Uczeń czarnoksiężnika?-Gra Soula

Zanim pojawił się kolejny przeciwnik skunks już miał sobie iść, więc gdy nagle oberwał Dragon Pulse był kompletnie zaskoczony. Rzucił się w stronę smoka z Toxic, a twój stworek odrzucił go Slam... Dragoinair był silny, po kilku ciosach dzięki shed skin pozbył się trucizny i zdobył już przewagę.

Dra-35% +spe
Stu-22% +cz kryt

Drago! Dobrze. Teraz aatakuj Slam i szybko użyj Agility! Owiń się wokół przeciwnika i ściśnij go jak wąż oraz kiedy go trzymasz wylutuj mu w głowę kolejnego Dragon Pulsa.! Puść go i szubko zaatakuj Dragon Rage a na koniec Thunder Wave i dobij go Wrap!

Uderzenie było dla skunksa bolesne, a przez Agility stworek ledwie wyrabiał się z trafianiem. Owinięty starał się bronic Slashem, ale szybko opadł z sił... a gdy został sparaliżowany jego los został przesądzony i szybko padł-w końcu!

Dragonair+0,45lv

Drago! Świetnie sobie poradziłeś! A Teraz wracaj do kuli. - Powiedziałem chowając pokemona do kuli i łapiąc skunksa w specjalną balkę konkursową. Chyba pora wracać do centrum podleczyć troche poki i wgl. Tylko gdzie jest Selene? - Powiedziałem sobie pod nosem i obrałem kurs na poszukiwanie mojej koleżanki.

Skunksik się złapał, zaś Selene nigdzie ani widu ani słychu. Dziwne, biorąc po uwagę że niedawno była obok... Zerknąłeś w chaszcze gdzie poszła walczyć, ale nie było tam ani jej ani pokemona. Czyli mogła pójść bez ciebie do Poke Centrum, dalej w pole lub wzdłuż rzeki.
Już miałeś machnąć na to wszystko ręką i sobie iść, gdy usłyszałeś jakieś piski, zaś twoim oczom ukazał się Flaffy... wymachując wściekle łapkami i bardzo podekscytowany i chyba przestraszony. Czyżby to pokemon Selene?

- Hej, mały co się stało? Coś złego? - Pytam stworka i jeszcze raz rzucając okiem dookoła i ruszam w pogoń za nim aby dowiedzie się co z Selene.

---------------------------------
Troche mnie nie było ale już wracam Siemanko Yuya

Owieczka popędziła najpierw w trawę, zaś potem skręciła i ruszyła w stronę lasu. dziwne, czyżby twoja koleżanka znęcona widokiem jakiegoś niezwykłego pokemona oddaliła się od "waszego" obszaru? Pokemon gnał jak szalony, przeskakując wystające korzenie, na których ty w pewnym momencie się potknąłeś i wylądowałeś na twarzy. Flaffy podniosła cię i ruszyliście dalej... Ponieważ szedłeś za stworkiem w pewnym momencie dostrzegłeś że na tylnej części nogi ma ciemną ciapkę, której nigdy wcześniej nie zauważyłeś.
Po kilkunastu minutach zatrzymaliście się przez stertą kamieni. Gdy pokemon obszedł je z drugiej strony zauważyłeś wejście prowadzące pod ziemie, na które usilnie starał się zwrócić uwagę twój przewodnik.

---
Yup, też miło że wracasz. Ale nie rób mi takich 2 linijek postu, bo wygląda strasznie!

Doganiając stworka starałem się łapa oddech kiedy tylko się dało aby zbyt szybko się nie zmęczy. Zauważywszy dziwną dziurę prowadzącą do podziemi długo się nie zastanawiałem i ruszyłem za pokemonem w poszukiwaniu mojej kompanki podróży, ponieważ bardzo się o nią martwiłem.

