Gra Bezimiennego: Tetsu Mousengoke

- Jasne. - odpowiedziałem krótko, i wyszedłem wraz z Mikasą z pokoju. Gdzie tu zjeść? Mała dziewczynka mówiła że centrum pokemonów oferuje wiele usług, w tym również jedzenie.
- Co powiesz, by spróbować nieco kuchni, którą oferują w centrum? W sumie daleko nie mamy, a przynajmniej będziemy mieć oko na Armina. Dzieje się z nim dzisiaj coś dziwnego. - zapytałem Mikasy, po czym udałem się do siostry Joy, z zapytaniem o obecny bufet/restaurację. Miejsce gdzie będziemy mogli spokojnie zjeść.

Mikasa spokojnie szła obok Ciebie
-Wiesz może to ten świat tak na niego wpływa, sama nie wiem i nie wiem co mam o tym myśleć, zawsze był silny, a tu tylko lekka zmiana otoczenia i się posypał- Mikasa przerwała ponieważ właśnie dotarliście do siosty Joy, a ta pokazała wam gdzie jest stołówka, wystarczyło skręcić za ladą w lewo i iśc cały czas prosto, po chwili przed wami pojawiły się spore drzwi, po przejściu przez nie zauwazyliście spore pomieszczenie z wielkimi oknami, wypełnione sporą ilością stołów, oraz po 5 krzeseł przy każdym z nich, po prawej stronie było wejście na kuchnie zasłonięte sporą ladą, na której były wystawione różne potrawy.

Przemilczałem odpowiedź Mikasy, ponieważ nawet nie wiedziałbym czy to jej uzasadnienie było słuszne? Jeżeli jest żołnierzem, powinien w każdej sytuacji się odnaleźć. Następnie udaliśmy się na jadalnię, i wybraliśmy rzeczy ze szwedzkiego stołu jakie nam się tam spodobały. Ja skierowałem się do stolika które było najbliżej okna, by poobserwować nieco świat zewnętrzny.
- Mikasa? Co sądzisz o tym świecie? Nie uważasz że jest lepszy od naszego? Taki spokojny i harmonijny.? - zapytałem, głęboko dumając.

Dziewczyna nabrała niewiele jedzenia, wzięła samą zieleninkę, w sumie zawsze tak jadała, zawsze oddawała tobie swój kawałek kotleta, spokojnie siedziała i jadła, kiedy skończyłeś mówić zerknęła na Ciebie i przełknęła zieleninkę
-Szczerze? To wszystko jest piękne, ale boje się, że jeśli nic nie zrobimy to wszystko będzie wyglądało beznadziejnie, dlatego musimy się postarać, a później zdecydujemy co dalej, czy wracamy do siebie czy działamy dalej tutaj-powiedziała do Ciebie i wróciła dalej do jedzenia sałaty.

...nie myślałbym za szybko o powrocie do domu. Dopiero tutaj przybyliśmy, a patrząc na tubylców, oraz to jak napadali na nasz świat, dochodzę do wniosku że najpierw powinniśmy dowiedzieć się nieco więcej o stworzeniach które im towarzyszą. Jeżeli dojdzie d konfrontacji, to wykorzystają je zapewne do walki. Sami sobie nie damy z nimi rady, musimy myśleć jak nasi kapitanowie. My jesteśmy tym razem kreatorami formacji, a te stworzenia, naszymi żołnierzami. - odparłem do Mikasy, dalej zajadając się kotletem. Ile miałem w tym racji? Sam nie wiem, jednak wiedziałem że nie możemy też zbytnio zwlekać z zebraniem informacji o obecnym miejscu.

Siedzieliście i jednliście spokojnie, widziałeś, ze stołówka się powoli zapełnia, po chwili Mikasa skończyła jeść i czekałą tylko na Ciebie
-Przestań tyle myśleć, bo tego kotleta do wieczora nie zmęczysz- mruknęła do Ciebie i siedziała spokojnie rozglądając się
-W sumie jest już 16, trzeba się zbierać, nie uważasz?- zapytała grzecznie pokazując brodą na zegar wiszący na jednej ze ścian, miała rację była już 15.58, a o 17 zaczyna się spotkanie, mieliście troszkę czasu jakby nie było

- ifhufquf. - odpowiedziałem do Mikasy, gdy zaczęła mi przeszkadzać w rozmyśleniach. Świat jest zbyt skomplikowany by o nim nie myśleć, no kurde.
- Taak, zbierajmy się powoli, może znajdziemy po drodze coś ciekawego, na czym da się zawiesić oko. - odparłem. Ciekawe jak tam się trzyma Armin. Mam nadzieję że się odciął, bo nie chce by coś odwalił podczas naszej nieobecności. ZapierOliłbym go.

