templariusze nie dadzą tak łatwo za wygraną... - Po czym zdjąłem kaptur i rozsiadłem się wygodnie

Jaskinia była dość spora. Jej ściany były pomalowane... Zaraz? Pomalowane? Zobaczyłeś tutaj różne rysunki, teksty... Głównie co to jakieś sceny batalistyczne i stwory w nich wyglądały przeróżnie... Niektóre znales z legend, innych w ogóle... Części twoja wyobraźnia nawet nie ogarniała. Trafiłeś chyba do miejsca, gdzie jest opisana jakaś wojna.

- Jak znam życie wojna światów... Ehhh Nie dadzą mi spokoju nawet tutaj - Powiedziałem pod nosem wypuszczając Blaze'a - Dobra, idziemy w głąb... Rób za światło - po czym ruszyłem dalej... Moim celem było zobaczenie jak to cholerstwo jest głębokie... Oraz czy coś po drugiej stronie się znajduję...

Im dalej wędrowałeś tym lepiej wyciosane były ściany... Dziwne. Jednak jeszcze dziwniejsze było to, że czułeś zapachy ludzi tutaj... W końcu natrafiłeś na pancerne drzwi. Ktoś tutaj musi łazić. Na górze usłyszałeś popiskiwanie... Zubaty!
- Iaaa! - krzyknął jeden na twój widok.
Po tym obległa cie cała chmara krwiopijców.

- Blaze, Flamenthower! Następnie Dragon rage! - Wrzasnąłem blokując się szponami przed nimi tak aż Blaze je załatwi.. Wówczas złapałem tego co się wystraszył na mój widok - Wiem że to ty... Zmieniaj się i gadaj - Odparłem lekko go podduszajac - Nie mam ochoty na zabawę dzieciaku... Mów - Dodałem nieco bardziej... Srogo

- Hej puszczaj - krzyknął.
Po chwili już był człowiekiem.
- Ja tu tylko spałem.... - powiedział niewinnie.
Do tego słodkie oczy... Szkoła Camille, która teraz wyjątkowo cie rozklejała.
- Widziałeś gdzieś Kami? - spytał po chwili.

Opamiętałem się - Poszła w pizdu - Po czym zaciskałem ręce mocniej na jego szyi by nie dać mu szansy na zmianę - Wiele się zmieniło... Odeszła... Między mną a nią już skończone... Ja mam inne zadanie ona niech robi swoje... A ty... stoisz mi na drodze... I to bardzo - Odparłem zaciskając jeszcze mocniej by teraz jeszcze tracił powietrze... Próba zmiany go zabije - Zern nie żyje... Jestem tylko tym co z niego pozostało... A teraz.... Ty stoisz mi na drodze... Starasz się zmącić przypominajac ją... To Ostrzeżenie... Następnym razem będę mniej milszy - Odparłem i szybki ruchem wbiłem ukryte ostrze w jego prawy bark rzucająć go - Uciekaj... I nie wracaj więcej - Odparłem bez większych emocji... Po jego odlocie usiadłem... - "Kuźwa... gówniarz mi namotał w głowie o niej"

Ten jęknął i po chwili uciekł.
- Kami czekała, twoja wina! - krzyknął jeszcze i po chwili go nie było.
Ty natomiast trochę wybity z równowagi siedziałeś na ziemi tutaj.
- Chaas? - Blaze usiadł obok ciebie.

Po chwili wstałem i kierowałem się dalej - Mniejsza idziemy dalej - Odparłem idąc przed siebie... Nie mam czasu na rozterki... Ogarnąłem się i rozglądałem dalej - Skoro ten szczur tu spał to coś tu musi być - Odparłem idąc przed siebie...

Były pancerne drzwi...
- Chaa? - Twój pokemon przekrzywił łeb.
Po chwili ujrzałeś nie wyraźny symbol! Templariusze! Wszędzie go rozpoznasz... Tylko co oni mogą robić w takim miejscu? Na pewno nic dobrego. Twój pokemon zaczął warczec. Coś wyraźnie wyczuł.

- Dobra Blaze... Nie zaproszono nas na imprezę... więc wejdziemy sami - Po czym wbiłem szpony w drzwi robiąc piękny X i wykopujac je wchodząc - Yo! Nie przeszkadzam śmierdziele? - Odaprlem na wejściu rozglądajać się na boki. Ciekawiło mnie ilu ich tu jest...

Te drzwi okazały się mieć jakieś... Pol metra grubości. Minęło trochęnim ssię przebiłeś. Zarazza ddrzwiami stał oddział templariuszy.
- Żenada, jest sam... - powiedział jeden z nich.
- To ten ze szponami szybko magnesy! - drugi.
Po chwili rzucili w ciebie jakimiś urządzeniami. Te się włączyły i po chwili byłeś w silnym polu magnetycznym, a charmeleona powalił blastoise.

- Heh.. - Po czym ruszyłem się by wypuścić bombe dymną. Wówczas drugie ruszenie tyłkiem - NIDOKING! IRON TAIL W MASZYNĘ! - Wrzasnąłem wiedząc ze oni gówno widza a te moje cholerstwa do tego w zakonie przywykły... Gdy mnie uwolnił od razu oba schowałem i wskoczyłem po ścianie na jaas wyrwę... Obserwowałem ich z powietrza

Twój pokemon szybko się pozbył tego co trzeba i byłeś wolny. Po tym mogłeś się ukryć... Widziałeś jak templariusze biegają wokoło i się mobilizują. Do tego ponoć szykują coś na Ciebie wytrzymalszego.... Naiwni myślą, że dadzą jakoś radę Tobie, wielkiemu Wolverine! Coś Cię niemożliwie zaczęło uwierać w bucie.

Sprawdziłem co to po czym schowałem a sam rozejrzałem się po okolicy. Wówczas rozejrzałem się i zeskoczyłem cicho na jednego z niech zabijając po cichu z powietrza... Wówczas skryłem się w cieniu i rzuciłem bombę dymną prosto w nich... Wówczas wbiegłem z szablami i powybijałem ich... Chowając broń przeszukałem ciała w poszukiwaniu informacji i podszedłem do konsoli urządzenia...