Stephanie Smith

Oto nadszedł czas. Masz wyruszyć w swoją podróż pokemon. W sumie to będzie dla Ciebie całkiem użyteczna odmiana. Zakosztujesz prawdziwego życia i poznasz wiele nowych osób. A to wszystko zapewne będzie miało sporą domieszkę przygody. Pogoda jak na zamówienie jest słoneczna, z lekkim wietrzykiem. To wszystko nadaje świetny klimat do podróży. Wszystko masz już spakowane, śniadanie zjedzone... Teraz zostało Ci wstąpić po drodze do profesora. Musisz przecież zdobyć swojego startera! Kto wie jakiego podopiecznego przydzieli Ci profesorek? Może będzie akurat to jakiś rzadki okaz? Tego jeszcze nikt nie wie, ale na własnej skórze się dzisiaj przekonasz.

Wyruszam w drogę, ale po drodze muszę zahaczyć o laboratorium profesora. Serce przyspiesza mi na myśl o wyborze, jaki mnie czeka. Wiem, że może on zadecydować o mojej całej przyszłości... Cholera, a jeśli żaden mi się nie spodoba? Pójdę do lasu i gołymi rękami złapię jakiegoś rattatę? W zasadzie to fioletowa mysz nie jest aż takim złym rozwiązaniem... Może są trochę narwane, ale w zasadzie chyba w porządku. Gdyby trafił mi się taki pidgey... O, jego ewolucje są cudownie potężne. Ale cóż. Będę musiała wziąć to, co mi da. Dlatego podnoszę głowę nieco wyżej i idę w stronę laboratorium.

Pełna wątpliwości oraz nadziei zmierzałaś do laboratorium profesora. Ogólnie wszystko zapowiada się ciekawie, startery to zwykle w miarę rzadki i silne pokemony. Wreszcie znajomy starzec otworzył Ci drzwi.
- O witaj, wchodź proszę - powiedział i ustąpił Ci miejsca.
Oak podszedł po tym do jakiegoś stolika, z którego wziął trzy pokeballe.
- Mam dla ciebie trzy takie pokemony... - powiedział, po czym z kulek wypuścił kolejno:

Pichu

Shuppeta

Blitzle

Zastanawiam się dosyć długo, zanim podejmę decyzję. W sumie myślę tylko nad dwoma z pokazanych mi pokemonów. Shuppet nawet nie biorę pod uwagę. Nie przemawia do mnie pokemon, który wygląda jak kukieła i w dodatku jest typu duch, nie to nie dla mnie. Moją uwagę przykuwają za to Pichu i Blitzle. Ten pierwszy ma bez wątpienia bardzo silną ostatnią formę, ale w tym stadium jest niemal bezużyteczny. Za to zebra z pewnością byłaby teraz silniejsza, ale Zebstrika nie dorasta Raichu do pięt, co do tego nie mam wątpliwości. Za to jest mimo wszystko koniem i mogłabym się na niej poruszać szybciej, niż na nogach... Jednak co jest dla mnie ważniejsze. Podróż, czy wyniki? Chyba wyniki mimo wszystko.
- Pichu. Jednak Pichu. - mówię po dość długim ważeniu w dłoniach dwóch kul.

Pokemony patrzyły się na Ciebie z lekka zdezorientowane ale widać też, że były wyraźnie podekscytowane całą sytuacją. Oto stoi przed nimi ich prawdopodobny pierwszy trener. Shuppeta odrzuciłaś, a więc teraz masz dylemat... Blitze czy Pichu? Poke-myszka gdy usłyszała że mowa o niej od razu podbiegła do Ciebie i skoczyła Ci na ręce jakby zaznaczając dobitnie "od teraz jesteś moją trenerką". Profesor tylko się roześmiał i wręczył Ci pokeball tego pokemona.
- Świetny wybór - skwitował tylko.
Pozostała dwójka zdawała się być lekko zawiedziona, ale dość szybko pogodziła się z tym, że jeszcze nie będą miały swojego trenera.

- Czy coś jeszcze, profesorze? - pytam, biorąc na ręce niedużą pokemysz i przyglądając jej się z uwagą. To dość ładne zwierzątko a ja z jakiegoś powodu czuję, że drzemie w nim niemały potencjał. Czuję to po prostu, trzymając w rękach ciepłe, naładowane elektrycznie ciałko.
- [b]Będziesz mieć na imię Wireless. To chyba dość zabawne imię dla elektrycznego pokemona.

