Gra Lioli: Alice

Spojrzałam na niego. Spodziewałam się takiej odpowiedzi... Jednak to i tak nie zmieniło faktu, że szkoda mi było chłopaka... Po chwili znów położyłam się na głazie. Nic nie powiedziałam... no bo co miałam powiedzieć? Ryzyko zawodowe bycia magiem żywiołu... Nie będziesz się kontrolować... możesz zranić innych. A gdy Twoim żywiołem jest ogień... ryzyko jest wielokrotnie większe... Odwróciłam głowę w stronę Tresha. - Przykro mi... ech... tak głupio to brzmi... jeśli nie będziesz chciał to już nie wrócę do tego tematu... Usiadłam na głazie i zaczęłam się rozglądać... wydawało mi się, że to miejsce jest jakieś dziwne... ale... pewnie tylko mi się wydawało... Jest piękna pogoda, pokemony sobie buszują po lesie. Co złego może się wydarzyć?

Chłopak uśmiechnął się tylko
-Nie przejmuj się tym, temat do rozmowy jak każdy inny- odpowiedział na prawdę spokojnie, spojrzał na Ciebie i nawet się uśmiechnął, a biorąc pod uwagę wspomnienia o których powiedział mogłaś się domyslić, że nie było to łatwe, siedzieliście tak jeszcze z 20 minut, pogoda była ładna, pokemony dalej ćwierkały, mogliście już ruszyć, nawet sam Tresh kiwnął do Ciebie głową, żebyś się zebrała, tak też zrobiłaś i ruszyliście dalej, po chwili dotarliście do niewielkiej polanki na której w słońcu odpoczywały takie pokemony:

Uśmiechnęłam się do Tresha i ruszyłam za nim. Gdy zobaczyłam poke kwiatki mimowolnie wyciągnęłam pokedex i zeskanowałam kilka. - Treeesh... poczekasz sekundkę? jest dzień... chciałabym wyewoluować tylko moją Happiny... Mówiąc to sięgałam powoli do paska z pokeballami. W międzyczasie wybrałam pokemona, który był na podobnym poziomie co mój pokemon, reszta mnie nie interesowała... Wypuściłam Happiny i i wskazałam jej ręką na wybranego dla niej przeciwnika. - Happiny, użyj Fire Blast by oddzielić tego osobnika od jego stada.  Następnie wystrzel serię Fire Blastów by pokazać mu, że ma się nie zbliżać, potem Sweet Kiss, być może uda się go rozkochać w Tobie. Zwracaj uwagę na to jakich ruchów używa Twój przeciwnik, w następnej rundzie może uda Ci się któryś skopiować i zaatakować go jego własnym atakiem. Użyj Charm by go osłabić a potem wystrzel kolejną serię Fire Blastów. Pamiętaj, że przeciwnikowi nie wolno się do Ciebie zbliżyć. Im mniej razy Cię zaatakuje tym lepiej. Nagle naszła mnie pewna myśl... przecież to jest stado... może chcieć bronić tego osobnika. Wypuściłam więc Rocky'ego obok siebie. - ie będziesz brał udziału w tej walce... ale stój koło mnie i wyglądaj groźnie... Jeśli jakiś inny kwiatek się zbliży udawaj że go atakujesz za pomocą ember. Staraj się jednak nie zranić żadnego.

Przeskanowałas kilka pokemonów, zainteresował Cię jednak tylko jeden skan, a oto jego dane:

Sunflora/ samica/ lvl 16 Charakter: pokemon o wielkim sercu, kochający naturę pod każdym aspektem, akceptuje każdego spotkanego pokemona, uwielbia siedzieć na słońcu, nie lubi brzydkiej pogody, przepada za wycieczkami. ataki: jak na lvl

Od razu r

ozkazałaś swojemu pokemonowi zaatakować, ten od razu wykonał polecenie nie wahając się, w końcu chodziło o wykonanie twojego polecenia, a to było dla niej najważniejsze prawda? Ogniste ataki małej Happiny dawały jej mocną przewagę nad trawiastym pokemonem, który okazał sę całkiem dobry w tej walce, wczuł się i oddawał twojemu pokemonowi bez żadnego ale.

vs

Walka dalej szła świetnie, twój pokemon zyskiwał coraz większą przewagę dzięki ognistym atakom, dawał sobie radę na prawdę dobrze, przeciwnik obrywał coraz mocniej i cześciej przez co jego poziom hp spadał jeszcze szybciej

vs

-Ładnie wam idzie- zaśmiał się Tresh stojąc za twoimi plecami, wiedziałaś jednak, że sam nie miał ochoty na walkę inaczej wysłał by już jakiegoś poekmoan.

