Gra Zerna (Część II)

Podlazłem i stanąłem za nimi - Chcecie wiedzieć jaka jest moja zdolność? - Odparłem nieco zły... - Taka - Po czym jak stały do mnie odwrócone wysunąłem szpony -Oraz to że nie da się mnie zranić... A teraz.. SIO! - Dodałem po czym schowałem szpony - Cholera nie odpoczne - Po czym zarzuciłem ekwipunek i w niem poszedłem trenować...

Obydwie uciekły czym prędzej. Ty natomiast poszedłeś potrenować... Byłeś zmęczony mimo wszystkoi po ddłuższym czasie chciało ci się spać... Poza tym jak byłeś w pokoju to klucza nie było. Teraz się wkurzyłeś . Jedyna rzecz po Camille i te małe akurat ją musiały sobie upatrzec.

- Przegięły... - Po czym udałem się wejsciem do domu wkurzony na pytanie staruszka - Kleptomanki - Odparłem warcząc... po zbliżeniu się do ich pokoju ukrytym ostrzem otowrzyłem zamek wchodząc nabuzowany - Mój klucz Gdzie... On... JEST - Wrzasnąłęm tak ze aż firanki mogły powiewać - Ratuje wam dupy... Życie... A wy mi zabieracie coś ważnego... Wiecie czemu mam kaptur?! BO FORMALNIE NIE ŻYJĘ OD TRZECH LAT - Dodałem tak ze mogły zeszczaś się w majtki - Więc grzecznie proszę... Oddać mi klucz

Te pisnęły i uciekły w kąt. W końcu jedna z nich oddała ci klucz.
- Proszę pana, a dlaczego panu tak na tym kluczu zależy? - spytała się druga.
Cóż, odpowiesz im czy zachowasz to dla siebie? Oto jest pytanie.

- Powiem prosto... Za tą odpowiedź zmarło 20 osób... Chcesz być 21? - Odparłem wychodząc wkurzony... - "Dzieci..." - Odparłem z pogardą w głosie schodząc na dół i wychodząc na werandę. Wskoczyłem na dach i położyłem się na nim. Sam przyjrzałem się kluczowi po czym schowałem go w bezpiecznym miejscu... Pod skórą... - Yhmmm Minęło sporo czasu a nadal rozbraja mnie księżyc...

Wkrótce udało Ci się ukryć klucz. Dało się go nawet lekko czuć. Ogólnie to można powiedzieć, żecząstka Camille jestbbliżej ciebie niż kiedykolwiek... Na zewnątrz wiał wiatr, więc jak chcesz spać to do pokoju by cię niezwiało . I na ogół w mieście spokój teraz. Może po tym co dzisiaj urządziłeś? Z okna kuchennego doszły cie przyjemne zapachy... Kolacja!

Wskoczyłem oknem przy pomocy ostrzy... Unikałem używania szponów... Po wejściu rzuciłem tylko srogim spojrzeniem na nastolatki - Mam dla niech propozycje... Szkoła Xaviera - Odparłem siadając... - On może być dla nich dobrym miejscem. Bezpiecznie oraz nauczy je używać mocy - Odparłem mając nadzieje ze nie będą chcieli wiedzieć skąd to wiem i czemu mam tne strój...

Ci się zamyślili.
- To byłaby dla nich dobra rzecz - powiedział starzec.
Bliźniaczki natomiast zwialy na sam twój widok. Niezłą opinię sobie u nich zrobiłeś. Niedługo na kolację dostałeś... Kiełbasę, chleb, masło... Porządnie tu karmią.

- Xavier to telepata... Mutant o dość ogromnej mocy. Uczy dzieciaki uzywania mocy... Ja tam w sumie nigdy nie trafiłem ale wysłalem ostatnio jednego chłopaka do niego. Tam są bezpieczni... - odparłem zostawiając mapę - Za pare dni chce tam się udac wiec mogę dzieciaki podrzucić - dodałęm idąc odpoczac...

Ci uważnie słuchali tego co mówisz. Ty tymczasem powędrowałes do łóżka. Jak dobrze ci się leżało. Ale sny to już inna bajka. Ciągle Camille. Cóż na ogół im bardziej się starałeś by ci się nie śniła to działo się na odwrót. Jak się obudziłeś to była 10 rano. Za oknem deszcz. Niezbyt ciekawie. Na ogół pasowałoby ci pójść na miasto. Jakiś bar, akcja na mieście czy coś innego w tych kategoriach.

Wstałem, zarzuciłem kaptur i udałem się do wyjścia... Po drodze ukrytym ostrzem zniszczyłem kilka plakatów i szukałem raczej zbiorowisk Anty Mutanckich... W sumie wiem co oni czują... Oraz tak znajdę w końcu jakoś tych templariuszy co ich motywują. Ogólnie rozglądałem się po obu stronach oraz w barach, halach etc... Za czymś co wyglądało wrogo...

Był taki jeden wrednie wyglądający bar. Nazwa : "Tańczące diabły".
- Haha a widziałeś minę tamtego? Skur** jeb* * * - i inne takie.
Poza tym widziałeś jedną jakby znajomą twarz. Chyba to coś, co było kiedyś z dziewczyną mogło wyglądać bardziej ludzko.