Zjedliście i byliście gotowi do drogi, Armina nie było więc nie musiałeś się nim martwić, spokojnie z Mikasą ruszyliście w stronę wyjścia z centrum pokemon, po czym w stronę szkoły drogę mniej więcej znaliście, ale miasto było zbudowany w łatwy sposób, więc spokojnie po około 15 mintach byliście na miejscu. Widzieliście tylko dzieciaki bawiące się na placu zabaw
-Jesteśmy troch za wczesnie musimy gdzieś poczekać- twoja towarzyszka od razu podbiegła do jednej z ławek

Droga minęła dość przyjemnie, a spacer po obiedzie, tylko pozwolił mi przetrawić kotlety, które wchłonąłem jeden za drugim. Kolejno doszliśmy na miejsce prezentacji, jednak za wcześnie...i co tu robić? Udałem się za mikasą rzecz jasna, by usiąść z nią i poobserwować świat. Tylko co obserwować? Dzieciaków, którzy się bawią na placu zabaw. To podchodzi pod pedofilstwo.
- Jakie nuuudy. Jest strasznie, jak nie ma w pobliżu żadnych atrakcji. - rzuciłem w stronę mikasy.

Dziewczyna walnęła Cię w łeb
-Przestań tyle gadać obserwuj to wszystko, co?- mruknęła i sama zaczęła się rozglądać jej ten świat się podobał, po chwili obserwowania, rozglądania isę, poczułeś lekki ucisk na ramieniu, sam nie wiesz jak ani kiedy to się stało jednak Mikasa usnęłą na twoim ramieniu, oddychała cicho i spokojnie, jakby tego było mało, nie miała koszmarów co spotykało ją co noc w waszym świecie.

[...] Usnęła kiedy to za chwilę musimy udać się na ten cały wykład dla początkujących. - pomyślałem patrząc na spokojnie leżącą głowę mikasy, na mym ramieniu. Sprawdziłem godzinę by zobaczyć ile czasu nam zostało, i rozmyślałem o tym, co tu z nią zrobić? Pierwszy raz od dawna nie śpi z koszmarami, czy to przez tutejszy klimat? Czy może przez to że Mikasa jest w końcu spokojna, bez zmartwień? Co zrobimy, jeżeli nasza misja tutaj się zakończy powodzeniem, wrócimy do naszego świata jak gdyby nigdy nic?

Była godzina 16.30 mieliście jeszcze pół godziny, więc mogłeś spokojnie dać jej spać, myślałeś wiele o domu i o tym świecie jednak nic nie wyszło z twoich rozmyśleń
-Hej co...- pojawił się nagle Armin, ale przerwał pytanie widząc Mikasę
-Po raz pierwszy nie trzeba jej łapać jak śpi?- zapytał i uśmiechnął się lekko widząć waszą towarzyszkę w takim stanie, podniósł lekko jej grzywkę w górę i cmoknął ją lekko w czoło, ta zamruczała coś pod nosem, ale nie odezwała się i spała dalej.

- Co ty tu robisz? - powiedziałem zdziwiony obecnością Armina w tym miejjscu. dziwne że nas znalazł.
- Już się zaadaptowałeś w tym miejscu, że masz taki dobry humor? - rzuciłem w stronę kompana, nieco srogim głosem. Nadal miałem mu za złe to jak się zachowywał, więc oczekiwałem od niego w miarę sensownej odpowiedzi.

Armin w sumie Cię zignorował
-Mieliście iśc na spotkanie prawda?- zapytał tylko i w sumie to wyjaśniało wszystko, jak was znalazł i takie tam, ale nie wyjaśniało to czemu nagle zaczął się uśmiechać i wyglądał na takiego zadowolonego
-Dajmy jej pospać i 5 minut przed czasem pójdziemy na to spotkanie anonimowych alkoholików co ty na to? -zapytał patrząc na Ciebie z wyższością, było to nieprzyjemne.

Armin... odpowiedz. - tak jak armin, ja zignorowałem jego. Oczekiwałem od niego odpowiedzi, której zdecydowanie unikał? Ale dlaczego? Co mogło się wydarzyć, że posłużyło to taką diametralną zmianą w jego osobie. NIe wierzę w to, że pokoje w Centrach pokemonów posiadają magiczną moc, mogącą zmieniać nastroje ludzi jak i pokemonów. Nie odpuszczę póki się nie dowiem, o co mu chodzi? Już przez myśl, przeszło mi sprać mu dupę, jednak wiem, że nie mogę tego zrobić. Ze względu na mikasę i na naszą długoletnią przyjaźń.

