Klaus Seragode - Być liderem Zespołu R!

Frosslass spojrzała na ciebie dziwnie
-[b] Może chodziło jej o to, że dowiesz się co się z nami stało? Niekoniecznie musiało chodzić o to, że wiem jak stąd wyjść. Bo nie wiem. Chociaż zaraz... Celebi powiedziała, że muszę jakoś zrekompensować to, co zrobiłam... Może chodzi o jakiegoś pokemona?

Jedyne pokemony jakie tu spotkałem to Kabuto i Omatary które teraz są pogrzebane gruzem ale spotkałem też małą Cleffe której pomogłem uratować jaja może w jakiś sposób ona jest w to powiązana - mówie z nadzieją że nareszcie dążymy do czegoś.

- Może. Może w jednym z jaj jest odpowiedź! Może w jednym zamiast małego pokemona jest odpowiedź! - podekscytowana dziewczyna wstała. Nie było jej już zimno - chciala jak najszybciej ruszać
- To gdzie ona jest?

No widzisz w tym tkwi problem po tym jak pomogłem jej zdobyć jaja ta gdzie pobiegła, a ja poszedłem dlaej szukac ciebie po drodze jeszcze spadłem pare poziomów w dół więc myślę że to co chcę powiedzieć to Że nie mam żadnego kur.. pojęcia gdzie ona może byc - powiedziałem dosyć wkurzony.

- Spadłeś w dół... Skoro tak, to stąd musi być też droga w górę. Celebi powiedziała, że będę się unosić. Myślałam że chodzi jej o to, że umrę i pójdę do nieba, ale może chodziło o to, że będę mogła znaleźć drogę! - powiedziała nadal podekscytowana.

Wiesz zanim rusyzmy mam jedno pytanie? Dlaczego nazywasz sie Froslass w końcu to imę pokemona i z tego co wiem on w sumie potrafi się unosić w powietrzu - pytam z  ciekawości dziewczynę i chowam wszystkie pokemony do kulek oprócz Hirumy który może sie przydać w oświetlaniu drogi.

- Właściwie... sama nie wiem. Rodzice mówili, że to dlatego, że gdy się urodziłam była burza śnieżna. Rodziłam się na dworze, bo nie zdążyli do szpitala. Wtedy pojawiły się dwie Frosslas i zabrały mnie oraz rodziców do groty, w której było tak ciepło, jakby ktoś napalił w kominku. To chyba pamiątka po tym zdarzeniu. - Hiruma popatrzył na nią z uśmiechem, który ona odwzajemniła.

No to dobra ruszamy - powiedziałem do Froslass i Hirumy ,a następnie podniosłem jeden z palących się kawałków drewna w nadziei że będzie działać jak pochodnia zaraz po tym ruszyłem by znależć jakąs droge by dostać się na wyższy poziom jaskini by znaleźć tą Cleffe.

Ruszyliście. Po paru minutch dziewczyna zatrzymała się z otwartymi ustami, patrząc na ścianę
- Tego tu wcześniej nie było - wymruczała zdumiona. Nie wiedziałeś o co chodzi. Ściana jak ściana...

CHodzi ci o ścianę? - zapytałem troche zdziwiony czekając jej reakcje zaczałem dokładniej przyglądać się ścianie bo być może czegoś nie dostrzegam.

- To ty widzisz ścianę? - teraz z kolei ona się zdziwiła. Pociągnęła cię za rękę, a ty zasłoniłeś się, bojąc sie zderzenia ze ścianą, ale... do zderzenia nie doszło. Ujrzałeś za to pięknie oszlifowane, lodowe schody, na których siedział dziwny pokemon.

Trochę zszokowany tym że właśnie przeszedłem przez ścianę wyciągam pokedex by sprawdzić co to za tajemniczy pokemon. Gdy dexter analizuje ja odwracam się do Froslass i mówię:
Dlaczego ja widziałem tylko ścianę a ty schody?

Pokedex na chwilę zawiesił się, a potem usłyszałeś
- Brak danych na temat tego pokemona
Frosslas zamyśliła się
-[b] Właściwie to nie mam pojęcia
Tymczasem pokemon uśmiechnął się
- Ach, Klaus i Frosslas. Miło mi was w końcu ujrzeć. To, że tu jesteście oznacza, że przynajmniej jedno z was odkupiło swoje winy. Ale czy wiecie, jakie one były? - zapytało stworzenie

Najpierw wolałbym się dowiedzieć czym ty jesteś, bo raczej nie jesteś Celebi - mówię, a nastepnie zaczynam się zastanawiac ad tym kto odkupił swje winy.Z tego co wiem Froslass jedynie pomogla miz naleśźć te scody z kolei ja jedynie pomogłem tej Cleffie.

