Chwała koszmarom! - Ariell Grey

-Espi no bez jaj... Taki kundel ma cie pokonać? Wal w niego leer i czekaj na dogodny moment i wtedy atakuj Covet i Scartch na zmiane zaraz po sobie. Unikaj jego ciosów jak tylko będzie się dało. Jeżeli ci sie uda, to wskocz na niego i okładaj go Scartchem i odrazu odskakuj, żeby nie mógł ci nic zrobić!

Espurra poirytowały Twoje słowa i zagrzały go do walki. teraz stworek uderzył przeciwnika z dość dużą siłą, a Scratch było krytyczne. Drew nawet nie kłopotał się z ruchami zmieniajacymi statystyki, walił atakami ile wlezie. W sumie tez dobrze mu wychodziło, a Mightyena nie mógł ogarnąć dwóch pokemonów na raz.

E i S po 50%
M 30%

-Widzisz? Ten piesek nie ma z tobą szans! Pokaż mu kto tu rządzi! Teraz skocz nad nim i kiedy już wylądujesz, korzystając z siły skoku wybij się w jego stronę, atakując pazurami! Jeśli nadal będzie stać na nogach, dobij go Covet. Jesteś najlepszym pokiem na świecie.-chwaliłem pokemona aby pokazał na co go naprawde stać.

Udało się wam w końcu i przeciwnik padł niezdolny do walki. Szybko jednak odzyskał na tyle energii by gdzieś uciec, a zaraz obok jego trasy było przejście w niższe piętro.
- Brawo koleżko - Drew przybił piątkę ze swoim Sneaselem.
Twój Espurr także był bardzo szczęśliwy, że podołał.

plus 0,5 do lv.

Pogłaskałem swojego Espurra po łebku i schowałem go do balla.
-Koleżanko? To jest ona?-spytałem chłopaka, będąc lekko zdziwiony tym, że jego sneasel to ona.-Myślałem, że to jest chłopak.
Spojrzałem na zejście na niższy poziom.
-To wbijamy.-powiedziałem i zacząłem schodzić na dół.

- Powiedziałam "koleżko" nie "koleżanko" - powiedział Drew.
Pokręcił tylko głową i mruknął, żebyś mył uszy. Shina oderwała się od fotografowania ścian tutaj i wkrótce byliście niżej.
- Ostatnie piętro skrywa kawałek niejakiego Klejnotu Mroku - powiedziała w końcu dziewczyna, schodząc za wami.

/tam było koleżanko i poprawiłaś, czy mam zwidy? xdd/
-Klejnot Cienia? Co to za kamyk? Taki jak tamte? Moge sobie ułamać go kawałek?-zadawałem pytania jak małe dziecko, ale zawsze podobały mi się różnego rodzaju kamienie szlachetne, albo po prostu ładnie wyglądające, zwykłe kamyki.

//masz zwidy, koleżko//

- Nie, zupełne inny, mroczny... Nie wiem do konca co to, ale też ma jakiś związek z Darkraiem... Lub mocami, które masz, w sumie nie wiem, ale czy jesteś pewny, że chcesz iść? Mógłbyś na przykład oszaleć, sama nie wiem... - wysunęła najczarniejszą teorię jaką mogła.
Drew póki co znalazł gdzieś jakiś stary naszyjnik.
- Leżał przy jakimś szkielecie... Cóż i tak się temu komuś nie przyda, to wiecie... - powiedział.
Shina od razu go wzięła i zaczęła oglądać. Powiedziała, że najwięcej za niego by dostał w muzeum jakby co, bo pochodzi z prawdopodobnie około 500 r.p.n.e.

-Oszaleje? Nic nie mówie, ale ja już jestem szalony.-uśmiechnąłem się i spojrzałem na znalezisko Drewa.-Super prezent na walentynki, szkoda tylko, że ma ponad 2 tysiące lat.
Rozejrzałem się w koło w poszukiwaniu czegoś godnego uwagi.
/masakra już ze mną jest xddd ja sie cofam xddd/

Chłopak coś mruknął, ze nienawidzi walentynek. W koncu byliście przy kolejnych schodach i na niższych poziomach nie działo się nic szczególnego... Przeszliście ich nie wiadomo ile, aż na koncu znaleźliście się na jakimś korytarzu.
- No i to ostatnie piętro - powiedziała Shina.

-Żadnych chodzących trupów?-spytałem z sarkastycznym wyrzutem w głosie.-Do bani... A ten klejnot?
Przyjrzałem się pomieszczeniu, szukając czegoś, co mogłoby przypominać klejnot, lub coś w tym stylu.

