Miasto - Nikotynka

Zadrżałam i schowałam się za ów typkiem
-Co to było?- zapytałam macajac swoją klatkę piersiową i brzuch, bałam się tego czegoś szczerze mówiąc, ale czy... może powinnam się bać i jego?

14. - To czyli co?
Spytał krótko i zwięźle nic więcej nie powiedział tylko nadal sobie szedł przed siebie ciemnym korytarzem, coś nagle zaczęło stukać w rurach

-Coś przeze mnie przeszło... to było straszne i obleśne i okropne, i w ogóle co to jest- pokazałam na pobliską rurę, starałam się opanować mając nadzieję, zę wszystko się uspokoi i nie padne tu na zawał
-Tak w ogóle jaki ty masz cel, co? -zapytałam cicho

15. - Może ty masz jakieś urojenia? A co do celu to hmm różnie to bywa, aktualnie sobie zwiedzam świat i zabijam królów
Powiedział spokojnie na pół żartem na pół serio sytuacja nadal nie wyglądała najlepiej rury nadal stukały coraz głośniej.

-Nie mam urojeń, poza tym mówiłeś, o jakichś swoich przyjaciołach, którzy ponoć tu są, wyjąsnisz mi o co chodzi?- zpaytałam spokojnie faceta i szłam dalej starając się nie mysleć o tych zakichanych rurach

16. Facet rozejrzał się po czym pokazał na ścianę obok was
- To jest Vincent mój duch stróż, był wampirem oraz seryjnym mordercą za życia
Pokazał na inną lokację
- Tam jest jakiś dziwny zielony stworek mówi na siebie Tokagero i łazi za nami cały czas.

Podrapałam się po głowie...
-Powiadasz mi... że... widzisz duchy? i śmiesz mówić, że to ja mam jakieś omamy? -zamrugałam oczami, wiedziałam, zę nie zabrzmiało to miło... ale do jasnej cholery... on mi tu gada o jakichś duchach

17. - Ty masz omamy a ja po prostu jestem osobą która łączy ten świat z innym
Facet wyciągnął broń przeładował ją
- pokazać Ci?

Odskoczyłam
-Ale po co Ci ta broń, co?- na wszelki wypadek złapałam jeden ze sztyletów, wyciągnęłam go z pasa i zasłoniłam się nim, wiem nie za dobra obrona, ale zawsze coś
-Mówiłam umiem się bronić jeśli trzeba.

18. Spojrzał na Ciebie z dziwną miną po czym wykonał jakiś dziwny gest i jego broń zaczęła mieć delikatną czerwoną poświatę, skoncentrował się i poświata zamieniła się w dość sporą tarczę, następnie jakimś gestem sprawił że poświata zniknęła i schował broń
- jesteś zabawna

Widząc to napięłam mięsnie jeszcze bardziej starając się skoncentrować, żeby nic mi się nie stało i, żebym byla wstanie zareagować na wszystko, po chwili jednak rozluźniłam się i schowałam sztylet na miejsce
-Czemu uważasz, zę jestem zabawna co?

19. Spojrzał na Ciebie i zmierzył Cię wzrokiem no cóż przez chwilę miałaś pozę że twój dekolt był bardzo wielki
- Tak tylko Cię prowokuję a zabawna bo chciałem Ci coś tylko pokazać.

-Nie patrz się na moje cycki, bo sztylety pójdą w ruch- mruknęłam spokojnie i pokiwałam palcem, po czym spokojnie ruszyłam dalej
-I tak nie wierze w te całe duchy- powiedziałam cicho

20- to noś golfy, masz taki dekolt i tak się ruszasz że je całe widać.
Powiedział i poszedł przed siebie już nie zwrócił uwagi an to co powiedziałaś, kolejny ciemny dym przeleciał rpzez Ciebie.

-Nie pouczaj mnie stary panie- buknęłam idąc dalej przed siebie, starałam się nie zwracać uwagi więcej na te dziwne zjawiska, możę to tutaj normalne, może tak ma być? Może... a moze to wszystko jego wina!

1. Facet spojrzał na Ciebie lekko zirytowany twoją postawą i gdy tylko nadarzyła się okazja a mianowicie rozwidlenie drogi wybrał ścieżkę przeciwną do twojej
- najlepszego ja już się zmywam hej

-Nie, nie, nie, nie- poleciałam za nim
-Nie zostawiaj mnie tu samej- szłam trzymając się jego marynarki, nie puściłam go ani na chwile

2. Spojrzał na Ciebie bardzo dziwnie
- no co ty? Najpierw narzekasz cały czas a później nagle Ci jestem potrzebny?
Spytał dość niemiło i bezpośrednio i nadal sobie wędrowaliście

Wzruszyłam ramionami
-Jestem kobietą, ja często zmieniam zdanie- powiedziałam do niego spokojnie z uśmiechem
-Przywykniesz- dodałam spokojnie i szłam sobie dalej rozglądając się spokojnie

3. - to sobie znajdź kogoś innego kto będzie chciał to tolerować?
Zapytał stanowczo a ty rozglądnęłaś się i zauważyłaś że coś schowało się za zakrętem

Nic mu nie odpowiedziałam i szłam spokojnie przed siebie, milcząc, westchnęłam cicho, przez niego nie chce mi się tu w ogóle być, szłam dalej, za zakrętem zerknęłam co to było.

4. Po chwili zauważyłaś takiego pokemona :

Warczał na was głośno a chłopak odruchowo schował Cię za siebie robiąc z siebie żywą tarczę

Uśmiechnęłam się i zeskanowałam pokemona, oczywiście schowałam się za tym typkiem, żeby mi nic się nie stało, nie chciałam zostać zaatakowana przez pokemona, byłoby to dośc niezręczne.

5. Chłopak całkiem przypadkiem zmacał twój tyłek.. No cóż starał się niby sprawić abyś się nie wyłaniała, Dex nie pokazał żadnych informacji a pokemon zamieniał się z każdym krokiem w waszą w stronę w coraz mniejszą istotę.

-Co to jest- zapytałam się chłopaka pokazujac to coś, nie skomentowałąm tego czegoś przestraszyło mnie trochę, skoro to nie ten waleczny pokemon, to co to jest, jakiś duch? dziwnie...