- Pi-pichu! - pokemon podskoczył ucieszony z imienia i się wtulił w Ciebie.
- Jeszcze nie wszystko - powiedział profesor i podał Ci paczkę. - Znajdziesz tutaj przedmioty niezbędne dla początkującego trenera, między innymi pokedex czy pokeballe - wyjaśnił mężczyzna z uśmiechem.
Mały pokemon natomiast ciągle wiercił się na Twoich rękach oraz popiskiwał, chyba był bardzo podekscytowany.

Kiedy podniecenie otrzymaniem pierwszego pokemona wreszcie opada, zaczynam wreszcie myśleć logicznie. Kładę sobie pokemona na ramieniu i zaczynam zastanawiać. Zwykle nie ufam ludziom, którzy dają mi rzeczy całkiem za darmo, ale o ile wiem w przypadku pokemonów to normalna procedura... Przez chwilę lustruję dość podejrzliwie nazbyt miłego staruszka, po czym decyduję się jednak odebrać paczkę. Znajduję w niej rzeczywiście sporo przydatnych przedmiotów. Dziękuję uprzejmie, uśmiecham się delikatnie i opuszczam to miejsce. Czas zacząć przygodę! Kieruję się w stronę najbliższego lasu, łąki lub plaży. W każdym razie jakiegokolwiek miejsca, gdzie mogę spotkać dzikie pokemony.

Najbliższa droga jest akurat w głąb lasu. Miejsce dość ciemne i ponure ale za to obfite w pokemony. Przynajmniej z tego co słyszałaś. Twoja Pichu popatrzyla sięz lekką trwogą na to miejsce, ale nic nie zaprotestowała. Ledwo jesteście w lesie a już usłyszałaś na górze jakiś pisk. Coś spadło na Twoją twarz, kiedy akurat się tam popatrzyłaś, był to Wurmple! Poke - gąsienica tak po prostu sobie siedzi na Twojej twarzy...

Nie to, żebym bała się robaków. Wręcz przeciwnie, całkiem je lubię, ale nikt nie byłby zachwycony, gdyby coś spadło mu prosto na twarz. Dlatego zupełnie odruchowo, zanim cokolwiek pomyślę. Nie było w tym geście obrzydzenia, tylko zwykłe lęk spowodowany nagłym wydarzeniem. Udaje mu się ochłonąć w kilka uderzeń serca, po czym prędko skanuję pokemona. Rzecz jasna nie zamierzam rezygnować z okazji do walki!
- Wireless, zacznijmy od obniżenia jego statystyk. Musisz uważać na jego róg, bo jestem prawie pewna, że jest trujący. Więc zacznij od użycia Uroku, aby spróbować zmniejszyć jego atak w razie gdyby mocniej Cię uderzył. Zaraz potem uderz go Elektrowstrząsem, żeby nie zdążył nic zrobić po twoim uroku. Odskocz od niego i użyj Machania Ogonem, które tym razem ma obniżyć obronę, żeby kolejny atak był bardziej skuteczny. Musisz działać tak szybko, jak tylko potrafisz, bo, Wireless, wydaje mi się, że on nie ma zbyt dużego refleksu. W końcu to robak! Ty jesteś zwinną, szybką myszą, więc powinien nie mieć z tobą szans! Po elektrycznym ataku powtórz oba poprzednie, obniżające statystyki. Najpierw Urok, żeby obniżyć atak a dopiero potem Machanie Ogonem, żeby zmniejszyć obronę. Kolejność jest ważna, żeby w razie gdyby udało mu się ciebie unieruchomić, jego atak był słabszy, obrona jest w tym momencie mniej ważna. Postaraj się, żebyśmy dobrze zaczęły naszą przygodę! Wierze w ciebie!

Tak więc oto zaczęło się! Wurmple na pierwszy ruch odpowiedział strzałem siecią, na co Twój pokemon jednak odpowiedział elektrowstrząsem, który ku Twojemu szczęściu dodatkowo sparaliżował robaczka! Ten po chwili skończył z zmniejszoną także obroną i sam nie mógł wykonać żadnego ruchu przez paraliż. Kolejne ruchy Twojego pokemona tylko pogorszyły sytuację robalka, który był już dosłownie przyparty do muru. Zdążył zaatakować Twoją Pichu tylko przy pomocy Tackle...

P 95
W 80