Gra Airka

Początek przygody--> https://pokehelvetti.forumpl.net/t794-gra-air


- OK! Zajmę się tym sama. Dziewczyna machnęła na Ciebie ręką i zaczęła coś mruczeć do siebie obrażona. Turek jak na razie dalej się nie odzywał jednak chyba kiwnął głową na zgodę.
- Będzie trzeba załatwić coś na przeczyszczenie. No chyba, że nosisz coś takiego w kieszeniach... I od razu mówię, że to nie ja to załatwię! Dziewczyna wyraźnie nie była zadowolona.
W oddali widziałeś już budynek, do którego zmierzaliście.

-TERAZ MI TO MÓWISZ?!
Odpowiadam zdenerwowany całą sytuacją. Kluczowy element mojego genialnego planu, załatwienie u nich sraczki ma zostać tak po prostu olany?! Czemu nie nalał jakiejś mieszanki wybuchowo sosowej! I co teraz. Dalej geniuszu zła, wymyśl coś no już!
Zerkam na podłogę, to na niebo. Z braku innych możliwości na chwilę obecną nie mam innego wyboru więc grzecznie udajęsię w stronę budynku

Wchodzicie na 3. piętro. Dziewczyna wyciąga klucz i otwiera wam drzwi. W środku syf... no ale czego można się było spodziewać... - W łazience powinna być apteczka. przynieś ją. Dziewczyna wyraźnie była zdegustowana tym, że nie potrafiłeś załatwić nawet czegoś na sraczkę. - Turek do kuchni. Zrób to żarcie... Na ladzie znajdziesz wszystko co będzie CI potrzebne. Tylko wara od mojej fety! Dziewczyna odwróciła się do Ciebie i pokręciła głową, po chwili wskazała Ci gdzie jest łazienka. Turek posłusznie poszedł zająć się żarciem.

Patrzę na moją zgraję przekręcając głową. Ja geniusz 21 wieku mam tak beznadziejny start ehh.
-Wara od czego?
Zapytałem patrząc dziewczynie w oczy. Gdybym tylko ja pamiętał jak ty się nazywasz aaah. Te moje problemy.
Udaję się do łazienki i poszukuję apteczki

- To było do turka... ale lepiej żebyś ty też wiedział. Feta to taki ser. Jeśli zginie mi chociaż gram wypruje wam flaki i wywieszę za oknem. Dziewczyna uśmiechnęła się nieco. - Klara. Jestem Klara. W łazience również był syf jednak bez większych problemów znalazłeś apteczkę. Pudełeczko było niezwykle duże. Zaraz pod charakterystycznym krzyżem była zwykła, żółta, samoprzylepna karteczka a na niej:

UWAGA!
Nie otwierać bez maseczki, rękawiczek i na otwartej przestrzeni!

No cóż chyba lepiej tego teraz nie otwierać. Z kuchni dobiegały do Ciebie jakieś podniesione głosy. Udało Ci się wyłapać kilka słów: fety, ruszać i zabije. To chyba Klara darła się na turka. Po chwili usłyszałeś jak Cię woła.

Wracam zabierając ze sobą skrzynkę.
Przyglądam się całej aferze ciągle myśląc o tym czym u licha może być zawartość tejże apteczki

- Mówiłam nie ruszać fety! Oo... już jesteś. No dobra, pokaż mi to.  Wiedziałam, że nie załatwisz zbyt szybko czegoś na sraczkę. Na szczęście kiedyś znalazłam tą apteczkę... W środku jest najsilniejszy środek na sraczkę jaki tylko istnieje. Dla tego konieczne są te zabezpieczenia. Wystarczy, że połkniesz odrobinkę proszku i nie wyjdziesz z kibla przez kilka godzin. No dobra, zakładajcie maseczki. Turek dawaj tu to żarcie. Załatwimy im kilka dni w przytulnym kibelku... Kiedy to mówiła dziewczyna wyciągnęła rękawiczki i je założyła po czym rozdała maseczki, które również założyliście. Gdy turek przyniósł jedzenie wzięła sporą buteleczkę i wsypała jej zawartość do około trzydziestu kebabów. Następnie polała je jakimś sosem i rzuciła wam po rolce folii aluminiowej. Zaczęła zawijać kebaby i wkładać je w niewielkie woreczki. po chwili razem z turkiem dołączyliście się do niej i poszło to dość sprawnie.
Gdy już skończyliście Klara wyciągnęła wielką torbę i spakowała jedzenie. - Przebiorę się i idziemy. Dziewczyna zniknęła na jakieś 10 min gdy wróciła wskazała wam na torbę i wyszła z mieszkania. - No dalej, bierzcie torbę i idziemy. Pan geniusz prowadzi. Gdy wszyscy wyszli z mieszkania Klara zamknęła drzwi i ruszyła w stronę wyjścia z budynku. Po drodze wywaliliście maseczki. - Po poczęstowaniu ich jedzonkiem jaki macie plan?

