Książę, książę, mój książę! <3 - Myun

Tak więc oto kolejny dzień po tym jakże wielkiem dla Ciebie upokorzeniu. Nie dość, ze Twój ukochany Cię nie rozpoznał, to nie udał Ci się tak długo ćwiczony ruch i na dodatek ta Pachirisu go zainteresowała a nie ty... To cię zdołowało, ale i zachęciło do dalszych działań. W końcu jaka motywacja jest większa niż zazdrość i miłość? Żadna, chyba ze groźba życia a o to trudno w tej sytuacji. Tak bardzo chciałaś by zwrócił na Ciebie uwagę...

Kanna nie była jednak pokemonem słowa, lecz czynu. Nie siedziała bezczynnie i nie czakała aż jej problemy rozwiążą się same. Jedynym wyjściem z tej sytuacji dla niej była ewolucja. Wstała skoro świcie, krótko po wschodzie słońca i ruszyła po Skitty. Przyjaciele powinni sobie pomagać, a ona potrzebowała pomocy przyjaciółki. Nie chciała być już brzydkim dzieckiem pięknej mamy, wiedziała że miała to w sobie... jeszcze dziś zamierzała zostać Roselią!

Po około pół godziny w końcu odnalazłaś swoją przyjaciółkę na poletku kocimiętki.
- Czeeeść! - ta wypadła na Ciebie zza większego zielska i niemalże Cię wywróciła. - Co tam? - spytała. - Już lepiej jak widzę? - zaczęła chodzić wokoło. - Nio to co dzisiaj robimy? - dopytała się zainteresowana.
Jak zwykle była nadpobudliwa.