AAAAAPSIK! - Gra Amary

Uśmiechnęła się, po czym ruszyła jednak w stronę centrum. Później przyjdzie na boisko, bo pewnie tak szybko gry nie skończą. Gdy weszła do środka była lekko zszokowana. Nie pamiętała jakoś o możliwości adopcji pokemonów w Centrum Pokemon, no ale cóż... fajnie!
-Chciałabym dowiedzieć się, jakie ma pani dziś pokemony do adopcji- odpowiedziała zaciekawiona. Chciała najpierw poznać owe pokemony, gdyż adopcje różnie niestety wpływają na pokemony. Raz są normalne, jak zawsze, a innym stają się agresywne. No lepiej się wcześniej dowiedzieć i dokładnie przemyśleć decyzję.

Siostra uśmiechnęła się i pokiwała głową. Zaprosiła Cię do pomieszczenia za jej plecami. W środku kilka Pokemonów bawiło się ze sobą.


Pokemony radośnie spędzały czas, piszcząc i ganiając się. Horsea radośnie skakał naokoło Mincinno.
- Te Pokemony są do adopcji od tygodnia, nie ma z nimi żadnego problemu.
Siostra pogłaskała Mareep, która podziękowała spojrzeniem.

Uśmiechnęła się, widząc pokemony, które tak słodko się bawiły. Od razu wyjęła pokedex, by poznać każdego z nich. Wiedza zawsze mogła przydać się w późniejszym czasie, no i dzięki temu mogła podjąć ostateczną decyzję. Dlatego też przeskanowała kolejno pokemony.

Horsea

Płeć:Samica
TypWater
Poziom11.oo
Charakter: Pokemon dumny i honorowy, uwielbia wyzwania.
Ataki:Bubble, Leer, Smokescreen, Water Gun.

Mareep

Płeć:Samica
Typ: Electric
Poziom: 11.25
Charakter: Wesoła i radosna, nieco lekkomyślna.
Ataki:Tackle, Growl, Thunder Wave, Thunder Shock, Cotton Spore

Mincinno

Płeć:Samiec
Typ:Normal
Poziom: 11.25
Charakter: Nieśmiały i spokojny pokemon, trochę strachliwy, potrzebuje pochwał i wiary w niego.
AtakiPound, Growl, Helping Hand, Tickle

Maractus

Płeć:Samica
Typ: Grass
Poziom: 11.oo
Charakter: Zapatrzona w siebie, ale posłuszna trenerowi, uwielbia komplementy i pochwały. Za urażenie jej urody można nieźle oberwać.
Ataki: Cotton Guard, After You,Peck, Absorb, Sweet Scent, Pin Missile, Growth

Budew

Płeć:Samiec
Typ: Grass/Poison
Poziom: 11.25
Charakter: Pogodny Pokemon, zawsze radosny, czasami miewa napady złośliwości, jednak jest to rzadkie zjawisko.
Ataki: Water Sport, Absorb, Growth, Stun Spore

Takie dane wyświetliły się na Twoim Dexie, podczas gdy Pokemony skakały naokoło, bawiąc się, śmiejąc, walcząc i dokuczając sobie.Siostra podała Ci profilaktycznie formularz i odeszła do lady, by przyjąć pacjenta. Shinx zainteresował się Mareep, natomiast Vulpix bawiła się z Mincinno, ganiając się po pokoju. Chansey ich doglądała, uśmiechając się delikatnie i podśpiewywując.

Przyjrzała się opisowi każdego pokemona z osobna, po czym chwilę się zastanowiła, jednakże nie długo. Co prawda najchętniej wzięłaby wszystkie, jednakże dziś postanowiła przyjąć pod swe skrzydła tylko jednego pokemona. Czekała ją jeszcze długa podróż, nie wiedziała czy da radę z większą ilością. Jej wybór padł na Budew. Wypełniła formularz, po czym zaniosła go siostrze.

