Gra Nikotynka - Emra - I

Usiadłam sobie po turecku patrząc na pieczące się rybki, po chwili zerknąłma na Reno i przysunęłam się do niego
-Lepiej się czujesz? Chociaż troszkę- kucnęłam przy nim i pogłaskałam go delikatnie po policzku, po czym cmoknęłam go w czoło, na prawdę się o niego martwiłam, wiem było to dziwne, jednak nie chciałam żeby cokolwiek mu się stało, przecież... potrzbuje go, na prawdę, pocałowałam go znowu

Chłopak odwzajemnił pocałunek po chwili spokojnie odpowiedział
- Jest wszystko dobrze, trochę odpocznę i możemy ruszać dalej
Leżał nadal, rybki zaczynały być już w sumie dobrze wypieczone

Bałam się od niego odsunąć, jednak po chwili się na to zdecydowałam, zerknęłam dokładnie jak tam z rybami, w sumie mam nadzieje, że będą gotowe, jeśli nie to czekam jeszcze chwilke, po czym ściągam je z ognia, żeby po chwili znaleźć coś w torbie na czym moge je podać, nawet jakieś serwetki, chusteczki cokolwiek, po czym podaje jedną z ryb Reno
-Smacznego- powiedziałam i odłożyłam resztę ryb tak żeby nic im się nie stało

W twojej torbie znalazły się kartonowe talerzyki i po widelczyku, nie wiesz skąd no ale chłopak się wpakował do twojej torby moze jego
- dziekuje bardzo
Podniósł się powoli i zaczął powoli "rozbierać rybe"

Usiadłam sobie po turecku i położyłam rybę na nogach, po czym zaczełam ją powoli jeśc, uważająć, zeby nie wepchnąc sobie do gardła żadnej ości
-Co to w ogóle było?-zapytałam swojego towarzysza i znacząco kiwnęłam głową na to coś leżące na plaży
-Jak się tu znaleźliśmy powiedziałeś, ze jest to coś, ale nie człowiek, może po walce dowiedziałeś się więcej?- zapytałam nadal powoli sobie jedząc

- to była banshee, przekichane skąd się tu wzięła no ale opuszczona wyspa..
Powiedział spokojnie i jedliście sobie rybkę była na prawdę dobra a widzisz że chłopak z uśmiechem je także też musi mu smakować
- Jak każdy z nas była kiedyś człowiekiem
Dodał

Jadłam nadal
-Al... one czasem nie żyły na bagnach i nie zajmowały się czasem porywaniem dzieci?- powiedziałam lekko marszcząc brwi, zaciekawiło mnie to
-Nie, ze coś, tylko... jestem ciekawa na ile moie informacje są prawdziwe i zgodne z prawdą- wróciłam spokojnie do jedzenia, skupiłam się na rybie, zeby nie zjeść jakiejś ości

- Mam regułę, najpierw zabij później pytaj, skojarzyłem ją z Banshee więc nie mogłem czekać musiałem działać
Powiedział spokojnie wyjaśniając
- A takto ja myślałem że żyją na wzgórzach, może szukała spokoju?

Jadłam spokojnie nadal, zastanowiłam się przez chwilkę
-A może... może ona... chciała spokoju, okej zgodze się, ale może miała dośc swojej natury i dlatego znalazła się tutaj... może zaatakowała nas... ze względu na to, że nie chciała żebysmy tu byli?- zapytałam dośc spokojnie, może w moi rozumowaniu jest chociażby cień prawdy? Albo i nie, kto to wie, jednak już się nie dowiemy, rozejrzałam się spokojnie po naszym obozie patrząc mniej więcje co trzeba spakowac i takie tam

Wszystko było mniej więcej ogarnięte, zjedliście ryby które były na prawdę dobre.
- Wiesz za późno na pytania jak i rozwodzenia, zostało z niej tylko tamto coś i tyle
Powiedział spokojnie i powoli się podniósł widzisz że jego rany goiły się bardzo szybko.

-Ale powoli- powiedziałam do towarzysza spokojnie, martwiłam się o niego, kiedy zjadłam połozyłam resztyki ryby na ziemi i wylałam wodę na ognisko żeby go zgasić, po czym pakuje mniej więcej nasze rzeczy, żeby można było się już zabrać w dalszą drogę, pomagam powoli wstać Reno, złapałam go delikatnie za nadgarstek i wzięłam torbę, zabrałam też ów coś na czym opierał głowę, po czym zaczełam prowadzić go deliaktnie w stronę laprasa

Powoli zebraliście się chłopak polecił aby iść w stronę tego czegoś, leżało a bardziej jej ciemne ubrania chłopak wyciągnął dłoń i ciemna energia zaczęła się tworzyć wkoło ubrania po chwili przeniknęła do jego dłoni
- przyda się nam
Powiedział spokojnie, chyba coś zrobił aby nie mogła opuścić tego świata sama do końca nie kumasz tego.

