Gra Wikkaza: Wikkaz Ross

Ogniste ataki używane przez twojego pokemona dawały mu sporej wielkości przewagę nad przeciwnikiem, twoje stworzenie spisywało się naprawde dobrze, nie miałeś mu nic do zarzucenia. Walka coraz szybiciej rozkręcała się na twoją stronę, a twój pokemon dawał ponieść się wyobraźni przez co jego ciosy nie tylko były silne, ale również bardzo dobrze się prezentowały, na twoje nieszczeście twojemu pokowi nie udało się podpalić przeciwnika, dzięki temu walka szła by jeszcze szybciej jednak może się okazać, że akurat w późniejszym etapie walki

vs

Widziałeś po pokemonach, że średnio się trzymają, a dopiero połowa walki, lewitujący miecz ze względu na swój typ był z góry przegrany w tej walce jednak starał się jak mógł i nie odstępował ani na chwilkę, jego ciosy były celne i silne, jednak niewystarczająco sile aby dorównać twojemu pokemonowi, mały combusken użył quick attacku przez co jego prędkość jeszcze bardziej się zwiększyła, walka była całkowicie po jego stronie, wiedziałeś o tym dokładnie, podnoszenie statystyk przez przeciwnika zwalniało tylko czas oczekiwania na jego porażkę.

vs

- Combusken idzie ci naprawdę wspaniale. Do końca walki zostało już naprawdę niewiele. Zaraz go pokonamy. Wlać w niego uderzając z całych sił Quick Attack. Następnie wykorzystaj to, że jesteś blisko niego i uderz go Fire Blast. Zamknij go w obręczach ognia. Postaraj się przetrzymać go w tym jak najdłużej. Niech traci siły. Po jakimś czasie zakończ ten atak i wyskocz do niego i uderz z całej siły Crush Claw. Jeśli to go jeszcze nie wykończy atakuj go cały czas z dystansu Fire Blast i Flame Burst tak długo aż nasz przeciwnik nie padnie. Wiem, że już teraz go pokonasz. On nie ma z nami szans. - Mówię do mojej podopiecznej i czekam na to jak potoczy się koniec tej walki.

Twój ognisty pokemon miał wielką przewagę nad stalowym stworzeniem dlatego powalił go po kolejnych wykonanych ciosach, walka nie była aż tak ciążka, lecz zadowolenie twojego pupila było wielkie

Combusken 0,75 lvl

Musieliście ruszyć dalej, mieliście konkretny cel, który musiał zostać wykonany, szliście dalej jednak ja na razie było spokojnie.

- Combusken wspaniale sobie poradziłaś. Jestem z ciebie naprawdę dumny. Z każdą walką stajesz się coraz silniejsza. Wróć teraz do Balla i odpocznij po tej walce, ponieważ mogę jeszcze potrzebować twojej pomocy. - Mówię i zawracam moją podopieczną do Balla, aby odpoczęła.
Odchodząc rzucam jeszcze PokeBallem w mojego przeciwnika. Kto wie może jeszcze kiedyś mi się przyda.
Jeśli uda mi się go złapać ruszam dalej w poszukiwaniu stada Seedotów, dzięki którym mógłbym znaleźć osoby odpowiedzialne za krzywdzenie pokemonów w tym miejscu.

Wróciłeś kurczaczka do pokeballa, po czym kolejną kulką rzuciłeś w przeciwnika, kula pokeciła się chwilkę po czym usłyszałeś

DING

Musiałeś teraz iść przed siebie, droga zapowiadała się na długą i męczącą, ale musiałeś wykonać to zadanie. Po chwili na twojej drodze pojawiło się kolejne dzikie stworzenie

Konik chował się za drzewami jednak jego ognisty ogon i grzywa dość mocno oświetlał las.