pochwal Avka
_____

Znowu zostałeś zignorowany
-Nie uważasz, że ona jest śliczna, ma coś w sobie dość mocno pociągającego- zauważyłeś wzrok Armina i poczułeś się dośc dziwnie, patrzył na Mikasę jak na kawałek mięsa, który można przerżnąc, brać jak swoje i wyżyć się na niej, on ją rozbierał wzrokiem, nie patrzył wcale na Ciebie, tylko na nią
-Zobaczysz kiedyś będzie moja zobaczysz- zaśmiał się i potraktował ją jak przedmiot, co grasza Mikasa zawsze miała do niego słabość

Po całym tym wywodzie Armina, popatrzyłem na niego zrezygnowany. Straciłem wiarę w to że cokolwiek się od niego dowiem. Wziąłem głowę MIkasy, i wysunąłem się, kładąc ją delikatnie na ławce. Skoro nie mogłem się czegokolwiek dowiedzieć od Armina, to nie zamierzałem tutaj siedzieć dłużej, i poszedłem sam, w pizdu myśląc o tym co przed chwilą od niego usłyszałem. NIedawno skłonny do wybicia wszystkiego co się rusza, a teraz wyznaje swe uczucia od tak. NIe miałem ochoty z nim dłużej rozmawiać. BYle zabić czas i doczekać wykładu...

Poszedłeś, ale nie mogłeś iść za daleko, przecież za chwilkę obywają się zajęcia, co prawda kiedy tylko się ruszyłeś Mikasa się obudziłą i zaczeła Cię przepraszać, ale ty już gdzieś polazłeś, słyszałaś tylko jak drze się na Armina co ten nawyrabiał, ten przerwał jej w pół słowa i oberwał z liścia, ahh słyszałeś ten soczysty plask, odwróciłeś się tylko na chwilkę i widziałęś, że Mikasa gdzieś idzie, po chwili zaczęła biec, coś było nie tak, dziewczyna była załamana...

Usłyszałem jakieś plaski, krzyki i rozpacz. Boże...i co ja mam robić? NIe lubie miłości, nie lubię okazywać słabości. Wolę być w takich rzeczach obojętny. Takie rzeczy mnie przygnębiają. Mimo że cześć kazała mi iść za MIkasą, to ta druga kazała zostać, i kazać im samym się godzić. TO ich związki i ich problemy, a ja nie chcę się plątać w to co nie moje. Wywołałem Yanmę, i dałem jej te 10 minut na rozprostowanie skrzydeł. Niech też skorzysta, może kiedy ją trochę poobserwuję i zastanowię się na jej znaczeniem, dojdę do jakiś interesujących faktów?
-----
A no tak, avek całkiem w czypke. I tak, wolę oglądać pokemony od bawienia się w twoje romanse! :<

Wypuściłeś pokemona, ten zerknął na Ciebie i usiadł Ci na głowie mrucząc coś po swojemu, Mikasa po chwili zniknęła wam z oczu, a Armin usiadł na ławeczce i rozłożył się jak bóg, każde z was poszło w swoją stronę i może takie jest wasze przeznaczenie, na zegarze wybiła godzina 17, pora zacząć zajęcia, to jedyne co wiedziałeś na pewno, niestety brakuje wam jednej osoby w załodze, Mikasa nadal nie wróciła.

Na zegarach widniała, długo oczekiwana godzina 17, a jakby mało było problemów, Mikasy nie było. Jako iż ktoś musiał iść na ten wykład, posłałem Yanmę w celu jej odszukania.
- Yanma, znajdź proszę mikasę i sprowadź ją tutaj, dobrze? - odparłem do pokemona, nie będąc pewnym czy ten mnie zrozumie i wykona me polecenie? Ja następnie zwróciłem się do Armina.
- Nie wiem co zrobiłeś, i czemu doprowadziłeś Mikasę do takiego stanu, ale jeżeli chcesz się zrehabilitować, idź lepiej jej poszukać. Ja udaję się na wykład. Ktoś musi tam pójść... - odparłem i udałem się w stronę szkoły, z nadzieją że mój plan wypali?

Pokemon poleciał od razu jak widać zrozumiał bez problemu, co prawda patrzył na Ciebie dziwnie, ale poleciał, podszedłeś do Armina, ten nawet nie odpowiedział, tylko prychnął pod nosem
-Wole iść na wykład, zainteresowały mnie pokemony- powiedział i wyprzedził Cię, po czym wszedł do budynku, nagle, en który nie chciał znać tego świata zainteresował się pokemonami? Może po prostu nie chciało mu się iść szukać Mikasy?

- Heh...wprosi się o wpierdol. - powiedziałem pod nosem, a na mojej twarzy zagościł uśmiech, tylko czemu? Ironiczny? Chyba że już Armin zaczął na mnie tak działać, że doprosi się w końcu tego na co obecnie zasługuje, jednak poczekam jeszcze chwilę, zobaczymy jak moja cierpliwość długo wytrzyma? Nie znałem zamiarów Armina, jednak to co mówiła MIkasa mogło się okazać prawdą, co jeśli to Armin będzie odpowiedzialny za ten bajzel, który może mieć niedługo miejsce? Póki co, poobserwujemy go, no i oczywiście po edukujemy się. Tak więc ruszam na wykład.

