Las- Hemp

- Yyy... Witaj. Co tutaj robisz i kim jesteś?
Przyglądając się dziewczynie i pokemonowi na drzewie. Wydawał się czujny i podejrzliwy wobec mnie i vice versa. Stwierdziłem, że muszę szybko dowiedzieć się więcej na temat tej parki, więc spytałem duskulla czy jest w stanie wybadać ich zamiary. W tym czasie postanowiłem zagadać z dziewczyną.
- To zaskakujące, że udało mi się tutaj spotkać kogoś innego niż poke-robale, które szwędają się przy każdym krzaku. Więc jeszcze raz. Kim jesteś co tu robisz?

1.

- Wyluzuj... nic wam nie zrobimy. Jestem Raja a ten na drzewie to Burn. Słysząc swoje imię ptaszek napuszył się lekko. Dziewczyna miała lekko tajemniczy głos. Wyszła jednak z cienia by Ci się pokazać. Miała sympatyczną twarz... lekko egzotyczną jakby pochodziła z innego kraju. Duskull wyglądał na lekko poddenerwowanego jednak nic nie mówił. Czekał na Twoją reakcje, nie wiedząc zbytnio co sam ma robić.

- A więc pytane co tu robisz jest zbędne, ale zawsze mogę zapytać na co polujesz?
Dziewczyna nie wyglądała groźnie ale w jej oczach pojawiał się jakiś tajemniczy błysk przez co nie byłem pewny czy można jej zaufać w stu procentach, jednak mimo to postanowiłem zaoferować jej wspólną przeprawę przez las.
- I ty i ja jesteśmy tu w poszukiwaniu interesującego pokemona więc może będziemy mogli sobie pomóc nawzajem. Co ty na to?

- Ok, ale ostrzegam, że jak tylko złapie poszukiwanego pokemona to się rozdzielamy. Burn do roboty! Dziewczyna przez chwilę Ci się przyglądała po czym ruszyła bez dalszych komentarzy przed siebie.

- ...hmmm, a tak w ogóle to jakiego pokemona poszukujesz? Gdybym wiedział na co zwracać uwagę to byłbym w stanie Ci pomóc.
Zagaiłem do dziewczyny gdyż spacer w kompletnej ciszy jakoś mi nie odpowiadało. Po za tym mogło by się okazać że poszukujemy tego samego pokemona, a nie uśmiechało mi się aby oddać komuś i zaczynać poszukiwania ponownie. Czekając na odpowiedź skontaktowałem się z Duskullem, aby zasięgnąć jego opinii, w którą stronę powinniśmy się skierować i co sądzi o naszej towarzyszce.
- Ja na przykład jeszcze nie bardzo wiem jakiego pokemona chcę złapać, ale jeśli spotkam tego właściwego to nic ani nikt nie stanie mi na drodze by go wpisać do swojej drużyny.
Wymamrotałem pod nosem, ale na tyle głośno by moja towarzyszka mogła to usłyszeć, po czym odwróciłem się w jej stronę i z uśmiechem na twarzy wyczekiwałem odpowiedzi.

- Pokemon, którego szukam to niewielki koziołek zwany Skiddo. Ciężko jest je znaleźć ale po wytrenowaniu są bardzo silne i wierne. Słysząc, że nie zamierzasz odpuścić gdy spotkasz TEGO pokemona tylko się uśmiechnęła. Co do pokemona to tylko pokiwał głową, że chyba jest ok. co do kierunku nie odpowiedział.

- Widziałem tego pokemona za dzieciaka i nie mam pojęcia czemu, może to mój gust, ale nigdy nie wydawał mi się silny.
Skoro to koza to może powinnaś szukać go bliżej jakiś wzgórz, niż raczej w głębi lasu.
Idąc i rozmawiając zdałem sobie sprawę, że nie zwracam uwagi na otoczenie, a to może kosztować mnie przegapieniem jakiegoś pokemona.
- Duskull przeleć okolice i przeczesz teren jak coś zobaczysz to daj znać.
- Przy okazji myślę, że twój ptaszek może pomóc i obserwować ruch w lesie z góry. Współpraca naszych pokemonów na pewno przyniesie szybkie efekty.

Dziewczyna uśmiechnęła się i podniosła rękę, na której siedział Burn. Ptak błyskawicznie odleciał. Duskull również zniknął. Jak na razie nie było widać żadnych dzikich pokemonów.