- Hej Mała! Słyszałaś? Wielki Władca Ognia nas pochwalił. Pora pokazać na co naprawdę nas stać żeby go nie zawieść. Uśmiechnęłam się lekko do Tresha jednak po sekundzie znów skupiłam się na walce. - No dobra! Użyj Fire Blast by podpalić trawę wokół Sunflory. Dzięki temu będzie miała problem z poruszaniem się i atakowaniem z bliska. Teraz Charm by osłabić jej atak i ponowie seria Fire Blastów. Tym razem jednak celuj w przeciwniczkę. I znów, jeśli będzie atakowała jakimś silniejszym ruchem lub będzie się leczyła to użyj Copycat by skopiować ruch i użyć go. Przez resztę czasu jednak strzelaj Fire Blastami, ten atak jest super efektywny na Sunflorze i nie ma sensu atakować jej poundem ani niczym innym. Strzelaj w nią tak długo póki nie padnie.

Walka dobiegła końca, a twój rywal padł bardzo szybko, na polanie nie było już żadnego słonecznika, pewnie uciekły kiedy tylko twoją walka z przeciwnikiem sie zaczęła

Happiny + 1,2 lvl

Pokemon po skończeniu walki zaczął się świecić, jego ciło zmieniło się na większe, po czym przed tobą zobaczyłąś takiego pokemona:

Stworzenie spojrzało niepewnie na swoje ciało, po czym obróciło się wokół własnej osi, aby sprawdzić jak teraz wygląda jak jego ciało się sprawdza, widać było, że maluch jest bardzo zadowolony ze swojej zmiany.

Podbiegłam do swojego pokemona i pogłaskałam ją po głowie... - Świetnie się spisałaś mała. No i ewoluowałaś, to wspaniale. Może trochę zapiec ale po tym poczujesz się lepiej. Wyciągnęłam Potiona i użyłam na co większych obrażeniach Chansey. Potem wyciągnęłam pokedexa i zeskanowałam pokemona po czym schowałam stworka do pokeballa. Podeszłam do Sunflory i przykucnęłam przy niej. - W porządku mała? Trzymaj. Doda Ci nieco energii żebyś mogła wrócić do stada. Wyciągnęłam z torby i podałam kwiatkowi kawałek batonika, który zgarnęłam z domu (zwykły batonik, niedodający lvl...). Potem wróciłam do Tresha. - Tresh?? Moglibyśmy wrócić na chwilę do tego jeziorka? Chciałabym spróbować złapać jednego z tych poke łabędzi...

Podałaś swojemu pokemonowi potiona, ten oczywiście nastawił się wiedząc, że nie zrobisz mu nic złego, po czym przeskanowałaś pokemona, a oto jego dane:

Chansey/ samica/ lvl 16,5 charakter: Chansey dalej oddana, odważna, jednak teraz o wiele silniejsza, nie boi się żadnego wyzwania, jednak pojawiła się u niej jedna wada, pokemon uważa, że jest niepokonany, kazdy rywal z którym walczyła był dla niej aż za łątwy, przez co urodziło się w jej małym móżdżku przekonanie, że nikt jej nie pokona ataki: pound, copycat, Heal Bell, charm, Sweet Kiss, Fire Blast, double- edge, defense curl, growl

Chwilkę po tym schowałaś pokeball z Chansey do plecaka
-Możemy jeśli aż tak bardzo chcesz- powiedział twój towarzysz i ruszył przed tobą cofjąc sie w miejsce które niedawno temu minęliście.

