Gra Wikkaza: Wikkaz Ross

Walka poszła wręcz pięknie, po chwili rywale padli, a twoje pokemony usiadły biedne zmęczone, ale za to dumne z siebie jak chyba nigdy

Oba pokemony po 1,3 lvl
+2 pkt

Leżały przed tobą dwa nieprzytomne pokemony, widzisz, ze pogoda się lekko popsuła, zrobiło się bardzo ciemno na niebie, niebo zrobiło się prawie czarne, jednak nie widziałeś żadnych chmur, co wydało Ci się dziwne na pierwszy rzut oka
- Wikkaz... Wikk- usłyszałeś swoje imię, jednak nie mogłeś zlokalizować skąd pochodziły ów słowa

Gratuluję moim podopiecznym świetnej walki i zawracam ich do Balli, aby odzyskały siły po ciężkiej potyczce. Następnie wyjmuję pusty Ball i rzucam nim w nieprzytomnego ptaka. Zawsze może się do czegoś przydać albo po prostu wymienię go kiedyś lub sprzedam.

Kiedy usłyszę ten głos zaczynam się jeszcze bardziej rozglądać, aby dowiedzieć się skąd on dochodzi.
- Kim jesteś i gdzie jesteś. Pokaż się, jeśli coś ode mnie chcesz. - Mówię i czekam aż osoba, która do mnie mówi pokaże się.

Balka pokręciła się chwilkę i po chwili bum!
Ding!
Pokemon złapany, z każdą chwilą robiło się coraz ciemniej, widziałeś wszystko w wielkich kontrastach, widziałeś, ze drzewa były szare, niebo prawie białe z szarymi punktami przedstawiającymi gwiazdy, księżyć, nagle pod drzewem zobaczyłeś jakąś postać, miała na sobie jasny płaszcz i stała oparte o kore rośliny
- Widzisz mnie, więc po co mam się ujawniać? Znasz mnie bardzo dobrze, ale nie powiem skąd, mogłoby to mieć bardzo złe skutki, ale powiem Ci tylko tyle: uważaj na swoich przyjaciół z tego prawdziwego świata... możesz mieć wielkie problemy, w tym świecie łatwo ulec wpływom otoczenia i złych ludzi- powiedziała ów postać, znałeś głos ów osoby, jendka nie byłeś w stanie się zorientować kim ten ktoś jest

- Teraz to ja już naprawdę nie wiem, o co chodzi. Spotykam swoja dawną przyjaciółkę, która mówi mi, że moja aktualna towarzyszka jest złym potworem a teraz ty mi mówisz, że to ona może być zła. I jak ja mam podjąć jakąkolwiek decyzję skoro cały czas słyszę coś innego. Ten światy jest naprawdę dziwny. Do tego ty wydajesz się znajomy jednak nie wiem, kim jesteś. Dlaczego mówisz, że ujawnienie się będzie miało złe skutki czy ma stać się coś złego? - Mówię do osoby, która pojawiła się przede mną.
Staram się przynajmniej spróbować sobie przypomnieć, kim jest ta osoba. Wiem, że ją znam, więc może przynajmniej po głosie skojarzę, kim jest. Jednak nie mam zbyt wielkich nadziei skoro od razu go nie poznałem.
- Więc jeśli możesz to wytłumacz mi, kto jest zły Meira czy Sonea?

Osobnik stał spokojnie nie odzywając się przez chwilę, dopiero po pewnym czasie się odezwał
-Nie powiem Ci kim jestem, nie powiem Ci też kto jest tym złym, dlatego musisz uważać na każdego nie ważne czy poznasz go jutro czy znasz go od urodzenia, musisz się pilnować- dziwny osobnik kucnął przed drzewem
-Jeśli powiem Ci cokolwiek więcej będzie się działo bradzo źle, nie będziesz w stanie ogarnąc przyszłości- powiedział spokojnie zakapturowany ktoś i powoli zaczał odchodzić, a wszystko wokół Ciebie zaczeło wracać do normy

