Gra Ao - Ao

Hę? Co jest? - powiedziałem przymrużając oczy by upewnić się że nic mi się nie przewidziało.
Duskull, postarajmy się nieco bardziej go zranić, Shadow Ball po czym wyczekaj na jego atak i użyj Disable. Następniee Night Shade i ponownie Shadow Ball. - oznajmiłem pokemonowi a sam próbowałem zaobserwować co się dzieje?

Metagross zaczął latać i po chwili duskull oberwał wielką trującą plamą a na sam koniec został sponiewierany przez Psychic, niestety walczył dzielnie ale zemdlał.

Duskull +1lvl
PKT+1

Metagross zaczął się rozpędzać w twoim kierunku.

- Duskull! - krzyknąłem nieco przerażony siłą Metagross'a po czym wraz z pozostałą dwójką mych pokemonów starałem się uniknąć stalowego olbrzyma. Kolejno, by nie narażać dalej Duskulla postanowiłem go schować do pokeballa.
- Crobat, dasz rade mu się przeciwstawić? Inaczej...musisz bo licze na Ciebie. Nie bój się go, a jeżeli to Cię wystarczająco nie motywuje to zwalcz swój strach którym jest Metagross. Szybko zacznij od Swift po oczach. Następnie Shadow Ball i lataj wokół niego. Wykorzystaj jaskinię czy tez tunel, są to warunki idealne dla pokemona takiego jak ty! Następnie bombarduj go Shadow Ballami i X-Scissorem!

Cofnąłeś duskulla a Crobat nie pewnie ruszył na wielkiego stalowego pokemona niestety szans za wielkich to on w tym pojedynku nie miał, oberwał jednym z odnóż które przygniotło go do ziemi.

Crobat 40%
XXX XX%

Cholera, co to jest do diaska... - pomyślałem widząc jak silny jest ten olbrzym. Crobat, szybko. Odleć nieco i Confuse Ray! - powiedziałem do pokemona po czym wypuściłem Scrafty'ego.
Crobat, do tyłu, coś czuję że z tym cosiem to tylko Shiger się może zmierzyć. Szybko Shiger Shadow Punch! Następnie Focus Blast i Brick Break! Na koniec Dragon Dance i Drain Punch wbijając go w ziemie.

Przeciwny wam pokemon wcale nie zainteresował się Crobatem tym razem, zaszarżował na Ciebie i musiałeś spory kawałek uciec, pokemon się wycofał i zniknął w mroku. Tyle było z tego ciekawego okazu.

Crobat +20%exp

Cholera...co to było? Alfred?! Jesteś tam!? - krzyknąłem głośno by przywołać do siebie swego towarzysza. To cos mnie zaniepokoiło, i doszedłem do wniosku że bawienie się samemu w łażenie po tym miejscu nie jest zbyt rozsądne. Lepiej by było gdybym chodził z ktoś kto ma "władzę" nad tym miejscem.
- Crobat, Scrafty. Wracajcie do Balli. Buizel, już spokojnie. - powiedziałemd o pokemonów, głaskając tego ostatniego po głowie.

Cofnąłeś pokemony a Buizel nieco się uspokoił, Metagross już zniknął całkowicie a twojego towarzysza nadal nie było słychać ani co najgorsze widać, pozostaje Ci przemierzać dalej korytarze i modlić się że nie trafisz już na wielkiego pokemona lub po prostu zawrócić, wszystko masz w swoich rękach dawno nie czułeś takiej kontroli nad zaistniałą sytuacją.

- Dobra...Alfred jak będzie miał nas znaleźć to znajdzie, a przynajmniej tak mi sie wydaje. Buizel, trzymaj się blisko mnie. - powiedziałem do pokemona. Jak wcześniejszym czasem był waleczny, to te sytuacje go chyba przerastają. Widać że pod każdą maską kryje sie inna osobowość, a co! MONdrym trzeba być, ha!

Stałeś tak i rozmawiałeś praktycznie sam ze sobą, twój pokemon niestety nie odpowiedział Ci nic, było to dziwne ale na prawdę było widać po nim że się boi. Stałeś tak 10 minut i nic, nikt Cię jeszcze nie znalazł ale zacząłeś słyszeć jakieś hałasy, wybuchy oraz odgłosy spadających kamieni.

Buizel, jeżeli się boisz, w każdym momencie mogę schować Cię do Pokeballa? - zapytałem pokemona po czym usłyszałem te uderzenia i wybuchy. Wiem że lubie pakować się w tarapaty, jednak ciekawość jest silniejsza i nie mogę siedzieć na miejscu. Jeżeli Buizel chce, chowam go do pokeballa, jeżeli nie, biorę go ze sobą i szybko udaję sie w miejsce eksplozji.

Buizel nie był sparaliżowany aż tak abyś go wrócił do ballki. Ruszyłeś szybko w stronę z której dochodziły wybuchy jak i dziwne odgłosy po sporym sprincie widzisz jak twój koleżka alfredo z wielką kosą walczy z jakimś pokemonem wygląda on tak:

Kirikizan?! Tfu, Bisharp! Dalej, Alfred! Do boju! - krzyknąłem motywując umarlaka do rozdupczenia owego pokemona. Ten wyglądał na dość silnego, nieźle
- Buizel, obserwuj Bisharpa, może coś zauważysz ciekawego, jego ruchy czy coś? - powiedziałem do pokemona obserwując dalej potyczkę.

