Władca ziemi - Moric

Nie czekając i przerywając jednocześnie jej pouczeniom wypuściłem swojego Tropiusa. Ciekawiło mnie tylko, czy będzie skłonny do słuchania moich rozkazów, gdyż jak wyczytałem czasem pokemony nie chciały słuchać swych panów. No to teraz pokażesz coś wart potworku. Przemyślałem szybko co też umie mój pokemon oraz przywróciłem z pamięci, co robi każdy atak.
-To zaczynamy, czy najpierw wolisz jeszcze gadać?

- Nie, już nie mam nic więcej do powiedzenia - uśmiechnęła się Kris.
Twój tropius chyba był gotowy do walki.
- Troooo - machnął swoimi skrzydłami.
Miałeś teraz pewność, że się ciebie posłucha w trakcie walki.
- Ty pierwszy - powiedziała dziewczyna.

Widać chciała mnie sprawdzić i dlatego kazała mi zacząć. Skoro tak, to dobra.
-Tropius zacznij od użycia Leer, a potem wzbij się w powietrze, by nie być takim łatwym celem. Gdy już będziesz w powietrzu cały czas bądź gotowy na wykonanie uniku. Po wzbiciu się w powietrze odleć trochę dalej, po czym zrób nawrót i zaatakuj za pomocą Gust. Gdy twój przeciwnik zostanie nim uderzony i oszołomiony od uderzenia, podleć szybko, złap go w pysk, podnieś i rzuć o ziemię.- Wydałem komendy.

Tak więc zaczęło się. Turtwig użył witchdraw i się wzmocnił. Leer obniżyło obronę przeciwnika i byłojjak na początku. Wkrótce zaczęła się prawdziwa ofensywa. Żółwikatakował energy ball , ale mu było ciężko przez to, że Twój stworek latał. Zaraz po tym tropius uderzył przy pomocy gust i Turtwiga odrzuciło na spory kawałek. Tropius następnie rzucił żółwiem o ziemię, co mocno dokuczyło pokemonowi.

Tr 80 proc
Tu 40 proc

No no całkiem całkiem. Mimo to nie może się to równać do Dracenlona. Ah... Biedny zwierzaczek, został na anshara, a by się przydał. Przemyślałem sytuację, po czym przystąpiłem do wydawania rozkazów.
-Tropius, a teraz odleć od przeciwnika, by nie mógł cię łatwo trafić. Gdy już się od niego oddalisz, a ten nie będzie atakował, to użył Leer. Cały czas pamiętaj o unikach. Gdy już wykonasz swój ruch zaatakuj za pomocą gust, a potem następny raz. Gdy już będzie osłabiony, to podleć do niego, a dokładniej nad niego i uderz go spadając na niego. Oczywiście nie ze zbyt dużej wysokości, byś sam sobie czegoś nie zrobił.    


Dracenlon:

http://images4.wikia.nocookie.net/__cb20110825040243/fighunter/images/0/0f/Dracelon.png

Twoja strategia okazała się być bardzo dobrą. Turtwig próbował jakoś się bronić, ale wkrótce padł niezdolny do walki. Dziewczyna dała pokemonowi coś do zjedzenia i ten wkrótce odzyskał siły.
- No fajnie, widzę od razu ogarnąłeś - powiedziała Kris, zabawiając swojego żółwika.
Za moment będzie południe. Ale przypomniało Ci się to, co mówił ten jej "obrońca". Dość interesująca sprawa. Ty musiałeś dużo popracować nad tym, by ożywić zwłoki na przykład...
- A ogólnie to masz zamiar być na razie w jednym miejscu czy chcesz podróżować? - spytała się w pewnej chwili dziewczyna, wstając z ziemi i chowając Turtwiga do pokeballa. Twój Tropius tymczasem do Ciebie podszedł i zaczął robić strasznie słodkie oczy.
- Lepiej daj mu jeść - Kris podała Ci paczkę z karmą dla pokemonów.


+ 1 do lv.

-Muszę ruszać w drogę, straciłem już dość czasu. - Powiedziałem, by po chwili otrzymać od Kris paczkę jedzenia dla pokemonów. Przez chwilę chciałem ją po prostu wyrzucić, ale przypomniałem sobie, że to nie anshara, więc tutaj większość stworzeń je. Wziął i wysypał trochę karmy na dłoń, po czym podsunąłem ją do pyszczka pokemona. Ciekawe, gdzie też udałem się Rophop? Możliwe, że ruszyłeś do tego miasta.

Pokemon uradowany zaczął jeść Ci z ręki, co było nawet fajnym widokiem. Stwór zjadł wkrótce wszystko co mu dałeś i machnął zadowolony swoimi skrzydłami.
- Aha, rozumiem - powiedziała dziewczyna. - Cóż, to jakbyś chciał to mogę ruszyć z tobą, już od dłuższego czasu odwlekam podróż - zamyśliła się na chwilę. - Chcę o coś spytać pewną legendę... - dodała po cichu.
Już w tym miejscu raczej nie macie nic do roboty.
- Ogólnie to muszę jeszcze pójść coś ogarnąć w fabryce, potem w domu znajdę ci jakiś plecak i załatwię jakiś normalny ubiór, bo będziesz bardzo zwracał na siebie uwagę - stwierdziła.

