Szalona podróż Steusa.

Steus spojrzał na Violet, uśmiechnął się, a potem zaczął śpiewać jej kołysankę. Wiedział, że pokemon uwielbia jego miękki głos, a sam mężczyzna odczuwał przyjemność mogąc śpiewać dla niego.

- Śpij malutka, śpij,
W sen się szybko skryj.

Niech Ci się przyśnią piękne sny,
W których razem ja i ty.

Śpij kochana, śpij,
W sen się szybko skryj.

Zamnkij oczka, rozchmurz się,
Jutro wstanie nowy dzień.

Śpij Violet, śpij,
W sen się szybko skryj.

Usłyszałeś stłumiony śmiech z pokoju obok lecz reszta nocy przebiegła spokojnie, wstał nowy dzień. Gdy wyszedłeś z pokoju Violet jeszcze spała, zostałeś powitany chlebem i smalcem a w kubku jeszcze parowała gorąca kawa zbożowa, po gospodarzu ani widu.

Steus obudził Violet, zjadł śniadanie, a potem wyszedł na dwór w poszukiwaniu gospodarza.
Chciał się z nim pożegnać i spytać o kilka rzeczy, zanim wyruszy dalej.

Drwala nigdzie nie było ani widu ani słychu.

Steus nie chciał czekać zbyt długo - i tak stracił bardzo dużo czasu, dlatego krzyknął tylko "dziękuję" i wyruszył w dalszą drogę - tam gdzie poprzedniego dnia polecił mu iść gospodarz.

Nie widziałeś tego lecz gdy odeszliście chatka zniknęła a jej miejsce zastąpiły drzewa, między nimi mignął jakiś kształt, usłyszeliście szelest liści lecz nie zobaczyłeś nic, postanowiliście wyruszyć w drogę, cała wędrówka mijała nad wyraz spokojnie, nad jeziorkiem zobaczyliście jakieś wodne poki które gdy tylko cię zauważyły od razu dały nura do jeziora, gdy w końcu odnalazłeś dróżkę dzień miał się ku końcowi, las wypełniało miłe cykanie świerszczy...

Steus był lekko zdenerwowany - zgodnie z instrukcjami mężczyzny powinni dotrzeć do miasta przed zmierzchem, tymczasem robiło się ciemno, a oni byli w ciemnym lesie.
Steus mocniej złapał Violet, żeby się nie bała i pojechał dalej.

twoja wyobraźnia zaczęła wyolbrzymiać wszystko, drzewa zdawały się mieć szpony a poruszający nimi wiatr jakby chciał aby cię zaatakowały, w dali gdzieś usłyszałeś noctoclowa prawie ze strachu spadając z rowera, szczęście czy nie zacząłeś widzieć jakieś światła, las się chyba przerzedzał.

Steus dla bezpieczeństwa zsiadł z roweru i dalej już szedł na pieszo.
Trzymał mocno Violet - częściowo po to, aby samemu sobie dodać odwagi.
Kiedy zobaczył światła bardzo się ucieszył i czym prędzej pognał w ich kierunku.
- Violet, zaraz będziemy bezpieczni - mówił do swojego pokemona, aby dodać jemu i sobie odwagi.

miasto heh, mocno powiedziane. kilka domków krytych słomą nawet poke center tu nie było. Gdy zapukałeś do drzwi nikt nie chciał ci otworzyć nawet w tych gdzie paliło się jeszcze światło...

Steus pomyślał sobie, że właściwie i tak jest lepiej, niż gdyby zostali w lesie - tu przynajmniej są jacyś ludzie, wolałby jednak, żeby ktoś ich wpuścił.
Postanowił zrobić to trochę bardziej nachalnie, niż wcześniej.
Podszedł do najlepiej wyglądającej chaty z zapalonym światłem i zajrzał przez okno do środka jednocześnie w nie pukając. Pomyślał sobie, że komuś zrobi się głupio jak to zobaczy i może ich wpuści.

nagle trzasnęły drzwi i wyskoczył gruby facet ze strzelbą, czego tu chcesz złodzieju! poszła won! i zaczął w ciebie mierzyć ze strzelby

Steus szybko odwrócił się w kierunku mężczyzny i powiedział:
- Nie jestem złodziejem, tylko zwykłym trenerem pokemon, nie rób mi krzywdy. Szukamy tylko miejsca do noclegu.

Steus jakby na potwierdzenie swoich słów podniósł wyżej Violet, aby mężczyzna zobaczył pokemona.
- Czy mógłby nam pan chociaż powiedzieć gdzie tu jest jakieś miejsce, w którym moglibyśmy przenocować? - powiedział Steus, a na jego skórę wstępował coraz większy rumieniec. Był zawstydzony obcym mężczyzną, a on dodatkowo na niego krzyczał.

---
steus jest gejem?
---

Facet popatrzył chwilę na pokemona... BOŻE CO ZA PASKUDA idź mi z tym już!

----------
Właściwie... dlaczego by nie?
-----------
Steus stwierdził, że dalsza dyskusja z mężczyzną nie ma żadnego sensu, dlatego odszedł.
Nie miał też ochoty pukać do kolejnych drzwi, więc rozejrzał się dokoła w poszukiwaniu miejsca, w którym mogliby się schronić do rana.
Byli w beznadziejnej sytuacji.

dalej zobaczyłeś małą stajnie dla koni pociągowych, zapewne lepsze to niż nic tylko żeby was nikt nie przyłapał...

Steus wszedł do środka i rozejrzał się za jakimś w miarę czystym i wygodnym miejscu na sen.
- Będzie lepiej, jak dzisiejszą noc spędzisz w pokeballu, mała - powiedział do Violet, po czym wyjął ball i sprawił, że pokemon zniknął w środku.
Potem spróbował się jakoś usadowić i zasnąć.

Violet trochę się zasmuciła ale zrozumiała że robisz to dla jej dobra i grzecznie weszła w pokeballa. Na twoje szczęście znalazłeś pusty box w którym było w miarę czysto, pomimo smrodu końskich odchodów, życie w cyrku nauczyło cię ignorować takie niewygody i zaraz zasnąłeś...

Obudziło cię jakieś kopnięcie w nogę, gdy zaspany otworzyłeś oczy okazało się że był to ten sam mężczyzna z nocy, tym razem w ręce miał niewiele mniej niebezpieczną broń a mianowicie widły...

Co ty tu cholera robisz!

Steus nie wiedział co ma właściwie zrobić. Dlatego po prostu wstał milcząc, a kiedy już był gotowy do dalszej drogi powiedział:
- Odmówił mi pan schronienia, więc jakoś musiałem sobie poradzić, prawda?

Steus spojrzał na mężczyznę i z trudem powstrzymał śmiech.
- 1000$? To chyba jakiś dowcip! Przecież za tyle pieniędzy spędziłbym noc w najlepszym hotelu!

Potraktuj to jako hotel allinclusive, dach nad głową ciepło w dupę i blisko natury. Albo bierzesz się do roboty-tu wskazał na brudne boxy- albo dzwonie na policje że złapałem włamywacza

Steus pomyślał chwilę i powiedział pewnym tonem patrząc prosto w oczy mężczyzny:
- Dzwoń.