Gra Adina

- Charmander, dobra robota, przeciwnik już ledwo stoi na nogach. Ostatni raz z całej siły użyj ember! -krzyknąłem do mojego podopiecznego błądząc już po omacku po plecaku i próbując znaleźć w nim pusty pokeball. Ręce mi drżały jak oszalałe. Byłem już prawie pewien tego, że właśnie złapałem swojego pierwszego pokemona.

Charmander starał się jak tylko mógł i w końcu udało mu się, Seedot leżała zemdlona na trawie. Ty w międzyczasie przeszukiwałeś swój plecak w poszukiwaniu pokeballa. Oczywiście był w tej kieszeni, w której nawet nie miał prawa się zmieścić... ale gdy się czegoś szuka prawa fizyki i tym podobne nie obowiązują przedmiotów poszukiwanych... co zrobić. Jednak w końcu miałeś czerwono-białą kulę w ręku, gotową do użycia.

Seedot: 0%
Charmander: 50%

Charmander+ 1 lvl

Wyjąłem pokeballa z kieszeni i zamaszyście rzuciłem go w pokonanego pokemona. Teraz byłem jeszcze bardziej zdenerwowany niż przed chwilą. Pytania kłębiły mi się w głowie z prędkością światła - Czy na pewno w ten sposób łapie się pokemony? Czy to już po wszystkim? Czy na pewno już jest mój? Co teraz powinienem zrobić? -

Rzuciłeś pokeballem w pokemona a ten zniknął w blasku czerwonego promienia. Po kilku sekundach usłyszałeś charakterystyczne DING! i wiedziałeś już, że pokemon należy do Ciebie. Charmander uśmiechnął się do Ciebie i zaczął lekko podskakiwać z radości. Podniósł pokeball z Seedot i podał Ci go. Wyraźnie był bardzo z siebie zadowolony.

- Brawo Charmander! Świetna walka - pochwaliłem pokemona biorąc on niego pokeball z nowym towarzyszem. Emocje ciągle jeszcze nie opadły chociaż już wiedziałem, że udało nam się złapać pierwszego pokemona. -To co teraz? Idziemy do najbliższego miasta mały. Wracaj do pokeballa i trochę odpocznij - powiedziałem do mojego pupila i schowałem go do kuli a sam wróciłem do drogi, wsiadłem na rower i ruszyłem w stronę najbliższego miasta.

Schowałeś pokemona do jego pokeballa. Z dotarciem na drogę nie miałeś zbytnich kłopotów. Wystarczyło iść tam gdzie świeciło słońce. Po jakiś 30 min droga zaczęła się podnosić. Musiałeś się nieźle namęczyć żeby podjechać pod tą górkę. Jednak było warto. Z jej szczytu mogłeś zobaczyć miasteczko, które znajdowało się jakieś dwa kilometry dalej. Może to było dość sporo... jednak nawet z tej odległości mogłeś zauważyć że w mieście panuje dość spory ruch.

Przystanąłem na chwilę na górce próbując złapać oddech nie zwracając w ogóle uwagi na otoczenie. Dopiero po kilkunastu sekundach podniosłem głowę i dostrzegłem miasteczko. Od razu zwróciłem uwagę na ruch tam panujący i stwierdziłem, że dobrze byłoby zobaczyć co się tam dzieje. Przy okazji musiałem też znaleźć Centrum Pokemon, żeby wyleczyć swoich podopiecznych. Na szczęście byłem na szczycie góry więc zjazd nie był już tak męczący.

Po krótkim odpoczynku ruszyłeś w stronę miasta. Na szczęście Centrum Pokemon było na samym jego skraju i nie musiałeś błądzić między budynkami żeby je odnaleźć. Przez szklane drzwi zobaczyłeś Siostrę Joy i jakiegoś różowego pokemona w fartuszku z logo PC. Akurat obsługiwała jakąś dziewczynę. Koło niej stał niewielki fioletowy pokemon, wyglądał tak:

Stworek rozglądał się czujnie, gdy Cię zobaczył na chwilę zatrzymał na Tobie wzrok, po chwili jednak spojrzał na swoją trenerkę, która chyba coś akurat mówiła.