Siostra przeczytała formularz i uśmiechnęła się, podając Ci Ball z Pokemonem.
- Budew jest Twój. Zajmij się nim porządnie.
Pokemony siedziały, czekając na Ciebie i Chansey pomachała Ci radośnie. Chyba CIę polubiła. Na boisku chyba rogrywał się mecz stulecia, bo ludzi przybywało. Hasła były wykrzykiwane na całe gardło.
- JEDZIESZ, DAIKI!
- ZMIAŻDŻ GO, MURASAKIBARA!
Na boisku było więcej osób, niż ich dwoje, jednak to chyba oni wzbudzali największą sensację. ObokCiebie przeszedł wysoki blondyn, u boku którego szedł czerwonowłosy chłopak w białej bluzie z niebieskim napisem RAKUZAN na plecach. Obaj szli w kierunku boiska.

Wzięła ball z uśmiechem na ustach. Oczywiście że się nim dobrze zajmie, tak jak i Vulpix. Póki co postanowiła na razie zostawić pokemona w ballu, który schowała. Widząc tyle ludzi, postanowiła schować również Vulpix, której się to nie spodobało. Shinxa zaś wzięła na ręce i wyjaśniła, czemu odebrała mu przyjaciółkę. Nie chciała przecież, by się zgubili. To byłoby straszne... Następnie, wraz z Shinxem w ramionach udała się w stronę boiska. By cokolwiek widzieć, zaczęła przeciskać się między ludźmi. A mogła od razu iść z nimi...

Ludzie niechętnie Cię przepuszczali, ale w końcu dotarłaś na przód, jakimś cudem lądując tuż obok Sa-chin.
Atsu śmiał się głośno na boisku, mijając Aomine, który miał nie gorszy humor. Odstępy między kolejnymi koszami robiły się coraz większe, oboje dyszeli ciężko, zlani potem. Podczas gdy Aomine był szybszy, Atsu wystarczył niewielki skok, by zrobić wsad. Ich mięśnie pracowały na najwyższych obrotach, zwody, kozłowanie i głośne hasła ściągnęły zawodników, którzy wcześniej Cię mijali. Nie tylko tych. Czerwonowłosy chłopak i blondyn własnie ściągali koszulki i wkładali koszulki koszykarskie. Niebieskowłosy chłopiec, który cały czas był z nimi, dopiero teraz się ujawnił -dziwne,jakby go nie było. Wysoki chłopak o zielonych włosach, w okularach i z wielkim miśkiem pod pachą również wszedł na boisko.
- No i są. Całe Kiseki no Sedai na boisku. Ale będzie jatka.
Podzielili się na dwie drużyny po trzy osoby. Czerwonowłosy, niebieskowłosy i blondyn vs Atsu, Aomine i zielonowłosy.
- Akashi, Kuroko, Kise, Atsu, Aomine i Midorima. - Satsuki usmiechnęła się do Ciebie. - Zobaczysz, jak wygląda koszykówka.

Przyglądała się wszystkiemu z zaciekawieniem. Wcześniej mecz koszykówki widziała czasem w telewizji, ale nic poza tym. W jej mieście kładziono nacisk raczej na pokemony, niżeli sport. Gdy się bardziej przyglądała, zdawała sobie sprawę, że Atsu jest na prawdę przystojny. Jego mięśnie... No każda dziewczyna marzy o takim chłopaku. Amara rozejrzała się na chwilę. Cóż, trochę dziewczyn się zebrało... Spojrzała znów na Atsu. Koszykówka już jej raczej nie interesowała.

Chłopcy zaczęli grę. W tym czasie odezwała się Satsuki.
- Ten w czerwonych włosach to Akashi. Był ich kapitanem, jest świetnym taktykiem, szybki i zwrotny. Blondyn to Kise, niski skrzydłowy - kopiuje cudze style w stopniu idealnym, każdy ruch wykonany przez przeciwnika jest perfekcyjnie odwzorowywany przez Kise, który odpowiada jeszcze agresywniej. Aomine jest... no cóż, najsilniejszy, był asem drużyny. Kuroko, ten z jasnoniebieskimi włosami używa techniki Misdirection - odwraca uwagę od siebie, skupiając ją na kolegach z drużyny, dzięki czemu pozostaje niezauważony i swobodnie podaje piłkę. Zielony w okularach to Midorima, strzelec, trafia z każdej pozycji i nie chybia. A Atsu... jest najwyższy i ... siłą przewyższa chyba nawet Aomine, jest środkowym, ale zwykle gra w obronie. Nie da się go przejść.
Uśmiechała się lekko, gdy Atsu zablokował Kise, który atakował stylem Aomine. Chwilę później Midorima zdobył punkty, tylko po to, by Aomine rzucił za trzy i zdobył przewagę. Szli łeb w łeb.

