Gra Zerna (Część II)

- Sprawy prywatne, muszę z kimś coś załatwić - Odrzekłem po czym spojrzałem na ptaka. Nie wydawał się być najmilszą istotą na świecie - Poza tym mam tam jeszcze kilka miejsc do sprawdzenia oraz muszę się z kimś skontaktować. - Odrzekłem czekając na ciastka. Nie chciałem zbyt długo tu przesiadywać bo nie czułem potrzeby wiązania się z tym miejscem. Moim celem jest znalezienie kogoś i wyrwaniu serca tej osoby... - Słyszałaś może coś o porwaniu więźniów przez Legendarnego Pokemona Yvtiala? - Zapytałem nagle

- Coś kiedyś słyszałam ale jakoś mnie to nie zainteresowało więc nie wnikałam w to bardziej. Kobieta zaczęła pakować ciasteczka do niewielkiego pudełka. - Dawaj mu pięć ciastek dziennie. Dwa rano, jedno w południe i dwa wieczorem. Jest ich dwadzieścia więc wystarczy na cztery dni, dopilnuj tylko, żeby inne pokemony ich nie dostały bo mogą się zatruć. A tu masz dwa, które powinieneś mu dać jak tylko wyjdziesz z mojego centrum. A no i Twój pokemon może na spokojnie walczyć, trenować itd. Nie przemęczaj go jednak przez tydzień. Kobieta wręczyła Ci pudełko z ciastkami i dwa ciasteczka luzem.

- Rozumiem... - Odrzekłem wychodząc przed budynek i wypuszczając Pokemona dajac mu ciastka a następnie cofnąłem go - Dzięki Joy, a i wrócę po więcej - Odrzekłem wypuszczając Legendarnego Pokemona i wskakując na jego Place i odwracając się do Siostry - Nazywam Się Zern Do zobaczenia - Odrzekłem dajac znać legendzie że może wystartować w Oddali patrzyłem jak Ukryte PC zanika i zmywa sie z otoczeniem... Kiedyś mozę tu wróce

Smok chętnie przyjął smakołyk, schowałeś go w kuli i wypuściłeś Yv'a, który znów postanowił ryknąć. Gdy odlatywałeś usłyszałeś tylko: - Więcej porcji nie będzie potrzebne. Potem znów zniknąłeś na chwilę w chmurze. Yv szybował pod chmurami, góry przybliżały się coraz bardziej. Były naprawdę ogromne. W dole usłyszałeś, że dzikie pokemony znów zaczęły buszować po lesie. Żaden poke ptak jednak Cię nie zaczepiał, chociaż kilka ciekawskich podleciało do Ciebie i Twojego pokemona, szybko jednak znikały w mroku.

- Cóż, w takim razie lecimy dalej. Nasz cel to miasto.. Tam rozejrzę się za możliwością skołowania jakiejś nie antycznej kasy... Chociaz sprzedarz tych "pirackich" monet pozwoli mi nieco pokupować... Ale mniejsza... Główny cel to Posterunek Policji. Tam jesli wślizgnę się po zmroku i dam radę włamać się do archiwum, pozwoli mi to na sprawdzenie mojej przeszłości. - Odrzekłem lecąc na legendarnym Poku - Grunt że posiadam tak silnego Poka jak ty Yv, sam twój wygląd odstraszy wrogów

Pokemon zaskrzeczał w odpowiedzi i nieco przyśpieszył. Miałeś złe przeczucie, coś było bardzo nie tak. Miałeś wrażenie, że coś was śledzi. Coś bardzo potężnego. Było jednak zbyt ciemno byś mógł cokolwiek zauważyć. Nie pozostało wam więc nic innego jak lecieć dalej. Wyczuwałeś, że Yv jest nieco poddenerwowany. Skoro on się denerwował to musiało być coś bardzo nie tak, przecież legendy raczej nie boją się ludzi ani zwykłych pokemonów prawda?

- Camille odwal się... Jeszcze nie mam zamiaru cię zabijać chyba że jednak chcesz umierać - Odrzekłem odwracając się. Mogła by być niewidzialna, mogła by być nawet duchem ale nie oszuka zmysłu węchu... - Czego chcesz - dodałem po czym spojrzałem na nią albo w powietrze gniewnie i złościłem się na ów kobiete....

Nic nie wyczułeś... i uczucie niepokoju również zniknęło... widocznie to coś się zaczęło oddalać. Yv nieco się rozluźnił, leciał spokojnie i równo. Poczułeś, że zrywa się wiatr, jak na razie był przyjemny, jednak za Tobą było pełno burzowych chmur. Przed sobą jednak widziałeś pierwsze promienie słońca. Nie zmieniało to jednak faktu że nadal było ciemno...