- No proszę kolejny przeciwnik. Dzięki tym poszukiwaniom będę mógł trochę przyłożyć się do treningów. Zanim jednak zacznę walczyć z tą Ponytą muszę sprawdzić, na którym jest poziomie, aby dobrać odpowiedniego przeciwnika dla niego, aby szanse w tej walce były równe dla moich pokemonów. - Mówię patrząc na pokemona.
Po chwili wyciągam Pokedex i szybko sprawdzam nim Ponyte. Już teraz zaczynam myśleć nad najlepszym przeciwnikiem dla niej. Sadzę, że dobrze będzie użyć Milotic albo Lugii jednak może Lopunny albo Eevee by zawalczyły z Ponytą.

Przeskanowałeś pokemona dae nie były zbytnio wyczerpujące, ale wystarczały aby dowiedzieć się którego pokemona masz wybrać:

Ponyta
samica
lvl: 20
chrakter: Stworzenie kochające nature, nigdy nie opuszcza miejsca w którym się urodziła, jeśli ktoś chce ją stamtąd zabrać od razu staje się bardzo agresywna nie ulega wpływom nie daje się łątwo przekonać
ataki: jak na lvl

Pokemon spojrzał na Ciebie ciekawskim wzrokiem, nie spłoszył się a po prostu stała tam gdzie ją zauważyłeś.
-Bardzo ładna jest- powieziała twoja towarzyszka która nie odzywała się od dłuższego czasu.

- Tak ta Ponyta jest naprawdę ładna. Jednak nie aż tak jak ta twoja. Ty posiadasz niezwykłą Shiny Ponyte, która wyróżnia się ze wszystkich innych. - Mówię do towarzyszki uśmiechając się do niej szeroko.
Nie ma jednak, co czekać czas na walkę, moim pokemonom przyda się dobry trening. A do tej walki użyję Lugii.
Wypuszczam moją wspaniałą legendę na pole walki i zaczynam wydawać mu polecenia.
- Lugia czas zacząć walkę. Taki trening nam się przyda, ponieważ dawno nie walczyliśmy. Zacznijmy od oszołomienia jej mocnym Hyper Voice. Postaraj się, aby nasza przeciwniczka nie wiedziała, co się dzieje. Od razu po pierwszym ataku nie czekaj aż ona zacznie atakować i uderz mocnym Weather Ball. Wyślij kilka kul pod rząd i celuj centralnie w przeciwnika. Postaraj się odrzucić go od siebie na jak największą odległość. Zaraz po tym uderz Waterfall. Tylko, że tym razem wytwórz ten wielki strumień wody centralnie przed nią, aby przestraszyła się i odskoczyła. Dopiero wtedy uderz drugi raz centralnie w nią. Przetrzymaj ją w tej wodzie jak najdłużej się da, ponieważ to właśnie ten atak najbardziej ją osłabi. Kiedy zakończysz ten atak uderz bardzo mocnym Gust tak, aby przeciwnik pod siłą twojego uderzenia odleciał daleko od ciebie i uderzył z całą siłą w drzewo. Kiedy to się stanie szybko nabierz rozpędu i zaatakuj naprawdę silnym Dragon Rush. Wykorzystaj całą siłę tego ataku, aby wbić ją w to drzewo. Uważaj jednak, ponieważ przeciwnik może nas jeszcze czymś zaskoczyć. W razie, czego wzlatuj wysoko, aby uniknąć jego ciosów i atakuj mocnymi Weather Ball lub po prostu niszcz jego uderzenia i kontratakuj Waterfall. Wiem, że dasz sobie radę, ponieważ jesteś niesamowitym pokemonem i nie masz sobie równych.

Twój pokemon od razu rzucił się na przeciwnika przewaga nad ognistym pokemonem była na prawdę spora dzięki czemu walka zapowiadała się na naprawde szybką, Lugia miała o wiele większe statystyki dzięki czemu mocno wbiła się w przeciwnika i okładała go bardzo mocno.