Pokemon mimo iż pokazał ci jaskinię nie kwapił się by zejść do niej pierwszy, machając łapkami i popędzając do tego ciebie. Tak więc zagłębiłeś się w jaskini. Było ciemno i wilgotno, ale chyba sporo tu miejsca. Usłyszałeś jak owieczka wchodzi za tobą. I w tym momencie poczułeś jakieś łupnięcie w kark, a ostatnim co zarejestrowałeś był upadek na ziemię. Potem ogarnęła cię ciemność...
***
Gdy się obudziłeś bolała cię twarz, ale nie mogłeś jej dotknąć... byłeś bowiem związany. Odkryłeś że nie masz przy sobie ani pokeballi ani swoich rzeczy! Gdy się na szybko rozejrzałeś odkryłeś że wciąż leżysz w jaskini... zaś obok plonie ognisko, przy którym siedzą jacyś ludzie i przetrząsają twoje rzeczy!

Nieco ogarniając co się mogło stać staram się zmierzyć swoich ''oprawców'' wzrokiem oraz rozejrzeć się dookoła czy nie ma gdzieś tutaj Selene albo kogoś kto mógłby mi pomoc się z tego wykaraskać.
- h..he..hej! Kim jesteście i czemu mnie związaliście? O co Wam ludzie chodzi? !!!!

Na dźwięk twojego głosu cała trójka odwraca się, a jeden chyba się przestraszył bo aż podskoczył.
-Proszę proszę, obudziła się śpiąca królewna! Jak tam, wygodnie?-Zakpił jeden.
-Nie twój interes kim jesteśmy. Ale czego szukamy? No cóż... z tego co wiemy jesteś w posiadaniu pewnego kryształu. A my bardo byśmy chcieli go pożyczyć-rzucił drugi, uśmiechając się paskudnie-tyle że go tutaj jakoś nie widzę...
Gdy coś ruszyło się obok ciebie aż podskoczyłeś-okazało że to Flaffy, która stoi z założonymi łapkami i patrzy na ciebie kpiąco.

Flaffy! Ty zdradziecka piz*o !!! Jak mogłaś mi to zrobić? A co do kryształu... Ja go nie mam... ale jeśli mnie puścicie to może się jakoś dogadamy... Jeśli nie wrócę na czas do punktu konkursowego to znajomi zaczną mnie szukac a kiedy Was znajdą to zbyt wiele z Was nie zostanie. Plus jeśli zrobicie krzywdę mnie albo moim pokemonom to nigdy nie dostaniecie kryształu... - Zacząłem konwersować, a raczej drzec pape na zbrodniarzy jednocześnie samemu rozmyślając gdzie może być ten kryształ.
Dobrze Wam radzę, wypuśccie a nic złego Wam się nie stanie. To moje ostatnie słowo!

Słysząc twoje słowa tamci zaczęli się śmiać, a pod koniec jeden z nich tak wył że wylądował na ziemi i tłukł w nią ręką.
-Nic... nic nam się nie stanie!-Rzucił, a potem znów ryknął śmiechem.
Gdy w końcu się uspokoili jeden z nich podszedł bliżej.
-Naprawdę myślałeś że to pokemon twojej przyjaciółeczki? Myślisz że ma jedynego Flaffyego w Kanto? Phi!
Owieczka obok wytknęła ci jeżyk.
-Nie boimy się że ktoś nas tu znajdzie, to musiałby być niesamowity fart. A jeśli nawet ktoś by tu trafił...
Nieznajomy wyciągnął rękę, ty poczułeś drgnięcie... i nagle na jego dłoni pojawiła się kulka z płomieni, którą przysunął niebezpiecznie blisko ciebie.
-A teraz mały... gdzie kryształ?

Patrząc przeciwnikowi prosto w oczy staram się w sobie wytworzyć jak najwięcej ciemnej energii jednocześnie starając się ją stabilizować jasną energią podobnie jak gdy broniliśmy posesji starszej Pani, lecz dużo spokojniej aby pokazac wrogowi jak wielką kontrolę potrafię trzymać nad swoją mocą. Gdy moje tęczówki pochłonie ciemna moc to spoglądam oprawcy jeszcze raz głęboko w oczy :
- Starałem się być grzeczny, ale teraz poznacie moją prawdziwą naturę oraz mój gniew! - Wypowiadając te słowa używam mrocznej energii aby zniszczyć liny którymi jestem skrępowany i zaczynam ROZPIER*ALAĆ towarzystwo! Odrzucam ''ognistego'' przeciwnika oraz Flaffy w stronę pozostałych złodziejaszków.
- Daję Wam ostatnią szansę abyście oddali mi moje rzeczy i uszli stąd w jednym kawałku! - Wykrzykuje do rabusiów i staram się być przygotowanym na każdą możliwość oraz jak najbardziej kontroluję swoją moc.