Wyjąłem pokedex i przeskanowałem tego fioletowego pokemona, potem podszedłem bliżej i się przywitałem
- Dzień dobry. Ooo jaki fajny pokemon. Jesteś trenerką? - zapytałem właścicielkę stworka czekając na swoją kolej do siostry Joy.

Nidoran
lvl: brak danych
charakter: Dość agresywny stworek. Nie lubi obcych, zdarza się że atakuje bez powodu. Zawsze jednak słucha się swojej trenerki.
ataki: brak danych

Dziewczyna obejrzała się na Ciebie i przez chwilę patrzyła zdziwiona. - Witaj, jestem Ayumi. W sumie... można powiedzieć, że w pewnym sensie jestem trenerką. Wybacz, ale czekają na mnie. Muszę lecieć... do zobaczenia. Chodź Nido. Dziewczyna uśmiechnęła się i ruszyła do wyjścia. Za nią podążył Nidoran. Siostra Joy spojrzała na Ciebie i uśmiechnęła się przyjaźnie. - Musisz jej wybaczyć, no cóż... Ayumi sama nie powiedziała kim dokładnie jest więc ja również tego nie zrobię, ale mogę Cię poinformować, że w naszym mieście odbywa się niewielki festyn, przy drzwiach na parapecie są ulotki. Ale pewnie nie przyszedłeś tutaj żeby pogawędzić, co mogę dla Ciebie zrobić?

- A tak, całkowicie zapomniałem. Przyszedłem podleczyć swoje pokemony - Odpowiedziałem siostrze Joy po czym podałem jej pełne pokeballe. Zaraz potem podszedłem do parapetu i wziąłem z niego ulotkę. Ciągłe myśli o Ayumi nie dawały mi spokoju. Kim ona w ogóle była? Gdzie tak szybko uciekła? Zacząłem więc czytać ulotkę licząc, że chociaż z niej może dowiem się czegoś więcej.

- Oczywiście, zajmę się nimi, poczekaj chwilę. Pielęgniarka zniknęła za drzwiami ze strzykawką. Ulotki znalazłeś bez większego problemu. Była prosta i czytelna.

Środa
12:30 Rozpoczęcie walk- Gym
16:00 Darmowy posiłek- Rynek
17:30 Loteria- Rynek
19:00 Przerwa organizacyjna
23:00 Pokaz fajerwerków

Czwartek
12:00 Wspólne przyrządzanie przysmaków dla pokemonów
16:00 Walki pokazowe- Polana
20:00 Pokazy pokemonów- Polana
24:00 Koncert zespołu Fennekin- Rynek

- Hmmm, wydaje się ciekawe. Z chęcią bym został. Mógłbym się nauczyć bardzo dużo nowych rzeczy od bardziej doświadczonych trenerów. Może pomogliby mi złapać jakieś ciekawe gatunki pokemonów, albo przynajmniej pokazali miejsca ich występowania - myślałem zapominając całkowicie o oddanych przed chwilą pokemonach.

Gdy oglądałeś ulotkę do lady podszedł jakiś chłopak, był w płaszczu z kapturem także nie widziałeś jego twarzy. Był jednak dość wysoki. Koło niego stał jakiś pokemon, wyglądał tak

Wyglądał na bardzo dumne stworzenie, nie przejmował się niczym co się wokół działo. Chłopak zadzwonił kilka razy dzwonkiem i zjawiła się Siostra Joy. - Była tu Ayumi? Pielęgniarka pokiwała głową. -Wyszła przed chwilą. Trener skinął głową i wyciągnął długopis. Podszedł do ulotek i wziął jedną, pozakreślał coś na niej i dał swojemu pokemonowi. - Znajdź ją i przekaż to, potem dopilnuj żeby się zjawiła. Ruszaj! Stworzenie chwyciło ulotkę w paszczę i wybiegło z budynku. Chłopak natomiast poszedł do części Centrum gdzie można było zamówić posiłek. Po chwili usłyszałeś głos Siostry Joy. - Twoje pokemony są już w pełni sił. I jak zdecydowałeś czy zostaniesz na naszym festynie? Mogę Cię zapewnić, że na pewno będzie ciekawie gdy już się rozkręci. Kobieta uśmiechnęła się i położyła na ladzie tackę z Twoimi pokeballami.

