Klaus Seragode - Być liderem Zespołu R!

Siedziałem po prostu cicho nie mając zamiaru opowiedzieć mu o Celebim i czekałem aż ktoś wymyśli jakąś dobrą wymówkę jeżeli tak się nie stanie też staram się jakąś wymyślić.

Nikt się nie odezwał. W ciszy, która nastała, można było usłyszeć brzęczenie muchy, obijającej się o szkło
- No więc? Co macie na swoje usprawiedliwienie? - zapytał groźnie. Jego pokemon, Bisharp, siedział obok niego nadąsany.

Też nie mogąc wymyślić żadnej wymówki po prostu mówię:
Po prostu powstały drobnę komplikacje w misji przez które nie udało nam się zdobyć jaja Celebeig - po tych słowach oczekuje na wściekłość lidera.

- Komplikacje? - Woolrin był jednak całkiem spokojny, jedynie w jego oczach widać było furię[ b]- A jakież to komplikacje?[/b]
Irvin spojrzał na ciebie i na Mirajine. Dziewczyna skinęła głową, więc chłopak zaczął coś mówić cicho i niewyraźnie.
- Głośniej - warknął lider, patrząc przy tym na ciebie. Czyżby wyczuwał płynące od ciebie fale nienawiści?

W piwnicy budynku ja z Irvinem wpadliśmy w zasadzke i zostaliśmy obezwładnienie gdy się obudziliśmy byliśmy na zewnątrz wraz z dziewczynami. Nie umie wyjaśnić co stało się w między czasie - później miałem nadzieje że takie wyjaśnienia mu wystarczają bo raczej nic lepszego już nie wymyśle.

Irvin popatrzył na ciebie z wdzięcznością, za to lider nastroszył się
- Najlepsi z najlepszych z zespołu R wpadli w głupią zasadzkę jajogłowych? Nieprawdopodobne. No, ale ktoś musi ponieść za to konsekwencje. Mirajine, Klaus... zostajecie natychmiast wydaleni z zespołu R. Macie jeden dzień, by się spakować i odejść. - rzucił i ruchem ręki nakazał wam wyjść. Byłeś zbyt wstrząśnięty, by choćby się ruszyć, więc Irvin złapał cię za rękę i wyprowadził.

Mirajine mam pytanie bardzo źle by było jakbyśmy troche przyśpieszyli plany i zabili tego gnoja - mówie na tyle głośno by Irvin i reszta to usłyszała ale nikt inny. W oczekiwaniu na odpiwedź szukam w pokoju czegoś ostrego.

Mirajine zastanowiła się przez chwilę, po czym uśmiechnęła się
- Niestety, raczej tak. Ale możemy pokrzyżować mu plany - dodała tajemniczo, uśmiechając się. Irvin pokręcił głowa
- Idę wami. Ten sku<pii>yn nie miał prawa was wy<pii>ać. To nie była wasza wina. Pi<pii>ny sku<pii>yn. A H<pii>j z nim! - dodał. Max, który czekał na was przed drzwiami spojrzał na ciebie w osłupieniu, potem na Irvina i znów na ciebie. Nigdy się tak nie wyrażał, wątpiliście nawet, czy zna takie słowa, a tu nagle...

Mirajine podba mi się twój uśmieszek. Jaki masz plan ? - w oczekiwaniu na odpowiedź i chcąc coś z tego mieć sprawdzam czy w pokoju szefa nie ma czegoś cennego jeżeli jest,a są szanse że on nie zauważy tego zniknięci kradne to. Po wyjściu zwracam się do Irvina i mówie z uśmiechem na twarzy:
Sam bym tego lepiej nie ujął Irvin.

Mirajine roześmiała się
- A więc idziemy we trójkę. Max, na razie będziesz musiał być w drużynie z Vatsumi i
Flavią... - spojrzała na niego badawczo, a potem na Vatsumi - ale widzę, że nie będzie wam to przeszkadzało. Klaus, Irvin, chodźmy stąd, a wszystko wam wyjaśnię. Moja noga więcej tu nie postanie - nagle przerwała i spojrzała znacząco na drzwi. "Dopóki ja nie będę tu rządzić", zdawało się mówić spojrzenie. Potem pokręciła głową i ruszyła przodem.

Odchodząc z nimi w stronę wyjścia znów zwróciłem się do Mirajine i już dosyć zciszonym głosem powiedziałem:
Na pewno nie możemy go po prostu teraz zabić ja z chęcią sobie pobrudzę ręce,a zaraz po tym nawet z miłą chęcia oddam ci miejsce lidera i tak wolę brudną robotę.

Mirajine przybrała mine, jakby musiała się długo zastanawiać. Potem westchnęła
- Niestety, to niemożliwe. On się tego spodziewa... Ale mam lepszy pomysł, jak pozbawić go "tronu" - rzuciła. Wyszliście z budynku zespołu R. I tak nie mieliście tam żadnych swoich rzeczy, a gadżety kazano wam oddać. Oczywiście każdy z was coś tam przemycił...
Parę metrów od bazy mieściła się jaskinia... w każdym razie tak wyglądała. Gdy wszedłeś do środka, ujrzałeś dosyć dobrze wykończony dom, razem ze stołem, kuchnią i prądem. Na stole leżały plany...