Po wejściu od razu podszedłem do kolesia co rzucał sie jak gówno w trawi i wbijam ostrze w jego rękę tak by przebyło na wylot - Hmm Może trochę ładniej i wiecej szacunku do ludzi? Chyba ze ktoś ma ci wybić te ząbki - Po czym schowałem ostrze i rzuciłem nim o ścianę - Poza tym... Nauczę was pewnej przypowieści... Dawno temu mutanci żyli spokojnie... Do czasu aż jacyś frajerzy zaczęli ich atakować... Wówczas pewna osoba... Bardzo podobna do mnie... Mająca kaptur chronilą tych ludzi... Czemu? Bo nie lubiła jak ktoś do nich zaczynał... - Odparłem olewajac Basiliska...

- Pier* * * się - powiedział ci ktoś.
Basilisk tylko skomentował.
- O kogo tutaj widzę, weź ich ucisz... - i wypił uwaga... Całą butelkę wódki.
Niektórzy natomiast zaczęli się szykować z atakiem na ciebie...

- Czy wy wiecie - Odparłem parujac atak pierwszego poprzez złapanie go za kark, przyciśnięcie do ziemi i wbicie ostrza tak iż upadając krew tryskała na każdą stronę - Z kim zadarliście? Macie szasnę... Albo was zabije... Albo pojedynek Pokemon... Jeśli uznam to za dobrą zabawę przeżyjecie... A jak nie - odparłem wbijajać ostrze w krtań tego który chciał mnie zajść od tyły - Jak wasz drugi znajomy... Więc?

Chyba im przemówiłeś do rozumu bo zaczęli uciekać.
- Nieźle - skomentował Basilisk.
Po chwili wypił kufel piwa. To było nierealne by on tyle w sobie zmieścił.

Olałem to wychodząc z budynku... - Kuźwa... Nie da się tu nigdzie zawalczyć - Po czym udałem się na halę walk i usiadłem rozmyślając co dalej... Rozglądałem się jak tu wyglądała sytuacja... Wypuściłem Blaze'a by siedzial obok i informował mnie gdy ktoś do mnie podejdzie... - "Ehh pogoda mnie dobija" - Mówiłem pod nosem

- Chaaa - Blaze poklepał cie po plecach.
Godzinę potem Basilisk tutaj przyszedł. Wypuścił swoje pokemony.
- Hej a tak w ogóle Acno z tobą nie ma? Odpracowałem swoje u niej i tyle, ale myślałem, że w końcu za tobą poszła - powiedział tylko, bo po chwili ktoś chciał zawalczyć z jego pokemonami.

- A jeb sie... to koniec nie wróciła i tyle... Pewne ją porwali albo coś... Nie mam na to czasu... ratuje dzieciaki - odparłem ponuro z głosem "mam wyjebane". Wstałem, schowałem pokemona i wyszedłem... Wskoczyłem na dach, potem na jakąś wierze i siedziałem na kuckach na szczycie czekajać... w sumie na co? nie wiem... Może na jakiegoś frajera którego zabije dla nauczki?

Może? W sumie sam nie wiedziałeś. Ale po chwili... Kilka wybuchów, krzyki ludzi. Robi się coś grubego. Słyszałeś wrzaski , że to mutanty zaatakowały miasto. To wydawało ci się takie
.. Nieprawdopodobne. Coś ta sprawa śmierdzi.

Zeskoczyłem na ziemie tak ze widac było iż nie jestem normalny... Udałem się w kapturze bo go nawet nie zdejmowałem na miejsce zamieszek. Obserwowałem jak to wygląda bo wierzyć mi się nie chciało... Chyba że... - "Oni sami nie zaatakują bez powodu ale... Magneto... Nie, został zniszczony w pewnym sensie" - odparłem w myślach przepychając się...

To była grupa jakichś dziwnie ubranych lydzi, którzy... Cóż, byli imitacjami mutantów. Pociski jednego były zdalnie sterowane, kule ognia drugiego to bomby. Chyba ktoś nieźle musiał się postarać o wyposażenie tych wszystkich. I kasy pewnie też dużo dostali. Widziałeś dużo rannych i niestety też martwych ludzi.

Wskoczyłem tam - Brawo - Odparłem bijąc - Brawa, technologia, płaszcze i myślicie że podszyjecie się pod nas? Cóż.. - Po czym złapałem jednego za gardło a drugą zrzucilem płaszcz z niego - Cóż, o ile mi wiadomo taka technologia nie jest mutantom potrzebna... Ale templariuszom... tak - Po czym zabiłem go szponami by nikt nie widział i rzuciłem na bok - Chcecie walki? To proszę...

Niedługo po kolei dostawałeś bombami etc... Ale ty sypo tym szybko regenerowałeś i wybijałeś wszystkich po kolei. Dawne czasy...
- Wkrótce to już będzie koniec... Wszystkich swiatow - powiedział jeden z nich fanatycznie i umarł.
Templariusze... Muszą szykować coś większego w takim razie niż chęć panowania nad tym swiatem.

- Skur.. - Odparłem przeszukując ich i odwracając się - Macie swoich mutantów! To nikt inny tylko zasrani podjudzacze! Żaden mutant bez powodu nie zaatakuje! Chcecie mieć jakieś problemy! PROSZĘ BARDZO WALCZCIE ZEMNĄ BO TEŻ JESTEM MUTANTEM! - Wrzasnąłem zdejmujac kaptur i nie posiadając żadnej rany... Obok mnie pojawił się King i Blaze - No dalej wapniaki! Odważni jeteście jak jest was sporo to co! JA JESTEM JEDEN!