Gra Nikotynka - Emra - I

Chłopak zamruczał i wstał, ruszyliście sobie przed siebie
- pewnie tak jak zawsze, czemu zakrywasz swoje kształtne walory?
Zachichotał i nadal powolnym krokiem przemierzaliście okolice, nie działo śie zbyt wiele, Vulpix biegała sobie spokojnie i szukała wiatru w polu.

-Żebyś się nie ślinił, panie profesorze- powiedziałam uśmiechem i zakręciłam lekko tyłkiem, po czym zachichotałam, ułozyłam torbę trochę wygodniej, żeby mi się nie obijała o tyłek, nie było to zbytnio przyjemne, dlatego przełożyłam ją na bok i szłam sobie dalej
-Będzie przed nami jakiś ciekawy punkt, jakieś miasto, wielka łąka? Coś?- zerkałam co chwilkę jak tam z Vulpix, zaczełam się zastanawiać nad jej przemianą, była taka śliczna w tej formie, nie wiem czy ona nadaje się na Ninetalesa.

- Mówiłem Ci że zmierzamy do miasta gdzie będą pokazy w międzyczasie do chatki tego ziomka przecież
Powiedział spokojnie rozglądając się, a ty zastanawiałaś się i wyszło na to że zignorowałaś to co powiedział bo inne myśli zajęły twój umysł.

-No tak, pamiętam, ale chciałam się po rpostu dowiedzieć, czy jest coś jeszcze między tym wszystkim, tylko moja ciekawość- powiedziałam z uśmiechem do swojego towarzysza, ponownie rozejrzałam się za swoim pokemonem, jednak już nie rozmyślałam, ona sama podejmie decyzję za jakiś czas, kiedy tylko zdobędę dla niej kamień, aby mogła się zmienić, o ile sama będzie tego chciała, patrze również jak tam scorupi i deino, w sumie ciekawe jest to, że tak się polubili

Skorupi cały czas trzyma się Deino albo na odwrót? Sama nie wiesz non stop o czymś gadają i wyglądają na zgrany zespół
- A no chyba że tylko taka kobieca ciekawość i chciałaś zostać zaspokojona tak?
Zaśmiał się ciszej puszczając Ci oczko co spowodowało że złapałaś lekkiego buraczka na twarzy.

Potarłam od razu policzki
-Nie ja chciałam zostać zaspokojona, a chiałam, żeby zostaa zaspokojona moja ciekawość- powiedziałam do niego nadal poecierając poliki, zeby nie były aż tak czerwone jak jeszcze jakąś chwilkę temu, szłam sobie dalej spokojnie przed siebie, zerknęłam na swoje nogi, nie wiem sama czemu to zrobiłam, ale miałam ochotę by sprawdzić czy są proste, dziwne prawda? Nie to nie o to chodziło, zę chciała dobrze wyglądać przy Reno... czy ja właśnie pomyślałam o Reno, pokręciłam głową
-Jednak jestem zmęczona... chyba powinnam jeszcze pospać- mruknęłam zerkając na swojego towarzysza.

- a jakbym chciał aby moja ciekawość została zaspokojona ? Jestem ciekaw i to bardzo
Oblizał się patrząc na Ciebie dzięki czemu spaliłaś jeszcze większego buraczka, nóżki ładne proste szczuplutkie
- oj tam dasz radę, niedaleko do miasta i takie tam
Skomentował a Lilith nadal sobie biega wesoło

Wiedziałam, zę pożałuję
-A czego jesteś ciekaw, co?- zapytałam spokojnie, po czym zadałam kolejne pytanie
-Ale... Reno... w sumie... przestań mnie peszyć! Przez ten czas zdążyłes chyba zauważyć kiedy się rumienię i robie to kiedy na mnie tak patrzysz, kiedy mówisz takie rzeczy i kiedy robisz to... -podeszłam do niego i wtuliłam się mocno w swojego towarzysza po czym pocałowałam go mocno w usta, przerwałam dopiero po chwili
-Sprawa wyjaśniona, dziękuję za uwagę- ruszyłam dalej.

Chłopak się tylko uśmiechał gdy do niego mówiłaś, pocałunek odwzajemnił i się uśmiechnął.
- a jestem ciekaw no powinnaś wiedzieć
Znowu się oblizał i praktycznie rozbierał Cię wzrokiem po chwili się otrząsnął
- dobrze idziemy bo dużo spraw już nam zaczęło stać..
Zachichotał i ruszył powoli
- w miejscu oczywiście

Pokręciłam głową kolejny raz
-Kochanie moje, możesz przestać już, ja Cię prosze jeszcze wyobraźnia zacznie mi działać i co? Porozmawiajmy może o czymś poważniejszym i bardziej odpowiednim, na przykład o pokazach, o albo wiem~!! opowiedz mi coś o sobie, nie szłyszałam w sumie nic o tobie.. w sensie nawet nie wiem ile masz lat... nie wiem czy serio nie powinnam mówić do Ciebie proszę pana- powiedziałam do chłopaka i zaczęłam podskakiwać z nogi na nogę, dopiero po chwili przetarłam usta, no i szłam sobie dalej, czekając aż Reno zacznie mi coś opowiadać.