Twoja towarzyszka obserwowała bardzo dokłądnie walkę, widziałeś, że jest lekko smutna jakby nie było bijesz krewniaka jej pokemona, ale kogo to obchodzi expy muszą się zgadzać

~ Wiem, że Miera może źle patrzeć na mnie przez to, że walczę z takim pokemonem, jaki i ona posiada. Jednak, jeśli miałbym walczyć tylko z takimi, których nie ma albo, które nie są dla niej słodkie to w ogóle nie mógłbym trenować a muszę stawać się silniejszy. Przecież ja go nie morduję po prostu z nim walczę.~ Myślę sobie widząc wzrok mojej towarzyszki.
Po chwili jednak wracam do walki.
- Lugia wspaniale ci idzie. Jeszcze trochę i pokonamy naszego przeciwnika. Czas szybko to skończyć. Zacznij od mocnego Waterfall. Postaraj się zamknąć w wodnym strumieniu i przetrzymać go tam jak najdłużej. Ważne jest to, aby osłabić go wodnymi atakami. Im dłużej woda będzie atakować jego płomienie tym będzie stawać się słabszy. Kiedy zauważysz, że wymyka się z wodnego więzienia wyrzuć go z niego uderzając Hyper Voice. Powinno go to trochę oszołomić, więc wykorzystaj ten moment i rozpędź się uderzając w niego z całych sił Dragon Rush. Utrzymaj ten atak jeszcze po uderzeniu zrób szybki zwrot i uderz go ponownie z całych sił od tyłu. Następnie znów nie czekaj na ruch przeciwnika i atakuj mocnym Gust. Zwiej przeciwnika z taką siłą, aby przeciwnik zaczął koziołkować i ranić się uderzając o wszystko w pobliżu. Kiedy skończysz i przeciwnik jeszcze się nie podniesie wykorzystaj moment i uderz serią mocnych Weather Ball zbombarduj go wręcz nimi niech nie ma sił nawet się podnieść. Po tym wszystkim lataj wysoko i atakuj cały czas na zmianę Hyper Voice i Waterfall. Dalej musisz uważać na niego. Może mieć jeszcze jakieś sztuczki, więc uważnie go obserwuj. W razie, czego niszcz jego uderzenia używając Waterfall i od razu po nim uderzaj, co silnymi Dragon Rush.

Twój pokemon wedle poleceń mu wydancyh zamknął swojego przeciwnika w waterfall, zadziałało dośc dobrze, woda pochłonęła ognistego konika, sam nie był wstanie się z tego wydostać, ale co poradzić, Lugia dodatkowo pilnowała aby przeciwnik nie miał szansy na ucieczkę, dlatego walka nie trwała dużo dłużej, skonczyła się równo z upadkiem wodospadu.

Lugia +1 lvl

-Gratuluje wygranej- powiedziała twoja towarzyszka starając opanować swoje emocje, było jej ciężko, ale co poradzić, każdy musi kiedyś trenować i raczej małę szanse, że ona sama będzie się przejmować twoimi uczuciami co do dzikich pokemonów, a może się mylę?Może czas ruszyć dalej mieliście odnaleźć kogoś kto wymęcza Seedoty o ile się nie myślę, chyba że to już nie jest takie ważne? Nagle coś poruszyło się między drzewami, twoja gromadka pokemon najeżyła się od razu, a twoja towarzyszka przykucnęła lekko zdając sobie sprawę, że tym razem nie jest to jakiś słaby i dziki pokemon, a jakiś poważniejszy przeciwnik, ze swojego pięknego miejsca mogliście zauważyć jakieś 3 sylweki, oświetlone ogniem ich pokemonów, jedna z nich wyglądała jak ciało kobiety, dwie pozostałe były bardziej masywne, wiec mężczyźni, jednak nie same osoby spowodowały agresje u twoich pokemonów, a pokemony które ich, po kształtach mogłeś rozpoznać takie stworki

-Kucnij, kucnij bo Cię zauważą- mruknęła twoja towarzyszka ciągnąc Cię za rękaw, jednak za późno zauwazyli was, a dokładniej zauważył was jeden z ich pokemonów, ten lwo podobny, zamruczał do swojego trenera, a ten kucnął kołoniego
-Co tam widzisz?- usłyszałeś mocny męski głos,
-Coś tam jest, idziemy sprawdzic- powiedział po chwili i oddalił się od swojej grupy idąc w waszą stronę.

