Las - Ao

Stan poprzedniego safari:
20 Stron.
Pokemony:

Pidgey - 1 strona - opuszczony
Weedle - 3 strona - opuszczony
Caterpie - 4 strona - opuszczony
Cherubi - 5 strona - opuszczony
Venonat - 7 strona - opuszczony
Pidgey - 7 strona - opuszczony
Seedot - 8 strona - złapany
Cherubi - 9 strona - opuszczony
Deerling - 14 strona - opuszczony
Pinsir - 15 strona - złapany
Ralts - 17 strona - złapany
Treecko - 20 strona - złapany

Safari po prostu idzie dalej i dodajemy powyższy wpis do liczby stron.

1. Servine, czas zagłębić się na serio głęboko w ten las. Coś czuję że możemy tylko spotkać jeszcze ciekawsze pokemony, niż do tej pory. - powiedziałem podekscytowanym głosem do mojej trawiastej towarzyszki.

1. Twój pokemon był pełen optymizmu tak jak ty, w końcu jesteście w tym Safari już sporo czasu. Tak więc ruszyłeś z buta dalej, niestety ani ty ani twój towarzysz na razie nic nie widzicie. No oczywiście poza drzewami, których tutaj macie od cholery

Servine, pewnie czujesz się tutaj jak w domu...to twoje klimaty, czyż nie? - zapytałem pokemona rozglądając się dookoła po krzewach i koronach drzew.

2 linijki minimum całe nawalaj, żeby się nie czepiali
____________________________________________
-Serr - stworek mruknął coś takiego, po czym zaczął się prześlizgiwać pomiędzy drzewami, niezły pokaz szybkości. Chyba to była jego odpowiedź na Twoje stwierdzenie, że czuje się tutaj jak w domu. Niestety dalej nie widzicie żywej duszy w zasięgu wzroku

Okej, okej Bo tutaj ta jakoś dużo miejsca ta jedna linijka zabiera w przeciwieństwie do mf. ;p
_____________________________________________________
- Servine, nie oddalaj się tylko za daleko! - oznajmiłem pokemonowi a sam spacerkiem szedłem przed siebie. Starałem się ogarniać wszystko dookoła jedna było to bardzo trudne.

3. Pokemon lekko znudzony bezowocnymi poszukiwaniami dalej śmigał sobie pomiędzy drzewami, nie wiadomo dlaczego sprawiało mu to frajdę. Lekko skupiony na pokemonie próbowałeś się rozglądać, niestety nic ciekawego dalej nie było widać. Niby las duży, a stworki się pochowały w jednym miejscu, czy jak?

- Ciekawe gdzie się tamte wszystkie pochowały? Ani jednej żywej duszy... Chloris, widzisz coś? - zapytałem pokemona który w porównaniu do mnie powinien mieć większe pole widzenia. Gdy coś wraz z Chloris zauważymy od razu wyciągam Dexa skanując pokemona. No pod warunkiem że będzie tego wart.

4. Idziecie dalej, tym bardzie jeszcze mocniej skupieni na tym, aby znaleźć jakieś pokemony. Mija kilkanaście minut i ani Ty, ani Twój przyjaciel nie widzicie nic poza drzewami. Jednak w pewnym momencie Servine zatrzymał się, wyciągnął i patrzył w jedno miejsce nic nie mówiąc. Podejrzane.

- Servine, zauważyłaś coś? - zapytałem szeptem pokemona, tak by nie spłoszyć czegoś co może się kryć w miejscu które Chloris obczaja. Staram sę ukryć za drzewem, krzakiem tak by nie było mnie widać jednak abym ja widział miejsce celu doskonale. Wyciągam Dexa i skanuje.

5. Pokemon nie odpowiada na Twoje pytania, stoi jak wryty. Ty zaś niczym Dżejms Bond skradasz się zza drzewa, wyciągasz dex'a, starasz się coś zeskanować, wyskakujesz, a tu... pusto. Dziwna sprawa, a Servine dalej czymś zaskoczona lub przerażona patrzy w dal.

- Servine, ogarnij się! Jeżeli przeczuwasz że coś tam jest, użyj Vine Whip i wyciągnij tamto z krzaków. - powiedziałem do pokemona a sam wyszedłem z ukrycia i zmierzałem w stronę krzaków. Gdy do nich dojdę zaglądam głębiej by sprawdzić czym Servine jest tak zaskoczona?

6. Stworek tym razem zareagował, jednakże nie użył Vine Whip, ponieważ starał Ci się coś pokazać. Wymachiwał łapami wskazując coś przed wami, ale wygląda na to, że na razie ty nie jesteś w stanie tego dostrzec. Kto wie, może w końcu jakiś trop, Twój pokemon wygląda na podekscytowanego.

