Po wojnie światów nastał budyń, czyli podróż GhostRiderki

- Pierwszy października... - powiedziałam cicho. - Dziękuję - wzięłam od niego to opakowanie.
Kokardka, nieźle... Po chwili sprawdziłam co to było, na ogół cały czas byłam speszona obecną sytuacją. Cóż, jeszcze na dodatek powiedział, że też coraz więcej dla niego znaczę... To było miłe i podnosiło mnie bardzo na duchu... Na duchu, który tak wiele już przetrwał...

Po otworzeniu ujrzałaś podobne Urządznie Jakie miał Edward... - To dla ciebie Christina... Mam nadzieje ze chcesz być moją... Dizewczyną? - Odparł nieco speszony... Urządzenie wydawało się mało techniczne ale przykrywka dobra rzecz... Widziałaś co ono robiło w jego rękach...

Spojrzałam zaskoczona na to urządzenie. Ale całe moje zaskoczenie tym co zostałam zostało zastąpione przez szok po pytaniu chłopaka.
- Ja? Emm... no cóż, jak przy mnie wytrzymasz to oczywiście, że tak - uśmiechnęłam się nieśmiało ale i żartobliwie.

- Spoko, mozesz spać w tamtym pokoju - Odparł wstając i idać po pościel etc - Dobra, ja idę spać a ty rob co chcesz pa - Po czym cie cmoknął w policzek i poszedł spać... Ty siedziałaś w ładnym apartamencie... Pokój w miare łądny... masz ładne i wygodnę łóżko

Chłopak chyba musi mieć trochę kasy by móc mieć taki apartament... Wkrótce i ja poszłam skorzystać z łazienki, po czym w piżamie usiadłam na łóżku. Spojrzałam na urządzenie, które dostałam od chłopaka... Jutro z tym spróbuję co i jak... Usiadłam po turecku na łóżku i jeszcze jakąś godzinę chciałam potrenować przepływ mocy po moim ciele... Miałam nadzieję, że teraz nie nic nie rozproszy... Uda się czy nie to po tym wszystkim kładę się spać...

Udało ci się skumulować druga kulkę do ogłuszania... Zawsze cos... Yhhmmm To łóżko było tak wygodne... Lepsze niz te w PC i nawet w twoim domu... Zasnęłaś od razu... Było tak miękko i wygodnie że nie mogłaś się pochamować... Z rana nie chciałaś nawet wstać... Zbyt miekko...

Zadowolona leżałam rozłożona na tym łóżku. Dobrze, ze tutaj jednak przyszłam... Chwilę leżałam, aż w koncu usiadłam na łóżku... Poszłam do łazienki się przebrać etc... Nie chciałam obdzić chłopaka, więc zachowywałam się w miarę cicho. Myślałam o tym wczorajszym. Na prawdę miły jest...

Nadal też nie wiedziałaś kilu rzeczy... Kim był ten facet, czego chciał... Czemu on dał ci to urządzenie... Oraz czemu aż tak bardzo wzbudziłaś u Edwarda fascynacje... W końcu wątpie by była to zasługa twojego Wyjściowego dresu... Ubrałaś się po czym zobaczyłaś że w salonie na środku siedzi Ivysaur i wcina śniadanie

Westchnęłam i się zamyśliłam. Tak wiele niewiadomych.... Wkrótce spojrzałam na jedzącego pokemona. W sumie swoje stworki też powinnam nakarmić.
- Czas na śniadanie - wypuściłam swoje pokemony.
Po chwili dałam swoim podopiecznym jeść.

Pokemony zaczęły jeść a ty sama usłyszałaś jak twój brzuch prosi się o jedzenie... Po chwili z kuchni poczułaś jakieś zapachy... Jedzenie... papu yhmmm pycha... Udałaś się tam i zobaczyłaś smażącą się kiełbaskę... Mięso... am am... brzuch wrzeszczał coś ala - "NAKARM MNIE ALBO ZJEM CI JELITA!

Rozejrzałam się zaskoczona.
- Cześć - przywitałam się z chłopakiem jak tutaj był.
Śniadanie... Aż się nie mogłam doczekać. Jak tylko dostałam swój przydział to sięzzabieram za jedzonko.
- Nauczysz mnie dzisiaj się tym posługiwać? I dlaczego mi to dałeś? - spytałam się chłopaka. - No i.... Co ci się we mnie spodobało, że chcesz być ze mną? - kolejne pytania.

- Charakter i - Po czym cie delikatnie pocałował - Piękna twarz - Dodał, komplementy... Tons od Komplementy... A żarcie dobre na twoje pytanie o urządzeniu nic nie powiedział tylko zaczał jeść - Nic nie zrobisz bez klucza... - Dodał popijając czymś... - Musisz go sama znaleźć - dodał jedząc dalej

Kiwnęłam głową.
- Ok rozumiem - powiedziałam.
Dalej jadłam i po śniadaniu umyłam naczynia. Przynajmniej tyle za jedzonko... Potem zawołałam swoje pokemony i pochowałam je do pokeballi. Tamte komplementy mnie chybannawet przyprawiły o rumieńce. Będzie trzeba szukać tego klucza... Tylko pytanie gdzie? Jakbym wiedziała jakiego rodzaju energię on ma... Może chłopak da mi na chwilę swój bym mogła sprawdzić energię?