- Tak czy tak dziękuję ci za ostrzeżenie. Będę uważał. - Mówię do pojawiającego się człowieka i czekam aż zniknie.
Następnie rozglądam się na około i zaczynam myśleć:
~ Kurcze, jakie to wszystko jest pokręcone. Już naprawdę nie wiem, komu mam ufać. Zaraz się okaże, że cały ten świat to jakiś dziwny świat bestii. Mam jednak nadzieję, że tak nie jest. Dodatkowo chciałbym spotkać kogoś, kto mi to wszystko wytłumaczy jednak teraz już nawet nie wiem, komu mam ufać, więc i tak nie będę ryzykować.
Następnie ruszam przed siebie i poszukuję kolejnych przeciwników dla moich podopiecznych. Muszą potrenować żebyśmy byli bardzo silni. Niebawem odbędą się moje pierwsze pokazy, w których bardzo chcę wygrać. Dlatego też muszę dużo trenować do pokazów i ogólnie z moimi pokemonami. Jeśli będziemy coraz bardziej silniejsi to poradzimy sobie z każdym przeciwnikiem. Już teraz jesteśmy silni jednak trenując cały czas będziemy niezwyciężeni.

Ruszyłeś dalej, pogoda nie za wiele się zmieniło, a ty nadal rozmyślałeś, no sam nie wiedziałęś co i jak, ale co na to poradzisz, czasami życie jest bardzo skomplikowane, nawet można powiedzieć, ze bardzo bardzo, ale są rzeczy na które nie masz wpływu, musisz żyć dalej a wszystko pewnie samo się rozwiąże, zawsze musi być lepiej, po około 20 minutach łażenia znalazłeś niewielki wodospad w blasku księzyca widziałeś pięknie błyszczącą wodę opadającą na nieiwielkie jezioro, wokół niego widziałeś niewielkie kształty, po chwili znalazłeś się bliżej i widziałeś takie pokemony:

Jednak coś Ci nie grało z ostatnim pokemonem, one żyły na lodowcach, ogólnie oblodzonych terenach a ten tutaj... on tu nie pasował, zero lodu, zero śniegu, dodatkowo plusowa temperatura na pewno musiał czuć się nieswojo

Przyglądam się temu malcowi i patrzę czy wygląda na nieszczęśliwego. To bardzo dziwne, że znajduje się w takim miejscu. Przecież to nie jest jego naturalny klimat, co on może tutaj robić.
Wywołuję, więc Budew i mówię do niej:
- Budew chciałem żebyś zawalczyła jednak na to przyjdzie czas za chwilę. Widzisz tego malca Spheala. To nie jest jego naturalne środowisko, więc wydaje mi się, że on nie jest stąd. Też kiedyś mieliśmy takiego przyjaciela w drużynie i chciałbym mu jakoś pomóc. Podejdź proszę do niego i spytaj się skąd się tutaj wziął. Powiedz, że możemy mu pomóc. Jeśli będzie chciał to możemy zaprowadzić go do PC gdzie siostra Joy znajdzie sposób, aby przetransportować go do jakiś zimniejszych miejsc gdzie będzie mu zapewne o wiele lepiej. Albo znajdzie mu też jakiegoś dobrego trenera, z którym się zaprzyjaźni i który bardzo dobrze się nią zaopiekuje. Postaraj się tylko ich nie wystraszyć, ponieważ chciałbym abyś z którymś z tych pokemonów zawalczyła. - Mówię do małej roślinki i głaszczę ją po główce, po czym skanuję swoim Dexem te trzy pokemony, aby czegoś się o nich dowiedzieć.