Po chwili znaleźliście się odpowiednią sale i usiedliście w ławkach, Armin w ostatniej, a ty jakoś po środku, pojawiły się jeszcze jakieś dzieciaki i dwie starsze panie, ekipa spoko, możecie ruszać na podbój świata! Po około 3 minutach do sali wszedł starszy mężczyzna, wyglądał jak jakiś profesor
-Witam wszystkich zebranych, zacznijmy od podstaw jestem Profesor Milton, zajmuje się badaniem pokemonów, różnego rodzaju, moją specjalizacją jest ewolucja naszych małych pupili, przyprowadziłem dzisiaj ze sobą jednego z najwspanialszych pokemonów- po tych słowach wypuścił pokemona:

-Pokemon ten posiada 8 ewolucji, ahh tak nie powiedziałem wam co to ewolucja, dobrze inaczej zacznijmy od początku, na naszej kuli ziemskiej żyje wiele takich stworzeń jak to tutaj, nazywamy je pokemonami, stworzenia te są zdolne do wielkiej miłości jak i nienawiśći zależy od ich trenera, w dobrych rękach będą to przecudne stworzenia, w tych złych posłużą do złych celów, tak jak my pokemony dorastają, zmieniają się, to właśnie jest ewolucja, jest kilka wyjątków, które nigdy się nie zmienią, sami się o tym przekonacie lub znajdziecie te dane w pokedexie, pokedex to spis wszystkich istniejących pokemonów na świecie spis ich ataków, poziomu jaki mają oraz wielu innych ciekawych informacji, kiedy otworzymy pokedex i nakierujemy go na pokemona pokażą się nam informacje, tak jak teraz- mężczyzna w trakcie pokazu wyciągnął znane CI czerwone pudełeczko które nakierował na swojego pokemona, po chwili usłyszałeś

Kod:

Eevee
samiec
lvl: 45
charakt....

Skanowanie zostało przerwane ponieważ mężczyzna zamknął pokedex i zaczął mówić dalej
-Teraz powiem troszkę o pokeballach, czyli biało czerwonych kulach, istnieje wiele rodzajów pokeballi, jednak ten który widzicie jest podstawowym i najbardziej pospolitym, pokebal służy do przechowywania waszych małych podopiecznych, pusty pozwala na złapanie ich, po walce, a dokładniej po osłabieniu przeciwnika możecie spróbować go złapać. Teraz o co chodzi z walkami, czasami pokemony dadzą się złapać po miłej rozmowe, jednak nie zawsze tak jest, dzięki walkom pokemony rosną i rozwijają się mogą poznawać nowe ataki, które pokazały się po przeksanowaniu ich, wypowiadając ich nazwę wasz pokemon wykona ten atak i zaatakuje tak jak teraz
-Eevee iron tail- ogon pokemona zaczął się świecić a ten uderzył nim po chwili w stół
-Istnieje wiele ataków pokemon, w zależności od posiadanego typu, teraz przejdźmy do typów, każdy z pokemonów posiada jeden max dwa, typ normalny taki jak eevee, taki jak roślinny jak na przykład bulbasaur- powiedział spokojnie profesor i czekał po czym powiedział
-To chyba mniej więcej wszystko, może macie jakieś pytania?

Całość była bardzo interesująca. Mimo że nigdy nie byłem jakimś świetnym studentem w przeszłości, to informacje któe podawał teraz profesor, były niesamowicie ciekawe. Powiedział nam on o wielu rzeczach, jednak zdziwił mnie ten typ, któy towarzyszy pokemonowi. O specjalnej umiejętności jaką dzierżą, też widziałem w Pokedexie a nic o nim nie wiem.
- Tak, ja mam pytanie. Po pierwsze, te typy? One coś dają pokemonowi? Czy coś ma nad czymś przewagę i na odwrót? Czy to tylko charakteryzuje ich gatunek, w celu wzajemnego rozpoznania się? W dodatku, pokedex, wyświetla dane zwane Ability? Co to jest? I jeszcze jedno, czy pokemony, uczą się nowych ataków tylko za pomocą zdobywania doświadczenia? MOgą je poznać wszystkie? Czy są inne metody na poznanie innych ataków? I zasady walki...czy istnieją jakieś? - miałem wiele pytań, jednak nie chciałem też pozbawiać głosów innych, jednak informacje te były mi niesłychanie potrzebne, jest to podstawa do tego, bym wiedział co robić, i jak działać. Mam nadzieje że pani narrator mnie nie zabije.