Gra Gokai

Drake uśmiechnął się w odpowiedzi. Po chwili jednak żar poszedł dalej i listek spłonął. Mężczyzna wziął kolejny i poprosił pokemona by go podpalił po czym CI go podał. Znów się skupiłaś na utrzymaniu żaru w miejscu. Nieświadomie zaczęłaś używać telekinezy. - Nova, miało być bez telekinezy, skup się na tym co robisz a nie na tym co chcesz osiągnąć. Rozproszyłaś się i żar zgasł. Dostałaś kolejny listek z żarem na krawędziach.

No cóż, to było odruchowe... A więc staram się utrzymywać po prostu ogień przy pomocy swojej magii by nie miał potrzeby palić reszty listka. To ciężkie ale do wykonania. Skupiam się tylko na tym... To błahe zadanie a jednak trudne.
- Nie używać telekinezy nie używać telekinezy... - powtarzam sobie cicho by przez przypadek nie użyć owej magii, ale to dość trudne.
Dotąd skupiałam się by coś po prostu miało efekt taki nie inny, nie ważne jaką magią.

Od dziesiątego lista zaczęło Ci to wychodzić, po bóg wie którym w końcu udało Ci się. Utrzymałaś żar w miejscu przez jakieś dwie minuty, po których Drake powiedział, że możesz przestać. - Kolejne zadanie, przed chwilą miałaś jeden listek teraz będziesz miała całe drzewo, nie możesz pozwolić by ta jabłonka się spaliła, ma pyszne owoce i to jedyna taka w okolicy. Po dwóch minutach ugaś ogień. Houn, miotacz płomieni! Mroczny pies wystrzelił słup ognia prosto w drzewo, które już po chwili zaczęło się palić, musisz działać szybko.

- To chyba jakiś żart! - pisnęłam cicho.
Ale nie mam chyba wyjścia, zaraz po tym zaczęłam używać swoich mocy ognia by jakoś uratować to drzewo. Cóż ale to chyba przesada by takie drzewo ryzykować spaleniem. Tutaj  już nawet było po mnie widać jak się wytężam, jak sięgam po swoje zapasy mocy by przekazać je drzewu a potem płomieniowi by go utrzymać w miejscu.

Drake zaczął się śmiać. Wytężyłaś wszystkie siły. Szło Ci całkiem nieźle, po dwóch minutach zgasiłaś ogień. Drake podszedł do drzewa i obejrzał je. - Nin Słoneczny dzień, Finn podlej je trochę. Całkiem nieźle, spłonęło tylko kilka listków i jeden owoc ładnie się opiekł. Zerwał owoc, o którym mówił i rozdzielił go na pół. Jedną część podał Ci a drugą sam zjadł. Jabłko było naprawdę niezwykłe, twarde i niezwykle soczyste.

Zadowolona zjadłam to jabłko. Po chwili strąciłam kilka innych i opiekłam je, po czym zaniosłam swoim pokemonom.
- Smacznego - rzuciłam i spojrzałam na pokemony Dreke'a, które też po chwili dostały w ten sposób przygotowane jedzenie. 
Jak dla mnie ten dzień idzie świetnie. Zjadam jeszcze kilka jabłek jako że porządnie zgłodniałam. Trzeba będzie chyba jednak wkrótce się zbierać i spać... Tak mi sie wydaje...

Drake także zerwał sobie trochę jabłek, zjadł je jednak bez opiekania. Twoje i Drake'a stworki ucieszyły się z jedzonka. Mroczny pies machnął ogonem i łaskawie przyjął od Ciebie owoc. Patrzący na to Drake omal nie udławił się jabłkiem gdy zaczął się śmiać. Gdy już się opanował pokręcił lekko głową. - Wiesz Nova? Jest szansa, że Cię polubi. Uśmiechnął się i zaczął dalej jeść owoce.

- No byłoby miło - stwierdziłam, patrząc się na jego mrocznego psa i tylko przyglądałam się swoim pokemonom, wcinając jabłka. - A jeszcze są pyszne owoce które usmaży się elektrycznością - powiedziałam do mężczyzny w pewnej chwili.
Zastanawiam się ciągle nad tym jakby to mogło być z Treshem. Oj ciężka sprawa... Wreszcie szukam drewna po całych okolicach i mam zamiar rozpalić  małe ognisko.

- Mówisz? Raichu piorun! Poke myszka wystrzeliła piorun w dwa owoce a potem przyniosła wam po jednym. - Masz rację, nigdy wcześniej nie jadłem takiego. Zaczęłaś zbierać drewno. Mroczny pies przyglądał Ci się z uwagą, po pewnym czasie szczeknął do innych pokemonów i wszystkie nagle wzięły się za pomaganie Ci. Tzn... pokemony Drake'a Twoje stworki tylko się przyglądały. Drake przyglądał się swoim pokemonom z zainteresowaniem. Po dwóch minutach miałaś już stosik drewna, który powinien wystarczyć na całą noc. Pokemony znów zajęły się sobą. Houndoom krążył wokół i węszył za czymś.