- Nawet nie próbuj - odparł jak by wiedział co chcesz zrobić - Potrzeba wielu lat albo czegoś co się wzmocni i tak... Ja - Odparł się podchodząc do ciebie - Potrafię czytać w myślach... Jestem, cóż mutantem ale - Odparł... teraz zrozumiałaś skąd tyle wiedział o tobie... Gnojek ci czytał w myślach! Dla tego cię znalazł!

Spojrzałam na chłopaka wzrokiem typu "wiesz, że mam ochotę cie zamordowanć?". Wielu moich rzeczynnie pozwalam tykać. Ale czytanie moich myśli, moje wspomnienia... Teraz to jestjuż przesada .
- To chyba muszę wrócić też nad ćwiczeniami do blokowania umysłu... Albo zebrać tyle mocy bym mogła używać kluczy... Ale takich innych - powiedziałam poirytowana.

- Zrozum - Załap cię za rękę - To nie tak miało być zrozum! - Próbował cię zatrzymać - To była dla twoje dobra! Zrozum! - Próbował ci to wytłumaczyć ale chyba miałaś juz nieco inne zdanie... Co z nim zrobisz? Wszedł na teren gdzie nie powinien wchodzić... Juz gwałt był by lepszy niż to!

Tamto jego wkroczenie do moich myśli to była niestety przesada. Wstałam, wzięłam swoje ubrania i bez słowa wyszłam. To była już zupełna utrata mojego i tak stłamszonego poczucia bezpieczeństwa... Niedługo zjechałam windą i jak co wywaliłam z niej chłopaka. Po tym udałam się na lotnisko. Pasuje mi się wybrać w dżunglę... Jest w pewnym kraju kilka budowli... Muszę coś w nich poszukać.

Zatrzymał cię na zewnątrz - Poczekaj proszę nie chciałem - Odparł obejmując cię od tyłu - Christine... Proszę cię - Dodał, a ty czułaś... jego ciepło i jego serce... ooo Serce... Czułaś jego bicie... Coś powoli do ciebie wracało... A co ty zrobisz? On chyba naprawde się stara

Pokręciłam głową. Straciłam do niego zaufanie... On słyszał wszystkie moje myśli... To wszystko mogło być po prostu podejście mnie. Charakter? Jestem wredna... Więc to na pewno nie jest powód. Ruszyłam w swoją stronę pełna niezbyt przyjemnych emocji.
- Zaufaj komuś bardziej i widzisz jak to jest... - warknęłam sama do siebie.

Złapał cię - Christine proszę - Odparł, czułaś że mówi prawdę zaryzykował i pocałował cię w usta oraz objął... Nie robił tego mocno dasz radę się wyrwać... - Christine, to co mówiłem było prawdą... Od kiedy Alpha cie namierzył... Coś poczułem proszę - Mówił gdy przestał cię całować, spojrzał ci w oczy a ty mimowolnie w jego...

Szybko się od niego oderwałam.
- Nie, daj mi spokój - powiedziałam.
"Przynajmniej na razie ". Po chwili mimon wszystko pewnym krokiem ruszyłam na lotnisko. Wyjęłam z torby paczkę żelek i zaczęłam je jeść po drodze.

Stanął ci na drodzę - Christine proszę...Wiem jak ci POMÓC! - Wrzasnął... - Ale daj mi szansę zal... Zależy mi na tobie i nie chce ryzykować... Wiem co planujesz wybacz ale za bardzo się martwie o ciebie - Po czym w oddali usłyszeliście - METAGROSS! GYRO BALL! - Atak leciał w ciebie po czym chłopak skoczył i zasłonił cię... Poleciał w słup wyginając się zbyt... Niebezpiecznie... jego kręgosłup mógł tego nie wytryzmać

- Przestań do cholery czytać mi w myślach - warknęłam.
Zaraz po tym usłyszałam komendę do jakiegoś pokemona. Jak zobaczyłam to co się stało... Poczułam.... Przerażenie? Gniew? Jakoś... Chłopak wywołał u mnie tak silne emocje... Spojrzałam na tego gościa i skupiłam energię paraliżującą w ręce. Tego nie zdzierżę... Chciałam rozwalić i pokemona i jego właściciela.

Nie udało się... W oddali chłopak z trudem... - Ch..Christine... Urzadzenie... w pu...pudełku drugie dno.. - Po czym stracił przytomność. Ty szybko odskoczyłaś przed kolejnym atakiem a facet śmiał się nie miłosiernie... Co robić? Chłopak powalony... Zaryzykował dla ciebie

Spojrzałam na chłopaka. Po chwili wzięłamppudełko i sprawdziłam drugie dno w nim. Co tam może być? Nie miałam pojęcia, ale na pewno coś przydatnego... Chłopaka potem... Trzeba zabrać do szpitala. Następnie idę w swoją stronę. Nie chcę, by ktokolwiek czytał mi w myślach.
- Cholera - mruknęłam.