Gra Run - Carlos

-Ło kurdełę! Stefan obczaj tego wielkiego przy dyni! To może ten lider? Ja na razie niestety jestem zajęty - krzyczę do Stefana z nadzieją, że nie pochłonęło go napieprzanie Rattat.
-Dobra Scyther, ciśniemy tego leszcza. Teraz dawaj szybkie okładanie rywala Quick Attack'ami, po czym wykonaj Focus Energy. Pełen energii dzięki temu atakowi szybko znów zbliż się do szczura, po czym pierdzielnij go Vacuum Wave. Teraz poczekaj na ruch przeciwnika, kiedy będzie blisko Ciebie uciekaj od niego przy pomocy Quick Attack'ów. Zmęczymy go tak troszeczkę. Kiedy zauważysz, że rywal słabnie, potraktuj go Vacuum Wave, w chwili wolnego użyj Focus Energy, a także kilku Leer. Następnie znów okładaj Raticate'a seriami Quick Attack, w pewnym momencie wyładuj się, czyli standardowo Vacuum Wave. Później dalej okładaj rywala seriami Quick Attack, co jakiś czas uderzając w niego False Swipe

- Ty skurwyyyy!!!!
Usłyszałeś krzyk i stefan rzucił widłami w stronę Dynii a wielki szczur uskoczył z saltem przed ciosem i wystawił mu jęzor. Twój pokemon radził sobie coraz lepiej a gdy raticate oberwał kolejnymi vacuum było widać że jest na skraju wyczerpania.

Scyther 30%
Raticate 12%

-Bardzo ładnie Scyther, wypracowaliśmy sobie dobrą przewagę, najwyższa pora to zakończyć. Rundę zacznij od kontrolowania ciosów przeciwnika, mianowicie stój w miejscu, czekaj na jego ataki, unikaj ich i kontruj Quick Attack. Następnie doładuj się Focus Energy, zbliż się do szczura, okładaj go seriami False Swipe, aż w końcu gwóźdź programu - kolejny Vacuum Wave. Później rywala okładaj Quick Attack'ami, tylko tym razem jak najmocniej dasz rade! Po tym, pouderzaj Pursuit, wzleć w bok, wykonaj ostatni, mam nadzieję, Leer, Focus Energy i mocny Vacuum Wave

- Wperdolić se chałem!
Usłyszałeś text który doleciał od strony gdzie znajdował się Stefan ale to nie był jego głos, nagle Stefciu padł i Szczur stanął na nim zadowolony. Twój pokemon wykończył Raticate'a.

Scyther +1,2lvl
PKT+2

-Super Scyther, teraz możesz sobie odpocząć - chowam stworka do balla i lukam w stronę Stefcia.
Jestem troszeczkę zaskoczony tym, co widzę
-Stefan? Ty żyjesz? - mówię do gościa
-A ty, to co za jeden? Jeszcze gadasz? Co tu sie w ogóle dzieje - zwracam się lekko przerażony w stronę szczura.

- jam je forek i ma mi suzy
Usłyszałeś jak szczur przemówił a Stefcio wbił mu scyzoryk w stopę i zrzucił z siebie.
- Carlos bierz widły!
Stefan rzucił się na szczur i zaczęli się siłować.

-Ma co? Weź naucz się mówić - odpowiadam na słowa szczura, ale niestety nie jestem w stanie go zrozumieć.
Potem widząc jak Stefcio się ratuje, jestem lekko zdziwiony, no ale cóż.
-Widły? Trochę agresywnie, ale poradzić - stwierdzam, po czym biegnę po owe widły, po czym niczym... w sumie nie wiem kto włada widłami, napieprzam nimi w szczura.

Niczym Posejdon ze wsi złapałeś za widły i wbiłes je w zadek szczura, stefciu uradowany zaczął go naparzać po czym przyniósł szybko bez namysłu jakiś łańcuch i go zakuł.
- Carlos! Jesteś terminator jak ta la la! Takiego kogoś mi było trzeba!
Stefan podszedł do Ciebie i Cię uściskał, szczur ledwo żywy z widłami w dupie stoi.

-Sam jestem pod wrażeniem swoich umiejętności władania widłami, cieszę się, że mogłem pomóc. Tak właściwie, to co zamierasz zrobić z tym szczurem? - powiedziałem zadowolony, po czym wskazałem na szczura.

- Uwiężę go albo powieszę jako stracha na wróble aby te szczury już tu nie wracały
A no właśnie a propo szczurów zaczęły się rozbiegać, Stefan rzucił kilka great balli i wyłapał co się dało, poki były tak spłoszone że nawet niektóre wpadły bez walki.

-Hm... no jak uważasz, to już Twoja wola, ja tylko zrobiłem co chciałeś - powiedziałem do Stefcia.
-Tak w ogóle, to troszkę się ściemnia, mógłbym się u was przekimać? - dodaję po chwili.
Gdzieś w końcu trzeba spędzić tę noc, a jak może być okazja w ciepłym domku, to czemu nie.

- no stary pewnie! Jesteś tu mile widziany! Hmm widziałem że złapałeś szczura, potrzebny Ci on ?
Spytał zaciekawiony i związał wodza po czym przerzucił go sobie przez bark, wziął widły i ruszył
- kaman stary, opijemy i przekimamy Cie.

-Coś Ci się pomyliło Stefciu, rozwaliłem tego szczura, ale nie łapałem go. Leży tam - mówię Stefanowi i wskazuję na poległego Raticate'a.
-Łapaj jak chcesz - dodaję po chwili.
Następnie pewnym krokiem ruszam ku domowi, gdzie spędzę najbliższą noc.
-Tak właściwie to po co Ci aż tyle tych szczurów? - pytam z zaciekawieniem Stefana.