Gdy tylko zacząłeś zbierać energię poczułeś że coś jest nie tak jak powinno. Jakby ciemna moc zalewała wszystko, zaś jasna która była tamą zniknęła... Zaskoczony odkryłeś coś strasznego-twój wisiorek zniknął. Jeśli teraz użyjesz mocy ryzykujesz pogrzebanie was wszystkich żywcem albo inne nieciekawe zakończenie...
Ten co zwykle odzywa się znów parsknął-najwyraźniej to on tutaj jest szefem.
-Myślisz że jesteśmy głupi? Pierwsze co zrobiliśmy to zabraliśmy ten głupi naszyjnik! A co się z nim stało... chciałbyś wiedzieć, co?
Cała trójka uśmiechała się wrednie, a ty w pewnym momencie zauważyłeś jak coś mignęło po prawo. Za duże jak na zubata... ktoś zjawił się w jaskini. Pomoc? A może kolejny oprawca? Tamci jak na razie nic nie zauważyli, zajęci tobą.

Uspokoiwszy nieco swoje moce staram się pozbierać wszystko do kupy i znaleźć jakies sensowne wyjście z tej porąbanej sytuacji, do której tutaj doszło.
Rozglądam się uważnie dookoła aby dostrzec nowo przybyłą postac, oraz mam choć trochę nadzieję, że to pomoc.
Obserwuję także oprawców oraz wnętrze jaskini aby ogarnąć jak się stąd wydostać.

Twoi oprawcy widząc że się uspokoiłeś sądzili chyba że wymiękasz, bo wyglądali na zadowolonych. Gdy rozejrzałeś się po jaskini odkryłeś, że po prawo ciągnie się dalej, zaś po lewo jest tylko ściana-teraz przynajmniej wiadomo gdzie powinno być wyjście.
Ten kogo widziałeś wcześniej się przybliżał, bo ponownie go dojrzałeś. Gdy znów zacząłeś wodzić oczami w jego poszukiwaniu to szefo bandy zmrużył oczy i zaczął podążać za twoim wzrokiem...
-Rozejrzyjcie się tam-rzucił do niech pokazując miejsce gdzie widziałeś go ostatnio.
Ups, chyba wpędziłeś nieznajomego w kłopoty...

Kurde, co mam teraz zrobić? Zacząłem się rozglądać za czymś co mogło by mi pomóc uwolnić się z tych lin. Jakiś kawałek kamienia albo coś ostrego. Jednocześnie nasłuchuję czy z dziwną nowo przybyłą postacią coś się dzieje. Bo przecież nie może być już gorzej i jedyne co mi pozostało to grac w otwarte karty. Jeden na jeden z pozostałym złoczyńcą.

Zacząłeś rozglądać się po ziemi w poszukiwaniu kamieni, a tymczasem tam rozpętało się piekło. Zaczęło się od dziwnego świstu, a potem zaczęły się wrzaski i miotanie kul ognia. Stojący przy tobie poleciał do towarzysz wraz z Flaffy, a ty na chwilę zostałeś sam.
Kamyk którym mógłbyś się uwolnić leży obok, ale udało ci się go dosięgnąć dopiero po dłuższej chwili gimnastyki. Gdy już go chwyciłeś zacząłeś próby przerwania lin, jak na razie z mizernym skutkiem...
Tymczasem za skałami sytuacja uspokoiła się, a po chwili usłyszałeś kroki. Tylko jednej pary nóg... Po chwili przed tobą stanął jakiś chłopak. Ciemnowłosy, fioletowe oczy, jasnobeżowa kurtka zachapana teraz krwią, miecz u boku. Byłeś pewny że już go gdzieś widziałeś.Patrzył na ciebie przez chwilę.
-Nic ci nie jest?