Spojrzałem niepewnym wzrokiem na Servine, jednak postanowiłem jej zaufać. Już się nie ukrywałem. Wyszedłem naprzeciwko Servine i szedłem w stronę w którą wskazywała mi trawiasta towarzyszka. Mam nadzieje że jeżeli będzie to coś niebezpiecznego to ta będzie mnie asekurować, jednak innego wyjścia nie miałem. Musiałem w końcu się dowiedzieć co tam jest...?

1. Wyszedłeś zza drzewa, jednak dalej - przynajmniej Ty - nic nie widzisz. Tak więc ruszyłeś w stronę, którą wskazywał Ci przyjaciel. Pokemon cały czas jest z czegoś zadowolony. Idziecie więc dalej, niestety jak nic nie było, tak nic nie widać na drodze.

- Servine, z czego ty tak jape cieszysz? Przecież nic tu nie widać? - powiedziałem do pokemona wszędzie się rozglądając, a głównie tam gdzie chloris się wpatrywała swym wzrokiem. ...co ona tam widzi? Siusiaka jakiegoś chyba?

2. Pokemon zaczął coś tam brzdąkać po swojemu, po czym zdecydowanie przyśpieszył, ostro przyśpieszył. Aż musiałeś zacząć za nią biec. W końcu dogoniłeś poka, staliście na lekkim wzniesieniu i miałeś idealny widok, na takie oto stworki:

Było ich mnóstwo. Servine chyba po prostu wypatrzyła swoją rodzinę... dla Ciebie to jakaś rewelacyjna wiadomość chyba nie jest.

Snivy! - powiedziałem z wytrzeszczem na twarzy. Takiego roju pokemonów to ja nie widziałem, był większy chyba nawet od tego co widziałem wcześniej z Treecko.
- Servine...chcesz do nich pójść? Pogadać czy coś? - zapytałem pokemona.

3. A skąd ja, jako narrator mam wiedzieć co ty żeś wcześniej widział? Zresztą, nie ważne Twój stworek z radością popędził do roju Snivy. Radosny skakał od pokemona do pokemona i tak sobie z każdym rozmawiał, a ty stoisz jak ten bęcwał i sie przyglądasz.

- Servine wygląda na szcześliwą...może tej uda się jakiegoś Snivy zgarnąć. Możnaby zbić na nim niezłą kasę... - pomyślałem, nad tym przez chwilę jednak zdałem sobie sprawę iż byłoby to samolubne jednak ...
- Servine! - zawołałem towarzyszkę machając rękoma by do mnie przyszła...

4. Servine zadowolona po pięciu minutach wróciła do Ciebie, po czym palcem pokazywała na jednego ze Snivy, który siedział sobie w tłumie jakiś taki smutaśny. Pokemon szybko podbiegł do niego, zaczęli do siebie nawijać, a stworek zawołał Cię do siebie. Podszedłeś, a Snivy jakże słodkimi oczami zaczął patrzeć na Twoje Safari Balle, w dziwny sposób okazuje chęć złapania.

Podszedłem po chwili do Snivy która wskazała mi Chloris.
- Cześć Snivy, jestem Ao, trener Servine. Wszystko w porządku? Wyglądasz na troszeczkę smutną. - powiedziałem do dzikiego pokemona.
- Pozwolisz że Cię zeskanuję moim pokedexem? - zapytałem po czym wyjąłem dexa i uczyniłem to co miałem zrobić.
- Snivy, może chciałabyś wraz ze mną i Servine oddalić się z tego miejsca byś mogła pozwiedzać nieco świat, inny i bardziej zróżnicowany od tego, twojego obecnego otoczenia. Nabrałabyś nowych znajomości, przeżywałabyś nowe przygody...

Pokemon bez żadnych problemów dał się zeskanować

#495 Snivy [M]
Level: 15.00
Typ: Trawiasty
Ataki: Tackle, Leer, Vine Whip, Wrap, Growth, Magical Leaf(!)
Charakter: Pokemon smutas. Często dołuje się bez żadnego powodu, ale jeżeli zachodzi taka potrzeba walczy do upadłego

Po Twojej jakże imponującej przemowie, stworek prawie sam pchał się do balla.

No dobrze więc, tutaj masz Saffari Balla. Jeżeli chcesz to kliknij w guziczek na nim a momentalnie zostaniesz schowana do środka tej kuli. - powiedziałem do pokemona, a sam cieszyłem się z nowej zdobyczy.

-Sniv! - stworek wesoły sam wbił się do balla, a po chwili już słyszałeś tylko ding, oznaczający złapanie stworka.
-Serr - troszkę większy przyjaciel zadowolony uśmiechnął się do Ciebie