- staaary miałeś łapać szczury też!
Stefan rzucił pokeballem tam gdzie mu wskazałeś, po chwili byliście już na werandzie
- wiesz sprzedam je i będzie na nowe nasiona na przyszły rok, niech chociaż do tego się przydadzą.

-No w sumie zapomniałem. Wybacz
-Zawsze jakiś biznesik będzie, pozwolisz, że poproszę Twoją żonkę o jakieś jedzonko dla moich przyjaciół? Takie podróże to jednak wyczerpują - mówię do Stefcia, po czym czekam na jego zgodę, w końcu gospodarza domu trzeba słuchać.

- stary pewnie, żarcia mamy pod dostatkiem, ja tu muszę się jeszcze uporać. Dołącze do was za niedługo
Powiedział strasznie zadowolony z siebie i z Ciebie po czym ruszył do stodoły i tyle go widziałeś, zgodę otrzymałeś więc możesz zrobić co Ci się żywnie podoba o!

-Dziena Stefciu, z Ciebie to równy gość jest! - mówię, po czym szukam kuchni, po czym lodówki, stamtąd biore jakieś żarełko, które będę w stanie zjeść, szamie, po czym szukam żony kumpla. Jeżeli mi się to uda, to mówię
-Mógłbym widzieć może, gdzie dzisiaj mam kimać? - uprzejmie uśmiecham się do kobiety.

Wbiłeś do kuchni ściągając buty, dziewczyna była w salonie, grała bodajże w jakąś grę wojenną, w lodówce było wiele różnego typu żarełka, zabrałeś ciasto, kiełbache i bułki.
- Wiesz na piętrze mamy 2 wolne pokoje, wybierz sobie który chcesz
Powiedziała lekko poddenerwowana bo właśnie zginęła
- ale zjebali mi dziś staty,.

Zobaczywszy w co ciśnie kobieta lekko zdziwiłem się. Umie gotować, jest ładna, w dodatku lubi gry! Cud, nie kobieta, ot co!
-Myślałem, że nigdy nie zobaczę kobiety grającej w gry video, a już tym bardziej wojenne gry! - mówię do Basi, po czym grzecznie udaje się na drugie piętro, po czym szukam owych pokoików, wbijam do obojętnie którego, po czym rozglądam się po nim i rozwalam na łóżku, o ile takowe tutaj się znajduje, of korz najpierw kończę swoje żarełko, aby za bardzo nie naśmiecić.

- e tam! Fajnie się zabija tych wszystko skur...
Nie dokończyła i nadal sobie grała, wbiłeś do pierwszego pokoju, było w nim łóżko, telewizorek i jakaś konsola do gier pokroju ps3. Jedzenie poszło Ci sprawnie i szybko, najadłeś się jak cholera a zostało jeszcze trochę placka.

-No cóż, może na potem sobie zostawię - odkładam placek na jakiś stolik, po czym włączam TV szukając jakiegoś ciekawego kanału.
Po pewnym czasie wyjmuję Nav'a i sprawdzam ile mniej więcej drogi zostało mi do pokonania, aby dotrzeć do kolejnego miasta, Cherrygrove bodajże.
Kiedy już to ogarnę, sprawdzam także godzinę, po czym szukam jakiejś łazieneczki, aby się odświeżyć.

W tv leciały same bzdety, widziałeś jakiegoś kolesia który chodził ze swoją gitarrą i śpiewał w rytm "Kto Cię dzisiaj posunie" przytulił nawet dziwnego gluta, w navie okazało się że do miasta nie zostało Ci za wiele ale zaczął coś wariować i nie ujrzałeś ile dokładnie kilometrów. Łazienka była na korytarzu, znajdowała się w niej wanna oraz prysznic, odświeżyłeś się i wróciłeś do pokoja.

-Hm... co to za ludzie w tej telewizji - śmieje się z typa z gitarrą, który odwala jakieś fazy.
Po opuszczeniu łazienki schodzę jeszcze na dół, aby może znaleźć Stefana i sobie z nim pogadać, a jeżeli go nie znajdę to zagaduję do jego żonki, jeżeli oczywiście ma czas.
-Jak wam się tutaj żyje? - takie pytanie zadam pierwszej napotkanej osobie

Stefan siedział w salonie, jego żonka nadal grała bodajże.. w... sam nie znasz tej gry i nie potrafisz określić ale na tablicy wyników była w pierwszej piątce także całkiem całkiem. Stefano spojrzał na CIebie
- a no wiesz, spokojnie, powoli do przodu jak to na fermie co nie mała ?
Spojrzał na swoją kobitę a ta nawet nie zareagowała dopiero po jakiejś chwili krzyknęła
- no jak on mógł mnie head shotem zajebać?!
Po chwili rpzeprosiła za swoje zachowanie.

-Twoja żonka to lubi sobie porządnie przygrać i wyładować agresję, co nie? - pytam z lekkim uśmiechem na twarzy Stefcia.
-Fajnie tutaj macie, przytulnie i w ogóle, domek sporawy, żyć nie umierać - dodaję po chwili spoglądając na kumpla
Przez chwilę jeszcze rozglądam się po domku, po czym stwierdzam, że chyba się położę.
-Na mnie chyba przyszedł czas, dobranoc - mówię, następnie udaje się na górę, znajduję swój tymczasowy pokoik, po czym uderzam w kimacza.