Pokemon zaśmiał się perliście
- Jestem Mew. A raczej tak mnie nazywają - faktycznie, słyszałeś coś o tym pokemonie... Tymczasem Frossals zakryła sobie ręką usta, by nie krzyknąć
- Mew? - zapytała wstrząśnięta - Ty jesteś tym pokemonem, który...
- Tak, ja. To ja pomogłem Celebiemu się wykluć i zemścić. Na szczęście ludzie szybko znajdują sposób, by im wybaczył. Niedawno były tu trzy dziewczyny, a po nich przyszedł jakiś chłopak. Cały zas nawijał o jakimś Maxie i czymś jeszcze - mówił Mew zamyślony.

Czyli Mirajine Irvin i reszta już się wydostali i tylko ja musze jeszcze naprawić swoję grzechy czymkolwiek one są. Bo z tego co wiem pomimo że może miałem zamiar złapać Celebi i spróbować przekonać go by mi pomógł to ostatecznie nie udało mi się to. Więc patrząc na to w ten sposób nie zrobiłem nic złego  Celebiemu. - powiedziałem do pokemona choć po tym jak usłyszałem jego imię przypomniałem sobie opowieści prawie legendy o nim. Lecz nie jestem głupi wiem że nie dam rady go złapać samemu, a poza tym wole przekonać go by mi może kiedyś pomógł niż po prostu go praktycznie porwać wbrew jego woli.

- Celebi uważał, że jesteś w zmowie z tymi trzema dziewczynami, które pochwyciły jajo i próbowały je ukraść. Potem przyszedł chłopak i walczył z Celebim. A potem znalazłeś tu się ty. Celebi przyznaje, że się pomylił. Oboje możecie odejść. Klaus - uważaj na swojego mistrza - dodał tajemniczo Mew i zniknął, a ty zauważyłeś drzwi.

Super i dlatego że się pomylił musiałem spieprzać przed dzikim Rampardosem - powiedziałem po zniknięciu Mew. Następnie ostrożnie podszedłem do drzwi i przekręciłem klamke by zobaczyc co jest po drugiej stronie.
Uważaj na swojego mistrza tak jak bym kiedykolwiek ufał nowemu liderowi - myślę przechodząc przez próg.

Po drugiej stronie czekał na ciebie Irvin i Max. Staliście przed bazą jajogłowych. Irvin spojrzał na ciebie dziwnie i nieznacznie pokręcił głową
"nie teraz" - mówiły jego oczy. Max westchnął
- Ty też pewnie nie znalazłeś jaja? - zapytał teoretycznie
- Dziewczyny już poszły. My też wracajmy

CO się kurde właściwie stało? - pytam Maxa,a także zaczynam sie zastanawiać gdzie podziała się ta dziewczyna. W oczekiwaniu na odpowiedź słucham się rady Maxa i odchodzę wraz z nimi.

Dziewczyny nigdzie nie było, a Max westchnął
- No ja odciągałem straże, a ty i Irvin wleźliście tam i szukaliście jaja. Potem Irvin wrócił, powiedział, że to był fałszywy alarm, a po jakichś 10 minutach wylazłeś ty. Wracajmy już - rzucił Max, sieząc na Rhyhornie. Pokemon rozglądał się niepewnie, jakby i on się czegoś bał.

Możemy wracać ale tak naprawdę nie było mnie dłużej bo wątpie że to całe gówno z cofnięciem w czasie przez pomyłkę Celebiego tylko mi się wyobraziło - po tych słowahc wkurzony rusyzłem za irvinem i Maxem.

Irvin spojrzał na ciebie znacząco
- Przymknij się, Max nie musi wiedzieć. Później ci wyjaśnię - rzucił szeptem, a Max chyba nie usłyszał twojej uwagi. Wróciliście w pochmurnych nastrojach, gdzie czekały już na was trzy dziewczyny. Mirajine spojrzała na ciebie i Irvina znacząco i pokazała gabinet lidera.

Ciekawe co ten idiota jeszcze chce -pomyślałem, a następnie ruszyłem w stronę gabinetu lidera by prawdopodobnie usłyszeć za coś opieprz.
Swoją drogą ciekawe w jaki sposób Mirajine naprawiła swój błąd - pomyślałęm jeszcze tuż przed wejściem.

Wszyscy oprócz Maxa, który został wyproszony weszli do gabinetu. Woolrin spojrzał na was ponuro
- Możecier mi, do cholery, wyjaśnić, co to miało znaczyć? To znaczy, co z jajem i dlaczego gdzieś was poniosło? - ostatnie pytanie było skierowane do dziewczyn, mimo to ani Mirajine, ani Flavia, ani Vatsumi nie miały zamiaru odpowiedzieć. No cóż, taki los...