Gra Nikotynka - Emra - I

- lepiej nie ryzykować, użyła byś swoich mocy na mnie? Jeśli nie byłoby to leczenie?
Spytał całkiem poważnie, już płyniecie i płyniecie a lądu nadal nie widać. Chłopak nadal masował twój brzuszek delikatnie

Zamyśliłam się na chwilkę
-Nie znam wszystkich swoich umiejętności, ale raczej nie, chyba, że dzięki temu miałabym Cię odepchnąć spod lecącego na Ciebie wielkiego topora- powiedziałam całkowicie poważnie, skoro taka ma być rozmowa to nie czuje potrzeby dorzucania głupich żartów, nie byłoby to raczej na miejscu, spokojnie leże dając mu się dotykać

Chłopak przysunął się bliżej Ciebie i pociągnął trochę do siebie, zmusił Cię tym samym abyś się do niego przytuliła nie zrobił tego chamsko tylko delikatnie.
- to miło z twojej strony Emro
Wyszeptał spokojnie i pocałował twoją skroń

Usiadłam wygodnie i przytuliłam się do niego delikatnie
-Na prawdę nie chce, żeby coś Ci się stało- potarłam łepkiem o jego ramie i siedziałam spokonie kładąc obie łapki na swoich udach
-Poopowiadaj mi coś, wiem! Opowiedz o swojej pierwszej miłości- zaproponowałam i zerknęłam na niego z lekkim usmiechem i wtuliłam się w niego, po czym pocałowałam go delikatnie w szyje

- miłość? Jeszcze mnie to chyba nie spotkało
Zaśmiał się cicho i dał Ci buziaka w policzek po czym zamilkł a może go spotkało że tak uciął? Może to ty? A może to inna kto wie, jedno jest pewne jakby kogoś miał to by się do Ciebie tak nie mizdrzył

Siedziałam spokojnie, dopiero po chwili zapytałam
-Chyba? Sam nie wiesz, czy boisz się powiedzieć? -zapytałam zaciekawiona
-Jesli nie chcesz nie będę ciągnęła tego tematu- dodałam po chwili kiedy zorientowałam się, że nie do końca powinnam tak drążyć pewne tematy, sam pozowlił mi nie mówić co narysowałam na jego koszulce, więc teraz on nie musi mi mówić

- może to miłość a może coś innego
Powiedział spokojnie nadal nie wyjaśniając nic, nie wiedziałaś czy chodzi o Ciebie teraz? A może o przeszłość? Chłopak objął Cię w pasie i usiadł spokojnie sprawiając że usiadłaś na jego nóżkach, objął Cię od tyłu i tak siedzieliście razem.

Oparłam się plecami o niego i złapałam obie jego łapki
-Wiesz, że nie wiem o czym mówisz?- zapytałam cichutko i nie ruszałam się za bardzo, zeby nogi nie zaczęły go boleć, potarłam łebkiem o jego policzek.
-Chociaż.. może kiedyś mi o tym opowiesz- powiedziałam na tyle by usłyszał i zerknąłam spokojnie na obie jeg łapki głaszcząć delikatnie jedną z nich, po czym spokojnie się rozejrzałam

Na wodzie cisza i spokój widzisz na horyzoncie jakiś zarys lądu
- już niedaleko nam zostało tej wodnej podróży
Powiedział spokojnie i tak sobie siedzieliście razem przytuleni.

Siedziałam nadal spokojnie na jego kolanach i rozglądałam się raz na jakiś czas,
-To chyba dobrze, u twojego znajomego zostajemy na dłużej czy jak? Bo ja bym się chętnie wykąpała- powiedziałam lekko przekręcając łepek w jego stronę i potarłam głową o jego policzek uśmiechając się przy tym dość znacznie.

Chłopak nadal siedział tak z tobą
- zostaniemy może na noc zależy od tego jaka pora dnia będzie
Poczułaś że chłopak nadal masował twój brzuszek ale już ciut niżej, pocałował Cię w kark i nadal sobie płynęliście na twoim pokemonie.

Odgarnęłam warkocz na drugą stronę, tak żeby mógł nadal całować mnie po karku, miłe to było
-W sumie miejmy nadzieję, zę jeśli będzie późno to zechce nas przenocować, zawsze może się okazać, że ma inne plany, prawda?- uśmiechnęłam się lekko i złapałąm jego drugą łapkę, nie przerywając mu tego co robił, było to przyjemne, więc po co mam przerywać

Chłopak przez twoje przyzwolenie zrobił się znowu pewniejszy siebie, delikatnie całował twój kark jak i szyje po czym mruknął delikatnie do twego uszka
- no tak prawda prawda
Wrócił do całowania twojego karku i jego ręka znowu zeszła ciut niżej, zaczęło robić Ci się bardzo gorąco

Złapałam stanowczo jego rękę, cholera no, pozwolić mu na jedno i się zacznie rozpędzać, objęłam się mocno jego rękami, dając mu jednocześnie do zrozumienia, że nie koniecznie chce
-Całuj, macaj brzuszek, ale nic więcej, proszę- powiedziałam spokojnie, jeszcze mam cierpliwośc, więc nie powinno być więcje problemów z tłumaczeniem mu, że ja... nie, jeszcze nie.

