Adventure 2,5: Fable in Trouble

Idąc ramię w ramię z moimi ziomkami z wyprawnej ekipy słucham rozmowy między Cato a ''Wilkiem''... Cały czas w głowie łączę różne wątki które nas spotykają Kiedy groźny typ wspomina, że znajdujemy się w krainie baśni i bajek to wszystko zaczyna nabierać sensu i coraz bardziej klaruje się mój pogląd na ową sytuację. Kiedy słyszę wers o dziewczynach które mogą być przetrzymywane w biurze albo jakimś porypanym miejscu, przez tego gościa - wiem, że to nie wróży nic dobrego. Dobrze wiemy, że te babeczki potrafią nawywijać niezły bałagan jak im się w czymś przeszkodzi. Wyostrzam słuch i staram się dowiedzieć jak najwięcej co do tego gdzie znajdują się dziewczyny oraz jakie ma on co do nich zamiary.
- hmmm... Tak są od nas, a skąd o nich wiesz? Jak się tutaj znalazły? - Staram się wypytać ziomka o jakiekolwiek szczegóły co do dziewuch.

Sytuacja była nadto dziwna. Sam odczuwając wciąż lekkie zamroczenie i ból, trzymałem się mocno Charizarda, który szedł za wszystkimi. Wsłuchiwałem się w słowa tego faceta. Sam nie zadawałem mu pytań, zrobili to moi towarzysze. Po prostu, byłem, słuchałem, wypoczywałem. Tak to właśnie wyglądało.
Ciekawe co z dziewczynami, skoro nas dopadły te trzy świnie, może im też się coś stało? Oby nie. No cóż, zapewne facet powie nam coś więcej. W sumie.. dokąd on nas prowadzi?...

Grupa II

- Dowiecie się później ale jeśli tu jesteście to oznacza że jesteście od tego wariata Viator'a... Ehh - Po czym zaciągnął się fajeczkiem - Tak czy siak, pewnie czegoś chce a to coś rozwala nasz świat. Z naszych informacji wynika że jest to coś takiego - Po czym podał Soul'owi zdjęcie. - Zdjęcie zostało wykonane trzy dni temu... Na początku pojawiło się na niebie coś w rodzaju części do zegarka a po chwili to coś. Obecnie zniknęło ale efekty są straszne. Pół miasta jest bez prądu nie wspominam o zniszczeniach. Co gorsza poniektóre "bajki" zaczęły współ... - Nie dokończył gdyż nagle zza rogu wyszło na was trzech typków. Z wyglądu przypominali Księcia z Bajki o Małej syrence, jednego z krasnoludków oraz drwala. Momentalnie krasnoludek strzelił czymś w szeryfa a ten opadł na ziemie - Heh... Srebrne Kule, Boss miał racje... Bierzemy ich! - Wrzasnął po czym zaczęli biec na was.

Grupa I

Po chwili słychać było muzykę... Przed wami naglę labirynt zaczął zmieniać kształt. Wokół was pojawiły się trzy jak nie cztery trasy marszu... Stworzy było słychać już niemal z każdej strony, dodatkowo przed wami pojawiła się mała dziewczynka... Miała czyściutką i ładną białą sukieneczkę oraz długie blond włoski z czerwoną kokardką... - Pobawicie się ze mną? Zgubiłam mamusię i tatusia... Bardzo krzyczeli... Obrazili Mojego... Kolegę... On nie lubi być obrażany...

