Przeznaczona do wielkich rzeczy - gra Shiro

Właśnie byliście w nowych okolicach. Niezwykle piękne widoki...
- To przecież region Sinnoh! - powiedział chłopak zszokowany tym wszystkim.
Rozejrzał się wokoło. Czuł się lekko przestraszony tą sytuacją, ale jednak... garnął on do przygody!
- Hmmm... i co teraz? - spytał po chwili jak się wstępnie napatrzył na to wszystko.
Chciał pójść dalej, ale nie wiedział gdzie.

- Jako, iż straciliśmy jedyne źródło informacji, w tym wypadku w postaci dziennika twojego dziadka, przez sami-wiemy-kogo- zaczęłam, rzucając Kei'owi spojrzenie spode łba- musimy jak najszybciej odnaleźć ślad Kage'ów. Jednakże najpierw, wypadałoby natrafić na jakiś szlak, którym moglibyśmy bezpiecznie zejść z tego przeklętego, górskiego grzbietu (o ile w ogóle taki istnieje). Co więcej, jak już wcześniej wspomniałam, przydałby Ci się starter...- Tutaj urwałam, rozglądając się za ową górską ścieżką i analizując stabilność podłoża, zrobiłam parę kroków w przód, starając się stawiać stopy w najstabilniejszych miejscach. Po chwili jednak, stanęłam w bezruchu i odwróciwszy się w stronę szatyna, spytałam:
- Błagam, tylko mi nie mów, że nie wiesz co to są Pokémon'y?

Niedaleko był jakiś szlak, chociaż musicie przejść przez rzekę, a mostu nie widzieliście. I raczej go tutaj nie był . Kto by szedł w takie zadupie?
- Ekhm - zakaszlał chłopak. - No wiem, chociaż niezbyt miałem z nimi do czynienia - przyznał ci się.
Tutaj podłoże było nawet dobre, chociaż wkrótce doszliscie na jakieś trzęsawisko. Zabawne odczucie chodzić po takim terenie.
- Lepiej uważać - stwierdził twój towarzysz.
Faktycznie, w pewnej chwili omal się nie zapadłaś w dół. Dobrze, że w porę udało Ci się wydostać z pułapki.

/sorka, odpisuję głównie z telefonu, zniesiesz krótsze posty?