"Arkan wody" - gra Namiko

Godzina 19:31. Śnieg zasypał prawie całą okolicę, przez co ruch został zablokowany, a w niektórych domkach nie ma w ogóle prądu. Ale cóż poradzić? To tylko małe wypizdowo, przez które przejeżdżają podróżnicy, aby drogą na północ dotrzeć do Klover City. Jak się tu znalazłaś? Ano szłaś przed siebie, przed siebie... Mróz doskwierał, byłaś w fatalnym stanie, aż w końcu zemdlałaś. Cudem przeżyłaś, bo pizgało nieźle, a do tego nie zawsze "mili" ludzie przechodzą obok zwłok młodej, ładnej dziewczyny bez żadnego psikusa. Tak czy siak, odnalazła Cię starszy pan i zaopiekował się Tobą podczas Twojej... miniśpiączki. O! Właśnie się budzisz!

W pewnym momencie otworzyłam oczy. Czyżbym zasnęła? Powoli podniosłam się z łóżka i rozejrzałam po pokoju.
- Co ja tu kurna robię? - zapytałam sama siebie cicho pod nosem. Co się takiego wczoraj stało? Pewna jestem, że z alkoholem nie przegięłam. Jedyne jednak co pamiętam to ucieczkę z laboratorium oraz wędrówkę w potworną zawieruchę. Wstałam powoli nieco jeszcze zmęczona i wyjrzałam przez jedno z okiem. Na zewnątrz wszystko było pokryte białym puchem. Na sam widok zrobiło mi się zimniej.
- Jest tu kto!? - krzyknęłam po czym czekałam w spokoju na odpowiedź.

// "Na zewnątrz wszystko było pokryte białym puchem. Na sam widok zrobiło mi się zimniej. " Pamiętaj, że to ja opisuję co się dzieje, co widzisz za oknem i jak się czujesz

Jak głupia zaczęłaś drzeć się mimo, że starzec siedział przed Tobą na fotelu. Ten na Ciebie spojrzał wiadomym wzrokiem i wrzasnął:
- Józia! Wariatkę do domu przyniosłem! Przygotuj jakieś tabletki albo coś?
- Weź spierdalaj?
- Sama spierdalaj wiedźmo!
- Oj bęcwale, chodziło mi o tabletki o nazwie "Weź spierdalaj".
- Dobra, może być.

Po chwili mężczyzna uspokoił ton i zwrócił się do Ciebie.
- Kim jesteś dziewczynko? I skąd Ty się tu u licha wzięłaś!? Znam tu wszystkie osoby, a rzadko kiedy ktoś tu nowy przybywa.

//sorka//

- Dziewczynko? - powtórzyłam cicho pod nosem zirytowana.
- Po prostu szłam przed siebie aż trafiłam tutaj. Pragnę wyruszyć w podróż pokemon, ale za każdym razem coś mi nie wychodzi - odparłam niepewnie. Jak nie porywają mnie do laboratorium to mdleje. Ciekawe co jeszcze mi się przydarzy. Po chwili zdałam sobie sprawę, że tak właściwie to nie ma przy mnie Mudkipa. Rozejrzałam się nieco po pokoju szukając wzrokiem plecaka z pokeballem.

// To tylko kwestia stylistyczna, ale jeżeli będziesz mogła i miała chęci to podłap styl pisania od innych osób Ode mnie, innych MG. Chodzi mi o pogrubianie wypowiedzi, robienie ładnych przerw. No, aby mi czytelniej się czytało.

- Em, dziewczynko. Chcesz się napić herbatki? I nadal nam się nie przedstawiłaś! Laboratorium? O co chodzi do cholery! Na prawdę sprowadziłem wariatkę... Twój pokemon jest w pokoju z moją żoną. Chyba czeka na żarcie, ale coś mu nie wychodzi. Na ładne oczy to Józia mu nic nie da. Więc? Usiądź spokojnie, nie zamartwiaj się i opowiadaj kim jesteś i ostatnie wydarzenia, które pamiętasz.

Zgodnie z propozycją mężczyzny usiadłam i nieco ochłonęłam.
- Jestem Natsumi Namika. Pochodzę z Lilycove City. Wybrałam Mudkipa na startera po czym miały miejsca pewne zdarzenia, o których wolałabym nie mówić. Później już tylko wreszcie ruszyłam w drogę jednak obudziłam się koniec końców tutaj. Oczywiście dziękuję bardzo za pomoc - powiedziałam.
- (Omijając fakt, iż nazywają mnie tu wariatką to ci ludzie wydają się być mili no i co więcej, gdyby nie oni, nie wiadomo co by się ze mną stało.) - odwróciłam na chwilę wzrok kierując go w stronę drzwi.
- (Oby Mudkipowi nic nie było.)