- Dziękuję, chodźmy. - Ego Chansey dość mocno się zwiększyło... może być z tym później problem... Jednak będę musiała się tym zająć... w końcu to mój pokemon... Szłam dalej zastanawiając się jak podejść do tej sprawy. Jednak na to będę miała jeszcze czas. Zaczęłam myśleć jak dostać się do pokemonów, które znajdowały się na środku jeziora. W głowie pojawił mi się pewien pomysł jednak szanse na to, że się uda były niewielkie. No cóż... nie miałam zbytnio ochoty wydzierać się na cały głos żeby mój pokemon mnie usłyszał...

Wróciliście do jeziorka, miałaś tyle szczęścia, że pokemony siedziały na brzegu skupiąc sobie jakieś roślinki, były wręcz na wyciągnięcie twojej ręki, albo pokeballa, jak kto woli, Tresh czekał spokojnie na to co zrobisz, sam nie wiedział czemu chciałaś wrócić do tych pokemonów, dlatego czekał nie odzywając się do Ciebie jak na razie ani słowem, dziki stworzenia ignorowały was.

Wyciągnęłam pokedex i zeskanowałam kilka łabędzi. Szukałam jakiegoś z dość ciekawym charakterem i poziomem ok 15. Gdy już znalazłam takiego który mi się spodobał wypuściłam Chikoritę i wskazałam jej ptaka, z którym będzie walczyć. - Oddziel tego pokemona o stada z a pomocą Leaf Storm. Następnie zbliż się do niej i użyj Body Slam. Potem odskocz i użyj Poison Powder. Zatrucie przeciwnika powinno dość mocno ułatwić nam walkę. Staraj się utrzymać odległość i atakuj używając Leaf Storm. Jeśli łabędź zrani Cię mocniej to ulecz się za pomocą Synthesis a potem dalej atakuj używając Leaf Storma.

Najciekawszy z nich okazał się taki pokemon:

Ducklett/ samica/ lvl 13 charakter: Bardzo skryty pokemon, nigdy nie mówi na co ma ochotę, co powinno zostać zrobione, został odrzucony przez stado, jednak mimo wszystko trzyma się ich, maluch ma syndrom sztokholmski, boi się nie zgodzić z innym pokemonem, a co dopiero odezwać się do jakiegoś trenera, ma wielki potencjał, jednak jego wszelkie minusy ograniczają go aż za bardzo ataki: jak na lvl

Od razu wydałaś polecenia swojemu pokemonowi, ten oddzielił jakoś malucha od stada, w sumie nikt nie przejął się jego zniknięciem a to było bardzo smutne, walka się zaczęła, Chikorita radziła sobie jakoś nieporadnie, a Ducki? Ten pokemon był genialny [pod względem walk, uderzał twojego pokemona water pulsem, po łapach przez co mały zielony pokemon nie był w stanie ustać na łapkach, co innego, że ataki kaczuszki nie działały za bardzo na twojego pokemona

vs

Zrobiło mi się żal samiczki, to jak stado ją traktowało było bardzo okrutne, jednak sprawiło, że złapanie jej było dla mnie jeszcze ważniejsze.
- Chikorita ulecz się za pomocą Synthesis a potem zaatakuj Leaf Storm, zmuś ptaszka żeby wylądował. Wyskocz w powietrze i z góry zaatakuj Body Slamem. Użyj Growl i z bliska wystrzel Razor Leaf. Potem oddal się i atakuj przez cały czas. Może i jej historia jest smutna ale to nie oznacza, że odpuścimy jej w tej walce. Pokonamy ją i samiczka dołączy do nas. Nie pozwolę żeby taki talent się zmarnował. Dalej maleńka, musimy zabrać stąd tego ptaszka.

