Polana Myun

Myun napisał:Użytkownik: Myun
Prowadzący: pewnie Lioli
Partner "Pokemon": Fletchling
Odznaki: 2
Strefa Safari: Polana Tęczy
Ekwipunek: 2x Safari Ball + karma, Pokedex

1.

Stoisz przed budynkiem, w którym jakiś starszy pan ostrzegał Cię, że jeśli będziesz walczyć z pokemonami żyjącymi na tej polanie on będzie strzelał do ciebie z wiatrówki z nabojami, które są naładowane elektrycznie... a i ostrzegł Cię abyś nie wchodziła w drzewa, które otaczają ten teren safari, bo może być nieprzyjemnie
No... a wracając do polany. Noo... wyglądała jak zwykła polana. Wszędzie niemal idealnie płasko, gdzie nie gdzie rośnie jakiś krzaczek albo drzewko. Jakiś kilometr przed Tobą jest obszar z dużą ilością kwiatów. No i te drzewa otaczające polankę, o których wspominał tamten staruszek.
Teren był tak ogromny, że nie widać było drugiego końca.
Fletchling spokojnie siedział na Twoim ramieniu i rozglądał się.
Wszystko było idealnie. Polana jak polana. No gdyby nie ta wielka ściana, która latała sobie nad kwiatami, które wcześniej udało Ci się dojrzeć.

Czarnowłosa słuchała miłego pana jednym uchem, myślami będąc już we wnętrzu strefy. Jak tylko udało jej się uwolnić, natychmiast ruszyła w stronę kwiatków... lubiła kwiaty! Tak, o nawet pobiegnie sobie. A nie, lepiej nie biec bo jeszcze na coś nadepnie i oberwie z naelektryzowanego śrutu.
- Rozejrzyj się Fletchling, może zobaczysz coś ciekawego... jak znajdziesz jakieś jagody to się nie krępuj, tego nam nie zabronili.

2.

Fletchling nawet się nie ruszył z Twojego ramienia. Zamiast tego wskazał skrzydełkiem na kwiaty nad którymi latała dziwna i wielka ściana. - Flet, flet, fletchling. Pokemon po chwili wzbił się w powietrze i latał nad Twoją głową. Po chwili poleciał nad kwiaty, chwile tam pokrążył i wrócił i znów latał nad Tobą. I tak w kółko.

Widzę pewne problemy z wykonywaniem poleceń... no cóż, ciekawość pokemona trzeba zaspokoić to idziemy. Latająca ściana? To bardzo zagadkowe, bardzo dziwne i w ogóle nie wiadomo czego się spodziewać. Straszne.

3.

Po pewnym czasie usłyszałaś jakieś bzyczenie, podobne do odgłosu latającego owada. Gdy podeszłaś dość blisko mogłaś dokładniej przyjrzeć się latającej ścianie. Wyglądała tak:

Czarnowłosa przekrzywiła głowę i zmrużyła oczy... czyżby ta ściana się do niej uśmiechała? Żyło to więc musiało być pokemonem, problem w tym że Myun nigdy takiego nie widziała... a jego gabaryty znacząco ją przerastały. Pokedex w ruch! Ale na wszelki wypadek się oddala, nie chce czymś oberwać.

1.

Dex pokazał Ci takie info:
Combee
lvl: 3-18

Niestety pokemonów było zbyt dużo aby mógł podać Ci bardziej szczegółowe dane.

Pokemony niezbyt się Tobą interesowały i nie wyglądały na wrogo nastawione. Latały sobie po polance zatrzymując się przy różnych kwiatkach i coraz bardziej się od Ciebie oddalając.

------------------

Przepraszam za brak odpisu przez pewien czas, poprawię się

Faktycznie, po bliższym przyjrzeniu się dostrzegła pojedyncze osobniki znanego jej z książek pokemona. Przy swojej pracy nad systemem pc, jej ojciec lubił zajmować się pokemonami stadnymi - zwykle opiekowały się sobą same i miały mniejsze wymagania a do tego nie miały większych problemów z akceptacją innych osobników swojego gatunku. Zaciekawiona podeszła trochę do brzegu ściany sądząc, że tworzą go silniejsze osobniki... zwierzęta stadne zwykle trzymały swoje młode w środku z dala od zagrożenia.
- Tylko spokojnie Fletchling, nie chcemy ich przestraszyć - szepnęła do trzymanego na ramieniu ptaszka, by zawczasu ukrucić jego temperament. W końcu pokemony robacze były naturalnymi wrogami latających, a dziewczyna wolałaby nie prowokować całego roju. Wyciągnęła z kieszeni trochę karmy dla pokemonów i rzuciła na ziemię mając nadzieję że kilka osobników wyrwie się z szeregu. Mogłaby w tedy ponownie użyć Pokedexu...

Pokemony olały Cię i poleciały w sobie tylko znanym kierunku. Nagle wszystko żywe w okolicy zniknęło, na polanie zrobiło się strasznie cicho i pusto.

Jak miło i przyjemnie, żadnego hałasu... cisza koiła zszargane odrzuceniem nerwy dziewczyny. Nie po to tu jednak przyszła, by stać i delektować brakiem towarzystwa, stanem tak rzadko doświadczanym w mieście w którym dorastała. Wtem przypomniała sobie o wyklutym niedawno Togepi...
- Fletchling, leć rozejrzyj się za jakimiś jagodami, Siostra Joy twierdzi że Togepi ich potrzebuje... tylko ich nie jedz. Ja idę w tą stronę - wskazała przypadkowy kierunek.