- Rozumiem, rozumiem Namiko. A! Na tamtej półce są wszystkie Twoje rzeczy. Widzę, że jesteś trenerką pokemon. Dbaj o tego Mudkipa. To dobry pokemon, a jeżeli tylko go wychowasz odpowiednio, to szybko stanie się potężny. No, a tak w ogóle, to co teraz zamierzasz zrobić?
Spytał z ciekawością staruszek.

Uśmiechnęłam się słysząc miłe słowa mężczyzny. Kiedy jednak zapytał, co mam zamiar teraz zrobić, spuściłam wzrok w dół.
- Jeszcze nie wiem, ale na pewno muszę iść dalej i złapać jakieś pokemony przy tym szkoląc Mudkipa. Pragnę zostać świetną trenerką, a nie uda mi się to z jednym stworkiem. Jednak nie mam pojęcia gdzie pójść najpierw - powiedziałam ponownie spoglądając na rozmówcę.
- W sumie to nawet nie wiem gdzie jestem - dodałam uśmiechnięta nieco żałośnie.

// PRZEPRASZAM NAJMOCNIEJ NAMIKA Nie zauważyłem, że odpisałaś, gdy patrzyłem na pokaż nowe posty, a w swój dział nie wchodziłem :/ Najmocniej przepraszam, w razie czego to masz prawo pytać mnie o odpis czy coś

- No cóż, jesteś w Ruzz Village. To nasza mała wioska, która głównie żyje z tego, że ludzie przechodzący odpoczywają w tym miejscu, bo potem jest długa skalista droga, do której trzeba mieć wiele sił, a nagrodą jest dostanie się do Luxury City. Duuuuże miasto. Pełno tam bogaczy, kasyn, drogich restauracji i tym podobnych. Czyli po prostu przeciwieństwo naszego miejscowiska.
Staruszek wgłębił się w swój fotel i powiedział:

- Hmm... Poczekaj do rana, aż przejdzie noc. Możesz u nas odpoczywać na czas swojego pobytu w wiosce. Wyśpisz się i pójdziesz na łowy. W okolicy jest mała polanka i kilkanaście minut drogi od centrum na wschód, jest jaskinia. Tam też na pewno zalęgły się pokemony, więc Twój wybór kochana.

// P.S.
Przeszkadzałby Ci region Hiken? Chodzi mi głównie o miasta i gymy. Więcej w temacie w moim dziale

// Haha... nie no, żaden problem ;D. Co do regionu to można to nawet nieźle wkleić. Skoro porwano mnie to uznajmy, że laboratorium gdzie byłam przetrzymywana było właśnie w Hiken. Nic nie świadoma błąkam się teraz ;D //

Mężczyzna powiedział mi gdzie się znajduję. Gdy tylko usłyszałam o tym wielkim mieście, znajdującym się niedaleko, aż pojawił się błysk w moich oczach. Dawno nie widziałam nawet cywilizacji będąc przetrzymywaną, a okazuje się, że niedaleko jest tak niezwykłe miejsce zwane Luxury City. Później powiedziano mi, iż niedaleko jest polana jak i jaskinia gdzie jest kilka pokemonów. Co więcej zaproponowano mi nocleg.
- Naprawdę mogę zostać? Jestem panu naprawdę wdzięczna - podziękowałam rozmówcy za jego dobroć.
- (Jak to dobrze, że na świecie są dobrzy ludzie, a nie tylko źli) - pomyślałam i w tym momencie na mojej twarzy zagościł skromny uśmiech. Wstałam z krzesła i spojrzałam na gospodarza.
- Jeśli nie ma pan nic przeciwko, to chciałabym zobaczyć co tam z moim pokemonem - powiedziałam nieco nieśmiało.

- Ależ nie ma problemu panienko, tylko... Hihihi...
I w tym momencie staruszek zaczął się ślinić i rumienić oraz chichotać pod nosem.

- Idź śmiało, ale w naszym domu jest jedna, bardzo ważna zasada. Śpi się tutaj nago, hihihi.
Staruszek dokończył zdanie i patrzył na Ciebie z atakiem ślinotoku i w jego głowie chyba już jednak byłaś nago. Po chwili przybiegł Mudkip, który od razu wskoczył Ci na łapy.