-Plan? Wielka Improwizacja. Nie wiadomo jeszcze jak to się skończy. Zdecydowanie obrobienie ewentualna kradzież oraz spalenie całej budowli wejdą w grę. Może też gwałty na niewiastach
Odpowiadam Klarze udając się ku wyjściu z torbą. Zastanawiam się jaką bieliznę ma na sobie Klara. Może to różowe majteczki w kropeczki? A może jest ona zboczeńcem i nic nie nosi? Kto wie, kto wie. Zdecydowanie chcę się dowiedzieć ale to może przy innej okazji kiedy kebaboturek skoczy do swojej roboty.

Klara spojrzała na Ciebie, jednak ciężko było stwierdzić o czym myśli. Gdy skupiłeś się na jej bieliźnie dziewczyna spojrzała na Ciebie lekko zaciekawionym wzrokiem. To było dziwne ale ona chyba wiedziała o czym myślisz. Wyszliście z budynku i ruszyliście na obrzeża miasta. Nagle zadzwonił telefon turka. - Tak? Tak, dobrze, pół godziny?, nie nie..., dobrze, do widzenia. To było od tego gangu... Turek schował telefon a sekundę później był blady jak papier. - Powiedzieli, że chcą mieć kebaby już, za pół godziny. Musimy się pośpieszyć. Wolał bym ich nie złościć... Ruszyliście więc jeszcze szybciej. Po pewnym czasie zobaczyliście budynek. Ogromne drzwi wejściowe przed którymi stało 2 ludzi ubranych w czarne bojówki i czarne koszulki. Nie wyglądali zbyt przyjaźnie. Gdy się zbliżyliście obydwoje jednocześnie wyciągnęli pokeballe. Nie wypuścili jednak jeszcze pokemonów. Czekali na to co zrobicie.

W tej chwili w mojej głowie przerodziły się dwie idee. Pierwsza zarazem najnudniejsza. Po prostu powiedzieć że jesteśmy z turkokebabobiarni. Niestety w ich pokeballach może się kryć coś, co może mi się przydać. Nie, nie złe myśli odejdźcie. damy radę, wszystko na spokojnie, na zabieranie takich cennych błyszczotek przyjdzie pora.
-My tu tylko z dostawą kebabów jesteśmy, proszę nie panikować, tylko zaprowadzić do szefa. Mówił że to pilne.

Faceci spojrzeli na siebie i kiwnęli głowami. Obydwaj schowali balle jednak ten po lewej wyciągnął następnego, z którego wypuścił takiego stworka:


- On was zaprowadzi. Pokemon spojrzał na was i od razu ruszył w drogę. Nie pozostało wam nic innego jak tylko iść za nim. Mijaliście po drodze multum drzwi, przejść i schodów. W końcu jednak dotarliście do windy. Ledwo podeszliście a drzwi się otworzyły. Gdy weszliście kot wcisnął jakiś przycisk i winda ruszyła. Po chwili wysiedliście i ruszyliście kolejnym mega długim korytarzem. Po jakiś 5 minutach pokemon zatrzymał się przed jakimiś drzwiami i zaczął coś po swojemu gadać. Po chwili drzwi się otworzyły a kot pobiegł gdzieś dalej. W przejściu stała blondynka w dość skąpym ubraniu o długich blond, włosach i grafitowych oczach. - Do szefa? W jakiej sprawie?