Ptaszek wzleciał w górę by móc się rozejrzeć. Zostałaś sama. Szłaś spokojnie dalej, no bo po co stać w miejscu? I nagle potknęłaś się o coś. Oczywiście, że poleciałaś na twarz... Gdy się jednak pozbierałaś na tyle by zobaczyć o co się wyrżnęłaś zobaczyłaś takiego stworka

Stworzonko wyglądało jakby było obrażone na cały świat, że przyszedł jakiś człek i bezczelnie się o nie potyka gdy sobie leży tak na środku i wszystkim przeszkadza...

Dziewczyna pewnie przeklnęłaby gdyby coś takiego mogło jej w ogóle przyjść do głowy. Pozbierała się tak szybko jak mogła i obejrzała za siebie, choć nie miało znaczenia o co by się potknęła... nie chowała urazy choć postawa stworka wywołała u niej lekkie uniesienie brwi... W sumie co mu miała powiedzieć, jak to on był u siebie a ona wtargnęła? Nic, to i nic nie powiedziała i ruszyła dalej przed siebie.

Ruszyłaś dalej, jak na razie nic nie było widać. Przynajmniej na ziemi, w powietrzu unosiły się stadka taki stworków

Czarnowłosa zaczęła obserwować pokemony z zainteresowaniem, by dać im sie przyzwyczaić do swojej obecności. Czy są strachliwe, czy przyjazne? Od tego będzie zależało jej podejście... lubiła trawiaste pokemony i oba ją interesowały, jednak z tych dwóch bardziej ten biały. W Johto te stworzenia są bardzo rzadko spotykane i możliwość posiadania własnego ją ekscytowała. Fletchling pewnie poleciał jak mu kazała, więc nie ma co liczyć na jego pomoc w tej chwili... kto wie, może to i lepiej.

Jak na zawołanie jeden z biało-zielonych stworków zaczął opadać na dół. Po chwili wylądował na Twojej głowie, chyba myślał, że jesteś jakimś krzaczkiem albo coś. Tak czy inaczej niechcący się ruszyłaś i wystraszony stworek spadł na ziemię pod Twoimi nogami.

Czyli wyszło na to, że dziewczyna nie miała do czynienia z najbystrzejszym osobnikiem w stadzie. Zwykle ją to irytowało w pokemonach, ale ten insteresował ją z innych względów... nie myślała o nim jak o materiale na pokemona walczącego. Ukucnęła przed nim, by być może wydać się mu mniejstraszną.
- Nic ci nie jest? - Zapytała. To pewnie młody osobnik, nie chciała by przez nią płakał. Wyjęła trochę karmy i podała mu ją na poprawę humoru.

Stworek otrzepał się i spojrzał na Ciebie, gdy zobaczył karmę oczka mu się rozjaśniły i zaczął się częstować jedzonkiem. Nie było po nim widać by się bał, upadek też raczej nic mu nie zrobił.

Myun poczekała cierpliwie aż pokemon skończy skanując go przy okazji Pokedexem, by zdobyć jakieś informacje na temat tego gatunku. Gdy stworek się najadł stanęła na nogi i ruszyła dalej.
- Uważaj następnym razem - poradziła mu jeszcze, w końcu świat jest pełen świrów. Nie byłoby fajnie gdyby spadł na głowę komuś mniej przyjaznemu od niej... o ile można było ją akurat posądzić o bycie przyjazną.

Stworek zjadł i przy pierwszym podmuch powietrza uniósł się w górę i dołączył do stada. Ty natomiast ruszyłaś dalej. Po pewnym czasie zobaczyłaś na horyzoncie zarys jakiegoś sporego drzewa.

Rozglądając się, nie wyglądało na to by Fletchling miał się zaraz pojawić dlatego nie mając wielkiego wyboru dziewczyna ruszyła w kierunku drzewa... miała zamiar wspiąć się na nie by zorientować się w otoczeniu, gdyż niestety Safari nie zapewniało mapy. Brała jednak pod uwagę prawdopodobieństwo, że drzewo jest domem wielu pokemonów więc na wszelki wypadek podchodziła do całego przedsięwzięcia z ostrożnością.

Poza stworkami które krążyły nic wokół nie było ciekawego. Drzewo okazał się być o wiele dalej niż na początku się wydawało i po piętnastu minutach marszu nie pokonałaś nawet jednej piątej drogi.

Czarnowłosa nie poddawała się, gdyż mimo wszystko zawsze warto mieć cel. I dlaczego miałaby nie iść tam, a gdzie indziej? Postanowiła jednak przyglądać się pilniej otoczeniu w nadzieji spotkania na swojej drodze kolejnego rzadkiego pokemona... spodziewała się, że w tym celu będzie musiała wejść bardziej wgłąb strefy, jednak nie było sensu tracić okazji.

Gdzieś w połowie drogi do drzewa przed Tobą znikąd pojawiło się stadko pokemonów. Gdy się zbliżyłaś na kilka metrów jeden spojrzał na Ciebie i... wystawił Ci język... a potem zaczął machać Ci tyłkiem... przyjemniaczek... nie ma co...

Pokedex poszedłw ruch, chociaż czarnowłosa rozpoznała pokemona... był to bardzo popularny w tym regionie Oddish. Nie zniechęciło ją jego zachowanie, gdyż żyła w przekonaniu, że każdego da się naprostować głodówką. Chciała dowiedzieć się czegoś o umiejętnościach stworka, gdyż płci się domyślała...

Oddish
samiec
lvl 15
charakter: Złośliwe stworzonko, które uwielbia śmiać się z innych. Niczego nie bierze na poważnie. Zawsze ma dobry humor. Gdy mu coś nie wyjdzie otrzepuje kurz z ramion i próbuje jeszcze raz.
ataki jak na lvl



Stworzonko dalej pokazywało Ci tyłek i ran na jakiś czas język, przy swoim stadzie czuło się bardzo pewnie.