Idąc tak i rozmawiając z tą panienką zaczynałem mieć wątpliwości czy tu w ogóle są pokemony, ale nie zważając na to szedłem dalej wyczekiwałem jakiegoś ruchu, hałasu czy jakiegokolwiek innego znaku, że coś w pobliżu są jakieś potworki

Po pewnym czasie zobaczyłeś, że Duskull macha Ci zza drzewa. Gdy tam podszedłeś zobaczyłeś stadko takich pokemonów

- Ehh... Dusk dobra robota, ale to nie po nie tu przyszedłem.
Doszedłem do wniosku, że znalezienie tego konkretnego pokemona zajmie mi znacznie więcej czasu, więc krzyknąłem do Duskulla żeby szukał dalej i ruszyłem przed siebie.
- A jak idą poszukiwania u ciebie? Twój ptasior znalazł coś interesującego?
I wtedy zdałem sobie sprawę, że nawet nie wiem jakiego pokemona posiada moja towarzyszka, więc wyciągnąłem PokeDex i rozpocząłem skanowanie. Na początek zeskanowałem jednego z dzikich ptaszorów, a następnie szukałem pokemona dziewczyny w celu poznania co to za typ.

Pokemon dziewczyny:
Pidgey
samiec
lvl 15
charakter: Zwinny i inteligentny pokemon. Uwielbia trenować i zawsze słucha swojej trenerki.


Dziki:
Pidgey
samiec
lvl 12
ataki jak na lvl
charakter: Ciekawskie stworzenie, uwielbia szybować w chmurach. Chciałby już ewoluować dla tego codziennie ciężko trenuje.

Dziki stworek spojrzał na Ciebie zaciekawiony. Odleciał od stada i wylądował na gałęzi przed Tobą.

- A to ciekawe. Chcesz ewoluować tak? To co w takim razie powiesz na małą potyczkę przeciw mojemu Duskullowi?
Obserwując Pidgey'a czekałem na jakiś ruch z jego strony, a po za tym takie oderwanie się od codzienności spraw mi trochę frajdy i może nabiorę nowych sił na dalszą podróż.
- Jeśli jesteś chętny na mały trening to będziemy musieli wybrać lepsze miejsce. Nie chcę by twoi pobratymcy dołączyli się do starcia.
uśmiechnąłem się do ptaszka i rozejrzałem za odpowiednim miejscem.
- Raja!, może zrobimy sobie małą przerwę na jakiejś polance co?Odpoczniemy i przy okazji się trochę rozerwiemy, bo od tych drzew i krzaków dostaję już oczopląsu.
Nie czekając na odpowiedź ruszyłem w stronę lasu, gdzie słońce mocniej przebijało się przez drzewa z nadzieją, że znajdę jakąś polanę.

Ptaszek spojrzał na Ciebie i pokręcił łebkiem po czym podleciał do stada i coś krzyknął. Kilka sekund później nie było tu już żadnego dzikiego Pidgeya.
- W sumie czemu nie... jakiś kilometr dalej powinna był ładna polanka

- Kilometr to nie dużo. Będziemy tam migiem. To co ruszamy?
I bez zastanowienia, nie czekając nawet na jakąkolwiek odpowiedź ruszyłem w kierunku, gdzie miała znajdować się polanka.
Wyprzedziłem wszystkich na odległość kilkunastu kroków i przywołałem do siebie Duskulla, by przekazać mu mój plan jak ma wyglądać ta cała walka.
- Słuchaj na początku trochę się podrażnisz z tym ptaszkiem. Daj mu wykonywać ataki i ich unikaj uchylając się na boki. Gdy trochę się zmęczy przypuść kilka ataków, by go lekko sponiewierać, po czym daj mu trochę forów i daj się trafić. Kiedy już będzie pewniejszy siebie to możesz sobie pozwolić na trochę więcej, jednak to on ma wygrać, więc gdy będzie wykonywał atak końcowy przyblokuj go lekko psychicem i padnij na ziemię jako pokonany.
Ten plan musiał się powieść i nie było możliwości by było inaczej.
Nagle poczułem na sobie wzrok kogoś z trójki podążającej za mną więc szybko się wytłumaczyłem.
- Yyy... Doszedłem do wniosku z Duskullem, że aby... Yyy... Walka była równa nie będę wydawał żadnych komend, a wy będziecie walczyć jak... Yyy... Równi. Co ty na to?

Szliście spokojnie w stronę polanki. Nagle przed Tobą pojawiły się takie stworzonka


Robaczki zwisały z gałęzi na jakiś białych niciach.

