Gra Cienia: Rufus Shinra

Walka była bardzo wyrównana w tym momencie nie jesteś w stanie powiedzieć czy twój pokemon wygra czy nie, oczywiście liczysz na to, ale czy tak będzie?

gal: 43%
rywal: 43% brn

Twój pokemon zdołał się podleczyć, dzięki czmu stał sie pewniejszy siebie i zaczął mocniej napierać na przeciwnika, nie dając mu szansy do większego protestu, podpalenie dawało o sobie znać

gal: 23%
rywal: 14% brn

Twój pokemon dzielnie wykorzystał koniec walki, aby wygrać z przeciwnikiem bez większego problemu, po chwili rywal padł

gall: 1 lvl
+2 pkt

-wiesz co, może spotkamy się za jakieś 2 godziny, podlecze pokemony i możemy zawalczyć znowu, dwa na dwa, trzy na trzy ile zechcesz, jednak wiesz moja kobieta się srednio czuje- pokazał na dziewczynę która była strasznie blada i kuliła się opierając plecy o drzewo jej leafeon lizał ją po buźce jakby to miało coś dac

- Może mogę jakoś pomóc ? Nie wiedziałem że to twoja kobieta a i mówiłem nie ma tu centrum pokemon więc będzie problem z leczeniem pokemonów
Cofnąlem Gallade do walki po czym podszedłem bliżej
- może jakoś pomogę?
Spojrzałem co się z nią dzieje.

-Wiesz co najadła się jakichś jagód, za mało zrobiła dla siebie jedzenia, ja już swoje zjadłem, ale nadal była głodna, więc zebrała jakichś jagód no i tak się to kończy- powiedział spokojnie po czym wróciła dwa poki leafeona dziewczyny oraz swojego pokonanego, po czym bez słowa wziął panne na ręcę
-Potrzebuje chociaż szpitala, wiesz coś może o tym? Jeśli nie to jakiejś kobiety znającej się na ziołach- dodał po chwili
-Rufus... Ina powinna coś wiedzieć- podpowiedział twój duch stróż.

- Właściwie nie jestem stąd ale mieszkam tu u pewnej rodziny myślę że oni mogą Ci pomóc.
Powiedziałem spokojnie i pomogłem wstać dziewczynie po czym nalegam aby facet udał się ze mną do Iny i kieruję się w stronę domu Kal, gdy już tam dotrzemy wchodzę grzecznie do domu i szukam tej kobiety
- Zna się pani może na zaburzeniach wykonanych przez jagody?

Do domu dotarliście po około 10 minutach, dziewczyna w tym czasie zrzygała się dwa razy, więc nie ma się co dziwić, że tyle wam to zajęło, Ina jak zawsze siedziała w kuchni
-Witam u siebie w domu- powiedziała do nowych gości,
-Posadź ją na krześle- kobieta od razu domyśliła się o kogo dokładnie chodzi, zerknęła na jej oczy i na buźkę
-Niech zgadne zjadłaś takie zielone kolczaste jagody- powiedziała po chwili
-Dokładnie!- odpowiedział jej towarzysz trzymając ją delikatnie za ramiona
-Poczekajcie chwilkę- powiedziała kobieta i zacząła się kręcić po kuchni, po jakimś czasie podała dziewczynie coś do picia, smierdziało okropnie poczułbyś ten zapach stojąc nawet na drugim końcu domu, sam nie wiesz jak określić ten zapach, ale mogełeś jej tylko współczuć, że ona musi się tego napić, dziewczyna niechętnie wypiła całośc na raz, po czym zasłoniła usta
-Łazienka jest na końcu korytarza po prawiej- odpowiedziała spokojnie kobieta, a blondynka zostawiła torbę i biegiem ruszyła w tamtą stronę
-Mówie z góry to nie było lekarstwo, musiała się pozbyć tego świństwa z żołądka w dośc szybkim tempie- chłopak pokiwał głową, że rozumie.
-Bardzo dziękujemy za pomoc- powiedział dopiero po chwili i usiadł na krześle
-Nie ma za co, nie ma tu centrum pokemon dlatego musimy pomagać każdemu- powiedziała Ina i podałą mu herbatę

- Mówiłem że pani Ina będzie wiedziała jak wam pomóc, jeszcze raz dziękuję.
Sprawdzam zegarek i rozglądam się czy ten pijaczyna mój kompan już wstał czy nadal jest w stanie błogiego snu, jeśli jest już późniejsza godzina natychmiast idę go obudzić przecież nie będziemy wyruszać na noc..

Nie musiałeś go budzić, Mordka własnie schodził po schodach
-Ja pierdole, jak mnie głowa boli- mruknął pod nosem, po czym dodał dość głośno
-Co to za piękność... taka brudna i zarzygana- powiedział nagle i usłyszałeś jak dostaje plaskacza, po czym jego krzyk
-Nosz kur...dwa- powiedział i wszedł do kuchni
-Ledwo wstalem i dostaje po twarzy,... przecież miły byłem
-No nie do końca- powiedział ukochany ów panny i pokręcił głową, po chwili do pomieszczenia weszła jego dziewczyna, usiadła na krześle jeszcze bardziej blada
-Jak się czujesz? -zapytała Ina
-Dośc dobrze, ale bym coś zjadł
-Nie ty - powiedziała Ina do Mordki i zadała ponownie pytanie tym razem dostadniej w stronę dziewczyny
-Troszkę lepiej

- Jeśli jesteś głodny to sobie zrób coś do jedzenia, służących tu nie ma
Powiedziałem spokojnie do Mordki a wcześniej po prostu siedziałem i obserwowałem całą sytuację, po tym nadal sobie siedzę i obserwuje w sumie nic mi się nie chce robić więc siedzę i patrzę co się dzieje.

