Po wojnie światów nastał budyń, czyli podróż GhostRiderki

Gdy facet zaczął mnie ciagnąć to zaczęłam krzyczeć i użyłam swojej paraliżującej mocy. Widok pokemona w portalu mnie zszokował.
- Dziękuję bardzo - powiedziałam do konika z wdzięcznością.
Po tym pobiegłam do chłopaka by mu pomóc. Zaczęłam przy pomocy swoich mocy leczyć rany chłopaka.

Legenda zastosowała Aqua Jet Po czym wywaliła całą grupę nieco dalej... Koleś widząc Konia zaczał uciekać... Ty podniosłaś Edwarda, a raczej siedziałas na ziemi na kolanach a jego głowie miałaś na nich. Otworzył oczy - Cześć... Aniołku - Odparł, kuc za to podszedł do ciebie i trącił Rogiem
- Kaaal - odparł...

Uśmiechnęłam się lekko do chłopaka.
- No czesć kochanie, cześć... Chwilka jeszcze trochę muszę cię podleczyć... - powiedziałam do chłopaka.
Jeszcze chwilę leczyłam mu rany, aż ten kucyk tutaj nie przyszedł... - O co chodzi? - spytałam się i pogłaskałam go po łbie?
W sumie to.. to była legenda! Keldeo!

- Kel! Kel! - Odparł po czym podał ci w pysku jakiegoś Starego Balla... Tak starego że widziałas na nim wyblakłe miejsca oraz cóż... Był inny wpół metal pól kamień. Dosłownie inny bal - Myśle ze chce abyś go złapała skoro go wezwałaś. Twoja miłość do mnie go wezwała na pomoc by mnie ocalić. I siebie

Uśmiechnęłam się do chłopaka.
- Raczej miłość do ciebie i głównie to... - powiedziałam.
Po chwili więc wzięłam balla i złapałam w niego konika. To niesamowite, mam legendarnego pokemona... Moje szczęście jest niepojęte w chwili obecnej jak dostałam kiedyś ziwerzaka na swoje setne urodziny...

- I tak ci zdechł przez nie karmienie prawda? - Odparł, widać znów krzyczałaś w myślach zbyt głośno. Tak czy siak udałaś się z nim do domu... A tam... Twój ojciec stał z jakimś urządzeniem... Od razu osłabłaś... Czułaś jak nie możesz nawet użyć paraliżu - łapy od mojej córki... Inaczej - Odparł przeładowując strzelbę - Zginiesz marnie Mutancie... - Dodał po czym twoja matka nie mogła w to uwierzyć...

No szczęka mi opadła.
- Eee tato o co ci chodzi? - spytałam się go.
Po chwili stanęłam między swoim rodzicem a mutantem. Nie pozwolę by Edwardowi coś się stało. Ale skoro tata wie o jego odmienności to czy jest świadom mojej? Jeszcze większej?
- Nie rozumiem po co, nie rozumiem dlaczego chcesz mu coś zrobić, ale skoro to dlatego, że on jest mutantem to ja się tym bardziej pod to kwalifikuje - powiedziałam w końcu.

- Jak bym nie wiedział... - Po czym w urządzeniu zwiększył natężenie a twoja głowa zaczęła ci z bólu pękać - Wiem ale ciebie mogę wyleczyć... Jego Zabije! - Odparł po czym ziemia zaczęła się trząść... Edward starał się coś zrobić ale nie dał rady... Wówczas nie wiedziałaś co zrobić... Bronić go czy się poddać? To urządzenie.. Blokuje twoje zdolności.. ale widac nie Edwarda...

Pokręciłam głową.
- Jak myślisz, że ci się sune z drogi to się grubo mylisz - fuknęłam.
Po chwili sięgnęłam po pokeballa z Keldeo. Mam zbyt mało mocy, bym była w stanie cokolwiek zrobić przy tym urządzeniu... Mój tata, nie spodziewałam się tego po nim.

- Wartorle! - Odparł wypuszczajac swojego pokemona widząc ze masz w ręku ball'a... Cóż, jego zdziwienie będzie ogromne gdy zobaczy jakiego ty chcesz użyc poka... - Nawet nie próbuj walczyć ze mną córko... Nie opłaca ci się - Odparł, twoja matka nie wiedziała co robić.. A braciszka ni ma... Pewnie gdzieś siedzi i nie wie co się dzieje

Wypuściłam Keldeo z pokeballa.
- Nie odpuszczę... - powiedziałam. - Wiesz o mojej odmienności... Wiesz może coś jeszcze? - spytałam się tylko swojego taty.
Cóż, nigdzie o tym nie pisałam, ani nikomu nie mówiłam...

- Tyle ile potrzeba - Odparł a ty wypuściłaś swoją legendę. Twoja matka na jej widok się cofnęła.. - Keldeo! SKĄD MASZ TEGO POKEMONA! - Wrzasnął, widać że nie spodziewał się czegoś takiego... Zwłaszcza ze pisałaś im jakie masz Poki... - C..Córeczko ale... Ale to legenda... - odparła matka nie mogąc uwierzyć ze jej kochana córeczka której jeszcze niedawno czytała bajki na dobranoc ma takiego pokemona

- Złapałam go kilka minut temu po akcji u sąsiada - powiedziałam krótko. - Czyli ile wiesz? - spytałam się znowu swojego tatę.
Wygląda na to, że wie on coś o moim poprzednim życiu. Tego by jeszcze brakowało... Spojrzałam z żalem na swoją mameu. Nie chciałam jej robić takiego stresu, ale tata sam wszystko zaczął...