- jestem już kochaniem? To chodź w krzaczki zrobimy coś na szybko i poznamy się lepiej
Cmoknął Cię w policzek po czym ruszyliście spokojnie
- 24 i mam się dobrze proszę mnie tu nie obrażać i nie wyzywać od starych panów, a o sobie to hmm nie co już wiesz ja nigdy w te klocki dobre ni byłem aby opowiadać

-Żadnych krzaczków nie pozwalaj sobie! Wykorzystam przeciwko tobie wszystko czego mnie nauczyłęś i będziesz miał przekichane!- pogroziłam mu palcem i pokazałam mu język
-Samo jakoś wyszło z tym kochaniem nio- dodałam po chwili i ruszyłam dalej nie myśląc co by się działa w tych krzaczkach... dobra własnie pomyślałam
-No to tak, powiedz mi o swoich rodzicach kim byli, jak złapałeś swojego pierwszego pokemona, jak poznałeś Drake, przecież moge wymieniać do końca świata, więc dajesz- złapałam Reno pod łapkę i idę lekko wtulając się w jego umięśnione ramie

Chłopak przez chwilę się rozmarzył po czym podszedł blisko Ciebie i przyciągnął twoje biodra do swoich po czym pocałował tak namiętnie że aż cała zrobiłaś się czerwona, bez wyjątku, to było niesamowite.
- To tes zrobisz skoro już Cię nauczyłem ?
Spytał bardzo słodko uśmiechając się po czym odpowiedział na twoje wcześniejsze pytanie.
- Pokemona hmm Duskull, rodzice nie pamiętam ich już za dobrze bo nie żyją odkąd miałem 10 lat, Drake mnie uratował.

Złapałam się mocno jego ramion, żeby nie stracić równowagi
- Oficjalnie jesteś moim nauczycielem, raczej moja mama nie byłaby zadowolona gdybyśmy wrócili do mojego domku trzymając się za rączki... chociaż- spojrzałam na niego z lekkim uśmiechem, po czym sama przyciągnęłam go mocno do siebie
-Damy radę- szepnęłam pod nosem i wróciłam do całowania go, po chwili dopiero przerwałam, byłam czerwona, zdaje sobie z tego sprawę, na prawdę
-Przed czym Cię uratował, nie zapytam jak zginęli twoi rodzice bo to nie na miejscu- powiedziałam spokojnie do niego i wiedziałam, ze mam racje w tym momencie

Chłopak jak to chłopak nie dość że się z tobą przelizał to jeszcze wymacał jak nigdy, pocałunki były tak intensywne aż nie zwróciłaś uwagi że jego łapki wymacały Cię dosłownie wszędzie, po chwili wzieliście się w garść i ruszyliście
- Wiesz rodzice mieli wypadek, jakaś dziwna energia i.. dom explodował, Drake mnie wtedy uratował.

Wzięłam głęboki wdech, starając się opanować, poruszyłam lekko koszulką, bo zrobiło mi się gorąco
-Już wtedy mieliście moce? Czy to był dopiero początek? -zapytałam spokojnie zerkając na niego z lekkim uśmiechem
-Szkoda, że nie będziesz mój- pomyślałam, wiedziałam, że nie moge powiedzieć tego głośno, jednak oddałabym wszystko, żeby Drake nie wiedział co myślę... nie skończyłoby się do dla mnie dobrze
-Reno... a co jesli Drake się mną tylko bawi? Co jeśli... po tym wszystkim będzie chciał mi coś zrobić?

- Początek dla mnie, on już w tym siedział
Powiedział chłopak spokojnie po czym zmierzył Cię jak zawsze ostatnio i zaczął myśleć chwilę
- Wiesz nie jest taki, aktualnie łączy was wspólna sprawa jak i losy świata, na prawdę nie wiem czy jesteś w jego typie nawet.