Mała Chiko starała się na prawdę bardzo, aby nie zawieźć twoich oczekiwań co do niej samej, walka nie była dla niej ciężka, jednak przeciwnik opierał się aż za bardzo, przed wszelkimi atakami uciekał to na boki to wzlatywał wyżej, nie przejmował się tym, że powinien przegrać tą walkę, jednak wszystko wskazywało, że walka niedługo dobiegnie końca, niestety

vs

- Chikorita doskonale Ci idzie, jeszcze tylko troszkę i ta walka się skończy. Wyślij w Ducklett Razor Leaf by ją na chwile zająć i zacznij biec w jej stronę. Wyskocz jak najwyżej w górę i stwórz Energy Balla. Potem za pomocą Leaf Storma rozpędź kulę prosto w kaczuszkę. Gdy znów znajdziesz się na ziemi zacznij biec w lewo a potem odbij w moją stronę. Gdy będziesz przy mnie zatrzymaj się i wystrzel serię Energy Ball i ponownie Leaf Storm. Stwórz spiralę z Leaf Storma i uwięź w niej kaczuszkę. Potem zacznij ją obniżać by zmusić Ducklett do obniżenia lotu... jeśli nie będzie chciała oberwać od tego ataku powinna to zrobić. Gdy będzie już jakieś pół metra nad ziemią wystrzel serię Energy Ball i zacznij biec w jej stronę co chwile używając Razor Leaf. Gdy będziesz już blisko zaatakuj Body Slam i po chwili kilka razy Energy Ball, który z bliska powinien dać niezły efekt. Ponownie wystrzel Leaf Storm, to powinno zakończyć walkę, jednak jeśli tak się nie stanie atakuj Energy Ballem do skutku. Na koniec Synthesis żeby Cię troszkę chociaż uleczyć. Dalej maleńka, dasz radę. Uśmiechnęłam się do mojego pokemona i odczepiłam od paska pusty Pokeball. Gdy tylko walka się skończy rzucam go w Ducklett. Jeszcze chwila i kaczuszka powinna być moja.

Trawiasty pokemon właśnie zakończył swoją pierwszą walkę i oczywiście wygrał ją, mimo sporych trudności jakie sprawiały mu umiejętności niewielkiego przeciwnika, jednak liczy sie wygrana prawda? Ducki leżał nieprzytomny koło jeziorka i czekał aż rzucisz w niego pokeballem, po chwili zrobiłaś to i czekałaś co dalej sie stanie, kulka kręciła się przez chwilkę, po czym zastygła w miejscu
Ding
Pokemon jest twój
Chiko: 1,5 lvl

Podeszłam do pokeballa i przypięłam go do paska. - Świetnie maleńka, doskonale się spisałaś. Tresh jeszcze chwilkę dobrze? Wypuściłam Belduma, Lucario, Fletchlinga, Pidgeya, Charmandera, Growlitha, Duckletta, Poochyenę i Milotica. Wręczyłam:
- Baton, 2 rc Beldumowi (15+5- ewo)
- 2 fight rc Lucario
- Baton, 2 rc Fletchlingowi (9+5- ewo)
- Baton, 2 rc Pidgeyowi (13+5- ewo)
- 2 rc Charmanderowi (14+2- ewo)
- 1 rc Chikoricie (15,5+1- ewo)
- Baton Growlithowi
- 3 rc Poochyenie
- 3 rc Miloticowi
- 1 rc Ducklettwi

- Mam nadzieję, że wam smakowały. Ducklett witaj w drużynie maleńka. Uśmiechnęłam się do stworków, pogłaskałam delikatnie kaczuszkę po łebku i schowałam do pokeballi wszystkie poza Beldumem, Valorem, Pidgeyem, Charmanderem i Chikoritą, które powinny zacząć ewoluować. Gdy już się przemieniły wyciągnęłam pokedex i zeskanowałam całą piątkę.