- No tak... Ten tego, pokedex i Twój sprzęt leży na tamtej komodzie, mówiłem już o tym?
Staruszek wskazał na półkę.

// Jako, że jak sprawdzam "Nowe posty" to nigdy nie widzę Twojej gry to możesz mi pisać na gg w razie jak odpiszesz Mój nr gg to 10701636

Nagle mężczyzna zaczął się dziwnie chichotać. Spojrzałam na niego nieco zaniepokojona. Jednak gdy tylko usłyszałam, iż mam tutaj spać nago, aż zastygłam. Zrobiłam wielkie oczy i wpatrywałam się w rozmówcę. Po chwili pokemon wskoczył mi na ręce co spowodowało, iż nieco się otrząsnęłam.
- (Czyżby normalni ludzie nie istnieli?) - pomyślałam. Wtedy gospodarz powiedział mi, gdzie znajdują się moje rzeczy. Szybko je spakowałam uważając na to, co też ten zboczeniec robi. Nieco zaczęłam się go obawiać.
- Wie pan co... Jednak nie będę się narzucać. Już i tak nadużyłam państwa gościnność - rzekłam ze sztucznym uśmiechem na twarzy powoli się wycofując w stronę drzwi. Nie miałam zamiaru spać nago pod jednym dachem zwłaszcza z tym dziwnym, śliniącym się mężczyzną. Domyślałam się niestety co też mu chodzi po głowie co tylko przyprawiło mnie o dreszcze.

- Ależ jak to?! Odchodzisz?! Uratowałem Ci życie! BŁAGAM! Śpij u nas! Nic Ci nie zrobię! Na prawdę! A teraz marsz do pokoju gościnnego i się rozbieraj, bo jak nie to inaczej pogadamy!
Starzec nagle zmienił ton głosu i zauważyłaś, że wyjął z kieszeni pokeball'a. Próbowałaś otworzyć drzwi, lecz były zamknięte.

Zaczęłam się coraz bardziej bać tej całej sytuacji. Nie miałam zamiaru tutaj zostawiać z tym starym zboczeńcem.
- Józia będzie na ciebie zła, że przyprowadzasz do domu jakąś wariatkę - powiedziałam po czym spróbowałam wyjść jednak drzwi były zamknięte. Spojrzałam na okno.
- (Czemu takie rzeczy tylko mi się przytrafiają!? Oby tu nie było zbyt wysoko) - myślałam będąc nieco wystraszoną. Spojrzałam srogo na gospodarza trzymającego w dłoni pokeball.
- (Niestety mój Mudkip nie zna wiele ataków, ale nie zamierzam tańczyć, jak ten wariat zagra!) - byłam pewna, że ten facet mnie stąd nie wypuści. Starałam się zbliżyć do okna skoro drzwiami wyjść nie mogę.

- Tak łatwo Ci nie pójdzie!
Okna również były szczelnie zamknięte albo po prostu jesteś za słaba na otwieranie okien (nawet do tego się najwidoczniej nie nadajesz ).

- Pyszczku, wybieram Cię! Użyj Analnego Kolca na tym niebieskim pomidorze!
Twoim oczom ukazał się mały zajuncocuś i chyba miał zamiar użyć... Peck?

Jako, że pokemona trzymałam wciąż w dłoniach to sama musiałam uniknąć ataku. Rzuciłam się w bok najszybciej jak to było możliwe.
- Niebieskim pomidorze!? - zdenerwowałam się nieco i wtedy wypuściłam Mudkipa z dłoni. Nie miałam zamiaru poddać się bez walki.
- Użyj Sludge! Strzelaj Sludge póki nie trafisz. Jeśli już ci się uda to użyj szybko Growl, a następnie dobij wroga atakiem Tackle - wydałam komendę stworkowi.

// Łał, wreszcie za pierwszym razem zauważyłem Twojego posta. A teraz do rzeczy, jestem MG, który nastawia się stricte na trenerstwo i walki, a co się z tym wiąże, w walkach jestem wymagający, dlatego wolałbym, abyś rozpisywała się na te minimum 5 linijki walki. Wiem, że na początku to trudno, ale wierz mi, z pokeptakiem na 5 lvl-u można spokojnie napisać taktykę na 15 linijek, ale aż taki wredny nie jestem. Poczytaj jak niektórzy piszą w walkach albo gymach i postaraj się poprawić na przyszłość

Cudem udało Ci się uniknąć ciosu Pyszczka, który cały czas celował w tylne części ciała swoim rogiem. Mudkip od razu ruszył do boju i zaatakował Sludge'm, który jest super efektywny. Pyszczek jednak nie dał sobą, aż tak pomiatać i dziabnął Peckiem Mudkipa, który zderzył się z Tackle.