Schowałam pokemony do pokeballi nie chcąc ich narażać na niebezpieczeństwo. Muzyka była fajna i pasowała, ale... skąd ona do cholery leci? Zaczynam przeklinać. -A teraz co? Nie mam ochoty tutaj umrzeć do cholery. Fakt, że mój miecz umie zamrażać, ale nie mogę go ciągle używać. Jest jakiś dziwny. Jednak widząc małą dziewczynkę zamilkłam. Mimo iż wyglądała na zadbaną czułam, że coś jest nie tak. Nie podobało mi się to. Instynkt mówił by uciekać albo zabić. Zwłaszcza po tym co ona powiedziała. Byłam przerażona i wkurzona jeszcze bardziej niż wcześniej. Wymierzyłam w nią miecz. -Nie wiem kim jesteś dziewczynko, ale nie wierzę byś mówiła prawdę. Tutaj jest pełno potworów, a ty tutaj tak po prostu sobie stoisz? A skoro mowa o twoich kolegach to masz na myśli te cholerne bestię smarkulo? Pytam się naprawdę zdenerwowana, ale staram się mieć głos zimny jak lód i kamienną twarz. Po za tym potwory niedługo tu będą, a my jesteśmy we dwójkę, a ich o wiele więcej. -Co o tym myślisz Yuya? Biegniemy dalej na złamanie karku czy stoimy tutaj i czekamy na śmierć?

Spróbowałem wytworzyć wodną kulę i uderzyć nią w przeciwników. Później się rozmyśliłem. Spróbuje wytworzyć tornado... Ale takie niewielkie... Jakby coś to chronię sojuszników i zabijam przeciwników. Słucham planów sojuszników i je wykonuje w razie czego. Nie mogę się przejmować tym gościem co nas oprowadza - na razie my musimy przeżyć, a później...

Muzyka dobiegała niewiadomo skąd, w sumie rytm był całkiem spoko... tylko z natury nie przepadam za niemieckimi piosenkami. Zastanawiało mnie, skąd ona pochodzi... A w ogóle to gdzie my jesteśmy? Mam wrażenie, że odkąd wylądowaliśmy w tym dziwnym miejscu minęły tygodnie. Już prawie zapomniałam, co tu robimy!
Pojawienie się dziewczynki wyrwało mnie z zamyślenia, jednak zaniepokoiłam się jeszcze bardziej - jeśli w środku bitwy nagle z powietrza pojawia się mała dziewczynka to wiedz, że coś się dzieje.
-A może pobawimy się w "pokaż nam, gdzie jest wyjście"? Malutka, chwilowo raczej nie mamy czasu na gry...
Lucy miała rację, to na 99% jakaś pułapka. Stwór w przebraniu? Ktoś, kto nimi rządził? Ale pojawiły się nowe drogi wyjścia, może jedna z nich poprowadzi nas do celu... tylko która?

Szybko wytworzyłem Tarczę z jasne energii i chwyciłem za łapę mojego Electivire, żeby połączyć z nim swoją enerię i jeszcze bardziej ją skumulować.
- Electiviere! Użyj Light Screen! Musimy ochronić Liona i resztę towarzyszy! Cato! Naparzaj w nich tymi wodnymi kulami! Jakoś z tego wyjdziemy! My Cię będziemy osłaniać a gdy tylko będziesz widział szansę na celny atak to bez wahania go wykonaj! Lion! Jeśli Twój pokemon może to niech dołączy do pomocy Cato! Trzeba też osłaniać tego szeryfa! Bo tylko dzięki niemu uda nam się rozwikłać tę zagadkę.
- Electivire! Skup całą energię i wymieńmy się pulsami mocy! Dzięki temu podwoimy nasza wytrzymałość na ich ataki! Ty kryj bardziej prawą stronę a ja się zajmę lewą. - Starając się znaleźć jakieś rozwiązanie na ujście z życiem z tej sytuacji analizuję każdy możliwy wariant ucieczki lub kontry na przeciwników. Szukam czegoś dookoła co mogłoby nam to umożliwić. Jakiejś beczki z benzyną aby ją wysadzić czy cokolwiek co by nam mogło pomóc. Cały czas osłaniam towarzyszy i daję i znaki do wyprowadzania celnych i szybkich kontr.

Nie czekałem dłużej, od razu spojrzałem na Charizarda i przestałem go trzymać. Oparłem się o jeden z budynków, po czym patrząc na daną sytuację powiedziałem w stronę swojego pokemona. - Charizard, musisz byc bezwględny. Wiem, że to lubisz, dlatego nie hamuj się! Musisz nas bronić, nas wszystkich! - powiedziałem wskazując na trzech kolesi. - W razie czego osłaniaj nas Protect, a tak to ślij ogniste ataki w nich, trzeba ich wykurzyć w miarę szybko!