Pokemony zaczęły zajadać się słodyczami:

Beldum +5 lvl
Lucario +2 lvl
Fletchling +5 lvl
Pidgey +5 lvl
Charmander +2 lvl
Chikorita + 1 lvl
Growlithe + 3 lvl
Milotic +3 lvl
Ducklett +1 lvl
Następnie pięć pokemonów z tej gromadki zaczęło się świecić, ich ciałka zwiększyły się znacznie po chwili stało przed tobą takie stadko:

-Gratuluję- powiedział z uśmiechem twój towarzysz i sam przekanował shiny pokemona, widocznie nie wiedział za wiele na jego temat i chciał się troszkę douczyć, jednak dla Ciebie nie miało to znaczenia zaczęłaś sama skanować swoje pokemony:

Metang/ brak płci/ lvl: ? charakter: Wielki marzyciel, myśliciel i artysta, pokemona potrafi nawet odciskać swoje łapy na piasku aby stworzyć coś wspaniałego i majestatycznego, walki to jego wielka pasja, kocha cieplutkie miejsca nie boi się swoich rywali o ile jakiś ma ataki: jak na lvl

Pidgeotto/samica/lvl charakter: zamiłowanie do walk jak i gumy do żucia nie minęły jej, jest w stanie kraść, żeby dostać to na co ma ochotę. ataki: jak na lvl

Charmeleon/ samiec/ lvl charakter: kocha pieszczoty, dalej jest troche nieśmiały, bardzo dziwi go pojawienie sie na jego glowie niewielkiego rogu, czasami nawet mu to przeszkadza ataki jak na lvl

Bayleff/ samica/ lvl charakter: Mała słodka miłośniczka jagód, jest juz az tak przywiazana do trenerki, po wyjsciu z wyspu cudów stoczyła jedną walkę, to nie jest odpowiednia ilośc uwagi dla tego pokemona ataki: jak na lvl

- Świetnie maluchy, no dobra, wracajcie do pokeballi... musimy ruszać dalej. Uśmiechnęłam się do Tresha i pochowałam swoje stworki do pokeballi. Ruszyłam dalej, trochę czasu zmarnowaliśmy przez cofnięcie się, walkę i rozdawanie tych cuksów, trzeba więc było trochę nadgonić. Nie było jednak sensu biec ani nic, po prostu szłam w miarę żwawym krokiem. - Tresh, a tak wogóle to jak poszły Ci walki wczoraj?

Wróciłaś swoje pokemony do balek
-Nie pyknęło, zająłem drugie miejsce- mruknął tylko jednak po chwili dodał
-Ale co tam nie ma co się przejmować, raz wygrywasz raz nie- mówił spokojnym głosem jakby tak na prawde nie przykładał do tego większego znaczenia, przecież nie każdy przejmuje się walkami aż tak jak inni, jego pokemony były silne i dobrze wytrenowane, wiec nie musiał się o nie martwić, prawda, ruszyliście dalej.

Przez kilka minut szłam zamyślona. Nagle chwyciłam do ręki pokeball i wypuściłam z niego Rocky'ego. - Wyszalej się mały, jest piękna pogoda, szkoda żebyś siedział w pokeballu. Uśmiechnęłam się do psiaka i nim odbiegł podrapałam go za uchem. Rozejrzałam się po okolic, byłam ciekawa co nas czeka gdy dotrzemy na miejsce. - Ciekawe czy po drodze spotkamy jakieś ciekawe pokemony... chciałabym potrenować z Fletchlingiem...

Ruszyliście znowu w stronę lasu, wypuściłaś pokemona, aten zadowolony biegał wokół Ciebie wrócenie do wcześniejszego miejsca zajęło wam jakieś 20 minut i powiedzmy, że już wyrównaliście pracę, pogoda piękna, nie pada, jakieś dzikie pokemony latają to tu to tam, wszystko pięknie i na prawdę ładnie, twój towarzysz uśmiechnął się tylko do Ciebie i szedł dalej w milczeniu nie przejmujac sie niczym

Widząc szalejącego psiaka uśmiechnęłam się. Nie miałam jednak zbytnio ochoty na bieganie z nim. Może innym razem... Szłam dalej nie rozglądając się już. Chciałam dotrzeć do tej świątyni. Nigdy wcześniej nie miałam towarzysza podczas podróżowania... tz... byłam tylko ja i moje pokemony. Obecność Tresha byłą więc dla mnie czymś innym i nie bardzo wiedziałam jak mam się niekiedy zachowywać... Nie chciałam wciąż podróżować z nim w milczeniu... jednak nie wiedziałam o czym moglibyśmy rozmawiać...