Gra Zerna (Część II)

- Co takiego chcieli wiedzieć? - spytała.
Bardzo się jej spodobało to co robiłeś.
- Tylko jak co pamiętaj, że mam złamaną nogę, rękę, szwy na ramieniu i brzuchu - zaśmiała się słabo.
Po tym jako tako się przytuliła do ciebie.

- Mi wystarczy ze będziesz obok - Po czym rzuciłem jakiś sztyletem w włącznik światła, objąłem ją i poszedłem spać... Z rana jeśli jeszcze śpi wstałem i zaczałem rozciągać kości... Powoli zakładałem strój ale kaptura nie zarzucałem... Wówczas usiadłem obok niej delikatnie ją budząc - Camille, spóxnimy się na ślub - Odparłem robiąc sobie kawał

Udało ci się.
- Że co? Jak?! - zerwała się.
Powtrzymały ją jednak opatrunki.
- Ahhh to Twój kawał - zaśmiała się.
Tym bardziej ty nie mogłeś teraz wytrzymać ze śmiechu.

- Dobra idę na dół... Może chcesz swojej rodzince coś powiedzieć? - odparłem patrząc na nią... - Nie wiem o zaręczynach... Ze twój chłopak jest obrońcą mutantów... nie wiem... Ze zostawilem cie na trzy lata... Albo nie tego ostatniego nie mów, by jeszcze chcieli mnie zaatakować... - Po czym pomogłem jej wstać

- Haha tego ostatniego też wolę nie mówić... - stwierdziła.
Niedługo po tym byliście na dole. Dziewczyna im wszystko opowiedziała. Ogólnie szczęki na podłodze i wielki szok. No niezłe wrażenie zrobiłeś.
- Ymm czy musiałaś znaleźć sobie aż tak specyficznego chłopaka? - spytał się jej ojciec.
- Tak - powiedziała Camilla z uśmiechem.

- Słuchaj staruszku.. - Po czym wysunąłem szpony - Specyficzna to może być mieszanka cukierków... Ja jestem unikatowy... - Po czym schowałem je - A poza tym... niedługo jak Camill wyzdrowieje chce zrobić jej prezent - Patrząc na nią o lekko łapiac od tyłu by nie zrobiła sobie krzywdy - Wziąć ślub - Odparłem trzymając ją mocniej by nie upadła

Matka dziewczyny zemdlała, jej ojca wmurowało.
- To świetnie! - powiedziała twoja narzeczona.
Pocałowała cie w policzek i była chyba szczęśliwa jak nigdy. Niedługo po tym zobaczyłeś Fearowa, który latał wokół domu. Pewnie wiadomość od assasynów.

- Poczekaj chwilę - Odparłem podchodząc do niego po czym odebrałem wiadomość.. - Poczekaj Camille - odparłem patrząc co tam piszą... Miałem w zasadzie wyjebane nieco ale dobra.. Bractwo to bractwo... Czegoś mogą chciec...

Dziewczyna kiwnęła głową i po chwili siedziała sobie na wersalce.
Wiadomość "Potrzebne nam są informacje od twojej dziewczyny odnośnie budowy wymiarów. Porozmawiaj z nią o tym, tobie na pewno powie. Zniszczyliśmy dwie bazy templariuszy.
Niżej były informacje, byś mógł wykreslic współrzędne.

Zniszczyłem wiadomość - "Nie... Nie będziecie jej wykorzystywać" - Po czym złapałem ją za rekę i udałem się do miasta... - Cóż... Mam nadzieje ze nie będę zbudzał uwagi... - Odparłem idąc przed siebie... Sam też rozglądałem się za torturowaniem mutantów... Jeśli jakiś znęcania się odbywały zostawiałem ją i pochodziłem do owego wapniaka - Masz.... Problem?

Udało Ci się wten sposób straszyć kilka osób, które zdecydowanie były przeciwko mutantom... Ujrzałeś jednak dość makabryczną scenę. Jakaś dziewczynka mocno poobijana i poraniona uciekała przed grupą ludzi, która ciskała w nią kamieniami.
- Nie dość, że włóczęga to jeszcze mutant, precz z nią! - słyszałeś różnorakie krzyki.
Co jak co ale dziecko?! DZIECKO?!

- Daj mi sekundę[ - Po czym szybko wskoczyłem na dachy i zeskoczylem przed tym "pościgiem" kaptur był zarzucony - Won skurwiele albo posmakujecie mojej zemsty... A zaufajcie mi.. TO nie będzie dla was miłe... Ani przyjemne... Blaze! Horn! - Odparłem wypuszczając dwa poki... - Cóż... Jeśli będziecie chcieli walczyć to stracicie coś więcej niż honor

Tak więc po chwili niestety musiałeś kilku poważnie okaleczyć... Camille jakoś dała radę ustać o kulach, chociaż nie była przyzwyczajona do tego. Dziewczynka natomaist popatrzyła się na Ciebie przestraszona, ale niedługo po tym przyległa do Ciebie jak zobaczyła zmierzającą wwaszym kierunku grupę templariuszy... Z wyrzutniami i innymi brońmi większego kalibru...