Chłopak po prostu siedział sobie i patrzył na ląd był coraz bliżej i bliżej
- Spokojnie
Powiedział dość spokojnie i siedział równie spokojnie, słońce grzało, woda była piękna i przejrzysta a tak poza tym po prostu sobie płyniecie.

Rozglądałam się nadal ciesząc się z pieknego widoku i miłego towarzystwa, zerknęłam na ręce Reno, jednocześnie patrząc co z jego ranami, jeśli jakieś są to przykładam do nich łapki i staram się go uleczyć, mam nadzieję, że się uda, jak nie to spróbuję wieczorem i tyle
-Jak się czujesz?- zapytałam chłopaka z troską w głosie, na prawdę się o niego martwiłam i samo jakoś tak się działo, że on to widział

Jego ręce były po prosty na tobie nic już nie robił, rany jak to rany powoli się goją ale niestety nie udało Ci się mu pomóc
- powoli coraz lepiej moja droga
Nadal płyniecie jeszcze kawałek wam został wodnej drogi.

Przetarłam oczka
-Moja droga? -zapytałam cytując jego słowa, jakoś nie specjalnie tak do mnie mówił, wtuliłam się w niego mocniej i zaczełam delikatnie gładzić obie jego łapki, po czym zadarłam lekko łepek do góry, żeby pocałować go w policzek
-Miejmy nadzieje, ze ten twój znajomy będzie dla mnie miły, nie lubie niemiłych ludzi- powiedziałam całkiem spokojnie

Pokemon nie odpowiedział chyba uznał że trochę się z niego nabijasz po zaistniałych sytuacjach sama do końca nie wiesz po prostu milczał gdy spytałaś odpowiedział spokojnie
- zobaczymy, ogólnie jest w porządku

-W takim wypadku powinno być dobrze, prawda?- wtuliłam się w niego jeszcze mocniej i zaczełam się rozglądać, przyglądałam się dokładnie ile mniej więcej będziemy musieli jeszcze płynąć, ogólnie było fajnie, ale nie chciałam, zeby mój pokemon męczył się jeszcze bardziej, znowu zaczęłam głaskać jego ręce, tak po prostu, delikatnie palcami gładziłam jego skórę,
-Jest coś czego się boisz?- zapytałam całkiem poważnie, odsunęłam się lekko, zeby móc się odwrócić i spojrzeć na niego

Zostało wam w takim tempie jeszcze jakieś półtorej godziny dochodziła już 13, wywnioskowałaś to po zegarku oczywiście, chłopak spojrzał na Ciebie
- Nie martwi mnie strach, zawsze sobie jakoś radzę
Odpowiedział Ci bardzo poważnie i nadal spokojnie

Przysunęłam się do niego i wtuliłam mocno, owinęłąm jego ciało swoimi nóżkami i oparłam czoło o jego ramię
-Ale zawsze jest coś czego się boimy, j się boje na przykład, że coś stanie się mojej siostrze, mimo tego co się dzieje wokół mnie boje się, że ją ktoś zrani, boje się o moją mamę, że ktoś jej zaszkodzi, boje się też ciemności, albo tego, że coś tobie się stanie- tą wzmiankę o nim powiedziałam o wiele ciszej, nawet nie wiem czy to usłyszał, jednak na pewno zdawał sobie z tego sprawę

- mnie?
Spytał zdziwiony po czym odwzajemnił twoje przytulanie, po prostu sobie siedział spokojnie nie robiąc praktycznie nic
- ogólnie się nie boję szkoda czasu na takie pierdoły, trzeba mieć otwarty umysł

Pokiwałam głową po jego pytaniu
-Boje się, na prawdę Cię lubię- powiedziałam lekko zakłopotana i podrapałam się po nosku, po chwili podniosłam łepek i znowu cmoknęłam go w policzek
-Rozumiem, no każdy ma inny charakter i inny system wartości i w ogóle- powiedziałam i znowu się do niego przytuliłam, owinęłam jego szyję łapakmi.

- różnie to w życiu bywa a mnie nauczyło najgorszego, aktualnie nic poza Drakiem i tobą nie mam, a Drake aktualnie jest jedną nogą bliżej śmierci jeśli nam się nie uda
Powiedział spokojnie po czym się przytulił, widzisz że twoje ciągnięcie tematu doprowadziło go do smutku, najwidoczniej szczerego bo nigdy się tak nie zachowywał.