-Wolę pracować sam. Nie lubię towarzystwa, ale skoro masz już taką wielką potrzebę, to pytaj, ale za to ja będę też miał pytanie.- Powiedziałem, chowając Tropiusa do kulki.
- Co do ubrań, to podziękuję, to co mam na sobie, jest to magicznie przemieniona moja szata, tak samo jak ten wygląd jest magicznie przemienioną moją postacią, a dokładniej interpretacja jakbym wyglądał w waszym gatunku.- Wyjaśniłem jej chłodno, na czym polega problem ze zmianą mojego ubioru. Może wreszcie odkryję, dlaczego wydaje mi się znajoma.

Dziewczyna westchnęła.
- No dobra, chociaż twoje pytanie może być wszelakiej maści... Skąd się wzięła nazwa twojej rasy? - zapytała się dziewczyna.
Na Twoje wyjaśnienia pokiwała głową.
- Bardzo przydatna umiejętność - stwierdziła.
Wkrótce ruszyliście w drogę powrotną.

Nazwa naszej rasy? Nazwa była... Od zawsze. Nidy się nad tym nie zastanawiałem.
-Prawdę mówiąc to nie wiem skąd wzięła się ta nazwa, mimo iż jestem jedną z siedmiu najpotężniejszych osobistości. Z naszych danych wynika, iż nazwa powstała jeszcze w dalekiej przeszłości, ale kroniki nie wspominają od czego. Najstarsze wzmianki pochodzą z około 30 tyś. lat. - Odpowiedziałem po chwili namysłu.
-Dobrze teraz moje pytanie.- Powiedziałem, po czym sięgnąłem do buta i wyjąłem kartkę rozwijając ją. -Czemu wydaje mi się, iż znam tą osobę z rysunku, czy ona ma jakieś powiązania z Anunnaki?- Zadałem pytanie, trzymając kartkę w takiej odległości, by ją widziała, ale by nie mogła jej zabrać.

Dziewczyna słuchała uważnie Twoich słów.
- No to wygląda na to, że wzięliście nazwę swojej rasy od pewnego przydomku - powiedziała dziewczyna.
Bardzo zdziwiła się na widok tego obrazka, a po tym zrobiła typowy facepalm.
- No tak, wszędzie zostawiam swoje rysunki - mruknęła.
Po chwili westchnęła.
- Ten rysunek przedstawia postać, którą miałam najczęściej - powiedziała w końcu. - I... być może mam jakieś powiązania z waszą rasą - dodała.

No no no... Ciekawe nie zaprzeczę.
-Wiesz na czym polega to powiązanie? Czy to to sprawdzałaś w swoim komputerze?- Zadałem pytania. Ciekawostką było to, iż wie skąd nasza rasa wzięła swoją nazwę. Było to intrygujące zważywszy na zacofanie planetki.
-Możliwe jest, że wasi przodkowie spotkali się z naszymi badaczami kosmosu i planet.- Powiedziałem na głos swoją tezę.

- Nie, coś innego - powiedziała dziewczyna. - Zupełnie niezwiązanego z tymi sprawami - dodała. - Cóż, raczej nie - mówiła dalej. - Ja dużo podróżowałam między planetami - dodała. - Anu znaczy w pewnym języku wojownik z gwiazd... - przetłumaczyła Ci.
Wkrótce byliście przed fabryką. Dziewczyna ruszyła w kierunku windy, będąc bardzo zamyśloną na temat tego wszystkiego.

Ja tymczasem postanowiłem, iż skoro i tak tutaj jestem, bo może złapię sobie jakiegoś pokemona ducha. Zacząłem się rozglądać po fabryce. Nasłuchiwałem dźwięków, czy innych oznak tych pokemonów. Cały czas byłem gotowy, że coś może na mnie spaść, bo raczej stara konstrukcja nie była zbyt solidna.

Wkrótce zacząłeś szukać poke-ducha. Dziewczyna tymczasem zjechała na dół windą, by zajmować się swoimi sprawami. Twoje poszukiwania nie trwały długo. Nagle wypadł przed ciebie pokemon, który wyglądał jak gazowa chmura z językiem i zaczął robić przeróżne miny. To cie trochę zaskoczyło. Duch natomiast zaczął sobie latać wokoło i był zadowolony z siebie.
- Gaaaa - powiedział.