- Hmm Dobrze Miasto powinno być już niedaleko Lecimy dalej - Odrzekłem kontynuując podróż. Nie przejmowałem się ani słońcem ani pogodą tylko tym ze chce dolecieć do swojego celu na czas. Mam swoje zamairy i musze je zrealizować. - Dalej Yv, to nie może być juz daleko. Dawaj przyśpiesz - Odrzekłem każąc pokemonowi dac z siebie więcej niż obecnie dzięki czemu wiem że dotrzemy szybciej na miejsce.

W końcu dolecieliście do gór, po piętnastu minutach lotu minęliście je. Yv wylądował na skraju miasta gdzie nie było nikogo. Przynajmniej nie będziecie się rzucać w oczy. Legenda pochyliła się lekko byś mógł na spokojnie z niego zeskoczyć. No cóż nie było tu zbyt wiele miejsca i pokemon sam ledwo się mieścił między budynkiem a drzewami. Gdy zszedłeś z niego zaczął czyścić swoje pióra mając wszystko inne gdzieś.

- Powrót - Odrzekłem cofając legendę a sam wkraczając do miasta. W drodze zarzuciłem kaptur i skierowałem się przed siebie idąc w kierunku centrum miasta. Po drodze zwinąłem jakąś gazetę i otworzyłem przeglądając ją co się dzieje na przez ostatnie dwa dni. Szukałem informacji o tym co zdarzyło się na lotnisku... Może tam będą jakieś informacje. Jednocześnie zmieniłem kierunek i skierowałem się na dworzec autobusowy... Pora... Wrócić do domu...

Ruszyłeś przez miasto. Znalazłeś stoisko z darmowymi gazetami. Gdy przejrzałeś jedną z nich odkryłeś, że o akcji na lotnisku nic nie ma. Ludzie nie zwracali na Ciebie uwagi, byli zajęci swoimi sprawami i nie interesował ich gość w kapturze. Nigdzie nie było żadnych znaków więc nie wiedziałeś dokąd masz iść. Skądś jednak chyba znałeś to miasto... możliwe, że kiedyś już tu byłeś...

- "Wymazała Pamięć... Nie pozwoli by świat dowiedział się że wróciłem... Ale" - Odrzekłem w myślach po czym zgniotłem gazetę a następnie rzuciłem do kosza - "Nie wiesz na co stać kogoś kto nie ma niczego do stracenia..." - Odrzekłem sam sobie udając się przed siebie. Rozglądając się zauważyłem że miasto mi się skądś kojarzy... W takim razie stanąłem przed jakimś blokiem i zacząłem się płynnie wspinać po budynku nie zwracając uwagi na to co inni ludzie mówią. Po wejściu na budynek rozejrzałem się co to za miasto... Wówczas czekałem aż przejedzie jakiś bus albo coś by zeskoczyć na niego i udać się dalej w miasto...

Wdrapałeś się na jeden z wyższych budynków, z góry miałeś świetny widok. Jednak nie rozpoznałeś miasta, wciąż jednak czułeś, że kiedyś już tu byłeś. Spojrzałeś w dół. Odczekałeś kilka sekund i skoczyłeś. Gdy lądowałeś poczułeś jak pęka Ci kość w nodze... po chwili jednak się zrosła... a jakże by inaczej? W końcu jesteś Wolverine. nie pozostało Ci nic innego jak zniknąć z oczu ludzi... przynajmniej na chwilę aż się uspokoją...

Siedziałem na nim i zastanawiałem się nad jedną kwestią... Jestem możliwe że jedynym mutantem wiedzącym o zagładzie... Możliwe ze nawet zostałem wymazany z Historii... Chyba że.... Po czym jadąc dalej patrzyłem za psoterunkiem Policji. Po zlokalizowaniu go zeskoczyłem z Dachu i skierowałem się do środka... Po wejściu rozejrzałem się i podliczyłem "wrogów" - "Jeśli zginą... Dam im szybką śmierć" - Odparłem udajać się do informacji - Chce wiedzieć Wszystko o Zernie Howllet...

Wszedłeś do komisariatu, w środku znajdowało się pięciu uzbrojonych policjantów, dwie młode sekretarki i sześciu zwykłych ludzi załatwiających swoje sprawy. Podszedłeś do wolnej sekretarki i kazałeś sprawdzić jakie dane mają o Tobie. Kobieta przez chwilę Ci się przyglądała po czym wystukała coś na klawiaturze. Po chwili pokręciła głową. - Jest dwoje, jeden to pracownik sklepu z meblami, nie dostał nawet mandatu za złe parkowanie, dostępu do informacji o drugim nie posiadamy. W czymś jeszcze mogę panu pomóc?

