Po wojnie światów nastał budyń, czyli podróż GhostRiderki

Uśmiechnęłam się i też na chwilę w niego wtuliłam.
- Mi też doskonale, miałam milutko i cieplutko - po chwili jak mnie puścił to usiadłam na łóżku.
I oto jak wiele potrafiło się zmienić przez jedną noc... Bardzo mi się to podobało... Poszłam do łazienki by się przebrać.

Chłopak uśmiechnął się i wypuścił swoje pokemony oraz dał im po chwili jedzenie. Zapukał do drzwi łazienki. -Nova dać śniadanie twoim pokemonom? Zapytał widząc jak jego pokemony wcinają ze smakiem karmę. Chimchar i Pidgey naprawdę mieli apetyt.

- Tak - odpowiedziałam mu. 
Poszłam jeszcze pod prysznic, po czym jak już się ubrałam w coś świeżego to wyszłam z pokoju.
- Dzisiejszy dzień nie może być nie udany - wyszczerzyłam się.

Nazo wypuścił twoje pokemony i nakarmił je. Po czym  usłyszał burzenie w brzuchu. -Też by się przydało coś zjeść... Niepokoi mnie ten spokój... Jest aż za spokojnie. Widać, ze Nazo jednak się niepokoił tym wszechobecnym spokojem. Jednak po chwili znów się uśmiechnął i od razu po tobie poszedł się umyć.

- To racja... W każdej chwili może coś buchnąć - stwierdziłam.
Jak Nazo był w łazience to szybko poszłam dla nas po jakieś porządne śniadanie i zaniosłam wszystko do pokoju. Takie tam miłe na śniadanie... By dzień dobrze się zaczął. Mimo wszystko miałam nadzieję, że wszystko się uda a w razie czego poradzimy sobie z ewentualnym problemem.

Udało ci się przynieść śniadanie zanim Nazo wyszedł. Kiedy chłopak wyszedł zdziwił się trochę, ale również szerzej się uśmiechnął. -Trzeba było poczekać Nova. Poszedł bym po śniadanie. Powiedział i pocałował cię w policzek. Nałożył sobie śniadanie na talerz i zaczął jeść. -Boję sie, ze zaatakuje. Zawsze atakuje w najmniej oczekiwanym momencie...

- Oj tam dzisiaj ja chciałam - powiedziałam do chłopaka i odwzajemniłam buziaka.
Siadłam obok niego i też zabrałam się za śniadanie. Słuchałam tego co mówił.
- Nawet jak tak to damy mu radę - wyszczerzyłam się. - Twoje umiejętności plus to, że szybko się uczę - zamyśliłam się nieco po tych słowach. - Hymm a może szybkość mojej nauki wynika właśnie z tego, że kiedyś też takie rzeczy potrafiłam? - to było dość logiczne. - Plus mam dziwne lubowanie co do eksplozji - dodałam.

Chłopak zachichotał. -Bardzo możliwe i to nie jest wykluczone. Zjadajmy szybko i ruszamy dalej do jeziora. Powiedział, a Poochyena zaczęła się łasić jak kot. -Ma ciekawy charakter. Pogłaskał wilczka, a on szczęśliwy zaszczekał. Po tym poszedł sie bawić. Zaczął szybko zjadać i pakować się.

Ja też zaczęłam się pakować i jak wszystko było gotowe to schowałam pokemony do ich kulek. Po drodze odniosłam naczynia do stołówki. Jak wyszliśmy z budynku to od razu wzięłam Nazo za rękę. Powiedzmy, że teraz strasznie będę się do niego przymilać. Czułam od zawsze, że brakuje mi właśnie kogoś TAKIEGO, przynajmniej takie mam wrażenie.

Kiedy tylko poczuł, ze wzięłaś go za rękę lekko się zarumienił oraz uśmiechnął. Przez całą drogę patrzył na ciebie przez co raz się wywalił, ale nic mu się nie stało. Po chwili się zatrzymał. -Nova... Czy też to widzisz? Spytał pokazując na jakiś portal.

Spojrzałam na ów portal.
- Tia, ciekawe - powiedziałam na widok tego przejścia i się zamyśliłam. - Hmm interesujące dokąd by mógł prowadzić... - podeszłam bliżej.
Zerknęłam na Nazo.
- Może to tu będzie nasza... przygoda? - wyszczerzyłam się i czekałam na jego reakcję.

Uważaj Nova. Nie wiemy dokąd nas przeniesie. Nigdy wcześniej takiego nie widziałem. Stanął tuż obok ciebie patrząc na portal. Nazo wygląda na niespokojnego. Złapał cię za rękę i dotknął portalu. Po chwili zostajecie przeniesieni gdzieś zupełnie indziej. Stanęliście na szarej ziemi. Drzewa były szare i pozbawione liści. Niebo było również szare i padało. -Okropny krajobraz...

Przyjrzałam się portalowi i podeszłam tam razem z chłopakiem. Jak nas nagle przeniosło to niemalże pisnęłam.
- Co to za miejsce? takie... bez koloru - zaczęłam się rozglądać i spojrzałam pytająco na Nazo. - Masz pojęcie gdzie jesteśmy? - spytałam się go tylko.