Mirajine czy jakiś twój znajomy miesza w jaskini - zapytałem się troche zdziwiony, a następnie nie czekając na odpowiedź podszedłem do stołu i zacząłem przeglądać plany by dowiedzieć się o czym myśli Mirajine.

Zanim cokolwiek przejrzałeś dostałeś drewnianą łyżką po głowie, a następnie szybkim ruchem Mirajine zgarnęła wszystkie palny i schowała je. Nie zauważyłeś gdzie. Szkoda
- Pierwsza zasada - nie twoje, nie ruszaj - rzuciła, a potem dodała - Wiedziałam, że pozbędzie się nas pod pierwszym pretekstem, dlatego gdy mieliśmy wolne od zadań, urządziłam to. Dobra, do rzeczy - wyciągnęła przed siebie kartkę.
- To plany tego h<pii>a na najbliższy miesiąc. Miał zamiar znaleźć jajo Celebiego i... wysłać kogoś na północ, na poszukiwanie nowych pokemonów. Podobno ktoś widział ognistego sokoła. Woolrin chce go mieć w swojej kolekcji. Ruszą jutro. Będą znikać pojedynczo, a jednemu damy zwiać. Niech wie, że teraz nie uda mu się żaden plan... - dodała z głosem drżącym od wściekłości.
---
Nie, nie złapiesz tego ognistego sokoła

Mirajine spojrzała na Irvina i uśmiechnęła się do niego
- No cóż... dobrze by było mieć swojego agenta w bazie wroga. Irvin, ciebie nie wyrzucili, więc to twoja robota. Tymczasem ja i Klaus idziemy przeszkodzić tamtym. Co wy na to? - zapytała

Ja się na to piszę. Tylko masz może w tym swoim domku jakieś gadżety czy muszą nam wystarczyć nasze pokemony? - pytam Mirajine, a następnie gdy Irvin zaczyna wracać do bazy odprowadzam go wzrokiem.

- Mam tylko kilka podstawowych, no wiesz - usypiacze i paralizatory. I to niewiele, tak więc raczej zdaj się na pokemony - odparła, rozsiadając się
- Tamci prawdopodobnie wyjdą dopiero jutro z rana, więc możemy tu poczekać. Mamy idealny wgląd na bazę. Przy okazji, chcesz coś do picia? Zgłodniałam nieco - rzuciła mimochodem. Czuła się bezpiecznie, a przecież mogłeś jej w każdej chwili wbić nóż w plecy... Odwróciła się od ciebie i zazcęła coś gotować

Nie wiedziałem że umiesz gotować ,a tak przy okazji jestesmy dosyć niedaleko bazy jestes pewna że nie znajdą nas tutaj? - pytam się Mirajine, a następnie zaczynam się przyglądać co tam pichci wypuszczam także sowje pokemony i szukam w jaskini jakieś poke karmy.

Mirajine uśmiechnęła się
- Klaus, proszę. Jesteśmy na takim zadupiu, że nawet z Arcaninem nas nie znajdą, poza tym od strony bazy nie widać jaskini. A gotowanie? Jestem w końcu kobietą, prawda? Nie nadaję się tylko i wyłącznie do płodzenia dzieci, wiesz? - rzuciła nieco poirytowana, ale z uśmiechem na licu. o cóż, w sumie to i miała rację...
Tymczasem ty znalazłeś karmę i karmisz właśnie pokemony. Odish spojrzała na ciebie niepewnie i szybko wcinała swoją porcję.

Wiedziałem że masz wiele talentów ale też zauważyłem że wstępując do Zespołu R raczej nie zrobiłaś tego bo jesteś typową kobietą więc po prostu myślałem że bardziej wolisz niebezpieczne misje niż gotować - powiedziałem uśmiechając się ale jakby co uważałem by jej jeszcze bardziej nie podirytować bo jeszcze oberwe.

- Oczywiście, że wolę niebezpieczeństwo - odparla z oburzeniem, wykładając sos mięsny na talerz - Ale jak się nie ma co się lubi... - westchnęła. Tymczasem Oddish zjadła swoją porcję i schowała się za Croagunka

Oddish nie masz się czego bać ani ja ani Mirajine nic ci nie zrobimy - mówie do stworka by sie uspkoił,. następnie nachylam się nad talerz i zaczynam się lekko ślinić na sam widok jedzenia przygotowanego przez Mirajine.

Mirajine zaśmiała się na widok twojej miny i podała ci sztućce
- Smacznego - powiedział,a a następnie podeszła do Oddish z jakimś ciastkiem. Wyglądem przypominało kępkę trawy. Oddish nieufnie powąchał ciastko, a potem uśmiech rozświetlił jego twarz i szybko połknął przysnmak. Następnie przytulił się do nogi Mirajine, coś sobie mrucząc pod nosem...

Dziękuje - odpowiadam,a następnie biorę się za jedzenie. Po kilku gryzach przestaje na chwilę i mowie:
Oddish dość szybko cie polubiła - po tych słowach nie czekając na odpowiedź wracam do jedzenia.