Adventure 2,5: Fable in Trouble

Z ziemi rozpoczął się desant na Legendę. Ataki, kamienie, teściowe latały w powietrzu starając się przeszkodzić pokemonowi. To co dostrzegliście to iż owa "rzecz" na szczycie budynku, kawałek zapewne tego zegarka zaczął zaginać czas i przestrzeń. Skąd możecie być tego pewni? Cóż... Z jego wnętrza wyleciał nagle smok znany z pewnej kopalni, baa dodatkowo bardzo żywy. Zwierze wylądowało przed chłopakami i ryknęło jak cholera. Widać że był ranny, czyli w tamtym czasie właśnie ktoś go masakrował.

Dziewczyny szukały wyjścia, aczkolwiek nagle budynek się zatrząsł i dostrzegłyście wielkiego smoka. Yuya tego bydlaka kojarzyła z pewnej kopalni... Nie dobrze. Ale nie ma tego złego co by nie wyszło na dobre. Zekrom wyleciał z budynku atakując legendę i zrzucając ją na ziemie a same znalazłyście drzwi... Napisane na nich było "Miss Snow, Fable Town Mayor"

Wszystko zaczynało iść po naszej myśli, aż tu nagle... Jeb! Walnęło, gruchnęło i przed naszymi ryjami pojawił się ogromny skur*iel w postaci poszarpanego smoka...
Ej! Kojarzę tego bydlaka! Damy radę go załatwić! - Krzyknąłem do grupy i szybko wziąłem się za obmyślanie jakiegoś dobrego planu aby wszystko tutaj grało ''jak w zegarku'' - kumacie bekę? Bo o wskazówkę od zegarka się tutaj rozchodzi. Po chwili namysłu szybko przeszedłem do przekazywania wytycznych Lionowi i naszym pokemonom.
- Słuchajcie! Musimy szybko położyć tego giganta i przejść do oblężenia na Legendzie! Lion Ty ruszysz ze mną i potniemy go od boków ostrzami Chaosu a Umbreon Ty wciąż będziesz rzucał kamieniami, teściowymi itp ale tym razem najpierw w tego smoka! Electivire Ty pójdziesz z nami i będziesz nas osłaniał Light Screenem i paraliżował wroga elektrycznymi atakami. Mam nadzieje, że Wy: Salamance i Charizard postaracie się odwrócić uwagę smoka z powietrza i kupicie tym nam trochę czasu na dobry atak. Ruszajmy- kto da radę niech idzie z nami. Zróbmy szybko przejście przez tego smoka i dorwijmy się do legendy!

No i super, bałagan nam się nawarstwia! Jakby było nam mało przeciwników pojawił się jeszcze znajomy smok! Zarówno Zekrom jak i Aron są teraz na dworze, poza zasięgiem moich poleceń... mam nadzieję, że sobie poradzą. Oby tylko nie szarżowali bezmyślnie a będzie gites.
Tymczasem my w końcu na coś trafiłyśmy - drzwi. Nie na zewnątrz, ale przynajmniej coś. Szybko przemknęłam wzrokiem po tabliczce.
-Burmistrz. Może ktoś, kto będzie wiedział co się tutaj dzieje?
Postanowiłam zapukać i wejść.

-Dzień dobry, jest tu kto?

Smok i Legenda walczą. Super. Zaciekawiał mnie tabliczka Snow White. -Kojarzę to słowo tylko nie mogę sobie przypomnieć. Snow White.. Na bank kojarzę bo juz gdzieś słyszałam. Pewnie jak zwykle sobie przypomnę w najmniej oczekiwanym momencie. Powiedziałam do Yuyi. Zapukała. - Wątpię, ze to zadziała. Rozejrzyj się. To biuro jest chyba tutaj, a nie za drzwiami. Beż żadnego ostrzeżenia otwieram po prostu drzwi i na luzaka wychodzę z pomieszczenia. -Musimy jak najszybciej wyjść, a nie się pieścić z innymi rzeczami.

Cóż, otwarcie drzwi pokazało kawałek podłogi u wielkią wyrwę w ścianie. Widać To wielkie bydle co się wydrapywało po budynku musiało nieźle nabroić. Udało wam się znaleść jakieś zejście w dół aczkolwiek było tylko do połowy następnie spadek przez jakieś 2-4 piętra.