Amara kiwała jedynie głową, słuchając opisu każdego z chłopaków, jednakże jakoś specjalnie to do niej nie trafiało. Jakoś nie interesowało ją kto jest kim na boisku. Liczyło się, by wygrał Atsu. Matko, ona się chyba w nim nie zakochała, prawda?
-Dalej Atsu!- krzyknęła do niego z uśmiechem na ustach. A co jeśli jednak żywi do niego coś więcej niż przyjaźń? I czy on to odwzajemnia? Nie, to absurdalne. Są dobrymi przyjaciółmi. Ona jako dobra przyjaciółka mu kibicuje, a on... on jej zrobił śniadanie, i picie jej kupił! Tak. Dobrzy przyjaciele..

Aomine zakończył mecz zwycięskim koszem i rozległ się wrzask radości. Atsu uśmiechnął się do Ciebie i zmienił koszulkę na zwykłą, usiadł na betonie i odsapnął chwilę.

Włożył do ust batonika i ugryzł go, po chwili jednak podszedł do Ciebie i Satsuki.
-Piękny mecz. - dziewczyna uśmiechnęła się.- Fajnie, że byliście wszyscy na jednym boisku.
- Oiii, Sachin nie ekscytuj się tak... jeden mecz z nas drużyny nie zrobi...
Chwycił Twoją dłoń i ruszył w stronę Aomine, który rozmawiał z Midorimą. Satsuki zachichotała za Wami i zgromadziliście się razem. Midorima uśmiechnął się do Ciebie, ale odezwał się do Atsu.
- Hmmm, Mura - san, masz dziewczynę...?
W tym momencie czarnowłosy chłopak przytulił zielonowłosego, rzucając mu się na plecy.
- Oiiiiiiii, Shin - chan, szukałem CIęęęę! - Midorimie zaróżowiły się policzki.
- Takaoooo!

Zauważyłaś, że Pokemonem, który towarzyszył Aomine był Umbreon, Midorimy pilnował Leafeon, Takao opiekował się Taillowem, Kise nosił na rękach Pikachu, Akashi rzucał patyk Houndoomowi, Kuroko bawił się z Vanillite.

Uśmiechnęła się, gdy podszedł do nich Atsu. Już chciała coś powiedzieć, typu ,,dobrze ci poszło", ,,super mecz", jednakże ten chwycił ją za rękę i zaciągnął do kolegów. Nie zdążyła nawet poczerwienieć na twarzy, jednakże gdy jeden z jego znajomych zapytał, czy jest jego dziewczyną, policzki się zaróżowiły. Po chwili kolejny kolega do nich dołączył, przez co jakby zeszła na szczęście na drugi plan. Przyjrzała się w ten czas pokemonom, oraz wypuściła Vulpix. Budew póki co został w ballu, gdyż chciała przedstawić go reszcie na spokojnie, a nie w gwarze i zamieszaniu. Dziś obyło się bez pokedexa, gdyż większość pokeomnów kojarzyła. Tylko ten lodowy rożek był dość dziwny i jeszcze go nie widziała, lecz postanowiła na razie go nie skanować. Dziwnie by to wyglądało. Szczególnie przyciągnęły jej uwagę ewolucje Eevee, które bardzo lubiła. Ciekawiła ją możliwość tak różnych ewolucji jednego pokemona, do tego uwielbiała wszystkie z nich.