Grupa II

Pokemony jak i wy zrobiliście ile możecie. Przeciwnicy padli na ziemie... Aczkolwiek zauważyliście że od tak wstają, jakby nigdy nic. Cholera, tego się nikt nie spodziewał... Szeryf za to wstał nieco już zarośnięty... - Przeszkadzacie... Uciekajcie pod ten adres - Po czym zaczęliście uciekać... W trakcie Biegu dostrzegliście że budynek do którego się kierujecie jest okupowany przez... Genesect! Pokemon spojrzał na was po czym strzelił w was dwoma Pokeball'ami. Przed Wami pojawiły się Tyranitar oraz Bastiodon. W tym budynku są dziewczyny...

Grupa I

-Niestety... Nie... Mam też tak mówiła.... Krzyczała... Ale teraz jest już cichutko ze mną... - Po czym zza pleców wyjęła głowę kobiety... - Tak mamusiu? NIe trzeba by.... - Po czym nagle obraz zaczął się wam zamazywać.... Ocknęłyście się związane w jakimś biurze... Obok was leżała stłuczona a raczej uszkodzona kula w której widziałyście labirynt... Niedaleko was bylo lustro a jedny z biurek leżała małpa...

Szybko zatrzymałem się kiedy zauważyłem wspominanego już przez szeryfa pokemona. Nie będzie łatwo! - Powiedziałem pod nosem i poklepałem po ramieniu mojego Electivire aby dać mu znak o ataku.
- Ej! Joł! Skupmy się a wyjdziemy z tego bez szwanku! Ja biorę Bastidona i będę was osłaniać przed Genesectem! A Wy atakujcie go i zdejmijcie Tyranitara, ok?!
- Electivire! Jesteś dużo szybszy dlatego rozpocznij od Qucik Attack po czym szybko zablokuj jego atak Light Screenem jeszcze w biegu i poraź go Shock Wavem! Kiedy już się do niego zbliżysz to przejdź do okładania go w zwarciu uważając na jego kamienne ataki. Lej go przy pomocy Low Kicków a kiedy uda Ci się go chwycić do przeprowadź przez jego ciało potężną falę Thunder Wave. - Starałem się jak najbardziej ugrać obecną sytuację na naszą korzyść, wiedząc że dziewczyny są w budynku muszę odwrócić uwagę napastników aby dać im chwilę na ucieczkę!

No i super, jakaś psychopatka. Ciekawe, czy sama ucięła mamuśce głowę, czy może zrobiły to stwory... Ale raczej stawiam na nią, bo te wielgachne bestie chyba nie są na tyle precyzyjne, by zabijając kogoś nie zmiażdżyć go przy okazji...
Nagle wszystko zaczęło falować, a ja rozglądałam si nerwowo i zaciskałam palce na rękojeści broni...
I nagle byłam na krześle. Broni nie trzymałam, moje ręce były związane... A my wylądowałyśmy Bóg wie gdzie - znowu. Jakiś gabinet? I ta nieszczęsna kryształowa kula! W środku widziałam labirynt z którego dopiero zniknęłyśmy. Siedziałyśmy tam w środku? A może to po prostu portal? Nieistotne, to miejsce wywołuje we mnie ciarki. Trzeba się wydostać!
Zaczęłąm się szarpać, sprawdzając czy mogę dosięgnąć miecza lub pokeballi - w takim przypadku rozcinam pęta lub wywołuję Arona i proszę, by zrobił to Shadow Clawem.

Mruknąłem coś pod nosem i uśmiechnąłem się lekko do przeciwnika - Tyranitara. Spróbowałem wytworzyć coś wodnego i uderzyć tym w wcześniej wymienionego przeciwnika. Jeśli to nic nie da to wypuszczam swoje pokemony i staram się zwrócić uwagę przeciwnika na siebie. Pokemony będę mnie osłaniały, a ja będę osłaniał pokemony. Wtedy Lion mógłby zaatakować. Bronię też swoich sojuszników.