- Pewnie, że zostanę. Mam wrażenie że będzie bardzo ciekawie. Dziękuję za wyleczenie pokemonów- podziękowałem siostrze i już miałem odchodzić jednak postanowiłem zapytać pielęgniarkę o jeszcze jedną rzecz. - Przepraszam, siostro, mógłbym jeszcze o coś zapytać? Kim jest ten chłopak który właśnie zamawia posiłek?

- To Hikaru, jeden z trenerów z Ligi P. Jego specjalnością są pokemony ogniste. A Ayumi to jego siostra, trenerka trujących stworków. Wyprzedzę Twoje pytanie, ten pokemon to była Pyroar. Hmm... za jakieś dwadzieścia minut będzie można się z nimi zmierzyć w sali gimnastycznej. Na ulotkach są mapki z zaznaczonymi miejscami. A teraz przepraszam, Machamp znowu przypala kotlety... Faktycznie, z pomieszczenia za Siostrą Joy wydobywał się zapach przypalonego mięsa.

Podszedłem do stolika przy którym siedział Hikaru i powoli się dosiadłem. - Hej, słyszałem, że jesteś trenerem Ligi P. Jestem Adin. - przywitałem się możliwe najgrzeczniej jak byłem w stanie - mógłbyś powiedzieć mi co to w ogóle jest ta Liga?

Chłopak chwile wcześniej dostał posiłek. Nawet nie zwrócił uwagi gdy się dosiadłeś, początkowo też nie odpowiedział. Jadł spokojnie jakby przez cały czas był sam. Gdy skończył spojrzał na Ciebie zdziwiony. - Ech... Skoro tu podszedłeś to znaczy, że wiesz kim jestem. I tak jestem trenerem Ligi P. Jak to... nie wiesz co to jest Liga P? Myślałem, że wszyscy wiedzą kim jesteśmy... Ech... no dobra... Widzisz każdy region ma swoją ligę, trenerzy którzy do niej należą nazywani są liderami. Zazwyczaj jest nas ośmiu i każdy specjalizuje się w innym typie pokemonów, ja np. trenuje z ognistymi pokemonami. Przez cały czas Hikaru wyglądał na mocno znudzonego.

- Kiedy i na jakich zasadach można z wami walczyć? - zapytałem będąc coraz bardziej podekscytowany możliwością pierwszej walki a jednocześnie będąc coraz bardziej zdenerwowanym podejściem mojego rozmówcy.

Staraj się pilnować żeby było ok 5 linijek... wiem, że niekiedy ciężko ale postaraj się
_____________________________________

Tym razem chłopak uśmiechnął się. - No cóż... walczyć z nami możesz gdy spełnisz pewne wymagania. Najważniejszym jest to, że w naszej lidze panuje hierarchia, np. żeby zawalczyć zemną musisz pokonać siedmiu innych trenerów. Ayumi jest najmłodsza i najsłabsza więc jest najniżej. Kolejnym wymaganiem jest posiadanie pokemona takiego samego typu jak specjalność lidera. U Ayumi jest to typ trujący. Żeby móc z nią walczyć co najmniej jeden z Twoich pokemonów musi być typu trującego lub np. trawiastego i trującego jak Bulbasaur itp. Gdy masz takiego poka, możesz zacząć wypytywać o Ayumi by dowiedzieć się gdzie aktualnie przebywa... widzisz nie mamy stałego miejsca gdzie można naz znaleźć, podobnie jak inni trenerzy podróżujemy i trenujemy przez cały czas. Wyjątkami od tych reguł są różne festyny i zawody. Taki jak ten, tutaj każdy może nas wyzwać. No dobra, pora się zbierać... Jeśli pójdziesz ze mną to może załapiesz się na walkę z jednym z liderów. Chłopak wstał i ruszył do Siostry Joy, zapłacił za posiłek i zgarnął kilka pokeball. Potem ruszył do wyjścia, przy drzwiach zatrzymał się i odwrócił. Spojrzał na Ciebie jakby sprawdzając czy idziesz z nim. Poczekał chwilę a potem wyszedł z Centrum Pokemon.