- Może nie narzekaj bo jak się zjawią to będzie na ciebie - zaśmiał się Drew.
Musieliście iść kawałek tym korytarzem i dotarliście do wielkiej sali, gdzie nad kamienną kolumną lewitował kawałek dziwnego kryształu. Jakby człowiek szukał najbardziej czarnej na świecie rzeczy to zdecydowanie to byłoby najczarniejsze.
- "Tylko wyznaczony może tknąć kryształu" - przeczytała Shina. - Ariell, to chyba mmoże dotyczyć ciebie - powiedziała.

-No będąc w połowie Darkraiem i jeśli to jest jego kryształ, to pewnie moge go sobie wziąść. Jakby mi sie coś nagle zaczęło dziać to wiejcie, albo mnie zabijcie.-powiedziałem poważnie i podszedłem do kamienia z zamiarem wzięcia go.

Jak wziąłeś kryształ to ten momentalnie wbił się w ciebie, dokładniej w serce. Poczules ogromny ból i zimno. To było bardzo dziwne. Padłeś po chwili na ziemię. Jak się obudziłeś to Drew i Shina byli pochyleni nad Tobą.
- Eee jak się czujesz? - spytał się niepewnie Drew.
Sęk był w tym, że nic nie czułeś. Tylko dziwny chłód, zimno. Miałeś wrażenie jakby cie nie było, ale jednak byłeś...

-Jak ożywiony trup.-powiedziałem.
Obejrzałem swoje ciało i ręke.
-A mamusia mówiła, nie wiesz co to jest, nie tykaj.-mruknąłem sam do siebie i powoli próbowałem wstać.-Nawet zjadłem tego kamyka.
Pokazałem ręką miejsce, gdzie kamień wnikł.

Nie było tam nawet śladu. Wstales z małym problemem, dziwnie ci było.
- No bo chyba jesteś trupem, albo czymś innym... Nie mam pojęcia - powiedziała Shina wystraszona. - Przepraszam, to ja zaproponowałam byś go wziął - rozpłakała się.
Ręka była normalna ale czułeś, że dalej masz tą moc.

-Ej nie płacz, wszystko jest okej. Dobra, czuje się troche dziwnie, ale bywało gorzej.-Powiedziałem i zbierając się na odwage, spróbowałem przytulić dziewczynę.

Ta aż podskoczyła.
- Lodowaty jesteś... - powiedziała tylko ściszonym głosem, ale się nie cofnęła.
Drew tylko się na was jakoś dziwnie popatrzył i wyszczerzył się.
- Dobra chodzmy do góry - powiedziała w końcu dziewczyna i ruszyła w kierunku wyjścia. Zrobiła jeszcze zdjęcia wszystkiego tutaj.

-Ja lodowaty?-spytałem i dotknąłem Drewa w ręke.
Ostatni raz rozejrzałem się po sali i grzecznie poszedłem na wyższe partie wieży.
-Idziemy jeszcze na samą góre?-spytałem.

Drew się wzdrygnął.
- Tak! - powiedział.
Po chwili wspinaliście się na górę. Shina pokazała swoj zegarek, że jest już 23,więc lepiej będzie teraz pójść do pokecenter. Wszystkim chciało się spać. Ty też czułeś zmęczenie, ale nie tak byś był śpiący. Coraz dziwniej. Po godzinie udało się wam dotrzeć na górę.

-Byliśmy tu pół dnia ponad.-mruknąłem.-Ciekawe, czy N będzie coś wiedział na temat mojego nowego, zimnego ja.
Wyszedłem spokojnie z wieży.
-Czekajcie, mam szybszy sposób.-powiedziałem i wypuściłem żelka.-Hej mały, mógłbyś nas przerzucić do pc?

Pokemon kiwnął łebkiem i po chwili byliście w pokecenter.
- Mam nadzieję, że coś będzie wiedział - mruknęła dziewczyna.
N akurat się wydostał spośród tłumu wypytujących i miał mniej sił niż wy.
- Siema... - powiedział zaspany. - Coś niewyraźnie wyglądasz - powiedział do ciebie mężczyzna.

-A to to nic.-powiedziałem i przyłożyłem mu dłoń do policzka.-Co powiesz na to? Pomijając to, że już nie jest czarna.
Odwołałem Abre spowrotem do balla dziękując za pomoc.

N aż się wzdrygnął.
- Nie wiem... Stałeś się czymś w rodzaju nieumarłego? - zastanowił się. - Co takiego się stało? - spytał.
- Wchłonął odłamek klejnotu z wieży - powiedziała w skrócie dziewczyna.
- A-aha... Teraz chyba jesteś stabilny ale wygląda na to, że sporym kosztem - stwierdził.

-Sporym kosztem, czyli, że co? I co to znaczy stabilny?-powoli zaczynałem się w tym wszystkim gubić.
Spokojnie odetchnąłem i zacząłem się zastanawiać, czym ja w ogóle jestem.