Fajnie... Mała psychopatka... Tylko jeszcze tego mi brakowało. Zabiła swoją mamą, a może to nie ona tylko ten jej przyjaciel.
Na szczęście albo nasze nieszczęście ocknęłyśmy się w biurze. Kryształowa kula. Ja rozumiem magię, ale raczej kula nie jest przedmiotem magicznym tylko raczej rekwizytem, ale mnie już raczej nic nie zdziwi bo tym co widziałam. Na dodatek byłyśmy związane. -Przynajmniej nie jesteśmy w labiryncie... Chyba zostałyśmy poddane iluzji. Zabije tego kto to zrobił. Nerwów mi napsuł. Gdyby udało mi się dostać go pokeballa z Beauty. Ale po chwili dałam sobie spokój i zaczęłam bardzo dokładnie lustrować pomieszczenie. Może zobaczę coś ciekawego i kto wie? Może gdzieś tutaj jest reszta grupy.

Grupa II

Electivire posłusznie wykonał rozkaz po czym zaatakował przeciwnego pokemona. Bastiodon cóż, do najprostszych przeciwników nie należał a sama jego odporność byłą pod wrażeniem, aczkolwiek został mocno zaskoczony atakami elektro pokemona. Tyranitar został lekko rozgniewany atakami Cato. Nie były na tyle silne by go obalić a bardziej miały przeszkadzać. Charizard widząc walkę oraz ponownie mdlejącego Lion'a rzucił go w kąt i zaatakował bezwzględnie Tyranitara. Pokemon stosował bardziej brutalną siłę niż sensowne ataki... Legenda patrzyła na was po czym starała się chyba przedostać do jakiegoś pomieszczenia w budynku...

Grupa I

Aron wyskoczył z balla i rozciął z łatwością wasze więzy. Gdy wstałyście nagle całe pomieszczenie zaczęło się trząść. Niedługo potem zauważyłyście jak coś próbuje się przebić do środka. Przez nieduże okno dostrzegłyście wielki fioletowy kształt. W oddali dodatkowo widziałyście walczącego Electivire i charizarda z dwoma innymi pokemonami.

-Brawo mały! - Pochwaliłam Arona, rozcierając sobie ręce, które zdążyły mi trochę zdrętwieć.
Szamotanie za ścianą przykuło moją uwagę, więc szybko zerknęłam przez dostrzeżone okno. Leją się! Tylko kto z kim? Chwilę zajęło mi rozpoznanie reszty naszej grupki, jednak dostrzegłam tam też obce pokemony.
-Trzeba im pomóc - syknęłam - pewnie tamci nie wiedzą o naszej obecności, możemy to wykorzystać i przeprowadzić atak z zaskoczenia. Aron, na razie Harden.
Gdy pokemon się wzmacniał ja szukałam celu.
-Yeren, zaatakujemy Tyranitara. Twoje stalowe ataki będą na niego świetnie działać... Ja wybiegnę z budynku, ty tuż za mną tak by cię nie zauważyli - jesteś nieduży, co nam świetnie pomoże. Okrążysz Tyranitara i zaatakujesz od pleców Iron Head, potem Metal Claw po stopach. Ja spróbuję rozeznać co się dzieje i wywołać Zekroma.
Niestety, w budynku nie dam rady wywołać wielkiej legendy... Jednakże zaraz zabrałam się do roboty, zerkając czy idzie ze mną Lucy - starałam się połączyć siły z resztą drużyny.

-Dobra robota Aron. Dobry pomysł, że by go wziąść. Zaczynam się przeciągać i troszeczkę gimnastykować by moje krążenie wróciło do normy. Moją uwagę przykuła bójka. Super. Jak nie koszar to bójka na dzień dobry. Po prostu jest naprawdę super. Ale przynajmniej nie mozemy narzekać na nudę i brak akcji. -Poczekaj Yuya. Wybiegnę z tobą gdy Aron zaatakuje Tyranitara użyję mojego roślinnego pokemona. Na wszelki wypadek by nie zranić Arona. Powiedziałam na szybko i ruszyłam tuż za nią by jakoś pokonać przeciwników i pomóc innym.