Czuję się poirytowany. Czy oni nie mają pojęcia kim ja jestem?! Ugh... Następnym razem zamontuje sobie na głowie napis my od turka. No co by nie było, przyglądam się blondynce. Jak zawsze, coś nie wypali i to pewnie przez nią. Nawet jeśli chciałbym powiedzieć coś mądrego to ...
-Witaj o piękna istotko, na ogół to idziemy z dostawą kebabów, ale dla ciebie mogę być kimś kto
W tej chwili podchodzę tak by stykać się nosami z ową blondynką
-Kto będzie na twoje usługi.
Dlaczego ja tak bardzo nie potrafię się powstrzymać! Ugh..

O dziwo dziewczyna nawet się nie cofnęła. Uśmiechnęła się tylko lekko i bardzo cicho szepnęła do Ciebie. - Nienawidzę tej roboty. Może spotkamy się kiedyś? No wiesz kolacja albo coś... Dziewczyna odsunęła się od Ciebie. - Szefie do Pana. Jedzenie przynieśli. Usłyszeliście jakiś pomruk, po czym dziewczyna otworzyła szerzej drzwi tak abyście mogli wejść. - Wyśle do Ciebie później mojego pokemona z wiadomością. Dziewczyna szepnęła do Ciebie i ruszyła w stronę skąd przyszliście. Szef wyglądał tak:


Koło niego leżał kolejny poke-kocur. Gdy pokemon was zobaczył zjeżył sierść jednak pozostał na miejscu. Facet spojrzał na was a na jego twarzy pojawił się dziwny grymas, który miał być chyba uśmiechem. - To co z tym żarciem?!?

Zerkam na owego bossa. Mój pierwszy przeciwnik. Taki słaby. Wiem że trzeba zacząć tak trochę po kolei, ale mimo wszystko. Powinienem po prostu zacząć od zespołu R. Byłoby zabawniej.
-Tak tak, tylko ostrzegam, jest bombowe! Zrobiona dla naszego ulubionego klienta z najlepszych składników.
Następnie patrzę na moich kompanów pokazując by ustawili się do ewentualnego zamknięcia drzwi i złapania szefa. Sam podchodzę i daję mu o niesamowitego kebsa. Czekam na rozwój wydarzeń.

Nim facet wziął od Ciebie jedzenia wcisnął kilkanaście guzików przy telefonie. Po chwili w biurze zaczęli pojawiać się inni ludzie, a przy nich takie pokemony:

Na końcu pojawiła się wysoka kobieta, a przy niej taki pok:

Może nawet by była ładna gdyby nie wyraz jej twarzy, coś jakby jej ktoś coś śmierdzącego pod nos podsunął. Widać, że jest wysoko postawiona w szeregach gangu. Sama jej postawa mówiła, że uważa się za lepszą od innych.
W końcu szef wziął od Ciebie kebaba. Jednak nim go spróbował dosypał do niego jakiś proszek. Po chwili reszta ludzi wzięła po jednym i wraz z pokemonami zniknęli.
Widząc zdziwione spojrzenie Klary na widok proszku szef uśmiechnął się. - Ten proszek neutralizuje wszystko co mogło by mi zaszkodzić... Może herbaty? Nie czekając na odpowiedź facet wcisnął jakiś guzik i znów pojawił się żółty pokemon. Trzymał tacę z kubkami i herbatą. Postawił ją na stoliku i wskazał wam łapką fotele. Sekundę później już go nie było. - Obsłużcie się sami, dobrze? Chwilę później szef zaczął jeść kebaba.

