Władca ziemi - Moric

Uderzyłeś w pokemona sporą dawką energii, na co ten od razu był niezdolny do walki. Do pokeballa złapał się niemalże od razu. Pewnie przez to, że tak mocno oberwał. Miałeś więc kolejnego stworka do swojego zespołu. Dziewczyna zeskoczyła ze skrzyni.
- Ja już idę do domu, jak chcesz to chodź do nas na tę jaszcze jedną noc, nim wyruszysz - powiedziała i czekała na Twoją odpowiedź. - Jak ty możesz być cały czas taki sztywniak? - kolejne pytanie z serii "czemu nie masz emocji".

-Nie, ale spotkamy się koło cmentarza, który widziałem, gdy szliśmy przez las, wtedy gdy zobaczyliśmy tedurisę.- Powiedziałem, gdy Kris zadała pytanie. W tym samym czasie wypuściłem najnowszego stworka z balla, po czym zeskanowałem go pokedexem. Gdy już to zrobiłem, a tamten był przytomny dałem mu trochę karmy dla pokemonów, która mi została po poczęstowaniu Tropiusa. W tym samym czasie Kris zadała znowu to samo pytanie.
-Bo taki jestem, a przynajmniej nie ma tutaj tego, co daje mi przyjemność!- Powiedziałem do niej.

- W końcu coś porządnie odpowiedziałeś na ten temat... - powiedziała.
Wkrótce miałeś skan:

Shuppet lv. 9 Samica
Ataki: Knock Off, Screech, Night Shade,
Charakter: Zakręcona pokemonica, która uwielbia latać i przez wszystko przenikać. Myśli, że jest tajnym super-szpiegiem.
Zdolność: Insomnia - pokemon nie może zostać uśpiony.

Karmy miałeś jeszcze spory zapas i pokemon zjadł ją ze smakiem. dzięki temu odzyskał także część swojej utraconej energii.
- To ja idę... Nie wiem co chcesz zmajstrować na tym cmentarzu, ale uważaj na grabarza, straszna menda jest - powiedziała dziewczyna. - A i kiedy mam przyjść? - wzięła swoje rzeczy.
Wkrótce ruszyła w drogę.

Grabarz? Ciekawe, czy ma dla siebie grób, choć w sumie nie będzie mu potrzebny. Pomyślałem, po czym przywołałem Shupetta do balla, a karmę wysłałem do przestrzeni kieszonkowej, jednocześnie przywołując swoją książkę.
-Nie wiem, kiedy chcesz, ale nie przed świtem.- Powiedziałem, po czym ruszyłem w stronę cmentarza jednocześnie szukając zaklęcia ożywienia zmarłych z tym, czego będę potrzebował do tego.

- Dobre, to będę tak koło południa - powiedziała dziewczyna.
I po niedługim czasie już jej nie było.Ty natomiast zmierzałeś w kierunku cmentarza, poszukując odpowiednich zaklęć. Wkrótce znalazłeś najlepsze z nich i składniki na szczęście miałeś w swojej przestrzeni kieszonkowej, więc będzie w porządku. Jak dotarłeś na miejsce to zastałeś dość ponurego człowieka, który właśnie kopał dół... To chyba tutejszy grabarz.

Nie czekając na ruchy grabarza ciskam w niego uderzeniem energii, a jeśli będzie trzeba to nawet drugim. Chcę go zabić, nie potrzebuję go do niczego w stanie jakim jest, czyli żywym. Hmm... Ciekawe ile zdołam z tego miejsca wykrzesać żołnierzy. Gdy będzie już po grabarzu, to rozglądam się po cmentarzu. Zaczynam również przygotowywać zaklęcie do wykonania.

Jedno uderzenie starczyło, żeby zabić grabarza. Tak więc teraz mogłeś przejść do działania... Cmentarz był dość duży i na pewno wielu żołnierzy z niego będziesz miał. Było tu dużo mniejszych grobów, kilka większych... Zbliżał się wieczór, więc atmosfera była w sam raz na takie mroczne zaklęcie jak teraz. Przygotowania trochę Ci zajęły, ale w końcu były gotowe.