Widząc, że legenda chce uciec wiem iż trzeba coś zrobić aby nasza misja nie poszła na marne ponieważ za dużo czasu na to poświęciliśmy...
- Electivire, zepnij się i rozpierdziel tego Bastidona - to kawał bydlaka ale Ty jesteś silniejszy i lepiej wytrenowany od niego! Szybko użyj Shock Wave! Następnie Leer i kilka szybkich low Kickow! Nie dawaj mu szansy na jakąkolwiek kontrę. Wykończ go Thunder Wavem i serią Electro Balli. - Wydałem polecenia pokemonowi i patrzałem jak się czuje Lion! Nie jest z nim za dobrze więc staram się go szybko odsunąc z pola walki aby jeszcze bardziej nie oberwał. Widząc że nasz Legendarny przeciwnik coraz bardziej się oddala staram się go przechytrzyć i sprawić aby pozostał na polu bitwy. Wytwarzam kule z każdego rodzaju energii jakiej tylko mogę i posyłam je w kierunku Legendy aby zawróciła i skupiła swoją uwagę na nas. Jestem pewien, że to on jest kluczem a raczej wskazówką do rozwiązania całej tej popierdzielonej zagadki i prze dziwnych anomalii występujących w tej bajkowej krainie. Kiedy pokemon zacznie zawracać to chronię towarzyszy przy pomocy tarczy energetycznej, lecz kto wie ile nią wskóram przeciwko tak potężnemu stworzeniu.

W związku z własnym opłakanym stanem, nie byłem w stanie zrobić nic więcej, niż... leżeć, ot co. Omdlały czułem jak ktoś przenosi mnie dalej. W głębi ducha chciałem wrócić na pole bitwy, dać rozkazy swojemu Charizardowi, ale to było.. awykonalne. Nie w tejże sytuacji, oj nie. Całe szczęście Charizard jest świetnie wytrenowanym pokemonem i potrafi działać bez rozkazów swojego trenera, dlatego czułem się w pewnym stopniu spokojniejszy choć dalej ta cała sytuacja była trudna, a ja... nie mogłem nic zrobić.

No to mamy problem. Legendarny pokemon był na zdjęciu, które zostało pokazane Soulowi i pewnie on ma coś z tym wspólnego. W sensie pokemon, a nie Soul. Próbuje pomóc sojusznikom w jakikolwiek sposób. Jeśli tarcza Soula nie wystarczy to również staram się wytworzyć własną i ochronić nas wszystkich. Uważnie oglądam co się dzieje z Lionem, który znowu został ''padnięty'', że tak powiem. Po chiwli zauważyłem jak pokemon próbuje dostać się do budynku. Muszę mu w tym przeszkodzić! Atakuje kulami różnego żywiołu, robię wszystko, żeby się tam nie dostał!

Pokemony dziewczyn dołączyły do walko po czym zauważyły że cóż... Są w budynku obleganym przez legendę. Electrive nieco wnerwiony zaatakował bastiodona z całej siły. Niestety Charizard Lion'a pozbawiony kontroli robił dość spory problem. Ostatecznie jednak rzucił Tyranitarem w Bastiodona co każdemu z was dało szanse na zatrzymanie ich. Po chwili Smok zaczął atakować ich ogniem.
Niedługo po tym bo raptem po minucie pojawił się Szeryf.... Zerknął na Liona po czym go postawił na nogi. Ten ledwo mógł się utrzymać - Cholera - Odparł wyjmując fajka - Trza cię poskładać do kupy - Odparł po czym wyjął z kieszeni jakiś proszek - Krasnal i tak tego nie będzie potrzebował - Odrzekł po czym dmuchnął to w Lion'a. Nie wiedzieć jak ale chwilowo chłopak był jak nowo narodzony! - Jak chcecie to coś pokonać - odparł szeryf który nagle osunął się przy ścianie - Musicie się pośpieszyć... A ty... Proszek działa przez krótki okres... pośpiesz się

Dziewczyny natomiast musiały wymyśleć jak wydostać się z tego budynku!

