Gra Ao - Ao

Duskull poznał atak, skąd taki wniosek? Pokazał Ci go w całej okazałości.
- No chyba już nie odpoczniemy
Zaśmiał się Alfredo po czym ruszył powolnie do przodu
- w mieście będziemy odpoczywać czy coś prawda? Chyba że w mieście tylko chodzisz na te młodzieńcze schadzki i takie tam różne przebieranki i gang bangi.

- No dobrze, jak uważasz. - powiedziałem do alfreda z miną bezradnego człowieka. Schowałem pokemony do Balli z wyjątkiem Duskulla i ruszyliśmy do przodu.
- Ej, ej! Jakie Gang Bangi!? Sam sobie Gang Bagnij! - powiedziałem żartobliwie do Alfreda po czym udaliśmy się w stronę miasta.

- ja nie wiem co wy młodzi robicie
Powiedział spokojnie bez zbędnych uniesień i ruszyliście w las, był dość bardzo zarośnięty przez co widoczność była zmniejszona ale mimo wszystko szło coś zauważyć w razie niebezpieczeństwa czy co.
- Tak wogóle to co się robimy z tymi kulami w takim domku w mieście?

Rozmawiamy, a nie jakieś gang bangi! - powiedziałem znowu się uśmiechając.
Że chodzi Ci o centrum pokemonów i o kule czyli pokeball? No to tak, pokeball jest to jak wiesz pomieszczenie w którym przebywa pokemon. W nim odpoczywa jednak po stoczonych bojach, nie zregeneruje on swych sił w pokeballu. Dlatego są takie miejsca jak Centrum pokemonów. Tam możemy zarówno jak i my trenerzy, tak i jak pokemony odpocząć, wyleczyć je, czy też poznać innych trenerów...kminisz o co chodzi? Można odbywać tam walki na specjalnym polu, z tego co wiem to w niektórych są także sklepy. A no i jeszcze jedno! Są tam takie rzeczy jak PC, czyli system do przesyłania pokemonów.

- aa to dlatego tam tyle ludu chodzi, a właśnie się zastanawiałem co to za magia i co to za czarne msze.
Powiedział spokojnie i po około 10 minutach wyszliście z lasu, poza kakunami nie było żadnych pokemonów. Stojąc na sporym wzgórzu w nizinie zobaczyłeś wielki hmm budynek na styl kościoła po środku miasta, jeszcze jakieś 4-5km i będziecie na miejscu

- Musisz się nieco przyzwyczaić do obecnych czasów. Btw. to czy inni będą Cię widzieć jak będziesz ze mną chodził? Bo troszeczkę upiornie wyglądasz, i inni mogą sikać ze strachu. - powiedziałem do Alfreda patrząc na miasto. Wtedy sobie zdałem sprawę że jego widok może spowodować u ludzi zawał. Po chwili wziąłem Balla i schowałem do niego Duskulla. (Wcześniej chyba tego nie zrobiłem, jeśli mnie pamięć nie myli ) Chwilę po tym schodzę z pagórka by iść w stronę miasta jednocześnie rozglądając się dookoła. Mimo tego że jest noc, może coś ciekawego się zauważy?

Wszystko jest w jak najlepszym wporządku zauważyłeś jakiegoś Metapoda śpiącego.
- A niech się boją co nie ?
Spojrzał na Ciebie trochę z góry i po chwili się pomniejszył do twoich rozmiarów niestety wygląd miał nadal taki sam
- tak lepiej?

- W sumie, troche lepiej, przynajmniej nie wygląda na to że łazi za mną omen śmierci, tylko jako osoba która nie wie kiedy jest Halloween. - powiedziałem nieco z żartem, patrząc na upiora. Metapoda dosłownie olałem. Nie interesował mnie zbytnio.

- Ty.. A co to jest Haloween ?
Spytał spokojnie z miną dość dziwną, zakłopotaną być może sam nie mogłes stwierdzić, miasto było coraz bliżej z racji tego że ciągle powoli maszerowaliście w jego kierunku oczywiście

Halloween? To ty nie wiesz? To dzień w którym ludzie mogą się przebrać za różne stwory, kreatury i straszyć ludzi. Chodzą po domach i zbierają cukierki, bądź robią psikusy. Wszędzie się rozstawia świeczniki z dyni, czasami jak ktoś chce to nawet domy przystraja. - powiedziałem do Alfreda jarając się tym świętem.

- a to dlatego jak nadchodzi zima to wy wszyscy tak dziwnie wyglądacie! Za moich czasów robiło się to aby odstraszyć złe bóstwa które przychodziły na świat. No cóż co kraj to obyczaj
Powiedział spokojnie patrząc na podjaranego Ao, no cóż dzieci dzieci dzieci.
- W takim wypadku możecie mówic mi kostek!
Zaśmiał się i zakrył głowę lepiej kapturem.

- Lubie po prostu straszyć ludzi, jednak bywa też tak że pewne osoby wykorzystują takie święta do wtopienia się w tłum... - powiedziałem nieco tajemniczo do Kostka, myśląc o Truth'cie. Cały czas rozglądałem się dookoła, było ciemno co sprawiało że chciałem ogarniać wszystko co było dookoła, oraz wyszukać coś ciekawego...