No nareszcie będzie choć trochę jak zawsze! Pomyślałem, po czym stanąłem przed pierwszym lepszym nagrobkiem i położyłem na nim księgę. Następnie był zielony błysk i już byłem w moim normalnym wcieleniu. Zacząłem skupiać energię i uplatając ją dzięki inkantacji w zaklęcie. Inkantacja wygląda tak, iż w trakcie zaklęcia dookoła rozchodzi się telekinetyczna energia, która sprawia, że ten, który wejdzie w jej zasięg, to w swojej głowie usłyszy inkantację, choć jest wątpliwe, że coś by z tego zrozumiał.

No i się zaczęło! Możesz stworzyć swój pierwszy oddział nieumarłych na tej planecie. W tym nagrobku był akurat pochowany jakiś mężczyzna. Byłeś mistrzem w swojej dziedzinie, więc już wkrótce dało się słyszeć efekty. To znaczy trzask pękającego drewna trumny i niezbyt przyjemne odgłosy skrzypienia ogólnie kości. Ten ktoś musiał się tutaj długo zależeć, a Ty zaczynałeś odczuwać satysfakcję w początku swojej roboty.

Zaklęcie wyszło dobrze i już po chwilce było słychać budzące się trupy. Dzięki nim będzie można zapewnić sobie bezpieczne schronienie bez obaw o nieproszonych gości. Będzie trzeba też znaleźć jakieś miejsce, najlepiej mauzoleum, lub podziemne ruiny, gdzie będzie można gromadzić siły. Zaskoczenie to jedno z najlepszych posunięć taktycznych. Postanowiłem jeszcze raz się rozejrzeć, czy też gdzieś w pobliżu nie ma choć jakiejś jaskini, czy podziemnego kompleksu grobów.

Znalazłeś niedaleko bardzo dużą jaskinię. W sam raz, by pomieścić tutaj wszystkie trupy z tego cmentarza. Coraz więcej nieumarłych wychodziło ze swoich grobów i wkrótce miałeś już wszystkich... Całkiem niezły zaczątek armii, ponad 400 żywych trupów. Jednak cmentarz wygląda fatalnie i raczej z zaskoczenia nici, jak zaraz tego wszystkiego nie posprzątasz.

Eh... Na Anshara nie było takich problemów. Pojawiło mi się w umyśle. Coś trzeba było zrobić. Trzeba było cmentarz doprowadzić do jako takiego ładu. Na całe szczęście mogłem swoim żołnierzom wydawać polecenia, więc nakazałem im, by jak najszybciej zaczęły uprzątać to co zostało po ich wyjściu. Najbardziej chodzi o rozrytą ziemię. Tutaj najbardziej pewnie przyda się zombi-grabarz, który jest pewnie jeszcze ciepły.

Zombie pod Twoimi komendami zaczęły się uwijać z robotą, co szło im dość sprawnie. Wkrótce wszystko wyglądało normalnie... Jedynie ziemia trochę jak świeżo po plewieniu ale to niedługo zarośnie. Jest już środek nocy i na razie nikt Ci nie przeszkodził w niczym. Jak teraz ukryjesz swoje sługi to będziesz miał jeszcze trochę czasu, chociaż odczuwałeś lekkie zmęczenie po tym wszystkim.

Skoro cmentarz został doprowadzony do ładu, to można ukryć moje truposze. Natychmiast wydałem im rozkaz, po czym zmieniając się w człowieka ruszyłem za nimi, by mieć je na oku. Jeśli nic nie będzie przeszkadzać, to karzę swojemu legionowi wejść jak najdalej do tej jaskini, po czym sam ruszam na cmentarz, a dokładniej do jego obrzeży, po czym pół leżąc układam się pod drzewem oparty o jego pień, po czym wypuszczam Shuupeta i wydaję mu polecenie, by mnie pilnował. Następnie udaję się na spoczynek.

Wszystko poszło zgodnie z planem i wkrótce mogłeś zasnąć. Jak się obudziłeś to była najprawdopodobniej godzina 10. Shuppet cały czas Cię pilnowała i czujnie rozglądała się wokoło. Jak zobaczyła, że się obudziłeś to podleciała do Ciebie. Byłeś wypoczęty, chociaż łóżko w domu dziewczyny było o wiele lepsze. Świeciło słońce i jak dla Ciebie nawet na cmentarzu było za żywo. To znaczy kwiatki, trawa, co jakiś czas pokemon...