-Pani Ino mogę?- zapytał nagle grzecznie
-Tak mozesz, macie kanapki w lodówce podziel się z Rufusem i nowymi przybyszami- powiedziała spokojnie, a dwójka od razu zaczęła zaprzeczać, że nic nie będę jedli, po chwili jednak się zgodzili a wielki talerz z kanapkami wylądował na stół
-Smacznego- powiedziała Ina i wyszła z kuchni
-Rufus kiedy ruszamy?- zapytał spokojnie patrząc na Ciebie i wpierniczając jedną z kanapek.

Wziąłem sobie kanapkę i zacząłem jeść
- No czekam na Ciebie od samego rana, ja jestem gotowy do drogi cały czas.
Powiedziałem do niego spokojnie i nadal sobie jadłem kanapki, ale nie za wiele żeby się nie obeżreć.

-Jest godzina...13.. o cholera trochę czekałeś, to co zjemy i spadamy? -zapytał Mordek, chłopak z którym walczyłeś zerknął na Ciebie
-Mam rozumieć, ze nie trenujemy więcej? Nie będe miał pretensji więc spokojnie- powiedział z uśmiechem i również zabrał się za jedzenie, jego kobieta jadła po cichu biorąc do ust małe kęsy, czyba bała się, że znowu wyląduje w łazience.

- Kobietą się zajmij a nie treningami! Jak prawdziwy człowiek lasu mogłeś zdobyć pożywienie o!
Zaśmiałem się go po czym dodałem że bez urazy oczywiście.
- Tak Mordek powinniśmy już być od 4 godzin w drodze.

Chlopak się uśmiechnął i nic już nie powiedział wrócił spokojnie do jedzenia, a Mordka... no jak to Mordka, zjadł i zniknął
-Za chwile będę- powiedział spokojnie przed wyjściem z kuchni, po czy, po około 10 minutach pojawił się w pomieszczeniu ponownie, spakowany i gotowy do drogi
-pożegnaj się z resztą- powiedział do Ciebie i pokazał na góre, jakby dając Ci do zrozumienia gdzie są gospodarze

Ruszyłem na góre pożegnać się z Marcusem Iną oraz Kal, także im dziękuję gorąco za okazanie nam pomocy po czym grzecznie zbieram się i wychodzę, żegnam sie też z parką na dole i czekam co tam mój towarzysz ma jeszcze do załatwienia, jeśli nic to po prostu idziemy kontynuować nasza podróż.

Pożegnałeś się, Ina powiedziała, ze możecie wpadać kiedy chcecie i zostać jak długo chcecie, po chwili wyszliście na miasto, szliście spokojnie i spokojnie. Twój towarzysz szedł sobie, nic ciekawego się nie dzieje
-Słuchaj to dokąd teraz idziemy? Nie za bardzo wiem na co mam się szykować i ja mam nadzieję skarbeńku mój seksowny, że nie będzie tam traktorów, wiesz, że ich nie lubię- powiedział i pogłaskał Cię po ramieniu.

- idziemy na ten szczyt czy tam jaskinię, nie wiem może będą kombajny czy co.
Powiedziałem spokojnie i rozejrzałem się po mieście następnie kieruję się w odpowiednim kierunku wcześniej sprawdzając koordynaty w navie aby czasem nie pomylić drogi bo to było by już przesadą.

Od miasta musieliście iśc około 10 km, może i nie dużo, ale przejśc trzeba, szliście dalej po 20 minutach wyszliście z miasta
-Okej okej- powiedział twój towarzysz i szedł spokojnie obok Ciebie, nagle twój nav się odezwał, dostałeś wiadomość, poznałeś po dźwięku

Spojrzałem w Nava co tam się stało, jeśli to wiadomość to odczytuję ją.
- Wiesz niby daleko niby blisko, zobaczymy jak na pójdzie.
Powiedziałem do swojego towarzysza i spojrzałem na jego torbę
- 2 siatki wódki wypiliśmy?

Na nawei miałeś jedną wiadomość, była ona od Anny:

Kochany Rufusie oraz Lucario, u nas wszystko dobrze, właśnie zaczelam chodzić do szkoły, wszystko jest tu cudowne, umiem o wiele więcej rzeczy, tęsknie za wami. Rufusie zacznij karmić mojego małęgo przyjaciela!

Ellie

Ja także za wami tęsknie, a bardziej za tobą, mam nadzieję, ze do nas przyjedziesz

Ania

Mordka szedł spokojnie przed siebie, po czym pokazał na swój plecak
-Skitrałem do plecaka, przecież nie będę tego nosił stary, toż się nabawie jakiejś choroby, albo jeszcze czego i będziesz musiał mnie na rączkach nosić ty tygrysie.

- Wiesz nosiłeś dwa dni w torbach to kolejny tydzień by Ci nie zaszkodził.
Zaśmiałem się po odczytaniu wiadomości lekko się uśmiechnąłem i zgasiłem nava po czym schowałem go do torby, rozejrzałem się po czym spojrzałem co tam u mojego ducha, co robi i czy wogóle jest czy znowu zniknął.
- Miejmy nadzieję że dzisiejsza noc będzie spokojna.