A więc zjadłam swoje jabłko i po chwili okazało się, że mam sporą pomoc w znoszeniu drewna... Houndoom chyba naprawdę zdążył mnie polubić.
- Dziękuję - powiedziałam do pokemonów Drake'a, po czym rozpaliłam przy pomocy kilku kawałków drewna małe ognisko. - Przynajmniej sobie posiedzimy wieczorem na zewnątrz i w cieple- powiedziałam ucieszona.
Spojrzałam na mrocznego psa. Za czym tak węszy?

Ledwo zaczęłaś się zastanawiać o co chodzi poke psu a usłyszałaś pisk jakiego w życiu nie widziałaś. Houndoom wyszedł z krzaków z takim pokemonem w pysku

Pokemon wydzierał się jakby go żywcem ze skóry obdzierali i jeszcze posypywali solą i oblewali bóg wie czym.

- Heej spokojnie! - powiedziałam i po momencie wzięłam małego pokemona z pyska Houndooma i starałam się go jakoś uspokoić, na chwilkę zasłaniając mu łebek dłonią, po czym pogładziłam go po nim. - No już, spokojnie.... - powiedziałam do stworka.
Chyba mroczny pies z lekka przesadził.

Drake patrzył ze spokojem na to co się działo, przy każdym krzyku futrzaka na jego twarzy pojawiał się grymas, chyba nie lubił gdy coś się tak wydziera. Pies z niechęcią oddał swoją zdobycz, futrzak jednak ani na chwilę nie przestawał panikować. W końcu Drake nie wytrzymał i podszedł chwycił szczurka za ogon i odezwał się tym specyficznym głosem. - Dosyć! Ile można! Uspokój się ale Houndoom będzie miał futrzastą kolację! Maluch zamilkł i tylko wpatrywał się niechętnie w Drake'a, który po chwili odezwał się już normalnym głosem. - No no, nie wiem jakim cudem udało Ci się zabrać Houndoomowi jego zdobycz, ale tak czy inaczej pozbawiłaś go posiłku. Uśmiechnął się lekko i wrócił do ogniska, które rozpaliłaś. Poke pies patrzył z zainteresowaniem na futrzaka, miał chyba nadzieję, że odzyska "zabawkę".

- Wiem, że widzisz w nim kolację ale pomyśl sobie co by było gdybyś wpadł na przykład... Hm... W paszcze Giratiny? - podrzuciłam psu takie porównanie. - Chcesz to mogę ci przysmażyć więcej jabłek albo coś - dodałam jeszcze.
Po chwili coś sobie przypomniałam i wyjęłam gumową piłeczkę, jaką zwykle zabawiam Absol czy Electrike.
- A co powiesz na coś takiego? - spytałam się mrocznego psa, odbijając piłeczkę od ziemi.
A dzikiego pokemona tylko odstawiłam sobie tymczasowo na ramię.

Z pyska psa wyleciały smużki dymu, chyba mu nie pasowało Twoje porównanie, strzelił jakimś atakiem w jabłonkę i kilka owoców spadło. Pokemon zebrał je w jedno miejsce i zaczął powoli jeść. Gdy wyciągnęłaś piłeczkę koło Ciebie znikąd pojawiły się dwa Twoje pokemony Absol i Electrike. Patrzyły na Ciebie z nadzieją, że rzucisz piłeczkę i będą mogły się nią pobawić. Drake tylko patrzył na wszytko z błyskiem rozbawienia w oczach, które znów przybrały ten koci wygląd. Dziki pokemon siedział na Twoim ramieniu jednak co chwilę niespokojnie spoglądał na Houndooma.

Westchnęłam i podrapałam się po głowie. Po momencie rzuciłam swoim pokemonom piłeczkę i czekałam tylko jak mi ją przyniosą, po czym znowu rzucałam i tak dalej, zwykle jest to do momentu kiedy to moje pokemony nie zmęczą się do reszty.
- Może do nich dołączysz? - starałam się jakoś zachęcić mrocznego psa, chociaż raczej wychodzi na to, że sam musi zechcieć.

Pokemon machnął tylko ogonem i dalej jadł jabłka. Drake roześmiał się i pokręcił głową. - Bestia jest zbyt dumna, żeby biegać za piłeczką, ale zdecydowanie Cię polubił, widać to po tym, że nie masz jeszcze poparzeń III stopnia i śladów po jego zębach. Z jakiegoś powodu Drake był w bardzo dobrym humorze. Wyraźnie bawiło go zachowanie jego pokemona.