- Dosyć tego zgromadzenia,my się spieszymy...
Wyciągnął Cię z tłumu i pomachał im leniwie dłonią. Satsuki i Aomine zostali z nimi, wcześniej machając ręką i dając Wam do zrozumienia, że zostają.
- Dobra. Chcesz jeszcze coś zobaczyć w mieście? Prom odpływa dopiero za godzinę. Mamy jakieś 40 minut.
Podał Ci bilet na prom wycieczkowy na Cinnabar w momencie, gdy jego Swellow zaćwierkał i usiadł na Twoim ramieniu.
- Satsuki i Aomine nie wybierają się z nami. Zostają na rozgrywki...- Spojrzał w stronę boiska i zakręcił piłkę na palcu. Jego dłoń była dwa razy większa niż Twoja, podobnie jak on cały - spokojnie by Cię przeskoczył. Albo przeleciał. Jak kto woli.

Znów zdezorientowana, została wyciągnięta z tego całego tłumu. Gdy stanęli na uboczu, rozejrzała się. W sumie nie wiedziała co można robić w tym mieście, gdyż go po prostu nie znała. Postanowiła więc zapoznać Budew'a z resztą. Postawiła Shinxa na ziemi, po czym wypuściła Vulpix, a na końcu Budew.
-To wasz nowy kolega. Mam nadzieję, że się zaprzyjaźnicie- przedstawiła go, po czym uśmiechnęła się do Atsu.
-Nie mam pojęcia. Ty lepiej znasz to miasto, więc decyduj- odparła nadal z uśmiechem na ustach.

Pokemony podeszły do nieco przestraszonego budew, który stał w miejscu, nie ośmielając się ruszyć. Jednak kiedy Vulpix przesunęła językiem po jego mordce, rozpromienił się i przytulił lisiczkę. Shinx wydawał się zazdrosny, bo pacnął łapą trawiastego Pokemona, jednak po chwili rozwiał wszelkie wątpliwości, bo z piskiem rzucił się na roślinkę, zapraszając w ten sposób do zabawy. Atsu uśmiechnął się do Pokemona.
- No to... może... na molo?
Wyszczerzył zęby, jakby coś knuł i uniósł lekko brew. Morze łagodnie szumiało, fale rozbijały się o belki mostu.

Amara patrzyła przestraszona na reakcję pokemonów. Shinx i Vulpix byli ze sobą blisko, co oznaczało, że każdy kolejny pokemon to ryzyko. Bo co gdyby Budew zakochał się w Vulpix? Oj byłoby nieciekawie...
Na propozycję Atsu Amara się uśmiechnęła. Lubiła być blisko wody.
-Jasne, czemu nie.- uśmiechnęła się jeszcze raz. Widziała, że coś knuje, lecz chciała sprawdzić co dokładnie chodzi mu po głowie.

Zaprowadził Cię na molo i stanął za Tobą. Zdjął Ci plecak i zanim się zorientowałaś złapał Cię w pasie i wskoczył z Tobą do wody, śmiejąc się głośno. Pokemony siedziały na mostku, jednak, zamiast zachować z Tobą solidarność, wręcz dusiły się ze śmiechu. Podobnie Atsu, który wypuścił Milotic i szczerzył się do Ciebie bezczelnie. Zniknął pod wodą i za chwilę się wynurzył, dalej śmiejąc się jak opętany. Pokemony siedziały na moście, przyglądając wam się, jednak Swellow chwycił w pazury Shinxa i cisnął go do wody. W tym czasie z Balla została wypuszczona Amaura, na której grzbiecie wylądował Shinx. Budew i Vulpix woleli zostać na suchym lądzie... Nie tylko Wy się kąpaliście.

Amara krzyknęła z przerażenia, gdy ten nagle cisnął ją do wody. Wszyscy wokoło się śmiali... no jak tak można? Dziewczyna chciała ochlapać Atsu, lecz ten zanurkował. Postanowiła więc odwrócić się do niego plecami, a co. Lubiła się śmiać, owszem, ale nie w takich sytuacjach. Wrzucono ją w ciuchach do wody, z zaskoczenia! Jakoś nie chciało się jej śmiać, więc po prostu rozejrzała się wokoło.