Szłam za towarzyszem, pilnowałam go na każdym kroku, zeby nic mu się nie stało, patrzyłam na każdy jego krok, kiedy stanął nad stworem zamurowało mnie
-Coś zrobił? -zapytałam spokojnie patrząc nadal na niego, kiedy skończył złapałąm go za rękę i powoli poprowadziłam w stronę swojego pokemona pilnując nadal, zeby nic mu się nie stało

Powoli doszliście do Lapraski i usiedliście, pokemon znał kurs i ruszył powoli
- uwięziłem ją, nie mam tyle siły aby ją przyzwać i kontrolować i wypytać po czym odesłać, wiesz.. to duch tego się nie da przecie zabić
Powiedział spokojnie po czym dodał
- jeśli legendy mówią prawdę to ona może przenikać między dwoma światami

Zastanowiłam się przez chwilkę
-Tak jak Giratina? Ona ma własny wymiar no i może tworzyć przejścia- powiedziałam, chociaż to on wiedział wszystko więc raczej nie musiałam mu nic tłumaczyć, kiedy znaleźliśmy się na pokemonie od razu wtulilłam się w Reno, jednak bardzo deliaktnie, zeby nic mu nie zrobić
-Lepiej się czujesz?- zpaytałam go spokojnie

- wszystko jest w porządku
Powiedział spokojnie po czym dodał
- no czy ja wiem czy to jej własny wymiar, może to ten sam wymiar co Drake'a?
Spytał.

Siedziałam spokojnie
-Jeśli to ten sam, to znaczy, że nie będzie potrzebne to cało płynne serce, czy to co potrzebujemy, prawda?- zapytałam, po czym zaczęłam się rozglądać po wodzie, nie miałam ochoty na trening ani nic, jednak chciałam sobie popatrzeć, jak daleko do lądu i takie tam, po rpostu rozglądam się z ciekawości

Lądu to nadal nie było widać, woda była przejrzysta, czasem widać było rybki
- no nie, ale komunikować się z nim lub pomóc mu to już tak, przecież jej się nie uda wyciągnąć go z tamtąd w normalnej postaci

Połozyłam się na laprasie z wiszącymi łapkami i nogami
-W sumie masz racje, pisałbyś do niego listy miłosne- uśmiechnęłam się i leżałam sobie nadal lekko zaczełam ruszać nogami, tak o majtając nimi
-Reno o co dokładnie chodzi z przywróceniem go do żywych mam na mysli jak to będzie wyglądało, z tą moją krwią z sercem, w sumie się boję- powiedziałam spokojnie patrząc na wodę

- tak pisałbym a żebyś wiedziała
Zaśmiał się po czym zrobił się poważny i nadal płynęliście
- wiesz coś tam będziesz musiała skapnąć krwi, to jakiś problem? Nie dużo miejmy nadzieję

Zastanowiłam się chwilkę
-Może celowo zostałeś wybrany moim towarzyszem, co? Przecież jeśli będę musiała oddać całą swoją krew, ty możesz zawsze stać za mną i pobudzać moje ciało do tworzenia jej więcej i więcej, żeby wystarczyło i zebym mogła przeżyć, przecież znasz się na krwi, taką masz moc- powiedziałam tak samo poważnie jak on do mnie, leżałam spokojnie biorąc głęboki wdech.

Chłopak położył dłoń na twoim brzuszku delikatnie
- nie wykorzystam swoich mocy na tobie, obiecuję
Powiedział to bardzo spokojnie jak i czule, no mogłaś się teraz rozpłynąć nie przez pieszczoty ale przez ton jego głosu, było to na prawdę wyjątkowe

Uśmiechnęłam się
-Wiesz, ja też myślałam, że ich na tobie nie użyje, a tu prosze umiem uleczyć, miło, że mi obiecujesz, jednak czasami można by tego użyć, co jeśli będzie jakaś wielka walka i będę potrzebowała krwi, a będziemy na odludziu?- zapytałam i leżałam sobie spokojnie patrząc na niego z lekkim uśmiechem, wiedziałam, co miał na mysli, wiedziałam, że bardziej chodzi o zaatakowanie mnie, a nie na ratowanie mi życia.

- damy sobie radę w każdy inny możliwy sposób
Nadal odpowiadał czule i spokojnie trzymając dłoń na twoim brzuchu, trochę zaczęło robić Ci się gorąco bo zaczął Cię delikatnie masować po nim
- zobaczysz wszystko się ułoży i nie będziesz musiała myśleć o takich rzeczach

Oparłam się na łokciach i uśmiechnęłam się jeszcze bardziej
-Mam nadzieję, ze się ułoży, jednak Reno, co jest złego w tym, zebyś uzył na mnie swoich mocy? Mogą zostać przecież użyte w dobry sposób, jeśli się postarasz, to nic złego- szepnęłam i wciągnęłam lekko brzuszek, tak o po prostu, po czym wypuściłam powietrze i nadal na niego patrzyłam