-Nie i... dziwnie wyglądasz. Chyba się w coś zmieniliśmy. Powiedział parząc na ciebie i na ciebie. NAzo wyglądał tak.. A ty tak. -Hej! Widzę tam coś. Podejdźmy bliżej. I skąd ja mam włócznie a ty łuk? Podchodząc bliżej widzicie zamienione w kamień małe jednookie stworki. Byliście ich rozmiaru. Niedaleko widzicie też ogromną skrzynkę rozwaloną na pół.

Przyjrzałam się Nazo.
- Emm... faktycznie dziwne - stwierdziłam. - Choć tak czy tak wyglądasz uroczo - powiedziałam rozbawiona.
Podeszłam do tej skrzyni i sprawdziłam jej zawartość. Może nie wybrał ktoś tego co tam było.
- Jakiś dość dziwny ten świat - mruknęłam tylko.
Spojrzałam też wkurzona na swoją dziwną fryzurę i od razu przystąpiłam do działań by ją zmienić.

Nazo zachichotał gdy wspinałaś sie na skrzyknę. Gdy tylko zerknęłaś wyleciało z niej coś srebrnego. Przez to zaczęłaś spadać, ale Nazo cię złapał. Srebrna rzecz zleciała niżej. Zobaczyliście, że to szara gwiazda z wąsami. -Witam was. Jestem Szary Hoshipon. Shazmmmm.

Podziękowałam Nazo za to, że mnie złapał i spojrzałam na gwiazdkę.
- No dobra... Ja jestem Nova a to jest Nazo - przedstawiłam nas owej gwiazdce. - Wiesz może po co tu jesteśmy? Co to za miejsce? Wciągnęło nas widocznie z innego świata - westchnęłam.
Dziwnie czułam się jako taki ludek. Bardzo dziwnie. Co chwila spoglądam na Nazo . Miałam nadzieję, że wszystko się wyjaśni.

Gwiazdka popatrzyła na was. -Oczywiście, ze wiem. Przybyliście tu na prośbę, którą powiedziały patapony kiedy otworzyły pudełko, albo puszkę Pandory. Jak wolicie. Wytłumaczył i popatrzył na was uważnie. -Łucznik i Włócznik. Brakuje wam tarczownika. Po chwili usłyszeliście dziwny dźwięk jakby bęben. -Słyszycie. To święty bęben.

Słuchałam słów tego malucha i byłam coraz bardziej zdziwiona.
- A-aha to dość ciekawe - stwierdziłam.
Usłyszałam po chwili ów bęben.
- Tia - mruknęłam. - Dobra może chodzmy zobaczyć co to za bęben - zaproponowałam.
Miałam ochotę się przytulić do Nazo... No ale ciągle bardzo dziwnie się czułam.

Kiedy szliście do miejsca skąd dochodził ten dźwięk zobaczyliście innego patapona, który bił w bęben przestraszony. Obok niego była flaga. -Eeeek. Co to było? H: Hmmm. Bije w bęben, ale brakuje innych dźwięków bębnów.

Podeszłam razem z Nazo blizej tego patapona.
- Cześć - przywitałam się z nim i spojrzałam na Nazo.
Wolę by to on cokolwiek jednak mówił. W międzyczasie sprawdziłam też swoje pozostałe rzeczy, przede wszystkim czy nadal mam pokeballe... I faktycznie, jeden dźwięk. To ile ich powinno być?

Patapon spojrzał przerażony na was. H: Macie resztę bębnów. Użyjcie ich. N: Jak my niby mamy to zrobić? Hoshipon popatrzył na was zdziwiony. H: Jak to? Zostaliście tutaj przysłanie i nie wiecie? Macie przy robie 3 bębny: Pon Pon, Chaka Chaka i Don Don. Jesteście już z nimi wystarczy, ze pomyślicie o jakimś dźwięku, a reszta zrobi się sama.

- Więc to tak... - powiedziałam.
Tak więc pomyślałam o tym pierwszym wymienionym przez niego dźwięku, to może być w sumie ciekawe jak to działa. Taki rytm! Spojrzałam też na Nazo. Jeśli on zaczął na tych bębnach wygrywać to ja ruszyłam za jego śladem.

Po chwili słychać było od ciebie "Pon Pon" H: Brawo. Rytm często wam pomoże. Ruszajcie w stronę jaskini dawnych pataponów. Będę leciał pierwszy. Ruszyliście prowadzeni przez gwiazdkę. Obudził jeszcze 3 innych pataponów, ale zwykłych nie mających masek tak jak wy.

Nawet ucieszyłam się z tych efektów i ruszyłam za stworkiem, zerkałam też na pozostałe patapony. Ciekawe. Co jakiś czas dogrywałam to swoje Pon, które mi się spodobało do dźwięków małego przed nami.
- Nawet ciekawie... Tylko ciekawe co nas tu spotka - powiedziałam w pewnej chwili w kierunku Nazo.