Gra Zerna (Część II)

- Cóż... - Odparłem po czym spojrzałem na rodzinkę... - Nie wierzycie? Dobra... - Odparłem wypuszczajac Wing'a - Wing, przynieś ostrza... Szybko - Odparłem wąchajac... - Coś jest nie tak - Dodałem próbując otrzeźwić Camille - Halo, Camille otrząśnij się... Coś jest nie tak... Nie mam ostrzy Camille! - Wrzasnałęm by ją wybudzić... Od dawna nie używałem żadnej ze zdolności poza regeneracją... ale czuje problem... Zawsze jest problem

Dziewczyna potrząsnęła głową.
- Co jest nie tak? - spytała się tylko.
Zobaczyłeś, że jej rodzice z poprzedniego życia się rozglądają wokoło jakby próbowali coś zobaczyć. Coś chyba naprawdę się dzieje.
"Zabierz ją stąd" - usłyszałeś głos w myślach, chociaż chyba jej ojciec przesadził z siłą telepatii i dobrze, że masz swoją regenerację bo byś mógł być... trochę niezdrowy na umyśle.

- Nidzie jej nie zabieracie - Odparłem odwracając się po czym miałem ten uśmiech... Ten sam gdy objawiłem się w miescie z Rocetami.. - Nigdzie Nie - Odparłem i jednym ruchem wysunąłem szpony - NIE IDZIE DAJEL SKURWYSYNY! YV! BLAZE! - Wrzasnąłem wypuszczajac Pokemony oraz reszte też- Zaczynamy zabawę! - Odparłem po czym Kazałem Camille stać blisko - Chcecie pomóc? To idźcie stąd wiem że macie ograniczone możliwości ale ja nie - Po czym spojrzałem na swoich - Teraz wiecie... Zern Umarł ponad 9 lat temu! - Kazałem po tym Yv rozjebac dach kościoła... W oddali wyszukiwałem Winga z moim ekwipunkiem

Niedługo zjawiła się tutaj banda jakiegoś Teamu... Byli cali ubrani na czerwono i mieli litery M na swoich kostiumach. Ludzie zaczęli uciekać w panice, a Twój Yveltal rozwalając sufit omal nie poranił kilku osób... Ajć... Kamienie na szczęście zostały zatrzymane telekinezą pierwszej matki Camilli.
- Zern sobie poradzi, potem pogadamy! - machnęła im Camille, po czym obydwoje zniknęli.
Przebierańcy wypuscili głównie mroczne i ogniste pokemony.

- Kolejny? Phy... M? Serio? Coż... Mam nadzieje że słyszeliście kiedyś o mordercy i niszczycielu... - Odparłem wołajac YV'a oraz Blaze'a - Zespołu R... - Po czym spojrzałem czy wing jest... Jak tak biorę ostrza i zrzucam kamizelkę... - Dobra... Zabawimy się - odparłem zakładając, wysuwając i chowając ostrza... - Który chce zginąć od moich poków albo ode mnie? - Dodałem czekajac az jakis sie odważy chcieć walczyć

Niedługo Twój pokemon przyleciał z ostrzami. Zabawki już masz, teraz czekać czy powalczysz sobie czy nie...
- Dobra to ja się odważę - powiedział w końcu taki jeden facet i wypuścił z pokeballa Jolteona.
Po tym czekał, którego ty pokemona wypuścisz. Kątem oka dojrzałeś, że złapali kilku gości i ich związali. Powód chyba prosty... zakładnicy. Ale po co mają atakować kościół akurat teraz? Przecież Camilli raczej już nie pamiętają przez jej drobną sztuczkę...

- Dobra... Blaze... Wiem że będzie bolało ale dasz se radę... A teraz - Dałem znać potajemnie Wing'owi by razem z magnemitem zajeli się zakładnikami a ja odwrócę uwagę. - Yv... Spokojnie - odparłem do legendy - A teraz żądam wyjaśnień... Blaze! Dragon Rage, a następnie SmokeScreen! Oślep ich! I każdego do o Kola! - Zacząłem walkę dając tym samym pokemonom szanse na oswobodzenie więźniów z ukrycia - Następnie szybko przejdź w atak Flamenthower'em. To go zaskoczy i zastosuj starą taktykę Emberem w nogi! Nie zdoła tak ustać. gdy zbliżysz się so niego wystarczająco blisko zastosuj na nim Fire Fang. Da to szansę na podpalenie go. Pamiętaj o trzymaniu dystansu oraz unikach. Próbuj kontrowac ataki przy użyciu Fire Pledge! Gdy zauważysz że Joltion odsłonił się w obronie zastosuj tam Dragon rage!