Pokemon był już trochę wyczerpany a jego przeciwnik miotał nim niczym szatan, Alfredo dawał radę a jego kosa krzyżowała się z bocznymi ostrzami pokemona, niestety załapałeś się na sam koniec, Alfredzik zmienił kosę w wielki krwisty młot i walnął nim w głowę pokemona a ten zemdlał, pokeball został rzucony! Dygotał i po chwili zastygł
- od zawsze chciałem to zrobić!
Krzyknął i wziął kulkę z dumą.

Noo, Bisharp to dość ciekawy pokemon, gratuluję! - powiedziałem do Alfreda podziwiając jednocześnie jego zdolności.
Taaa...a ja miałem dość nieprzyjemne spotkanie z czymś co wyglądało jak pokemon, jednak tak się nie zachowywało. A gdy zaczął na mnie pędzić momentalnie znikł. Było to dość, niepokojące zjawisko na szczęście w porę Cię znalazłem. - ...postanowiłem opowiedzieć memu towarzyszowi o zaistniałej niedawno sytuacji. Miałem nadzieję że ten będzie wiedział co to było i uświadomi mnie nieco w tej sytuacji.

- Spotkałeś wielkiego kamiennego pająka?!
Zawołał podekscytowany po chwili nerwowo zaczął się rozglądać
- gdzie był Kasius?! Mów natychmiast, on tak się zachowuje bo boi się ludzi!
Praktycznie wykrzyczał jednym tchem i pokazał Ci rękę na korytarz
- tamtędy do wyjścia!
Natychmiast zniknął nie czekając na twoją odpowiedź.

Ej...Alfred! - powiedziałem wyciągając w jego stronę rękę po czym znikł. Cholera, jak on mnie znajdzie gdy wyjdę z jaskini... - pomyślałem.
Jego sensoryczne zdolności działają chyba tylko i wyłącznie w jaskini, a tak to...eh. - i w tym samym momencie wpadłem na pomysł. Poszedłem w kierunku wyjścia z jaskini by tam na niego zaczekać, z jednej strony musi być mnie w stanie wyszukać w jakiś sposob a z drugiej strony sam mam już dośc tego ciemnego pomieszczenia.

Właściwie to twoje myśli szły w dobrym kierunku ruszyłeś w stronę wskazaną przez szkieletora, trwało to sporo, 10minut? Może 15. Szedłeś i szedłeś gdyby nie pochodnie rozpalone jakimś dziwnym cudem to byś chyba nigdy stąd nie wyszedł ponieważ szło się zabić o różne wystające elementy ze ścian jak i stropu. W końcu piękne światło.. Światło księżyca, jest noc tak tak i stoisz przed jakimiś wielkimi krzakami.

Nareszcie...księżyc, jak ja dawno go nie widziałem...w sumie jeżeli mamy czekać na Alfreda a jest noc to może?
- Duskull, Scrafty ukażcie się ! No więc tak, macie czas relaksu że się tak wyrażę. Wnioskuję Buizel że ty z chęcią się prześpisz jednak po tej wędrówce. Co do was Duskull, chciałbym abyś nauczył się od Scraftyego pewnego ataku. Nie należy on do najsilniejszych, jednak można go ciekawie wykorzystać. Jest to Ominous Wind. Szczerze mówiąc, to mógłbyś poznać w tym momencie kilka innych ruchow jednak, ten sadzę że teraz Ci się najbardziej przyda, a na resztę przyjdzie pora innym razem. tak więc, Shiger, wiesz co robić? Naucz Reapera wyprowadzać energię w postaci demonicznego wiatru...

Duskull wyleciał z kulki i po chwili spowrotem zemdlał no cóż.. Dopiero co walczył albo użyjesz medykamentu albo jakoś go ocucisz i przywrócisz do działania, niestety Scrafty nie miał jak uczyć młodszego i mniej wyszkolonego pokemona.

No tak, zapomniałem Duskull. Trzymaj się jeszcze trochę... - powiedziałem do pokemona po czym wyjąłem z torby/plecaka jeden Potion i użyłem go na Duskullu. Ten medykament powinien starczyć by przywrócić mu część sił.
- I jak, lepiej duskull? Jeżeli tak to leć do Scraftyego ten nauczy Cię tego ruchu o którym wcześniej Ci mówiłem.

Miałeś farta bo Duskull patrzył na jedno oko przez co potion zadziałał, uleczył jego rany i obrażenia odniesione w bitwie. Scrafty stanłą przy Duskullu i zaczęli o czymś rozmawiać jak i coś próbować, Alfred wkońcu pojawił się przy wyjściu
- Wystraszyłeś mi pajączka, niedobry ty chamie jeden ty.

Kiedy obserwowałem postęp nauki u Duskull'a usłyszałem głos Alfreda skierowany w moją stronę...
- Jak ja wystraszyłem? Trzeba było mnie uprzedzić że w tym miejscu dzieją się takie a nie inne rzeczy. Poza tym to twój pajączek zaczął. - powiedziałem na początku poważnym głosem po czym zacząłem przechodzić w żart, by rozmowa nie była taka poważna.
- Alfred, gdzie jesteśmy dokładnie?

- jesteśmy praktycznie na tyłach miasta, kilka minut może 2 godziny i dotrzemy tam gdzie chciałes prawda? A co do pająka to się wystraszył myślał że biegniesz na niego
Zaśmiał sie a twoje pokemony nadal uczyły się razem nowego ruchu

Wysłuchałem cierpliwie Alfreda jednocześnie zerkając co chwila na pokemony.
- Alfred, słuchaj a może zostalibyśmy tutaj na noc? Moje pokemony nauczyły by się pewnego ataku, a ja...my byśmy odpoczęli. Co ty na to? - zapytałem towarzysza oczekując na przytaknięcie z jego strony.