Zamurowało mnie lekko, wiem... nie powinno.. ale słowa, że nie jestem w jego typie...
-No to sprawę mamy już chyba rozwiązaną- powiedziałam spokojnie do Reno, czułam jak dziczeje, sama już nie wiedziałam co myśleć co robić, czy mam go ratować czy nie... czym mam mu dać zginąć, nie powiem tego Reno, może i jest taki jak jego przyjaciel... ale wolałam mu nie mówić... może ogólnie zamilknę.
-Zakichany skur.... czybyku! Bawisz się moim serduszkiem... -pokręciłam znowu głową i ruszyłam dalej
-Chodź szybciej, chce mieć już pewne sprawy z głowy- zerknęłam jak tam z Vulpix

- Chodziło mi o to że nie wiem jakie kobiety lubi Drake
Powiedział spokojnie trochę zdziwiony całą twoją reakcją i po prostu odszedł na bok, wypuścił Primeape'a z którym zaczął o czymś rozmawiać ty zajęłaś się Vulpix właściwie która biegała tu i tam ale nic nadal nie znalazła ciekawego.

Właśnie tego nie chciałam, zerknęłam lekko na Reno, teraz cholera... jeśli się czegoś chce można wszystko... ale czego ja chce? Złapałam jeden ze sztyletów w dłoń i zaczełam nim kręcić wokół palca, żeby zając na chwilkę swoje myśli, obejrzałam się za siebie żeby zobaczyć jak daleko jesteśmy od domu Niobe, u niej było prościej, dało się zapomnieć prawie o wszystkim, dało się złapać oddech bez tego dziwnego uczucia, sama rozejrzałam się za jakimiś dzikimi pokemonami, może walka pomogłaby mi pomyśleć o czymś innym, prostszym

Rozejrzałaś się i zobaczyłaś metapoda.. Wykwintny przeciwnik to nie był.. Reno zajął się sobą ale gdy zobaczył że na niego zerkasz uśmiechnął się słodko, zły nie jest ale nie chce się wtrącać skoro masz takie zdanie dziwne. Cisza spokój nic się nie dzieje, naszły Cię myśli że to niestety sama siebie męczysz tym wszystkim zamiast cierpliwie poczekać i korzystać z życia.

Zatrzymałam się i zeskanowałam ów pokemona, lubie worki treningowe, idealny przeciwniki dla mojego kochanego Ruffleta, o ile ma wystarczający lvl, czekając na skan podeszłam do Reno i wtuliłam się mocno w niego, po czym dziabnęłam go lekko w szyję
-Wiem głupia jestem- szepnęłam i oparłam łepek o jego klate, o tak lubie to! Czekałam nadal na skan, kiedy się pokaże to zadecyduje czy idziemy dalej czy nie, w między czasie zerknęłam na małpe chłopaka
-A jego jak złapałeś?- zapytałam opierając łepek o jego ramię

Dex pokazał takie dane:
Metapod
Lv: 30
Płeć: Samiec
Charakter: Lubi leżeć na słońcu, nie chce się zmieniać
Ataki: Tackle, String Shot, Bug Bite, Harden, Iron Defense(!)

- Nic się nie stało a Mankeya spotkałem nad urwiskiem, siedział i trenował na gałęziach nad przepaścią.
Powiedział spokojnie po czy pokazał na zielony księżyc
- No trenuj bo zapomnisz jak to się robi.

Cmoknęłam Reno w usta
-Bardzo Cię lubię- uśmiechnęłam się słodko i od razu wypuściłam odpowiedniego pokemona, a dokładniej tego, którego chciałam teraz potrenować
-Ksnatos, zacznij od Leera, aby osłabić swojego przeciwnika, po czym podleć do niego i zacznij okładać go za pomocą pecka, usiadź na jego ciele i zacznij uderzać w przeciwnika tym atakiem, po czym odleć kawałek i zacznij uderzać w niego za pomocą wing attacku, dzięki temu atakowi osłabisz znacznie swojego przeciwnika, a w ten sposób on szybciej opadnie z sił, następnie zaczni używać na nim aerial ace, aby jeszcze bardziej osłabić przeciwnika użyj scery face, po czym od razu kolejny aerial ace, uzyj tego ataku kilka razy najlepiej później łącząc go z wing attackiem, czyli najpierw uderzasz aerial acem, a później wing attackiem prosto w przeciwnika, nie czekaj za długo i od razu przejdź do atakowania swojego rywala peckiem, po chwili zawróć i ponownie zacznij lecieć na przeciwnika, kiedy najdzie okazja połącz ze sobą dwa kolejne ataki, a dokładniej, aerial ace oraz peck, czyli wzmocnij swój dziób, po czym aerial ace, tak żeby twoja paszcza wystawała zza ataku

- Ja Ciebie też i do tego jesteś bardzo ładna
Powiedział spokojnie a ty trochę znowu zawstydzona zajęłaś się natychmiast walką. Ruflet obniżył obronę metapoda po czym obijał go latającymi atakami, biedny księżyc miał problemy jego ciosy były praktycznie beznadziejne przy aerial ace i peckach Ksantosa.