Gra Cienia: Rufus Shinra

- możesz rozkazać im gdzieś wejsć, wątpie aby na następny dzień służyli nowemu władcy
Powiedziałem kierując się ku wyjściu.
- Idziemy czy zaparzamy jeszcze herbatkę i pogawędzimy?

- Idziemy - odpowiedzieli równo Mordka i Kal, szliście powoli przed siebie rozglądając się, po chwili kilka metrów przed tobą usłyszeliście rozmowy.
- Teraz ani słowa, dużo osób do kontrolowania - mruknął Mordka, kucnął przed wami i dotknął dłonią podłogi, spomiędzy jego palców zaczął wydobywać się dym.

Stałem spokojnie i nic nie robiłem, gdy zaczęli iść też szedłem, nawet starałem się rzadziej oddychać aby go nie rozproszyć, zbytnio się już nie rozglądałem aby nie zwracać na siebie uwagi.

Po chwili dym dotarł do 5 strażników po stronie lochów następnie dymek zaczął przenikać przez drzwi przeciskając się po każdej szczelinie
- Gotowe - odpowiedział po chwili Mordka i ruszyliście dalej, Mordin załatwił otwarcie drzwi
- Tę piątkę możesz zabić, resztę zostaw, niech wygląda po stronie zamku, że wszystko jest okej - polecił po chwili.

Zrobiłem jak kazał i nadal się nie odzywałem, jeśli powie żeby gdzieś ciepnąć zwłoki robie to i po prostu ruszam dalej jak gdyby nigdy nic. Oczywiście wcale się nie odzywając bo po co.

Przeszliście do zamku.
- Nie wiemy dokąd trzeba iść biorę Kal i idziemy w lewo a ty z Vincentem na prawo - powiedizał spokojnie, były trzy drogi jednak zostawienie Kal bez opieki byłoby nieodpowiedzialne.

Skinąłem głową i bez obejrzenia się za siebie ruszyłem w prawo skoncentrowany wysłałem Vincenta ciut do przodu aby sprawdził teren, poczekałem aż wróci i sam ruszyłem.

Mordek zalecił zamknięcie drzwi do lochów i ruszyliście, Vincent wracał co chwile do Ciebie informując Cię co się dzieje na waszej drodze.
- Dwóch straźników po lewej, przy drzwiach - poinformował Cię spokojnie.

Będąc pewny że nikogo w pobliżu nie ma, ufając swojemu duchowi wyłoniłem się szybko i zdjąłem dwóch strażników kierując się szybkow ich stronę, pierwszego staram się złapać jakoś na nogę aby nie upadł a drugiego w pasie, jeśli się nie uda to trudno. Zaglądam tez przez drzwi czego tak pilnie strzegli.

Nie narobiliście za wiele hałasu, co do pokoju w jego wnętrzu spał jakiś osobnik, Sądząc po sukni na manekinie była to kobieta, zobaczyłęś także również lustro przyozdobione różnymi świecidełkami.

Wlazłem po cichutku do pokoju i zakryłem jej szybko usta aby nie mogła krzyknąć dociskając do jej klatki pistolet po czym powiedziałem cicho gdy otworzyła oczy
- jeden pisk a strzele i będzie po życiu doczesnym
Jeśli mnie zrozumiała zabieram powoli rękę z jej buzi.
- Dlaczego miałaś straż przed drzwiami?
Spytałem, jeśli próbowała się wyrwać dla pewności ładuje w nią dwie kulki.

Zamknąłeś drzwi, dziewczyna miała przerażenie w oczach, podniosła się powoli żebyś nic jej nie zrobił, zrobiła to na prawdę wolno, po czym zaczęła odpowiadać
- Jestem wróżbitką króla, ukazuję mu przyszłość - mruknęła i nadal siedziała spokojnie.

- coś słabo Ci wyszło przewidzenie przyszłości skoro mnie się przestraszyłaś
Powiedziałem spokojnie oddalając się trochę nadal trzymając ją na muszce.
- Gdyby nie straż to byś uciekła? Ej zaraz, zaraz! Przewidziałaś to że przyjdę dziś po niego?
Spytałem spokojnie.

Dziewczyna uśmiechnęła się dośc przyjemnie
- Przewidziałam co innego - zerwała się z łóżka tak szybko że nie zdołałeś zareagować, przyparła Cię do ściany
- Przeiwdziałam że przystojniak odwiedzi moją sypialnię - odpowiedziała i pocałowała Cię w usta.

Pocałowałem ją także, do tego namiętnie aby zmylić ją trochę po czym wystrzeliłem bronią prosto w nią, jeśli nie mogłem się ruszyć poleciłem Vincentowi aby we mnie wlazł i razem z nim zabijam starą jędzę.

Dziewczyna uniknęła strzału, przesuwając twoją broń w inną stronę
- Nie tak szybko - mruknęła, po czym złapała Vincenta metalowymi szponami przyczepionymi do polcy, duch nie mógł drgnąć
- Mało wiesz - mruknęła

- Boże czy ja zawsze muszę być w takiej sytuacji
Powiedziałem obojętnie nawet nie chcąc się już wyrywać ani jej zabić. Patrzyłem po prostu przed siebie czekając na jakiś szczęśliwy splot zdarzeń.

Kobieta puściła was obu
- Potrzebuje ogiera, a nie prawiczka - machnęła na Ciebie dłonią i wróciła do łóżka
- Król nie wie rób swoje - powiedziała kiedy przykrywała się pierzynką

- Ogiera znajdź w stajni, zajęty jestem jak coś możesz zwiać czy co.
Powiedziałem obojętnie i wyszedłem
- następnym razem najpierw zastrzele a ty przepytasz
Powiedziałem cicho do ducha i kontynuowałem swoją podróż korytarzem.

- Tak jest - odpowiedział Vincent lekko zmieszany tą sytuacją, ruszyliście dalej masz do wyboru dwie drogi, jedna schodami w górę, drugą w dół
- Gdzie idziemy? - zapytał Vincent

- w dół najpierw, tylko posprawdzaj
Powiedziałem i spokojnie ruszyłem schodami w dół, wiedząc że do komnat króla to bardziej w górę niż w dół.

Vincent ruszył gdzie kazałeś schody były obrotowe, twój duch nie wracał przez długi czas, po około 10 minutach schodzenia wrócił
- To wejście do kuchni, kucharki coś przygotowują - mruknął

- Kuchnia w podziemiach o.O
Placnąłem się ręką w głowę i idę w gó®ę, wcześniej prosząc duszka o przeskanowanie otoczenia, powoli wychodziłem wyżej czekając właściwie za nim.

Duch ruszył do góry tak jak i ty.
- Są jakieś pokoje - powiedział jak wrócił, po czym znowu zniknął, a ty dalej zapitalasz po schdoach.

Po cichu mknem po schodkach
- Sprawdzisz co lub kto w pokojach? Nie chce ich wszystkich zabijać
Powiedziałem do ducha stojąc przed korytarzem, w czasie czekania przeładowałem broń.