Położył brodę na Twoim ramieniu i spojrzał wzrokiem labladora.
- Am, nieee złooość sięęęęę... - Zamrugał ślicznie i spojrzał na Pokemony. Tymczasem wiele osób już wyszło zwody, gdyż niebawem miał nadpłynąć prom. Może trochę się opalisz w ruchu? Podobno takmożna się załapać na najlepszą opaleniznę. Vulpix i Budew zasnęli na moście, podczas gdy Shinx i Amaura pływali naokoło Was niczym zdobywcy mórz.

Spojrzała na niego spode łba, po czym się zaśmiała. No cóż, oczy miał faktycznie słodkie, szczególnie gdy tak prosił. Gdy Amara dostrzegła, że mało kto był w wodzie, również zaczęła płynąć w stronę brzegu. Po dotarciu na miejsce, zawołała swoje pokemony. Nie chciała przecież spóźnić się na prom z powodu wygłupów Atsu.

Wygramolił się na brzeg i odetchnął, po czym wyżął wodę z włosów, które związał gumką.

Wyszliście w samą porę -akurat przewodnik zapowiadał cumowanie tatku. Prom nadpłynął zaskakująco szybko, pasażerów wpuszczano parami,odrywając część biletu. Dostaliście jeden pokój, dużą kajutę, podobnie jak cała reszta. Wasze Pokemony przyglądały się wszystkiemu zdumione. Amaura dreptała, dalej z Shinxem na grzbiecie, tuż obok Ciebie - pyszczki obu Pokemonów były otwarte w wyraźnie największego zdumienia. Przyglądanie trwało krótko.Wodzirej zapowiedział konkursy na na pokładzie,a Atsu spojrzałna Ciebie pytająco.
- Zaniesiemy rzeczy do pokoju? - Spojrzał na klucz- numer 303. To na górze.

Przyglądała się temu wszystkiemu, tak jak pokemony, z równie wielkim zdumieniem. Wszystko działo się tak szybko... w ogóle to był jej pierwszy raz, co do płynięcia promem rzecz jasna. Gdy w końcu weszli na pokład, rozejrzała się, czy wszystkie pokemony są z nimi, a następnie zerknęła na Atsu.
-Jasne, chodźmy- odpowiedziała z uśmiechem na ustach.

Otworzył drzwi kajuty. Dwa łóżka, stolik, czajnik bezprzewodowy... standardowe wyposażenie. Atsu położył rzeczy na swoim łóżku i spojrzał na nie, krzywiąc się.
- Jest za małe. nogi do kolan mi będą wystawać...
Nie marudził dłużej, tylko wypuścił kolejnego Pokemona - tego, którego jeszcze nie widziałaś. Usiadł przy jego nogach i polizał łapkę. Espeon! Czyli stawiał nie tylko na lód i wodę.
- To jest Charlie. Charlie,to jest Amara.
Kot spojrzał na Ciebie podejrzliwie, wskoczył na łóżko i powąchał Cię...po czym przejechał chropowatym języczkiem po Twojej dłoni. Chwilę poźniej ułożył się na Twojej poduszce i zasnął spokojnie.
- Śpioch... Idziemy na górę?!
Zawołał spod koszulki, którą właśnie wkładał. Biało - fioletowa.

Rozejrzała się po pokoju, który nie był zbyt wielki. Jednakże mieli dwa łóżka i to było najważniejsze. Szkoda tylko, że Atsu musiał raczej spać na podłodze. Gdy wypuścił swojego tajemniczego pokemona, uśmiechnęła się. Kolejna ewolucja Eevee! Gdy pokemon ją polizał, uśmiechnęła się i go pogłaskała. Był na prawdę słodki. No i lubił chyba spać, ponieważ dość szybko usnął i to na jej poduszce. Amara westchnęła, a następnie wstała i spojrzała na Atsu. Na jego odpowiedź jedynie kiwnęła głową, iż się zgadza. Nie chciała budzić pokemona.