Jolteon znał dużo silnych elektrycznych ruchów, na przykład Thunder, co mocno irytowało Twojego pokemona, bo elektrycznosc przepływająca przez ciało to chyba jedno z najgorszych odczuć. Charmeleon był jednak podobnym furiatem co Ty i zawzięcie atakował przeciwnika, co wkrótce wywołało u Jolteona podpalenie, więc przeciwnik dodatkowo tracił zdrowie na korzysć Twojego stworka.

Ch 60%
J 50% plus podpalenie

- Cholera... jeszcze dwie takie salwy I Blaze nie ustoi... - Odparłem patrząc kątem oka czy WIng i Magnemite daja rade - Dobra Blaze! Potrzeba nam czasu! Flamenthower a następnie szybko zacznij biegać wokół niego stosując Dragon Rage! Otoczymy go czymś w postaci smoczego ognia! Gdy będzie chciał atakować szybko stosuj na nim Fire Pledge! To powinno go zdekoncentrować na tyle by atak był słabszy... Myśl... Mam! Blaze Zastosuj na nim Growl a następnie szybko wskocz przed niego stosując Scary Face! Wówczas potraktuj go Flamenthower'em! To nim wstrząśnie, miejmy nadzieje że na tyle by go pokonac!

Twój pokemon bardzo się starał, lecz niedługo po tym został sparaliżowany. Wing i Magnemite sobie radzili, bo obecnie uwage reszty była kupiona na waszej dość spektakularnej walce. Twój ognisty pokemon miał więc gorzej atakowac, ale też... Podpalenie pomogło Ci wygrać! O mały włos ale co tam, liczy się wygrana... Zakładnicy w tym czasie też byli uwolnieni.

Ch 5% i dostaje plus 0,6 do lv.

- Blaze powrót - Odparłem po czym szybkim biegiem pozbawiłem swojego przeciwnika życia po czym stanąłem naprzeciw reszty... Szybko zaatakowałem tak samo kolejnych zostawiając tylko jednego przy życiu... Przystawiłem HB do jego gardła - Dobra, a teraz grzecznie mi powiesz... Co się stało że nagle stwierdziliście "jebać to zaatakujemy go? Nich odpowiedź mi się spodoba bo inaczej skończysz jak ci poprzedni... Rozumiemy się? - Odparłem czekajac na wyjaśnienia

Ten tylko zrobił się blady i coś się jąkał, ale gdy go lepiej postraszyłeś ostrzem to zaczął w końcu coś mówić:
- Miał tu przyjść jeden specjalista od skamielin... Jego potrzebowaliśmy - powiedział tylko i zemdlał.
Słaba psychika nie ma co. A wokół walało się mnóstwo trupów. A ktoś tutaj miał nie zabijać... Wszyscy goście pouciekali, jedynie Camille kryła się chwilowo za ołtarzem. Nie była chyba zachwycona takim zrujnowaniem tego cudnego dnia...

Puściłem go - Idź i płacz - odparłem chowając każdego pokemona.. Sam podszedłem do Camille - Ja nie chciałem skarbie - Stwierdziłem po chwili podając jej rękę by mogła wyjść - Myślałem że będzie lepiej ale niestety nie udało się... Ale patrz inaczej... Teraz - Mówiłem obejmując ją i przytulając ją bardziej do siebie - Jesteś moja i tylko moja - Zakończyłem swoją myśl patrząc jej w oczy i całując - I nic tego nie zmieni

Ta trochę zdruzgotana ilościa trupów w końcu do Ciebie podeszła i się przytuliła. Po niedługim czasie pociągnęła Cię lekko za rękę.
- Może lepiej chodźmy stąd... - poprosiła Cię, nie chcąc już widocznie patrzeć na to miejsce.
Ona także widocznie zmiękła przez ten czas... Kiedyś by spojrzała na martwe ciało niezbyt przejęta, ale teraz?

- Dobrze - Odparłem biorąc ją na ręce i idąc do domu... Cóż... Wesele miało być a gówno przez to z tego było... Po wejściu do domu usiadłem na sofie... - I tyle z tego pięknego dnia dla ciebie Ehh - Odparłem rzucając marynarką gdzieś w kat... - Fuck it - Dodałem... Chciałem by było ładnie wyszło po mojemu ehhh - chodź tu do mnie przynajmniej się sobą nacieszymy chyba ze twoi starzy wpadną... Wtedy nawet z tobą nie po będe

Dziewczyna siadła nieco zrezygnowana na sofie i się rozejrzała.
- Nie, moi rodzice będą tu jutro... wszyscy... - powiedziała dziewczyna.
Niedlugo po tym się do Ciebie przytuliła i oparła głowę o Twoje ramię. Chyba miała już dość, ta cała radość z wcześniej zniknęła, zostało tylko wspomnienie mordu...