- Ja tam jakoś potrasię schować dumę do kieszeni chociaż byłam księż... dobra nie ważne - powiedziałam tylko.
Po tym dalej bawię się ze swoimi pokemonami i rzucam im piłeczkę do aportowania. Ogólnie to fajnie jest z nimi... Spoglądam też na Drake'a.
- Przynajmniej humor ci teraz dopisuje - uśmiechnęłam sie lekko.

Drake spojrzał na Ciebie, na szczęście w porę ugryzłaś się w język. Pokemony z radością biegały za piłką i przynosiły Ci ją. Drake uśmiechnął się i położył się na trawie. - Miło jest nie wykrwawiać się na śmierć i mieć wszystkie kości całe. Nagle zerwał się na równe nogi. Patrzył w niebo, zauważyłaś, że coś ogromnego się tam porusza. - Chowaj pokemony i do chatki i to już! Szeptał, głos miał nerwowy, sam także schował swoje stworki, chwilę przed Tym jednak kazał swojej rybce zgasić ogień. Potem chwycił Cię za rękę i pobiegł do domku. Zamknął szczelnie drzwi i zasłonił okno. Pozostawił jednak niewielką szczelinkę przez, którą wyglądał na zewnątrz w stronę jeziora. - Ani słowa. Mówił tak cicho, że ledwo go słyszałaś.

Po chwili schowałam wszystkie swoje pokemony do balli oraz pobiegłam do chatki z Drake. O co może chodzić. Jako że miałam nie mówić to spojrzałam jedynie pytająco na faceta. Co mogło go aż tak wystraszyć? Mimo to siadam grzecznie na jednym z foteli. Czekam teraz na dalszy rozwój wydarzeń. A może szuka nas jakiś pokemon należący do Tresha? Wtedy mogłoby być cienko... Sama zaczynałam po chwili być z lekka zestresowana... Jednak mimo to się nie odzywam i teraz nawet nie ruszam, spoglądam wyczekująco na Drake'a.

Po jakiś 30 minutach Drake odetchnął i usiadł na fotelu, przez dłuższą chwilę jeszcze się nie odzywał, w końcu jednak spojrzał na Ciebie, w jego kocich oczach dostrzegłaś czujność. - Jeden z pokemonów Tresha przelatywał tędy... dziwne, nie powinno go tu być... Tu nie powinno być nikogo o ile sam kogoś nie zaproszę... Coś się musiało stać. Ech... nic więcej CI nie powiem... ani na temat tego pokemona- bo nie mogę ani o tym co może się dziać- bo nie wiem... Tak czy inaczej noc spędzimy tutaj... i lepiej nie wychodzić póki co.

A wiec to jest faktycznie dziwne... Pokiwałam głową.
- Teraz rozumiem... Dobra to lepiej połóżmy się spać - powiedziałam, układając się w swoim fotelu.
Cóż w sumie polubiłam Drake'a. Teraz pytanie czy da się polubić Tresha z takimi wybuchami gniewu.... Zamknęłam oczy, chcąc wreszcie spokojnie zasnąć.

Drake skinął głową, pozostał jednak przy oknie. Ty kilka sekund po tym jak się położyłaś zasnęłaś.
Obudziłaś się nad ranem, byłaś przykryta jakimś kocem. Drugi fotel był pusty, gdy się podniosłaś zobaczyłaś, że Drake śpi na ziemi pod oknem. Widocznie musiał czuwać jeszcze długo po tym jak Ty zasnęłaś. Okno nadal było zasłonięte, przez zasłonkę jednak przebijało się światło.

Przeciągnęłam się i spojrzałam tylko na mężczyznę. Po chwili wyglądam przez szparę.
- Chyba jest w porządku... - mruknęłam, jeszcze przez chwilkę obserwując otoczenie.
Zerknęłam na Drake'a. Nie, nie będę go budziła.... Po chwili wymykam się by pójść po jabłka i je dla nas lekko przypiec. Wypuszczam Keldeo.

Drake lekko się poruszył jednak spał dalej. Przez okno nie zauważyłaś niczego podejrzanego. o wyjściu na dwór zobaczyłaś, że jest piękna pogoda, wciąż jeszcze było trochę chłodno jednak słoneczko już ogrzewało stopniowo powietrze. Keldeo rozejrzał się wokół. - Co się wczoraj stało? Czemu tak szybko nas schowałaś? Miałaś problemy z zerwaniem jabłek, większość, która rosła na niższych gałęziach została już zerwana a drzewo rosło tak, że ciężko było się na nie wspiąć.