Borze duch! Gra Tommiego (HSV)

Otarłeś łzy, wiedziałeś że być może nie wrócisz już tutaj, chociaż nie miało to większego znaczenia bo i tak już nic nie trzymało tutaj ciebie. Za pieniądze wyciągnięte z domu kupiłes jakieś podstawowe rzeczy, wyciągnęłeś rower z małej komórki na tyłach domu a i kilka pustych balli znalazło sie w domu, w jeden z nich wszedł Gastly i od tamtej pory oficjalnie został twoim pokemonem. Ostatni raz obejżałeś się za siebie i usiadłes na ławeczce w zadumie, gdy chwile posiedziałeś zobaczyłeś że podszedł do ciebie facet, na oko 30 letni, profesor z miasteczka obok. Przysiadł się i zagadał.
- Słyszałem że wyruszasz w świat, masz już pokemona i jakiś ekwipunak- Powiedział zasapany- Ale doświadczenie marne, wiesz na co się rzucasz? W sumie profesorka widziałeś kilka razy ale nie znałes go jakoś do końca dlatego zaintrygowało cię co on tu robi i czemu zainteresował sie tobą. W czasie rozważań dosłyszałeś że profesorek nazywa się Satoshi i dostałeś przeprosiny za brak przedstawienia się.

Profesorek widział że ciebie cos gryzie i burknął Chciałbym jakoś pomódz, wiem że to dla ciebie może być ciężkie, wiem że nie jest ci łatwo więc ...

Profesorek patrzył się na ciebie z rodzajem bólu w oczach. Była u mnie dziewczyna, Nie była z naszego miasta lecz uparła sie na dostanie tam sterteru, wspominała cos o tobie, nazywała sie Dagmara, kazała dac ci to... Chyba już pójdę Profesorek wstał i zaczął iść zostawiając małe pudełko na ławce, gdy odszedł zauważyłeś je kontem oka...

Otworzyłeś pudełko, w nim była jedynie bransoletka którą dałeś kiedys Dagmarze oraz jej zdjecie z tobą. Patrzac w pudełko łzy popłyneły ci z automata. Nie panowałes nad tym co sie dzieje z tobą, po prostu sie załamałeś. Zdjęcie było oprawione w prosta ramkę i było za szkiełkiem. Nie podejzewałeś że ona była dla ciebie tak bliską osobą, jej strata bolała mocniej niż przypuszczałeś, po chwili sie uspokoiłeś i nie wiedząc co zrobić patrzyłeś chwilę na zawartość pudełka.

___
dodaj do KP zdjecie w ramce i bransoletke, do fabuły potrzebne

Gastly z ochotą mruknął swoją frazę~
Poszliście małą dróżką w środek lasu, wiedziałeś że poprowadzi lekko okrężną drogą do miasteczka z którego przybył profesorek. Skoro była tam Dagmara to może cos o niej się dowiesz. Przez myśl przemknęło ci czy może nie użyć roweru lecz... Szybciej ale i na walke mniejsza szansa, szedłeś tak zastanawiając się.

Pokedex wypikał info:
Dużo nowego nie widziałeś wokół siebie, monotonne krzaki, pokeduch natomiast latał koło ciebie interesując się wszystkim dookoła. Nie wiedziałeś czemu się tak zachowuje lecz wyglądał na zadowolonego wiec wolnym krokiem dalej podążałeś ścieżką nie widząc nic, twe mysli skierowały się znów ku dziewczynie, nie miałeś pewności nawet czy da rade ją znaleźć, ale nie mogłeś sie poddawać, musiałeś iść przed siebie.

Ghastly wysłuchał cię i wbił się w jakieś krzaki czekając az pójdziesz za nim, ruszyłeś za pokemonem rozmyślając dalej o Dagmarze, nie chciała wyjść z twojej głowy. Po chwili zobaczyłeś że twój pokemon szybuje nad jakąś polanką... Chyba dawł ci znać żebyś się odprężył...

Ghastly podfrunął na środek i usadowił sie na trawie dając ci do zrozumienia że potrzebujesz troche odpoczynku. Ty zaś rozglądałeś się zastanawiając czemu polanka jest idealnie okrągła, to aż dziwne, nagle kończy się las i zaczyna polanka, ściana drzew, a i gałęzie niechętnie przysłaniały polankę. po chwili namysłu wpadłes na pomysł że można by odpocząć lub potrenować troche z gastlym, nie mogąc się zdecydować przysiadłeś koło pokemona i zastanawiając się nad tym uwolniłeś się myślami od dziewczyny.

Myśli znów wróciły a ty się lekko rozpłakałeś po czym położyłes na trawie i w płaczu usnęłeś. Ghastly czuwał nad twym snem więc nic takiego nie stało sie jednaak...


Nie wiedziałeś że to sen, stałeś na platformie, wokół ciebie ruszały się jakieś zębatki, przemieszczały się dziwne owierzchnie, miejscami były wybuchy kolorów, postawiłes nigę do przodu, wylądowałbyś w próżni gdyby nie to że kawałek następnej platformy podpłynął w powietrzu i podstawił się tam gdzie twoja noga... Dziwne miejsce ciekawiło cie zarazem napawając rodzajem dziwnego strachu.

Ghastly najwyrazniej sie z lekksza poddal, wlecial w jakies krzaki i pokazal ci wyjscie na droge prowadzaca do juz z dala widocznego miasta, to miastoz ktorego byl profesorek, sciezka zbaczala tez w jakies haszcze ale zdaje sie ze to nie to czego szukales wiec ruszyles do miasta, po polh marszu znalazles sie blizko pierwszych zabudowan.