Laguna - Wilk

Specjalnie zaczynam gorzej budować swoje dzieło, aby Sceptile poczuł się jeszcze bardziej dowartościowany i czekam na jego triumf.
- Brawo Silent, jesteś dużo lepszy ode mnie.

Czekam chwilę po czym wstaję, otrzepuję się i idę dalej.

10. Sceptile widząc twoje fory użył Leaf Blade i przeciął oba zamki czy inne coś. Chyba zirytowało go to że dajesz mu fory. Ojj tak, czasami jest to bardzo irytujace. Jednak jego złość skierowało coś innego. Mianowicie kupa Wingull'a która spadła znienacka, a ptak szybował nadal nad wami.

11. Czyżby znowu w gorącej wodzie kąpany? Saffari to nie miejsce na nabijanie pkt. czy ilosci walk zią. Tutaj się walczy w ostateczności... Twój Sceptile użył swych ataków na Wingull'u po czym zleciały się dziesiątki innych ptasich stworzeń i zaczęły was dziobać i atakować kupami! o.o

- O fuck!
Od razu zasłaniam włosy kurteczką i zaczynam uciekać. Po chwili jednak zmieniam plan działania.

- Silent, przegoń je Leaf Stormem, a po chwili zrób Dig duży dla nas obojga, abyśmy mogli się ukryć w okopie. Ja wskakuję pierwszy, a Ty drugi i jak wejdziesz, to odstrasz je jeszcze Screechem.

12. Okej, tak więc Screech zadzialało i wystraszone pokemony przerażającym krzykiem uciekły z miejsca. Byliście cali w piórach. Dookoła nie było żywego ducha. Mewy musiały wszystko spłoszyć.

- Ehh, jak pech to pech Silent. Chodź, spokojnie pójdziemy dalej, w końcu się może uda, jestem tego pewien.
Idę dalej wgłąb laguny. Wzdłuż brzegu.

13. Poszliście przed siebie, jednak nic nie zauważyliście, chociaż nie!? Na brzegu dostrzegliście jakaś dziwną muszlę. Była niebieska i zamknięta. Wyglądała na taką wyrzuconą przez fale morza/oceanu.

- Silent, tylko się zachowuj.
Podchodzę do muszelki i zachowując przyjemny głos, mówię:

- Hejkaa. Co taka muszelka robi tutaj, co?

14. Podszedłeś do tego czegoś, nachyliłeś się i zacząłeś do niej coś mówić, jednak ta...zupełnie nie zareagowała. Nic się z nią nie stało, ani się nie otworzyła, ani nic z siebie nie wydała.

Biorę jakiegoś patyka albo coś czym mógłbym z daleka dotknąć muszelkę.
- Ciekawe czy intuicja dobrze mi podpowiada, że to Clamperl.

Z nadzieją, że coś znalazłem, dotykam muszelki (erotomani).
- Heeeej, jesteś tam?

15. Po chwili muszelka się otworzyła a w twoją twarz poleciał słaby strumień wody ochlapując Cię. Następnie muszelka odskoczyła nieco dalej, i przerażona ponownie zamknęła się w muszli. LEkko była ona uchylona a perła w środku bacznie Cię obserwowała.

Kucam i staram się zniżyć do poziomu perełki. Mówię przy okazji bardzo potulnym głosem, aby pokemon się nie wystraszył.

- Nie musisz mnie ochlapywać wodą. Nic Ci nie zrobię. Jestem Wilk jak coś. Miło mi.
Podaję muszelce dłoń na znak przyjaźni.

1. Hmm...muszelka to Ci zbytnio nie mogła odpowiedzieć identycznym gestem. Nie miała rączek, ale zauważyła twoje stanowisko i nieco uchyliła swą muszlę okazując Ci jej wnętrze.

- Nie bój się mnie maleńki. Krzywdy Ci nie zrobię. Nie lubię owoców morza, huehuehuehuehue.
Śmieję się próbując zarazić uśmiechem pokemona.

1. Twój śmiech chyba nie spodobał się pokemonowi-kto normalny by się nie odsunął słysząc taki złowieszczy rechot? Połówki znów się zatrzasnęły, by dopiero po dłuższej chwili uchylić się odrobinę i podejrzliwie na ciebie patrzeć.

- Jak widzisz, demonem, pokemonofilem, ani papieżem nie jestem, więc krzywdy Ci nie zrobię.
Mówię do pokemona kucając i uśmiechając się, ale tak normalnie, nie jak pedofil na widok małej dziewczynki.

- To co, co się tak boisz?

2. Słysząc twoją przemowę muszelka zaczęła się trząść... jednak nie ze strachu, a sądząc po dźwiękach ze śmiechu. Clamperl w końcu otworzył się i popatrzył na ciebie uważnie, ale i wesoło.
-Ampee?

- Taak, Amper, Amper. Volt i Thomas Edison.
Jak już załatwię mind fuck pokemonowi to zaczynam tańczyć dookoła niej taniec godowy Indian pokrzykując "Eyaa eya EYA eya EYA eya". Czekam na jej reakcję muahaha.

1. Chyba zagiąłeś pokemona, bo zrobił na chwilę idiotyczną minę, a potem zaczął się trząść ze śmiechu. Tak się rechotał, że w pewnym momencie perła wypadła z wnętrza muszli i potoczyła się po piasku, gdzie momentalnie podniósł ją jakiś Krabby. Clampearl dopiero teraz się ocknęła i zaczęła wrzeszczeć, kręcąc się zawzięcie.

- Eee! Eee....? Spokojnie! Odzyskamy perełkę! Silent, dorwij tego Krabby'ego szybko Quick Attackiem i odbierz mu perłę! Dyplomatycznie albo siłą!
Wydaję rozkaz drugiemu pokemonowi, starając się uspokoić pierwszego.

- No juuuuuż. Wszystko będzie dobrze, zobaczysz!

2. Cichy błyskawicznie i bezpardonowo odebrał perłę krabowi, rzucając mu miażdżące spojrzenie. Czerwony stworek umknął do wody, a przerażona perełka jeszcze chwilę robiła głupie miny, by po chwili skryć się znów w swoim niebieskim domku. Pokemon uspokoił się i skinął wam przyjaźnie.

- Widzisz? Mówiłem, że Silent da radę. Cichy to na prawdę wspaniały i dobry pokemon. Słuchaj no... Clamperl, a może chciałbyś się udać wraz z nami ku dalszej przygodzie, co?
Pytam pokemona pokazując mu safari ball'a.

3. Pokemon na chwilę znieruchomiał, a potem zaczął energicznie klaskać swoją muszlą. Wyglądał na podekscytowanego i zadowolonego! Chyba udało ci się przekonać wodnego stworka żeby wam zaufał.

- No i postanowione, Clamperl, złap się!
Rzucam ballem w poczka i czekam, aż zrobi ping ping.

- Chyba się uda.
Skanuję pokemona dexem.