- No już skarbie - odparłem obejmujać ją i czymś przykrywajac - Patrz inaczej... Od teraz jesteś Camille Howlet... Masz męża... Dom... Dziecko w drodze czego chcesz jeszcze? - Odparłem czekając aż odpowie. To było od zawsze jej marzenie... I właśnie się spełniło - Poza tym zobacz na nas... Ile początkowo było wrogości... A teraz? Siedzimy wtuleni w siebie na sofie - Dodałem patrząc na nią

Ta się uśmiechnęła lekko.
- No masz rację - pocałowała Cię w policzek i się przytuliła mocniej. - No i pamiętam jak to było na początku, chciałeś mnie zabić, wyzywałeś mnie w myślach od suk i tak dalej... Jak co nie czytam myśli bez czyjejś zgody lub wyraźnej potrzeby, ale te twoje krzyczące wręcz były takie, że nawet nie musiałam nic ku temu robić... - powiedziała tylko.

- Heh - odparłem obejmujac ją - Wole jak jesteś tylko człowiekiem... Przynajmniej wiem ze mogę zrobić to - Po czym delikatnie pocalowałem ją w szyje i spojrzałem w oczy - Jak sądzisz... Syn czy córka? - Odparłem włączając TV. Ciekawiło mnie jakie ona ma przemyślenia odnośnie tego... Sam wolał bym syna ale córka... Cóż, córeczka tatusia... - Wiec? Oraz gdzie zrobimy pokój? Bo raczej nie w salonie nie?

Dziewczyna się zamyśliła.
- Może syn, a potem córka... Jak dla mnie najlepszy układ a u ciebie? - spytała się.
Obecnie z tv była emisja turnieju ligi mistrzów. Niezłe widowisko. Camille zaczęła się rozglądać.
- Cóż, jest pokój obok naszego... Ale może to tylko przez pierwsze trzy lata... Wiesz potem dziecko by mogło wejść zbyt szybko nocą w razie czegoś, haha aż mi się pewien kabaret przypomniał - mówiła twoja żona.

Uśmiechnąłem się - Poczekaj kochanie... Musze się przewietrzyć... - Odaprłem wychodząc dając znać kiwnięciem głowy Wing'owi i Blaze'owi że mają iść ze mną... Wing jakoś z trudem usiadł na ramieniu - No... To chyba koniec podróży... Wątpię by był jakiś większy powód bym ruszał dalej... Pewnie zostanę tam gdzie jestem a Asasyn...Moja mała misja i walki odejdą w nicość... - Odparłem przechadzajac się po lasko nieopodal domu...

- Oki tylko wróć dzisiaj! - zawołała trochę żartobliwie.
Pokemony słuchały tego co mówisz i chyba myślały, że sobie żarty z nich robisz. Ten szaleniec ma się ustatkować? Niemożliwe... Jak tak to ja jestem papież...
- Chaa? - Charmeleon przekrzywił łeb.
Reakcja Winga też mówiła sama za siebie.

- Taka prawda... Żona... Dziecko w drodzę... Nie mam czasu biegać po dachach... Zabijać moich wrogów... Ani walczyć.. Nie wiem co musiało by się stać by mnie przekonać... ALe dobra na zakończenie ostatnia walka... Może gdzieś będzie jakiś przeciwnik albo coś... Zawalczymy dwu walkę zakończymy te zabawę dobra panowie? - Odparłem idąc do miasta... Miałem już normalny ubiór, spodnie, bluza z kapturem... Tylko ostrza zostały

Niedługo byliście w drodze do miasta. Po drodze spotkałeś jakąś dziewczynę.
- Witaj, szukasz może walki? - spytała się ciebie i podeszła bliżej.
Wyglądała jak z burdlu wyjęta, ale co tam... Chyba jej nie bierze na ten tegesowanie się, tylko szuka innych wrażeń. Twoje stworki były bardzo chętne do walki.

- Cóż... Blaze, Wing? - odaprłem dając im znać ze będzie walka - Jaka zasada... I co w zamian -odparłem czekając na jej decyzje - I ubierz się jak dziewczyna a nie dziwka z burdelu ledwo co wyjęta... - Dodałem prowokując ją.. Miałem w sobie pewien dar... Do wkurwiania każdego człowieka na świecie, nie raz okazał sie w cholerę przydatny na takich randomowych ludzi - Więc?