Zaczęłam się zastanawiać jak wyjść z tego pomieszczenia, a dopiero potem z budynku. Zaczynam rozglądać się po sali szukając jakiś drzwi albo wyjścia z tego pseudo biura. Zastanawiam się czy to nie jest przypadkiem opuszczone, a raczej na takowe nie wygląda. -Zastanawia mnie czyje to biuro... Fakt, ze chciałam stąd wyjść, ale też zżerała mnie ciekawość na temat tego miejsca. Wydawało mi się, pełne tajemnic i magii. -Może rozejrzymy się tu. Może znajdziemy coś ciekawego i przydatnego?

Zezowałam to na Lucy to za okno.
-Chętnie, ale obawiam się że nie mamy teraz na to czasu. Nie wyjdziemy frontowymi drzwiami, bo nas rozwali ten wielgachny robal... Swoją drogą o co mu właściwie chodzi? Nieważne, wyjście. Trzeba szybko wyjść z tego pokoju i pomóc reszcie!
Sprawdziłam czy są tu gdzieś drzwi i na którym piętrze właściwie wylądowałyśmy. Jeśli parter wystarczy nam jakieś okno z tyłu, gorzej jeśli jesteśmy wyżej... W razie czego można by też wejść na dach, skąd Zekrom dałby radę nas ściągnąć. Pod warunkiem, że się obudził. No i zdążyłby, zanim znokautuje go robal.

Szybko spoglądam na Liona i widzę szeryfa dającego mu jakiś proszek... Narkotyki? Koks? Sterydy?... Teraz to nie ważne, liczy się to że to coś postawiło go na nogi i jest już z nami wśród żywych i przytomnych. Macham do niego ręką aby jak najszybciej zbliżył się do nas.
- Szybko! Musimy coś wymyślić! Skupmy jego uwagę na jednej stronie a sami wlećmy na niego z drugiej i porządnie bo pochlastajmy! - Powiedziałem i wypuściłem jeszcze Umbreona z pokeballa.
Dobra zrobimy tak! Umbreon Ty skup się bo musisz być szubki i zwinny jak nigdy. Przy pomocy Psychic łap większe kamienie a następnie rzucaj nimi w legendę aby skupić jego uwagę na Tobie. Użyj Detect żeby przewidywać jego ruchy i ich unikać. Natomiast My Electivire uderzymy od tyłu. Musimy szybko podbiec i Ty wlecisz w niego Quick Attackiem a następnie obijesz go kilkoma Fire Punchami! Ja zaś użyję Ostrza Chaosu i postaram się mu wyrządzić nie lada krzywdę. Lion CHodź może ze mną co? Przyda się dodatkowa para ostrzy!

... I w jednej chwili stało się coś dziwnego... Z zamglonego świata wszystko stało się wyraźne i głośne. Poczułem się dobrze, ba... genialnie, tak jakbym dopiero wstał po długiej, przespanej nocy. Całe szczęście, jednak... podobno to nie będzie działało wiecznie, dlatego moje czyny powinny być natychmiastowe. Słysząc słowa Soula, od razu zbliżyłem się do nich. Spojrzałem na Charizarda pokazując mu, że wszystko już ze mną w porządku, a to na pewno doda mu pewności siebie. Dodatkowo chwyciwszy drugiego pokeballa, na światło dzienne wypuściłem smoczycę Salamence. - Musisz pomóc nam, teraz to jest bardzo potrzebne. Wraz z Charizardem możecie latać, a to jest bardzo ważny atut w tejże sytuacji. Latajcie w powietrzu, z dużą prędkością i Ty również Charizard, strzelajcie Flamethrowerami. Musicie odwracać ich uwagę! Dobra Soul. - cały nabuzowany i pełny energii chwyciłem Ostrze Chaosu i byłem gotowy by pójść za Soulem i w każdej chwili wbić ostrze w legendę.

Wypuściłem swoje pokemony i starałem się pomóc jak tylko mogę swoim sojusznikom. Pewnie teraz jestem niepotrzebny w tej sytuacji, ale może jeśli tamta dwójka będzie mogła atakować i próbować im przeszkodzić - to rozkażę moim pokemonom zająć się nimi i sam też jakoś pomóc. Szeryf się ocknął i postawił Liona na nogi. Szanse są dużo większe. Myun jednak nadal nieaktywna.