- Cóż... - po czym wbiegłem po ścianie, złapałem się szponami o bok i wskoczyłem na niech wbijając pazury w ich gardła - Panowie, może zamiast chęci mordu po prostu starodawny pojedynek Pokemon? Bo na prawdę nie chce was już mordować - Odparłem mając oba miecze w rękach gotowy do ataku

Ci jednak mieli zupełnie inny plan. Wyrzucili jakieś kule. Te się aktywowały i poczułeś niemożliwie silne pole magnetyczne. Nie mogłeś się ruszyć nawet o minimetr.
- A teraz pora na naszą szanowną Acno... - powiedział facet, wyglądający na przywódcę.
Wkrótce do niedaleko zaparkowanego wozu wręcz wrzucono dziewczynę, która przez swój stan ledwo mogła się bronić...

- Cóż.. Jesteście idiotami bo coś nadal tu stoi... HORN! Stomp w Samochód!! Blaze Fire Pledge w generatory! - Po czym zostałem uwolniony - Dobra... W takim razie - Odparłem po czym spojrzałem na nich po czym strzeliłem z pistoletów przyczepionych do torsu stroju - Zaczynacie z człowiekiem majacym cóż.. - Wysunąłem szpony - Na sumieniu nie jedno YHA! - Po czym zaciałem ich i podszedłem do Camille - Słuchaj... Musisz coś zrobić... Wysilic resztę mocy i wymazać mnie... Wymazać mnie z pamięci każdego kogo znamy... Poza swoją... Swoja rodziną i... I tymi ode mnie

Dziewczyna popatrzyła się na Ciebie zdziwiona.
- Dobrze, postaram się - kiwnęła głową.
Była potłuczona i obolała, ale usiadła i narysowała na podłożu jakieś znaki.
- Tylko tak będę mogła przekierować energię.... -powiedziała.
Po chwili skupiła przed swoimi dłońmi coś w rodzaju łuku energetycznego, który przyłożyła do znaku i... Siedzieliście w domu dziewczyny, jakby nigdy nic. Camille jednak po chwili leżała rozłożona na kanapie. Była u kresu sił z tego co widziałeś.

Wziąłem ją na ręce i zaniosłem do pokoju... - Tu odpoczniesz kochanie... - Po czym położyłem ją i przykryłem. Sam usiadłem na fotelu obok i czuwałem przy niej... Martwiłem się o nią znowu... Dlatego chciałem by była nieco z dala ode mnie... - Bądź silna Camille... Dla mnie... Dla nas - Po czym siedząc na fotelu złapałem jej dłoń i trzymałem tak przez jakis czas

Tak siedziałeś, aż sam nie wiedziałeś kiedy zasnąłeś. Obudziłeś się rano i dziewczyna nadal spała. Wyglądała wtedy na ogół uroczo... Po całym domu już słyszałeś kroki i jedne widać należały do jej matki, bo były spokojne, lekkie... Ojciec człapał, a ciche tupanie to był jej młodszy brat w skarpetkach. Dziewczyna ciągle spała...

Przetarłem oczy po czym wstałem i rozejrzałem się. Usiadłem obok niej i poprawiłem jej kołdrę. Sam usiadłem na oknie wyjmując cygaro(TAK DAWNO NIE BYŁO!) po czym siedziałem i dymiłem w okolicy... Po czym zeskoczyłem na dół i udałem się do miasta... Pora potrenowac Blaze'a i Horna... Skierowałem się do jakiegoś pubu albo szukałem "dręczycieli" mutantów

Dotarłeś do małej grupy działającej przeciwko mutantom.
- No ja chętnie powalczę - powiedział taki jeden w końcu, wychodząc na przód.
Po chwili wypuścił dwa pokemony: Manectric i Luxio.
- Zaczynaj skoroś taki pewny siebie - uśmiechnął się wrednie.

- Dobra, w takim Razie Blaze, Onix - odparłem patrząc na oba - Onix! Harden! To zwiększy twoją obronę a nastepnie Tackle prosto w Luxio! Ty Blaze ty natomiast jedziesz na pełnej mocy. Zastosuj na start Smokescreen w celu oślepienia rywali a następnie Fire Pledge W oba pokemony. Następnie zastosuj Flamethrower w Manetricka. To powinno mu sporo zrobic. Onix, Bind na Luxio by był niezdolny do walki a ty Blaze Wówczas Dragon Rage w Manetricka. On nie wytrzyma takiego naporu. Następnie wskocz na onixa i Fire Pledge prosto w Luxio

Tak więc zaczęła się ostra walka między pokemonami... Onix bardzo się starała, ale była słaba w stosunku do przeciwników. Blaze natomiast był niezłym rozwalaczem i świetnie sobie radził.
- O kur... - i inne takie, facet innymi słowy się wkurzał.

M 53
L45

O 55
B 65

- Dobra blaze, kończymy zabawę. Zastosuj Flamenthower na Oba pokemony po czym zeskocz na manetricka i zastosuj na nim Podwójny Fire Pledge. Następnie ty Onix Rzuć Luxiem w manetrica by były obok siebie a ty blaze zacznij ich spalac Flamenthowerem. Na zakończenie Strzel im Dragon Rage a Onix Tackle!

Niedługo pokemony przeciwnika padły niezdolne do walki....
- Chaa - Twój Blaze zadowolony z efektu walki rozdziawił paszczę, a wszyscy dresiarze pouciekali nie chcąc dostać lania od Twoich pokemonów....
Onix miała już na ogół ledwo sił ale zaczęła się dopominać o pieszczoty.

Onix plus 2,6 do lv.
Blaze plus 1,9 do lv.