Mimo zaskoczenia przez poke-ducha, mój wyraz twarzy przedstawiał to co zawsze, czyli zimny spokój. Mimo to był to jakby nie patrzeć cel moich poszukiwań, więc postanowiłem spróbować go złapać.
-Gastly tak? Mam do ciebie interes, albo pójdziesz ze mną bez marnowania naszego czasu, albo i tak pójdziesz ze mną, tylko, już nie koniecznie w pełni zadowolony, to jak będzie?- Zacząłem proponować to pokemonowi, gdyż nie byłem zbyt chętny na walkę, a liczyłem, iż znajdę jakiegoś jeszcze ducha.

Pokemon jeszcze bardziej wywalił swój ozór i się w Ciebie wpatrywał.
- Gaaa - powiedział w końcu zgodnie, schował język i do Ciebie podleciał.
Czyli sprawa będzie załatwiona po dobroci. Jak się okazało, dziewczyna szybko uwinęła się ze swoimi sprawami i po chwili znowu była na górze. Stanęła i oparła się o ścianę, obserwując obecną sytuację. Wkrótce jednak włosy jej stanęły, dosłownie, bo były naelektryzowane. Ta szybko to zauważyła.
- Znowu ten Rotom... - mruknęła tylko.
Doprowadzając swoje włosy do porządku, zaczęła szukać sprawcę zniszczenia jej dzisiejszej fryzury. Ty przynajmniej nie masz tego kłopotu...

Szybko więc wyjąłem pokedex i pustą kulę, po czym zeskanowałem pokemona ducha. Gdy miałem już o nim informacje rzucam w niego ballem i czekam, aż gastly nie zostanie złapany. W międzyczasie spoglądam w stronę Kris, która najwidoczniej miała jakieś problemy z włosami.
-Co robiłaś na dole?- Spytałem beznamiętnie.

Gastly lv. 8 Samiec
Ataki: Hypnosis, Lick, Spite, Mean Look, Sludge Bomb
Charakter: Poke-żartowniś. Uwielbia robić innym kawały i wkurzać wszystkich naokoło.
Zdolność: Levitate - pokemon nie może otrzymać obrażeń od ataków typu ziemnego, nie może być także uwięziony przez Arena Trap, ani nie otrzymuje obrażeń od Spikes.

Dziewczyna właśnie uporządkowała sobie włosy i nie znalazła tamtego pokemona, który jej to zrobił.
- Ogólnie to szukałam informacji o pewnych planetach, które pozapisywałam jakiś czas temu... Pochodzisz z Anshara? - spytała. - Skoro tak, to jakieś trzydzieści cztery tysiące lat temu na pewno miałam styczność z waszą rasą - powiedziała. - Chociaż... Co było a nie jest, nie pisze się w rejestr, przynajmniej na razie więcej ci o niczym nie powiem - dodała.
Akurat pokeball zrobił dziwny dźwięk "DING". Gastly był w takim razie Twój.

-Wracając do twojej styczności z naszą planetą i tego obrazka, to mam przypuszczenia twierdzić, iż widziałem cię w czasie mojej edukacji na Anshara w jakichś ruinach. Możesz mi to jakoś wyjaśnić?- Zadałem jej pytanie, po czym czekając na odpowiedź zacząłem dalej przeszukiwać resztki fabryki w poszukiwaniu kolejnych poke-duchów. Jak coś łapać, to na całego. Hmm... Ciekawe czy spotkam tutaj tego ducha, który mi się tak spodobał...

Dziewczyna wzruszyła ramionami.
- No troszkę zamieszania narobiłam... - powiedziała jakby sama do siebie. - Widać ktoś miał zachciankę mnie namalować i tyle - wzruszyła ramionami, już widocznie nie chcąc więcej o tym rozmawiać.
Ty natomiast jak na razie nie mogłeś znaleźć żadnego pokemona.

Coś mi się nie zdaje, żeby tak było, ale myśl sobie, że jak na razie ci wierzę. Ja tymczasem postanowiłem dalej szukać jakichś innych pokemonów duchów. Miałem nadzieję, iż wreszcie jakiegoś znajdę. Ciekawi mnie co też innego tam porabiała, bo jakoś jej nie wierzę, że mogła by przez tyle czasu tylko sprawdzać jakieś planetki. Muszę mieć ją na oku.

Wkrótce natrafiłeś a takiego pokemona:

Dziewczyna tymczasem siedziała sobie na jednej ze skrzyń i o czymś myślała, wodząc za Tobą wzrokiem. W końcu wyjęła z torby tablet i zaczęła coś tam pisać. Mały poke-duszek tymczasem latał sobie wokoło i przenikał wszystkie rzeczy.

Hmm... Może być. Pomyślałem przyglądając się duchowi. Będzie niezły do przeprowadzania rekonesansu, bez rzucania się w oczy. Przemyślałem sprawę, po czym postanowiłem zadziałać. Poczekałem tylko na moment, kiedy to nie będzie on przez nic przechodził i wtedy uderzam go uderzeniem energii. Gdy będzie już uderzony, to ciskam w niego pokeballem.