Pokedex pokazał takie dane:

Poliwag
samica
lvl: 16
charakter: Oddany pokemon nie lubi za bardzo walczyć, woli odpocząc przy jakimś jeziorze
ataki: jak na lvl

Surskit
samiec
lvl: 17
charakter: Jest jeszcze dzieckiem nie lubi za bardzo pokazywać się z poważnej strony, woli się powygłupiać
ataki: jak na lvl

Spheal
samiec
lvl: 6
charakter: Biedaczek czuje się zagubiony, porzucenie przez trenera dało o sobie znać, pokemon boi się praktycznie wszystkiego
ataki: jak na lvl

Twój pokemon posłuchał dokładnie co ma zrobić po czym podszedł wesoło do małej foczki, no i oba pokemony zaczeły gadać, nie za badzo słyszałeś o czym mówią, ael coś tam po swojemu, twój pokemon wrócił dopiero po chwili i zaczął mówić coś po swojemu no i tak wygląda na to, że nie było dobrym pomysłem wysyłanie go na rozmowę

- No to w takim razie spróbujemy jeszcze raz. A jeśli ten pokemon nie będzie chciał żebyśmy mu pomogli to nie będziemy mogli go do niczego zmuszać. Przecież nie zabiorę go na siłę do Centrum go to może skończyć się jeszcze gorzej. Po prostu jakby, co powiem Joy, że jest tutaj taki pokemon i że ktoś powinien się nim zająć. Ale i tak bardzo ci dziękuję. - Mówię i głaszczę roślinkę po główce, po czym ruszam razem z nią powoli do tej foczki.

Kiedy będziemy blisko mówię najpierw do Poliwaga:
- Jeśli mogłabyś poczekać chwileczkę, ponieważ bardzo chciałbym z tobą zawalczyć. Jesteś niesamowitym pokemonem i chciałbym stoczyć z tobą walkę.
Następnie kucam niedaleko foczki i mówię do niej:
- Witaj. Rozumiem, że zostałeś porzucony przez swojego trenera jednak uwierz, że ja i moje pokemony chcemy ci pomóc. Wszystkie moje pokemony mogą ci to poświadczyć. Chcę tylko abyś wrócił do swojego naturalnego środowiska gdzie będziesz szczęśliwszy niż tutaj. Nie wolałbyś być teraz w górach? Ślizgać się na jakieś zamarzniętej rzece razem z pokemonami z twojego gatunku. Ja nie chcę cię skrzywdzić. Jedynie chcę ci pomóc abyś wrócił do swoich. Wiem, że tutaj nie możesz być w pełni sobą. - Mówię cały czas z uśmiechem do malucha.

Kijanka na twój widok wskoczyła do wody jednak nie odpłynęła za daleko, spokojnie zacząłeś rozmawiać z foczką ta na początku cofnęła się jednak po chwili podskoczyła odrobinę do Ciebie i dalej słuchała twoich słow, kiedy skończyłeś zaczeła łasić się do twojej nogi chyba jednak chciała się stąd zmyć i wrócić do siebie, jednak jak sam powiedziałeś najpierw wala, tak? Pokemon czekał nadal aż zaczniesz