Mudkip - 93%
Nidoran - 86% (-) obrona

// spróbuję //
- Świetnie ci poszło! - dopingowałam niebieskiego malca - Jednak to jeszcze nie koniec walki. Nie znasz zbyt wiele ataków, ale powinniśmy bez problemu sobie poradzić. Wyskocz do góry i użyj Mud-slap, a następnie Growl. Kiedy już znajdziesz się z powrotem na ziemi od razu użyj Tackle. Pamiętaj o unikach! Jeśli wróg spróbuje cię uderzyć przy pomocy Peck to zrób unik skacząc nad nim i wystrzel wtedy od tyłu atakiem Sludge! - wydałam polecenie trzymając kciuki za stworka. Teren nie nadawał się do wal, ale jakoś musiał wystarczyć.
- Jeśli taktyka się uda to ponownie użyj Mud-slap po czym biegaj dookoła Nidoran'a używając Growl, a co jakiś czas także Sludge - dodałam po chwili. Miałam nadzieję, że wszystko się uda jednak nie można lekceważyć przeciwnika bez względu do jakiego świra by on należał.

//Może być? //

// Już lepiej, ale jak pisałem, proponuję, abyś poczytała parę walk w gymach albo czyjeś gry, abyś zobaczyła jakie to ludzie mają czasem pomysły

Mudkip miał o tyle taką przewagę, że znał super efektywne ataki, na co Nidoran mógł jedynie odeprzeć parsknięciem. O dziwo, Pyszczek NIE SPRÓBOWAŁ UDERZYĆ SAMEGO SIEBIE (zobacz co napisałaś xd) i dalej szarżował prężąc swój długi kolec, który celował w anusa Twojego niebieskiego stworka...

Mudkip - 72%
Nidoran - 61% (-- obrona)

Nie szło nam najgorzej. Jednak walka wciąż trwa, więc wszystko może się zdarzyć.
- Mudkip, skocz do góry i ponownie wystrzel ze Sludge! - powiedziałam do stworka. Chwyciłam za mój plecak, z którego wyjęłam pokedex by sprawdzić jaki poziom ma Pyszczek. Następnie wydałam polecenie mojemu pokemonowi.

~Jeśli ma mniejszy poziom~
- Postarajmy się to szybko zakończyć! Połącz Tackle z Growl. Przybij przeciwnika do ściany, a kiedy już to zrobić szybko odskocz i użyj Sludge. Atakuj przez cały czas!
~Jeśli ma większy poziom~
- Musisz być ostrożny. Rób stale uniki przy tym atakując wciąż przeciwnika za pomocą Sludge. Wykorzystajmy teren. Skacz po meblach w tej chałupie i używaj Mud Slap!

Po wydaniu polecenia przyglądałam się uważnie czekając na dalszy obrót wydarzeń. Trzymałam kciuki za niebieskiego malucha. W sumie to jego pierwsza walka, ale podczas pobytu w laboratorium znosił o wiele gorsze rzeczy niż ataki Nidorana.

Nazwa : Nidoran ♂
Płeć : Zgadnij
Level : 7
Zdolność : Rivarly
Charakter : Homoseksualny pieszczoch, który bardzo szanuje i podziwia swojego trenera za to, co z niego zrobił.
Ataki : Leer, Peck, Focus Energy

Pokemony rzuciły się na siebie ponownie. Mudkip wiadomo przeważał, bo ogólnie jest bardziej dowalony pod względem movesetu, ale jednak... Pyszczkowi udał się manewr z Analnym Kolcem, przez co nadział Mudkipa i przy okazji walnął go o mebel, z którego przez uderzenie, spadła mała waza, która spadła na głowę Mudkipa.

Mudkip - 50%
Nidoran - 50% (-- obrona)

// Drobna rada, w tym wypadku zamiast dać jeśli, jeśli, to mogłaś połączyć obie taktyki, to byłaby jedna, ale już lepsza. A tak to musiałem wybrać też jedną, ale słabszą. Staraj się rozpisywać bardziej