Volution Koorin

Beartic widząc, że wszystko już z Tobą w porządku, ruszył w kierunku pobliskich skał, a w oddali majaczył Ci się jakiś ogromny las. Poke-niedźwiedź chyba już stwierdził, że nie musi nic więcej robić. Wiał lekki wietrzyk, a niebo było zachmurzone. Czułeś chłód, do którego byłeś jednak przyzwyczajony.

Uśmiechnąłem się. Ten wiatr to było wszystko, czego na razie było mi trzeba. Teraz tylko jak najszybciej znaleźć Ice Rock i wybić Flareony. Co do sztuki. Każdego Flareona zamordować własnymi łapami... jak ja o tym marzę... A potem znaleźć Lotos i uwolnić od tortur trenera...
---
Btw, wylosuj mi po 1 ataku z egg group, tm/hm i mt

Dig, Yawn, Iron Tail,
____

Wiatr sprawiał Ci wielką przyjemność, delikatnie mierzwiąc Twoje futro. Zapowiadało się jednak na deszcz. To nie były Twoje ukochane mroźne rejony, gdzie panował mróz i śnieg... Ten Beatric więc też zdawał się zawędrować kawałek za daleko od swojego domu. Byłeś pełen żądzy zemsty i uratowania swojej przyjaciółki. A to wszystko uzupełniało marzenie odnalezienia Ice Rock.

Na Yawn się zgadzam, ale Dig i Iron Tail mam wybrane ze swoich. Echoed Voice też, więc musisz wylosować coś innego
---
Potrząsając głową i próbując się uspokoić ruszam przed siebie. Może po drodze znajdę coś lub kogoś, kto wskaże mi dobry kierunek. Być może znajdę jakiegoś żyjącego przedstawiciela mojej rodziny? Lub innego Eevee czy jakąkolwiek inną formę oprócz Flareonów. Dla nich nie ma litości...

Ajć, wczoraj się nie popatrzyłam. To Shadow Ball i Hyper Voice
___

Ruszyłeś więc w drogę. W końcu zaczęło padać, a Twoje miękkie futerko zaczęło moknąć. W oddali ujrzałeś pochylone drzewo, który wyglądało już na częściowo spróchniałe. Zdawało się być idealną kryjówką na te mokre chwile.

KK.
---
Shit, deszcz? O co w ogóle chodzi? Mokre krople wody spadające na ziemię. No normalnie pierwszy raz w życiu to widzę. Zafascynowany patrzę w górę, aż jedna z kropli trafia mnie w oko. Brr... Mokre futerko nie jest dobre. Szybko podbiegam do drzewa i staram się tak ulokować, by spadało na mnie jak najmniej kropli.

Jak się okazało w drzewie jest dziupla, w którą bez kłopotu mogłeś wejść. Na dodatek nie była zamieszkana, więc całe miejsce dla Ciebie. Rozpadało się na dobre i nie wyglądało na to, że szybko się ta ulewa skończy. Futerko Ci zmokło, ale na szczęście nieznacznie.

Nie no, koszmar. Jak zwykle mam pecha. To spowolni moją podróż, a także odnalezienie ślaów będzie trudniejsze. Co z tego, że jestem zbyt młody, by ewoluować? Muszę to zrobić. Muszę pomścić rodzinę.

Nie wygląda na to, żeby szybko się rozpogodziło. Zamknąłem więc oczy i zacząłem kimać...

Po chwili zasnąłeś. Śnił Ci się jakiś koszmar z Flaeronami i porywaczem Twojej przyjaciółki w roli głównej.  Obudziłeś się następnego dnia. Świeciło słońce i nie byłeś na dodatek zbytnio wyspany. Po wczorajszym deszczu zostały kałuże i błoto.

Wyszedłem z nory otrzepując się. Wzrokiem ogarniam całą piękną okolicę, wypatrując kogoś, kogo mógłbym stłuc - ot tak, dla sportu. Może jakiś Beedrill? Albo nie - Cubchoo! Lub choćby Seedot, śpiący w trawie.

Twój wojowniczy nastrój wziął górę i zacząłeś szukać dla siebie jakiegoś przeciwnika. W końcu takowego znalazłeś. Był to Spinarak - zdawał się być dzisiaj równie wojowniczy co Ty, jednak chyba Cię nie zauważył, bo obecnie chyba zagapił się w pobliski głaz...

Zaszedłem Spinaraka od tyłu i zaśmiałem się
- Bu! - krzyknąłem mu wprost do ucha(?) i momentalnie odskoczyłem. Potem zacząłem skakać jak idiota
- No dalej, walcz, walcz ze mną! - rzuciłem z uśmiechem.

Spinarak aż podskoczył a jak Ciebie zobaczył to zasyczał zdenerwowany jakieś przekleństwa.
- Zaraz tak ci przyłożę... - fuknął.
Nie dokończył poprzedniego zdania i od razu ruszył na Ciebie z Poison Sting.