- Wartartle! Gyro Ball! - Wrzasnął twój ojciec a pokemon zaatakował Kuca. Ten jednak zrobił szybki unik a w myślach usłyszałaś - "Posłuchaj! Musimy dać radę! Wiem ze ci cieżko ale walczmy! Prgfff oj.. Przepraszam" - To... To chyba twój Kuc się odezwał... Widać umiał sie z toba porozumiewać przez Telepatie i jednak chce walczyć...

Popatrzyłam się lekko zaskoczona na Keldeo.
- Dobra, czas na walkę... Na początku użyj Leer, po tym podbiegnij do niego i double kick tak, żeby go wywrócić. Potem scald w dziurę w skorupie... Którą to sam sobie wybierz... Następnie kolejne double kick by wbić go w ścianę. To powinno go slutecznie zablokować. Po tym kolejne Leer i double kick! - wydawałam komendy swojemu pokemonowi.

Keldeo zaatakował a Wartarle się bronił, jednak ten odczuwał dyskonfort w walce z... Z czymś taki... W końcu to legenda, jednak zastosował z dwa celne ataki. Jednym z nich był Brick Break który zabolał Konia a kolejnym Hidden Power. Jednak mimo to on otrzymał większe obrażenia...

Kun 80%
Żołw 60%

- Dobrze ci idzie - powiedziałam do konika. - Teraz znowu użyj DoubleKick , a zaraz po tym aqua jet tak, aby go wyrzucić w powietrze i double kick jak będzie on spadał, a następnie scald... Jak zaatakuje to uskocz na bok i czekaj, aż znowu zbliży się z atakiem i wtedy Double kick, po czym zacznij skakać wokół niego by go zdezorientować i z zadkoczenia następne double kick! Na koniec scald - wydawałam komendy.

Pokemon dzielnie atakował zółwia twojego ojca gdy ten w sumie nie wiedział jak ma walczyć... Legenda.. I te sprawy ale po chwili wziął się w garść i zastosował Surf... Jednak nie było to zbyt efektowne. Koń za to staranował atakami rywala jednak w pewnej chwili Keldeo oberwał od niego Gyro Ball...

Kun 69%
Żołw 40%

Aj to musiało boleć mojego kuca...
- Znowu użyj na nim Leer. Po tym jego kolejny atak zablokuj wodą z ruchu scald! Zaraz po tym użyj aqua jet jako przyspieszenia i z kopyta, czyli double kick! Wykorzystaj ruch scald by go poparzyć gorąca wodą po oczachdla oslepienia ! Po tym double kick w głowę, żeby go ogluszyć i leer znowu! Staraj się kolejnym double kick uderzyć go tak, by się wywrócił i zakończ scald oraz double kick! - coraz bliżej końca.

Wartartle padł a twój ocjec go schował(0,9 lv) po czym spojrzał na ciebie - Tak?! TO CIERP! - I zwiększył moc urządzenia... jednak wówczas twój chłopak nie wytrzymał.. - Zostaw ją! - Odaprł po czym walnął go w mordę i zaczął coś robić z jego mózgiem... Urządzenie padło na ziemie i zniszczyło sie... Odetchnęłaś i powoli podnosiłas się z podłogi. Twój ojciec krzyczał z bólu...

Pokręciłam głową i jak odzyskałam świadomość to spojrzałam przestraszona na Edwarda.
- Edward stój! - krzyknęłam do chłopaka.
Odciągnęłam go zaraz po tym od mężczyzny... Co jak co, ale ja poczuwam go sobie jako rodzinę i nie pozwole mimo wszystko na krzywdę. Wzięłam szybko sznur, zwiazalam tatę... Bez tego raczej spokojnie nie będzie chciał porozmawiać... I zaczęłam go trochę leczyć.

- Po cholerę to robisz! On chciał Mnie zabić a ciebie skrzywdzić! - Odparł zdenerwowany wychodząc z domu... Keldeo spojrzał na ciebie po czym pchnął głową byś biegła za chłopakiem. Spojrzałaś że zdenerwowany odchodził... Co robić? Biec za sercem czy zostać przy rodzinie? Cholera tyle wyborów a tak mało czasu...

Popatrzyłam się na mamę.
- Wybaczcie, tutaj nie mam już po co być... Skoro tak się dzieje... - powiedziałam do swojej mamy.
Keldeo póki co niechowałam do pokeballa. Pobiegłam czym prędzej za chłopakiem.
- Edward czekaj! Idę z tobą, w domu już raczejmi nic nie zostało.... - po policzkach trochępopłynęły mi lłzy, ale już raczej... Nie mam rodziny, w ogóle...

Objął cie i przytulił. Keldeo sam wrócił do balla po czym spojrzał na ciebie. - No już, cii - Odparł po czym pogłaskał cię po głowie - Juz cii Spokojnie... Tak czasem bywa - Dodał po czym delikatnie cię pocałował - To co, Może ruszymy do PC a potem zobaczymy co dalej? - odparł dalej cię obejmując. Czułaś sie lepiej przy nim... Srać na rodzinę... Liczy się twój Chłopak

Jeszcze jakiś czas wtulałam się w chłopaka, aż w końcu go puściłam ze swojego uścisku. Próbowałam jakoś opanować łzy.
- A myślałam, że mam jednak fajną rodzinę... Moi rodzice w poprzedniego życia się mną niewiele interesowali, a ci? Po prostu mnie zdradzili - znowu się rozpłakałam i na niego wpadłam.
Na jego propozycję pokiwałam głową. Pocałowałam Edwarda w szyję i go wzięłam po tym za rękę. Ruszyłam z chłopakiem w kierunku następnego miasta...