Pokemony jak i wy na ziemi próbowaliście zwalczyć smoka. Parę ataków poszło, pare ataków nie trafiło dodatkowo zaatakował was ogniem po czym nagle został wciągnięty do części zegarka i zniknął. Pewnie wrócił do czasu w którym walczył. Hmm teraz już podejrzewacie czemu tak łatwo przysło go wam zabić. Legedna rzuciła za to w was zekromem. Cato Oraz Lion lekko przez to oberwali ale nie śmiertelnie. Dadzą radę walczyć... Narazie

Szybko otrzepałem się z kurzu który się wytworzył po uderzeniu Zerkoma o ziemię... Koniec końców to niezłe bydle z niego...
Spoglądam na towarzyszy i widząc, że w miarę dają radę - żyją zaczynam znów obmyślać skuteczny plan działania... Rozglądam się dookoła za czymś co by nam mogło pomóc, ale chyba nic ciekawego tutaj nie znajdę... Macham do drużyny aby do mnie podeszli
- Słuchajcie! Trzeba go czymś zająć a ja postaram się dziabnąć go w jakieś słabsze miejsce w pancerzu! No juz! Damy radę! Lion chodź ze mną! Tylko trzymajmy się razem! Cato Ty odwróć uwagę przeciwnika i bombarduj go atakami jak tylko możesz - niech nasze pokemony Ci pomogą! Kurczę, moglbyśmy go uśpić czy coś - tylko żaden z moich podopiecznych nie zna ataku usypiającego,a u Was? Jeśli któryś zna takowy to niech go użyje a my ruszajmY! - Powiedziałem i ruszyłem w kierunku olbrzymiego insekta aby w koncu się z nim rozprawić.

Patrzę w dół. -No... Nie chciałabym tam zlecieć. Wątpie by moja Volcarona mnie uniosła... No to co teraz Yuya? Bo albo jakimś sposobem schodzimy, albo się wracamy co moim zdaniem nie ma za dużo sensu oprócz szukania w tym biurze czegoś tam. Spojrzałam na moją towarzyszkę i czekałam na jej decyzję. Jeszcze raz leciutko się wychyliłam by zobaczyć głębokość. Chyba nawet dzikie pnącza Tanka nie dały by rady nas przenieść na sam dół. Cholera... Mamy problem.

-Szlag... - mruknęłam krótko.
Nie ma opcji, żebyśmy skakały. Ale nie mamy też czasu na siedzenie i czekanie. Tylko jak stąd zleźć...? Zaczęłam się intensywnie zastanawiać, czy dałabym radę zawołać z tym zamieszaniu Zekroma.
I magle mnie oświeciło. Ostrze chaosu! Przecież ma łańcuch, specjalnie do takich kaskaderskich wyczynów! Pytanie tylko, czy damy radę we dwie?
-No dobra, mam plan. Wejdziesz mi na plecy, ja postaram się zejść na dół z pomocą Ostrza chaosu. Tylko uważaj, nie jestem pewna jak to się może skończyć... więc pilnuj się żeby w razie czego szybko coś łapać.
Teraz jak to przeprowadzić? W końcu postanowiłam opuszczać się po jednym piętrze, ostrożnie ale w miarę szybko. Nie mam ochoty zamienić nas w krwawe plamy....

Wykonuje polecanie Soula. Odwracam uwagę przeciwnika bombardując go atakami jak tylko mogę - jeśli konieczna będzie pomoc pokemonów sojuszników - proszę ich o pomoc! Chcę już zakończyć tę misję - zraniono mnie i to nie boli zbytnio, ale potem może to się stać. Jak na razie staram się pomagać sojusznikom jak tylko mogę!

Ewidentnie ta wyprawa nie jest dla mnie dogodna. Obrywając raz po raz, moja użyteczność zaczynała się zmniejszać. Nie mniej jednak na pewno nie zamierzałem odpuścić, ile sił będę pomagał towarzyszą, ot co. Przytaknąłem Soulowi, niestety nie mogłem mu pomóc w uśpieniu wroga. Ani Charizard, ani Salamance nie byli zdolni do tego. Tak czy inaczej są oni pomocni, bardzo, może w innym aspekcie, ale jeżeli popatrzymy na to z drugiej strony, robią prawię to samo - odwracają jego uwagę, atakują i przeszkadzają. Ile sił pobiegłem za Soulem, trzymając ostrze w swojej dłoni, musimy w końcu to skończyć.

Event uważam za zakończony. Był trochę dziwny i przy długi, kolejny event w postaci historii będzie prowadzony przeze mnie przez co intensywność będzie większa.

Nagrody jak i podsumowanie pojawi się w tym temacie:
KLIK TU