- No to nieźle się wpakowaliśmy. - Mówię bardzo cicho do Meiry tak, aby tylko ona mnie usłyszała.
Następnie przywołuję do siebie gestem Beautifly, Frosslas i Umbreona, mając na dzieję, że zbliżą się do mnie tak, aby ten ktoś ich nie zauważył.
Kiedy znajdą się koło mnie mówię do nich szeptem, aby w razie ataku przeciwnika mogli zadziałać.
- Słuchajcie w razie ataku będziecie mogli nam naprawdę pomóc. Cała wasza trójka zna atak Psychic. Jeśli on i jego pokemon nas zauważą i zaczną atakować niech jedno z was powstrzyma tym właśnie uderzeniem jego atak tak, aby odbić go w ich stronę. Następnie pozostałą dwójka niej złapie za pomocą Psychic tego gościa i jego pokemona i rzuci nimi z całej siły w tamtą dwójkę, która była z nimi i w ich pokemony. To da nam chwilę na ucieczkę lub zorganizowanie sił.
Zaraz po tym czekam w gotowości na to, co zrobi ten gość. Jeśli zacznie atakować tak jak mi się wydaje wtedy daję znak moim pokemonom, aby zaczęły wykonywać to, co im poleciłem. Jeśli się uda wykorzystujemy ten moment na ucieczkę. Ja w razie, czego biegnę ostatni, aby mieć pewność, że wszystkie pokemony uciekły, ponieważ nie ma czas, u aby je wszystkie zawrócić.

Twoja towarzyszka kucnęła, i w takiej pozycji schowała się za jakimś krzakiem, starała się być na prawdę cichutko, przywołałeś do siebie pokemon, a te wysłuchały co miałes im do powiedzenia, jednak i tak wszystko zależy od tego jak szybkie będą twoje pokemony, lub jak dobrze wyszkolone są, po chwili widzieliście już, dowiedzieliście się

jak dokładnie wygląda wasz nowy przeciwnik, wiecie z kim będziecie mieli do czynienia, jednak pierwszy był jego pokemon to on was zauważył, to od razu zajął się twoimi pokemonami robaczek zszedł na samego fire fanga, wtedy twoje pokemony chciały zablokować wszystko za pomocą psychica, jednak właśnie wtedy dołączył do was trener pokemona, któremu przedarcie się przez gęste krzaki zajęło chwilę, jednak pokaz jego umiejętności był czymś wyjątkowym. Jego lew zaatakował hyper beamem, jednak ten został odbity przez twoje pokemony, to co stało się po chwili było bardzo dziwne... Chłopak przejechał ręką w powietrzu po czym dobił atak w stronę twoich pokemonów, biedne padły, miałeś przy sobie nieprzytomne pokemony, towarzyszkę, która chyba jak na razie nie została zauważona -Czego tutaj szukacie?- a jednak została zauważona, głos chłopaka był całkowicie spokojny opanowany i bardzo twardy. Twoja towarzyszka schowała się za twoimi plecami oczekując od Ciebie że ją jakoś obronisz, jednak co możesz zrobić? Wiedziałeś o swoich mocach od dłuższego czasu jednak nie zrobiłeś z nimi nic.  -Zadałem wam pytanie czy którekolwiek z was mi na nie odpowie?-