- No chodź, chodź - zawołałem radośnie, widząc jego przestrach. Najpierw użyłem Dig, kopiąc tunel. Zrobiłem tak, że zaraz przed wejściem do tunelu naruszyłem ziemię, by Spinarak, czekając na mnie do niego wpadł. Potem daleko zrobiłem inne wyjście. Gdyby jedna nie wpadł tworzę bardzo wolny Shadow Ball, który rzucam w jego stronę Iron Tailem, dorzucając jeszcze Echoed Voice. To powinno dać taki efekt, że kula rozbije się na kilka mniejszych, pędzących na fali dźwięku. Potem stoję i czekam, a w razie co robię uniki.

Zakopałeś się i Spinarak nie wpadł do dołu - o włos i by wpadł, jednak wspomógł się swoją siecią. Twoje rozdrobnione Shadow Ball okazały się bombardować poke-pająka jak mini bomby, przez co odrzuciło go na spory kawałek. Szybko jednak doszedł do siebie i uderzył Cię Poison Sting - nie zdążyłeś zrobić uniku. Na szczęście atak Cię nie zatruł.

Ty 90%
S 65%

Prychnąłem
- Tylko na tyle cię stać, pajączku? - zapytałem, śmiejąc się. Użyłem Yawn, być może go uśpię. Następnie Sand Attack.  samym środku burzy piaskowej uzywam szybko Dig - robię parę podkopów tuż obok Spinaraka, gdyby się ruszył. Gdy uśmie, używam Hyper Voice. Niemiła pobudka, heheh. Na koniec oddalam się i znów atakuję rozdrobnionymi Shadow Ballami.

Spinarak zdążył użyć tylko Leech Life, kiedy w końcu zasnął i mogłeś go sobie atakować. Jak się obudził to już praktycznie nie miał sił i Twoje Shadow Ball go wykończyło. Przeciwnikiem godnym Ciebie to on nie był... Pająk leżał zemdlony na ziemi i teraz tylko coś jęknął.

Dostajesz +1 do lv.

- Pf - mruknąłem, używając jeszcze raz Sand Attack, tym razem żeby pokazać mu, że jest o wiele gorszy. No dobra, koniec zabawy. Teraz trza się brać za szukanie śladów. No i może jakiś jagódek? Trzeba przecież coś jeść, nie?

Po Twoim zasypaniu piaskiem Spinarak był już nie tyle zdołowany co zażenowany. Ruszyłeś na poszukiwanie jagód. Śladów specjalnie nie było. Wszystko deszcz spłukał. W końcu odnalazłeś na skraju lasu... poziomki! Było ich tutaj mnóstwo. Dojrzałych i wręcz kuszących swoim zapachem do zjedzenia.

- Mniam, mniam - rzuciłem, radośnie zbliżając się do poziomek. Najpierw jednak sprawdzam, czy nikogo nie ma w krzakach, potem Echoed Voice ściągam wszystkie poziomki z krzaków. Po co mam się męczyc, jak mogę w ten sposób?

Nikogo nie było w pobliżu. Twój sposób na zebranie jagód okazał się genialny i po chwili wcinałeś w najlepsze. Po jakimś czasie byłeś najedzony. Te jagody były pyszne i mógłbyś jeść ich dużo, lecz więcej już nie zmieścisz... Słońce świeciło coraz mocniej i robiło się ciepło. Nie byłeś zbyt przyzwyczajony do tego ciepła.

No tak, ale srebrne futro na szczęście odbija nieco ciepła. Trzeba by coś zrobić. Znaleźć jakieś chłodniejsze miejsce, na przykład jakiś basen wodny... przy okazji można by nieco popływać w cieplejszej wodzie niż arktyczne rzeki.

Ruszyłeś w poszukiwania chłodnego miejsca. Usłyszałeś szum wody - chyba jakiś strumyk. Jednak w pewnym momencie coś zaczęło się zbliżać. Słyszałeś niezbyt ostrożne kroki i dźwięk łamania gałązek pod czyimś ciężarem... Nie widziałeś tego kogoś, bo było to za krzakami a wyczuć też nie mogłeś - zły kierunek wiatru.

Delikatnie się cofając nastawiam uszu. Gdyby to coś zaczęło na mnie szarżować - chowam się za drzewem. Może i jestem silny, ale niestety nie najsilniejszy. Jeszcze... W każdym razie nasłuchuję. Może to coś się odezwie, dając mi jakiś znak rozpoznawczy?

Uważnie nasłuchiwałeś. Udawało Ci się dosłyszeć jakąś rozmowę, lecz nie wiedziałeś dokładnie jaką. W końcu zobaczyłeś dwie postaci. O dziwo jeden z nich przypominał tego, kto zabrał Twoją towarzyszkę...  Najzwyklej w świecie sobie rozmawiali i chyba nawet nie zauważyli, że ktoś skrywa się niedaleko.