Niestety poza jakimiś nocnymi zwierzatkami nie było nic ciekawego widać, no może.. przeleciał przed wami Murkrow ale tak szybko jak się pojawił tak szybko zniknął i tyle go widziałeś, była już dobra noc i na niebie były chmury co ograniczało widoczność jeszcze bardziej
- A no chyba że tak, no to ja będę straszył

- Haha, okej! Ja sie przebiorę za ... nie wiem za co, ale będzie strasznie! - powiedziałem uśmiechnięty nieco. Byłem zdziwiony że po takim łażeniu nic mi nie było, ani zmęczony a ni nic...
- ...może to Kostek tak sprawia? Nie wiem!? Mniejsza! - pomyślałem po czym przyśpieszyłem nieco kroku. Skoro nie ma na czym zawiesić oka, to postanowiłem szybciej się znaleźć w mieście, by jutro z rana udać się do domu tego kolegi Sylvi.

- Nie myśl tyle bo Ci głowa pęknie
Powiedział w idealnym momencie gdy ty zamyślony uderzyłeś głową o sporawą gałąź która według Ciebie jak i twoich doniesień, wnioskowań znalazła się tu jako spisek przeciwko tobie, nie było jej i nagle bum jest. Głowa boli oj boli.

- Ała! Skąd ona się tu wzięła? - powiedziałem łapiąc się za czoło i zamykając oczy z bólu.
- Taaa, chyba muszę sie troche ogarnąć z tym rozmyślaniem. Za dużo planuję... - dodałem po chwili.

- Wiesz najlepiej to iść na żywioł i się nie przejmować,
Przekroczyliście granice miasta, widać było po tabliczce która was przywitała, jeszcze kilka minut i dojdziecie do pierwszych większych zabudowań
- jak ja dawno tutaj nie byłem, miło wrócić do nich i zacząć ich znowu nękać swoją osobą!

Może i masz racje... - powiedziałem do Kostka po czym ocknąłem się że jesteśmy już na miejscu. Jako iż było dość późno nie wypadało szukać Bóg wie czego, lecz powinienem chyba odpocząć. Tuż po wejściu do miasta, nie zważając na to czy ludzie widza przerażającą sylwetkę Alfreda idę w celu znalezienia Centrum Pokemon.

W mieście cisza spokój, no może siejecie mały zamęt, ludzie spoglądają na twojego towarzysza i jego wielką kosę na plecach, wtoczyłeś się do PC ostatkami sił, tutaj już każdy najmniejszy krok sprawiał Ci problemy, dziwnie tak opadłeś nagle z sił. w PC nie było ruchu godzina była dość późna a co za tym idzie i ruch mały. Siostra Joy prawie spała na ladzie.

Doby siostro Joy. - powiedziałem pukając w ladę by ta się ocknęła, a sam przecierałem oczy drugą ręką.
- Czy jest może jakiś nocleg abym mógł się zdrzemnąć? - zapytałem kobiety licząc na pozytywna odpowiedź.

Siostra się podniosła i spojrzała w klucze po czym dała Ci z Nr. 349
- piętro 8 korytarz w lewo później odbij w prawo gdy znajdziesz się przy drzwiach od toalety skręć w grubszą alejkę po czym przy kwiatku w prawo i na samym końcu przy oknie w lewo po czym do końca i będzie pokój 310 wtedy musisz odbić w prawo i znajdziesz swój pokój.
Powiedziała spokojnie usiadła i znowu zaczęła kimać

Oookej? - powiedziałem starając się wszystko zapamiętać po czym od razu udałem się na górę do pokoju. Mam nadzieję że tam szybko i bezbłędnie docieram bym mógł po chwili momentalnie jebnąć sie na łóżko i oddać się zmęczeniu.

Trafiłeś po jakiejś godzinie łażenia.. Istny hardkor spotkałeś kilka osób błądzących tak jak ty, gdy dotarłeś do pokoju i walnąłeś się na wyro natychmiast usnąłeś...

Następnego ranka obudziło Cię tykanie kosą o bark
- Goood Morning Vieeeetnam!!
Wydarł się Alfred

- Gud moning... - powiedziałem przecierając oczy i zerkając na alfreda. Spojrzałem za okno wypatrując jaka pogoda na dzisiaj się szykuje po czym wstałem z łóżka i zacząłem się ogarniać i załatwiać swoje potrzeby, typowe czynności po wstaniu, ta?
- No więc, teraz musimy ogarnąć to miejsce o którym wspominała Sylvia.

Ogarnąłeś się bez żadnych przeszkód, za oknem.. Burza, pioruny woda się leje litrami
- mamy spory kłopot z dzisiejszą pogodą, ale jakoś musimy sobie poradzić
Powiedział spokojnie Alfred i siedział na fotelu wygodnie
- zawsze mnie zastanawiało po co im te czarne pudełeczka
Puknął lekko kosą w telewizor