CO KURWA?! Nie, tak nie może być. Nie można łamać zasad życia przez posypanie dania proszkiem. Jak ktoś ma dostać porządną sraczkę, to nie ma tak że sobie posypie kebsa i już. No o co chodzi. Zakładam jeszcze że ten szef nie jest na tyle cwany by samemu to zrobić, skoro wpuszcza mnie do siebie. Walić ochronę. Po prostu wpuszcza mnie do siebie. Koniec tego dobrego. Nie rozumiem po prostu nie rozumiem. Ale jeśli trzeba, to wykorzystam inne sprawdzone metody by ten pseudo dżiowanni heh dostał. Nadal jestem poirytowany łamaniem zasad logiki. Tak nie można no. Uśmiecham się. Wymyśliłem nowy plan, tylko teraz chcę wiedzieć który mnie zdradził... A raczej już to wiem gdyż klara nie mogła tego zro... NIE WIEM KTO MNIE ZDRADZIŁ ZA MAŁO WIEM. A może nikt. Sprawa wygląda tak, jesteśmy zamknięci, wizję mają wszędzie. To zwykła uliczna mafia, jestem pewny że nie zadbali o coś takiego jak mądrzejsza forma podpatrzenia swojego szefa niż metoda oczna. Wystarczy zrobić to tak jak sobie wymyśliłem. Wyjdzie na 100%. problemem będą te łyżkowe pokemony z teleportami.
Podchodzę na spokojnie do tacy, następnie potykam się o własne nogi, ręką staram się zwalić tacę, a tak naprawdę po prostu zakryć moje ręce. Kładę 4 pokeballe na ziemi wypuszczając Jigglypuffa, Poliwaga, Rayquazę oraz Larvitara.
-Larvitar Sandstorm, Rayquaza otocz się wokół bossa, poliwag hipnosis na niego, w razie ewentualnych problemów kulku sing, ale to tylko jeśli moje życie będzie zagrożone!
wydaję komendy podczas szarży na szefa. Rzucam w niego tacą. Spartański bieg przed siebie, powinien coś zadziałać. Jeśli dostanę się do bossa, to po prostu stoję przy nim czekając na chędożoną armię abrów i alakazamiorów, pogrożę im po prostu życiem swojego szefuncia którego taaak cenią że łamią wszelakie prawa logiki.

Wszystko szło pięknie póki Twoja Larvitar nie użył Snandstormu. Poliwag użył Hipnosis jednak przez piach w oczach uśpił kota szefa i Rayquazę, która zajęła niezwykle dużo miejsca w biurze. Klara wypuściła takiego poka:

Ptak błyskawicznie pozbył sie piachu z biura za pomocą jakiegoś ataku. Dzięki temu mogłeś dokładniej ocenić co się wydarzyło. Rayquaza leżała uśpiona, Jigglypuff schował się za Klarą a Poliwag wyglądał za rozwalonego fotela. Jedynym plusem było to, że ogon Twojego smoka trzepnął szefa w głowę i leżał on teraz ogłuszony za biurkiem. Jego kot leżał obok i spał. Chwilę później zaczął jednak poruszać łapą... zaraz może się obudzić.

Wszystko poszło nie tak jak planowałem. Liczyłem na to że duże ciało rayquazy owinie nas wszystkich przy czym zasłonimy wizję ludziskom z alakazamami. będą musieli się do nas teleportować i to wykorzystamy. Załamuję ręce. Jedyne co mi zostało to w niesamowicie szybki sposób pozbyć się szefa mafii, bądź zagrozić im zabicie go jeśli mnie nie wypuszczą. Latający ptak może okazać się problemem.
-Turek weź ptaka na siebie, Klara zajmij się kotem a ja idę się pobawić z krzesłem szefa.
Mówię po czym lecę jak taran w stronę śpiącego szefa starając się szukać jakiś guzików czegokolwiek. Od razu przytrzymuję kopię giovanniego co by mi nie uciekł jak się obudzi. Poszukuję pokeballi. O tak, szybkie odwołanie kota i ptaka bardzo by mi pomogły. Potem wystarczy tylko ukraść pokeballe i mam darmowe pokemony hue hue hue. Wierzę z całych sił że znajdę jakiś guziczek do ucieczki. obszukuję kieszenie szefa wolną ręką. Pora na wielką improwizację.

Turek spojrzał na Ciebie zdziwiony. Klara machnęłam ręką w stronę kota a ptak go zaatakował. Kilka ciosów później pok leżał zemdlony. Przy szefie znalazłeś jedną pustą kulę, zapewne należał do chwilowo zemdlonego futrzaka.
Klara cofnęła swojego ptaka do kuli. Ludzi z "łyżkowymi pokemonami" nie było ani widać ani słychać. Zapewne wasze kebaby zadziałały. - To co teraz geniuszu, który nie potrafi nawet rozpoznać mojego pokemona i nasyła na niego Turka? Ech... chowaj tego kota... może się na coś przydać. Klara spojrzała na Ciebie z nieco zdegustowaną miną. Po chwili obróciła się i zaczęła rozglądać po biurze.