- A w uj z wami.
Chwyciłem kamień i rzuciłem nim w stronę robali, zawiedziony że nie mogłem powalczyć z ptaszorem, który się widocznie przestraszył.
No nic trzeba iść dalej i szukać. Tylko jak zabić ten czas. W koło Macieju to samo. Drzewa, trawa, krzaki i te robale, aż mdli na samą myśl jak widzę jakikolwiek zielony kolor.
- A ty Reja jak długo krążysz w poszukiwaniu swojego pokemona?

- Za długo, też już mam dosyć tego miejsca, ale nie wyżywaj się na tych robaczkach...
Pokemony z cichym popiskiwaniem zaczęły wspinać się na drzewa i uciekać. Po kilku minutach marszu zauważyłeś jakiś prześwit między drzewami.

- No nareszcie jakiś promyk nadziei. Chodźmy, tam przynajmniej chwilę odsapniemy od tej zieleni.
Miałem nadzieję że to jakaś polana na której można rozwalić się plackiem na trawie i pooglądać przepływające chmury na niebie.
Po za tym tam mogło znaleźć się coś ciekawszego od robali tym podobnych.

Faktycznie była to polanka, całkiem ładna. Na środku rosło spore drzewko owocowe. Na jednej z gałęzi siedział Pidgey, ten sam co wcześniej. Popatrzył na Ciebie i zatrzepotał skrzydłami.

- Ahh... W końcu można przysiąść. Reja idę zerwać kilka owoców z tego drzewa, chcesz też?
Ruszyłem powoli w stronę owocówki, gdy dostrzegłem ptaszora.
- A ty tu czego? Dalej chcesz przeprowadzić tą walkę? No cóż chyba trochę za późno, teraz nie bardzo mam ochotę na potyczkę, a ty Duskull.
Dałem Duszkowi do zrozumienia, że próbuję podpuścić Pidgey'a i sięgnąłem po kilka owoców, Po czym odwróciłem się w stronę gdzie rozłożyła się towarzyszka podróży i ruszyłem przed siebie.
- Może jak odpocznę i coś zjem, to nabiorę energii na walkę z tobą.

Ptaszek zatrzepotał skrzydłami i spojrzał na Ciebie zdziwiony. Duskull wzruszył ramionami i pomógł zbierać Ci owoce. Potem ruszył za Tobą, dziewczyna rozłożyła swoje rzeczy koło jednego z drzew. Pidgey podleciał na jego gałąź i skakał jej nad głową jak kanarek z ADHD

- O co mu chodzi? Zachowuje się jak by coś od ciebie chciał.
Zaskoczyło mnie dziwne zachowanie Pidgey'a, zachowywał się jak by chciał coś pokazać albo coś dostać.
- Może jest głodny?
Rozsiadłem się koło dziewczyny i sięgnąłem do sakiewki po odrobinę karmy, po czym rozłożyłem rękę do ptaszka by go poczęstować, jednak według mnie nie wydawał się zbytnio zainteresowany.
- Duskull, może ty wiesz o co mu chodzi?

Dziewczyna nie zwracała zbytniej uwagi na ptaka, po prostu położyła się w cieniu drzewa. Widząc karmę Pidgey zatrzymał się a potem zleciał na Twoją rękę i zaczął jeść. Gdy skończył znów zaczął skakać po gałęzi. - Chyba po prostu jest pełen ebez większego sensu nergii... Duskull spojrzał na ptaszka. Ptaszek zachowywał się jakby się czegoś nawdychał albo naćpał. Latał po gałęziach bez większego sensu i ćwierkał coś po cichu.

Denerwował mnie już ten ptaszek więc postanowiłem, że będę ignorował jego dziwne zachowanie.
Podszedłem w miejsce gdzie siedziała dziewczyna i położyłem koło niej trochę zerwanych owoców z pobliskiego drzewa, po czym usiadłem obok i zabrałem się za konsumpcję owoców.
- Bierz spokojnie, sam wszystkiego nie zjem.
Zaintrygowała mnie ta dziewczyna, więc próbowałem dowiedzieć się o niej czegoś więcej.
Rozmowa toczyła się jak wszystkie inne gdy poznaje się nowego człowieka, skąd jesteś, czym się zajmujesz, jakie jest twoje hobby, jak długo jesteś trenerką i tak dalej.
W sumie wypytywaliśmy się i poznawaliśmy się nawzajem.