- Spheal, jeśli możesz to chwilę poczekaj. Ja teraz zawalczę z moją Budew a później pójdziemy do Centrum gdzie pomożemy tobie. - Mówię uśmiechając się do foczki i głaszcząc malucha po główce.
Następnie czekam aż moja Budew będzie gotowa do walki i wtedy zaczynam jej wydawać polecenia.
- Dobra maleńka zaczynamy. Pokażemy tej kijance, na co nas stać. Na początek strzel w niego kilkoma Energy Ball starając się wygonić go z tej wody. Jeśli to nie poskutkuje strzel w miejsce grze jest aktualnie i w miejsca koło niego Electroweb rozciągając tą sieć jak najbardziej się da. Następnie szybko strzel w niego mocnym Mega Drain a żeby dodatkowo go skołować zrób tym uderzeniem najpierw kółko wokół przeciwnika i dopiero po tym uderz w przeciwnika wysysając z niego energię. Jeśli dalej nie wyszedł z wody strzelaj cały czas Electroweb. Woda przewodzi bardzo dobrze prąd wiec nasz przeciwnik długo w niej nie wytrzyma. Kiedy wyskoczy wykorzystaj to i strzel najpierw w niego mocnym Leaf Storm, aby podrzucić go jeszcze wyżej a później kilkoma Seed Bomb, które odepchną go od wody. Dobiegnij do niego i strzelaj Energy Ball. Kiedy będziesz już blisko zaatakuj zakręconym Mega Drain czyli po prostu stwórz spiralę, która uderzy w przeciwnika. Tylko, że tym razem dodaj do ataku trochę, Stun Spore, które poleci razem z Mega Drain. Kiedy przeciwnik go poczuje i zacznie wdychać to uda nam się go sparaliżować. Dodawaj również Stun Spore do Leaf Storm a wtedy na pewno nie oprze się naszemu atakowi. Później strzelaj w niego Electroweb. Jeśli będzie odskakiwał na boki to szybko i w tamte miejsca uderzaj. Atakuj jak najczęściej tym ciosem, ponieważ może nam pomóc, jeśli sparaliżujemy kijankę. Później przemieszczaj się szybko koło niego i co chwilę uderzaj na zmianę Energy Ball i Leaf Storm. Uważaj na niego i miej go cały czas na oku. W razie, czego niszcz jego ataki i odrzucaj go od siebie przy pomocy Leaf Storm i Energy Ball. Od razu po tym atakuj go kilkoma Electroweb.

Foczka słodko przytuliła się do twojej nogi i zaczęła się o nią ocierać lekko jedną z łapek, po chwili twój pokemon zabrał się do walki, wykonała praktycznie bezbłędnie swoją taktykę, trawiaste ataki działały świetnie na twoich przeciwniku

pol: 78%
bud: 89%

Budew rozkręcał się coraz mocniej w walce, szło mu wręcz genialnie, ale czemu się dziwić? Pokemon napierał na swojego przeciwnika za pomocą sporej ilości elektrycznych i trawiastych ataków co niesamowicie raniło przeciwnika. Walka wyglądała cudnie, jednak szła za łatwo przynajmniej twoim zdaniem

pol: 49%
bud: 65%

No i się doigrałeś, nagle Poliwag rzucił się z całych sił na twojego pokemona i zaczął na niego napierać, jego ataki nie były mega mocne jednak było ich wiele, przez co twój pokemon oberwał niemiłosiernie od przeciwnika.

pol: 30%
bud: 45%

Udało się! Twój pokemon powalił rywala nie dając mu najmniejszych szans, widziałeś już, ze nie ważne jak rywal będzie się starał nie miał za dużych szans

Bud: 0,9 lvl
+2 pkt

Twój pokemon dumny przyleciał do Ciebie i zaczął skakać wokół Ciebie, lodowy pokemon nie za bardzo wiedział co ma robić i zrobił dokładnie to samo, ale nagle poczułeś silny ból w klatce piersiowej, kiedy tam spojrzałeś zobaczyłeś, że tkwi w niej wielka strzała, bolało można nawet powiedzieć, że bardzo, czułeś lepką krew płynącą z twojego ciała, co było dziwniejsze... krew unosiła się wokół strzały, tak jakby ktoś ją kontrolował, jednak nie byłeś w stanie się na tym skupić, bolało, bardzo, myslałeś tylko o bólu, to za wiele jak dla Ciebie, najpierw ta akcja z przyjaciółką, teraz ta dziwna postać... a później... a teraz to, strzała, która twki na samym środku twojej klatki piersiowej. Myśl co dalej, ale lepiej szybko.

Cała ta sytuacja mnie przeraża. Staram się znaleźć osobę, która we mnie strzeliła. Nie robię jednak zbyt gwałtownych ruchów, ponieważ strzała może się przesunąć i może być już po mnie. I dlaczego ta krew się unosi. Coś jest nie tak. Czyżby to była kolejna iluzja? Patrzę czy strzała tkwi głęboko w moim ciele. Staram się też uspokoić moje pokemony niech lepiej się nie przerażą całą tą sytuacją, choć ja strasznie się teraz boję.