- A kto może posiadać... - Rzekłem patrząc się na nią spod kaptura. Można było wyczuć że mam nieco "zły" głos. - Karta dostępu.... Kod czy może mam cię zabić i wówczas ktoś mi powie - Odrzekłem otwarcie nie zwracajać uwagi na innych. Heh Bohater ze mnie jak jasna cholera... Ale mniejsza, musze wiedzieć albo tak albo śledztwo. Wole łatwiejsze sposoby. Podejrzewam że już się na mnie wszyscy skupili i mierzą z broni... Klasyk

Ludzie byli zajęci więc nie zwracali na Ciebie uwagi. Kobieta odwróciła monitor komputera tak byś mógł zobaczyć co na nim jest. Na ekranie była niewielka notatka na białym tle, które zasłaniało cały ekran. Brak dostępu, by uzyskać dostęp wpisz kod TSM a następnie przyłóż palec do skanera. - Zacznę od tego, że TS to Tajne Służby, nie mam jednak pojęcia co oznacza w tym skrócie M. Dodatkowo wiem, że nikt stąd nie należy do TSMu. Nic więcej nie wiem, podobnie jak pozostali tutejsi policjanci. Niestety, nie możemy Panu pomóc z niczym więcej co jest związane z tą sprawą.

Spojrzałem na nią po czym chciac uderzyć w monitor na ułamek sekundy przed tym wysunąłem szpony w efekcie czego przeszło to na wylot - W takim razie wskaż kogoś kto wie - Odrzekłem zimnym głosem rzucając wówczas ów monitorem w najbliższego który zdążył się odwrócić - Masz pięć sekund albo nie zobaczysz już bliskich - odparłem oczeukąć na odpowiedź.

Kobieta spojrzała na Ciebie i lekko pokręciła głową. - Ok... zawołam szefa... może on coś będzie wiedział... nie musi Pan niszczyć naszego sprzętu. Sekretarka wcisnęła jakiś guzik po chwili zjawił się jakiś facet w mundurze. - Proszę za mną. Policjant ruszył w stronę drzwi "tylko dla upoważnionych" a potem do swojego biura. Wskazał Ci krzesło i sam usiadł po drugiej stronie biurka.

- Postoje - odrzekłem od razu pociągając nosem... Pomieszczenie... Krzesło jeszcze powinno brakować dobrego i złego gliny... Zapach, smar, proch... Pot... Szukałem punktu zaczepienia. Brak strachu oznacza że nie są ludźmi bądź to pułapka... ale nawet jeżeli to pot jest zawsze... Twory? Wątpię... Kontola Mutantów? Za mały posterunek... FBI? Mayby... - Macie 10 sekund na wyjaśnienie całej sprawy albo skonczycie jak pewna nastolatka... - Odrzekłem

- TSM... Tajne Służby... e... nie wiem przykro mi... naprawdę nie jestem w stanie powiedzieć nic na ten temat. Jednak istnieje pewna osoba, która może coś wiedzieć na ten temat. John Styler, prawdopodobnie należy do TSM-u. Nie wiadomo jednak gdzie przebywa. Zniknął kilka lat temu i nikt o nim nie słyszał. Nie wyczuwałeś nic co wiązało by się ze strachem. Był jakiś inny zapach... wyczuwałeś, że facet jest szczerze zainteresowany Twoją osobą.

- Cóż... - odrzekłem wyjmując Starożytnego Balla ale po chwili się powstrzymałem - W sumie nie będę niszczył tego budynku... - Odparłem kierując się na faceta. Wówczas w sekundę uderzyłem go z pięści a wówczas wysunęły się szpony i przygwoździłem go do ściany - Macie minutę by dać mi informacje lub dostęp do bazy danych albo miejsce gdzie znajdę możliwość dostępu albo to miasto, razem z wami zostanie zniszczone jak więzienie z Którego Zniknął Zern... Jeśli myślicie ze blefuje - Odrzekłem pociągająć szponami po jego ramieniu jednocześnie odchudzając go o jego wagę - To macie przedsmak tego co mogę dokonać. A i nie radzę wam strzelać... Nie zabijecie mnie... Próbowano armatą z odległości 10m... Statek spłoną....

Facet wytrzeszczył oczy na widok szponów. Gdy go zraniłeś nawet nie drgnął. Nieźle wyszkolony z niego policjant. - Storm City, tam odszukaj staruszka imieniem James. Jakiś czas temu chwalił się, że wie gdzie znaleźć Johna. Jednak to stary wariat... Kiedyś opowiadał, że widział Charizarda z głową Pikachu... Nikt mu nie uwierzył... to po prostu niemożliwe...

- Cóż... Dobrze się spisaliście - Odrzekłem po czym wyjąłem starożytnego Balla. Wiedziałem że wezwanie tutaj Yv'a spowoduje zmieszania a budynek zniszczy... Taki jest cel. - Pojawi się.... Yv - Odrzekłem uwalniając legendę tak by po chwili wskoczyć na nią i odlecieć. Sam w między czas wycelowałem z Pistoletu i dobiłem faceta... Niech nie cierpi.... Przysługa... - Yv... Storm City a po drodze... Zahacz o.... Mój... Dom rodzinny... Muszę sprawdzić czy... Czy w tym świecie oni żyją czy... Czy może nigdy nie cofnąłem się by ich ocalić...