chłopak nie odpuszczał, jak widać nie musiał, bo niby po co? Miał nad wami wielką przewagę, a za sobą miał dwójkę towarzyszy, którzy na niego czekali i zapewne widzieli co dokładnie się tutaj stało, kto by nie zauważył hyper beama potraktowanego jak piłeczka pingpongowa, Meira w pewnej chwili wyszła zza Ciebie, widząc, ze nie za bardzo może liczyć na twoją obronę
-Szukamy osoby, albo osób odpowiedzialnych za otrucie biednych pokemonów- powiedziała lekko drżącym głosem, pokemon chłopaka wyskoczył przed niego i zawarczał głośnie jakby ostrzegając dziewczynę, aby ta nie naruszała jego przestrzenie osobistej, jednak pod wpływem jednego dotknięcia pokemon się opanował i usiadł u stóp swojego trenera jak grzeczny piesek
-Obawiam się, ze dobrze panienka trafiła- uśmiechnął się dośc dziwnie czerwonowłosy z jego buźki dalej nie znikał uśmiech.
-Ja i moi przyjaciele je zatruliśmy, czy macie w tym jakis problem? Nam za to płacą, a czy wam zapłącą za ratowanie pokemonów... w szczególności tobie czy ktoś pozwolił się wtrącać w sprawy nie swojego świata?- wasz przeciwnik spojrzał na Ciebie zadając ostatnie pytanie prychnął pogardliwie, ale jego słowa miały jakiś ukryty sens... jaki tam ukryty on doskonale wiedział kim jesteś... tylko skąd? Towarzysze chłopaka wołali go, nie po imieniu a raczej po numerze...: 54781, ciekawy sosób nazywania przyjaciół.
-Miłej zabawy dzieci, ja uciekam do zobaczenia kiedyś tam Panie Ross- zaraz po tych słowach chłopak kompletnie was ignorując ruszył w stronę swoich znajomych, kiedy tylko do nich dotarł opuścili waszą okolicę, nie słyszeliście ich głosów, nie widzieliście światła ich pokemonów, zostałeś tylko ty Meira i twoje pokonane w wielkim stylu pokemony, które od razu musisz zabrać do centrum pokemon, twoje zadanie niestety nie powiodło się, nie poznałeś dokłądnie osób odpowiedzialnych za to, jednak dowiedziałeś się czegoś zupełnie innego osoby odpowiedzialne za zbrodnie na pokemonach wiedzą kim  jesteś i gdzie własnie się znajdujesz
-Skąd on wiedział jak się nazywasz?- zapytała po chwili Meira, spojrzałeś na nią, a ona była przerażona i roztrzęsiona, telepała się i płakała jednoczesnie, widocznie jak dla niej to było za wiele.

~No to zaczyna robić się naprawdę interesująco. Skąd oni się wzięli i dlaczego mnie znają. To wszystko robi się coraz bardziej dziwne. Szczerze powiedziawszy trochę to wszystko mnie przeraża. On pokonał moje pokemony z taką łatwością. I wiedział bardzo dobrze, kim jestem i gdzie jestem. To spotkanie zakończyło się łagodnie, ale kolejne już może takie nie być.~ Myślę sobie, kiedy nieznajomi już odejdą.
Po chwili, kiedy Meira odezwie się patrzę się na nią i nie wiem do końca, co mam jej powiedzieć i jak całą tą sytuację wyjaśnić. Chyba nadeszła odpowiednia chwila, aby powiedzieć jej całą prawdę. Nie mogę tego wszystkiego dalej przed nią ukrywać.
- Nie wiem, kim oni byli i dlaczego znają mnie. Muszę ci jednak o czymś powiedzieć, co powinienem zrobić już wcześniej. Wiem, że to, co powiem będzie się wydawać nierealne jednak musisz mi uwierzyć. Chcę abyś w końcu poznała prawdę, ponieważ jesteś osobą, której naprawdę ufam. Pamiętasz jak jakiś czas temu znalazłaś mnie jak byłem cały we krwi a ja opowiedziałem ci o kimś, kto mnie uleczył a ty nie do końca mi w to uwierzyłaś. No, więc to była prawda. I nie pamiętam czy to ja uleczyłem się sam czy był to ktoś inny jednak to się wydarzyło naprawdę. Powiązane jest to z tym, że ja tak naprawdę nie pochodzę z tego świata. W jakiś dziwny sposób ja i kilkoro moich przyjaciół przenieśliśmy się do twojego świata przez jakąś magiczną książkę. To, dlatego na początku praktycznie nic nie wiedziałem o pokemonach i za każdym razem, kiedy spotykamy jakiegoś nowego pokemona muszę go skanować, ponieważ nic na ich temat nie wiem. Podobno przybywając tutaj dostaliśmy jakieś moce, ale ja swoich jeszcze nie odkryłem. A do tego wszystkiego poluje na nas Zespół R i jakaś tajemniczy organizacja. Wydaje mi się, że ten chłopak mógł być jej członkiem. Nie mam pojęcia gdzie znajdują się moi przyjaciele, ponieważ mogą być wszędzie. Ja jak na razie spotkałem tylko Kylara, który pojawił się w tym świecie pierwszy i próbuje znaleźć jakiś sposób abyśmy kiedyś mogli wrócić do domu. Ja natomiast skupiam się na tym, aby odnaleźć resztę moich przyjaciół. Ogólnie wiem, że to wszystko wydaje się dziwne, ale ja nie mogłem tego przed tobą dłużej ukrywać. Musiałaś w końcu dowiedzieć się tego wszystkiego. I przepraszam, że zwlekałem z tym tak długo. - Mówię do dziewczyny i czekam, aby zobaczyć jak zareaguje, ponieważ to, czego się dowiedziała teraz może nią naprawdę wstrząsnąć.
Następnie zawracam też wszystkie moje pokemony, ponieważ ten lwi pokemon naprawdę nieźle je załatwił i muszę zanieść je do PC, aby wszystkie odzyskały siłę.
- Meira musimy wracać do PC żeby wyleczyć pokemony. Lepiej nie zostawajmy dłużej w tym lesie, ponieważ jest tutaj niebezpiecznie. Musimy też powiedzieć Joy to, co powiedział nam ten chłopak, że ktoś zapłacił za zatrucie tych wszystkich pokemonów. Jeśli masz jakieś pytania odnośnie mnie to pytaj od razu, ponieważ wolę ci wyjaśnić wszystko zanim dotrzemy do PC.