Krew nadal się unosiła, było jej coraz więcej, w oddali widziałeś kogoś z wielkim błękitnym łukiem, jednak dokłądnie nie widziałęś tej postaci, zniknęła po chwili, schowała się chyba za jakimś drzewem, ale nie byłeś pewien, strzała powoli zaczynała topnieć, bolało to strasznie, jedanka co poradzisz, musisz to jak najszybciej wyciągnąc, albo inaczej, pozbyć się tego. Wokół kropel krwi widziałeś jakąś czarną poświatę, która je dokładnie okalała. Twoje pokemony nie były zdziwione, nawet nie patrzyły na Ciebie, poszły gdzieś i bawiły się, tak jakby wcale się tym nie przejmowały, lub tego nie widziały, jednak twój ból na pewno nie była to iluzja, bólu się nie da oszukać, wiedziałeś to w 100%, panikowałeś lekko, jednka nagle ktoś zaczał biec w twoją stronę, spanikowałeś
-Wikkaz nie ruszaj się- usłyszałeś męski głos i poczułeś jak nagle ktoś wyrywa Ci strzałę z ciała- poznałęś tą postać Kylar, to na pewno był on
-Stary ulecz to szybko- powiedział spanikowany, jednak jak niby miałeś to zrobić? Jak miałeś się uleczyć? Przecież tego nie umiałeś, a może umiałeś, a o tym nie wiedziałeś?

- Jak ja mogę to uleczyć skoro nigdy czegoś takiego nie robiłem. Co to do cholery w ogóle było. I skąd wiesz, że ja to potrafię.- Krzyczę na przyjaciela nie z powodu gniewu, ale z powodu sytuacji, która mnie spotkała.
Zaczynam jednak myśleć o tym, co mi się stało. Skupiam się na miejscu, w którym miałem strzałę i próbuję ją za wszelką cenę uleczyć. Wykorzystuję do tego wszystkie moje siły i skupiam się na tym maksymalnie. Staram się jak mogę wymyślić coś, co wyleczy moje ciało po tej strzale.

Chłopak złapał jedną twoją dłoń i przyłążył ją do twojej rany
-Skup się myśl o czymś pozytywnym, spokojnie nie denerwuj się- mówił do Ciebie, wyczułeś, że się martwi
-Każde z nas ma jakąś moc, każdy z nas umie coś innego, jednak żadne z nas nie umiało jeszcze leczyć, więc raczej wypadło na Ciebie- widziałeś, ze rozglądał się lekko spanikowany, widocznie bał się, ze ktoś was zobaczy, jednak nie skupiłeś się za bardzo na tym, myślałeś o ranie o uleczeniu siebie samego, bolało, zauważyłeś jakieś blade światło bijące spod twojej dłoni, czułeś dziwne łaskotanie, jednak skąd masz mnieć pewnośc, że rana się goi?
-Spokojnie, myśl o uleczeniu, o naprawie swojego ciała, wiem brzmi to po prostu głupio jednak skup się na tym, dawaj, dawaj- czułeś, ze słabniesz jednak starałeś się dalej, pod dłonią czułeś ciepłą ciecz.

Zaczynam myśleć o tym, aby rana się uleczyła. Myślę o regeneracji mojego ciała oraz o czymś szczęśliwym, czyli o wszystkich moich pokemonach. Staram się przypomnieć wszystkie szczęśliwe chwile, które z nimi spędziłem i które jeszcze z nimi spędzę. Próbuje z całych sił uleczyć tą cholerną ranę. Muszę opanować swoją moc. Wiem, że to potrafię. Skoro mówi, że potrafię to zrobić to tak jest. Widziałem już jakieś światło, więc skupiam się na nim i wzmacniam je maksymalnie. Odnajduję tą siłę i leczę siebie po to, aby być dalej z moimi pokemonami i po to żeby skopać dupę temu komuś, kto mi to zrobił.