Mierząc chłopaka wzrokiem starałem się być ostrożny ponieważ na zbyt dużym zaufaniu niedawno się przejechałem i wylądowałem w miejscu w który właśnie jestem.
- Tak, nic mi nie jest. Kim jesteś? Rozwiąż mnie! To pogadamy okej? Musze szybko znaleźć mój naszyjnik... I moje pokemony oraz reszte moich rzeczy. - Powiedziałem do dziwnie znajomego chłopaka i gdy tyko mnie uwolni rozglądam się za swoimi rzeczami.
- Co zrobiłeś z tymi typami? Wydaję mi się, że gdzieś już się widzieliśmy, nie sądzisz?

Tamten wysłuchał cię w milczeniu, miał zmarszczone brwi jakby się nad czymś zastanawiał.
-Ty... nawet nie wiesz co przy sobie nosisz, prawda? Nie masz pojęcia jaką ma wartość i jak jest niebezpieczne...
Chwile jeszcze patrzył, a ty powoli traciłeś nadzieje na ratunek... w końcu jednak obrócił cię bezceremonialnie i przeciął więzy mieczem.
-Twoja niewiedza jest niebezpieczna nie tylko dla ciebie, ale i dla ludzi z twojego otoczenia. Powinieneś nauczyć się używania swoich mocy...
Nieznajomy ruszył powoli w stronę gdzie tamci przetrząsali twoje rzeczy, a ty zobaczyłeś że są porozrzucane po podłodze. Na szczęście chyba pokeballi nie brakuje...
-Owszem, widzieliśmy się. W barze, ze 2 dni temu. A teraz zbieraj się, idziemy.

Wysłuchawszy rad chłopaka i po chwili krótkiej konsternacji zebrałem swoje rzeczy i ruszyłem za nim- Powiesz mi coś więcej? Dokąd idziemy? Kim jesteś ? Cokolwiek? - Wypytywałem chłopaka, chcąc się dowiedzieć jak mnie odnalazł, i dlaczego mi pomaga. Cały czas zastanawiała mnie również jedna rzecz - jakim cudem dał on radę pokonać wszystkich rabusiów będąc sam jak palec?

Tamten szedł szybkim krokiem, więc musiałeś nieco przyspieszyć by za nim nadążyć.
-Jesteś niebezpieczny. Idziemy gdzieś, gdzie zajmą się twoim szkoleniem, bo w końcu wysadzisz kogoś w powietrze przez przypadek i będzie problem... Nazywam się Zelgadis, jestem magiem... 8 stopnia, choć nic ci to teraz nie powie. Trzeba się stąd szybko zabrać, zanim znajomi tamtych się połapią i przyślą kolejnych-chłopak zatrzymał się nagle tuż przy wyjściu-Ale przedtem... oddaj mi kryształ.

Słuchając opowieści chłopaka o szkoleniach, poziomach wtajemniczenia oraz zdobywaniu doświadczenia doszedłem do wniosku, że kiedy nadejdzie czas treningu to będę musiał wylewa z siebie siódme poty aby szybko robi progres.
- Kryształ?.. A skąd wiesz, że mam w ogóle coś takiego? I dlaczego miałbym Ci go dac ?

Tamten zmrużył oczy.
-A na przykład dlatego że gdyby nie ja odebrano by ci go. Kryształ nie jest przy tobie bezpieczny!-Warknął.
Zelgadis prowadził cię w stronę lasu... w sumie wszędzie wokoło był las, więc nawet nie bardzo wiadomo czy do miasta czy gdzieś indziej.
-A skąd wiem? To długa historia... powiedzmy że mam znajomych. A propos kryształów... ten który nosisz na szyi. Chyba coś z nim nie tak.
Chłopak wskazał palcem na twoją zawieszkę, a ty musiałeś ją zdjąć i obejrzeć w świetle by zrozumieć o co chodzi. W środku niemal przez całą długość biegło pęknięcie...