Dziewczyna z początku zamarła, otworzyła usta aby coś odpowiedzieć jednak chwilkę później zamknęła je milcząc przez pewien czas, nie mogłęś doczekać się od niej żadnej odpowiedzi, czas milczenia ciągnął się w nieskończoność, tak przynajmniej się wydawało, czasami tak jest, że czekając na jakieś ważne słowa, odpowiedź na coś czas ciągnie się niemiłosiernie, a ty nie możesz się odezwać, bo wiesz, że oszołomiona osoba może to odebrać wręcz jak nękanie, w pewnym momencie Meira zaczęła bawić się dłońmi, które drżały dośc mocno, dopiero po chwili spojrzała Ci prosto w oczy
-Ja.. Znaczy się... co ja mam Ci powiedzieć? Mam wskazać jakiegoś dobrego lekarza? Nie wiem rozmawiałeś z kimś o tym? - zapytała dośc niepewnie drżącym głosem, nie wierzyła Ci i raczej nie miała zamiaru Ci uwierzyć tak przynajmniej to wyglądało, Meira usiadła na wystającym z ziemi korzeniu i patrzyła na Ciebie drżąc mocno, była spanikowana, oszołomiona, albo udawała, widziałęś w jej twarzy coś dziwnego, można powiedzieć, że wręcz niepokojącego, ale co miałeś zrobić? Zapytać się jej cy ona czegoś nie wie na twój temat? A może czy czasem czegoś przed tobą nie ukrywa
-Może zapomnijmy o tym co właśnie powiedziałeś, ustalmy, że z niewiadomych powodów zespół R próbuje Cię dopaść, co ty na to? - zapytała spokojnie i wstała po czym bez dalszego komentowania ruszyła w stronę centrum pokemon, ty sam schowałeś swoje pokemony i ruszyłeś za nią, bo co innego Ci zostało? Może lepiej poczekać i porozmawiać o tym innym razem? Może lepiej porozmawiać o tym kiedy nie będzie szans na to, że zaatakuje was jakiś obcy facet? Droga do centrum pokemon była bardzo długa, ale teraz wszystko zależy od Ciebie, mam na myśli to jak spędzicie tą podróż, możecie dalej milczeć, albo możesz opowiedzieć coś co ją jakoś przekona.