Szkoła po schodkach- Gra Cymbaraki

Byłaś właśnie w domu, było w nim dosyć cicho i jak zawszę Tajemniczego. Tak duży dom zawsze sprawiał wrażenie tajemniczego jakby były tu tajemnicze przejścia, zapadnie, pułapki. Jednak prawdopodobnie nic takiego tu nie było, no cóż szkoda. Pogoda po za domem była ,powiedzmy? Radosna? Było ciepło ,któremu towarzyszył powiewy chłodnego wiatru a z pod płytkiej kopuły śniegu wydostawały się jakieś kwiatki. Mury Rezydencji lekko oblodzone były świetnym miejscem dla Pokemonów ,które żyły w twoim domu. Spędzały tam mnóstwo czasu na zabawie a ,że nie które z nich potrafiły latać, czasem zabawa kończyła się płaczem. Twoi rodzice siedzieli cicho w salonie ,ale jak wiesz oczekują cię bo ponoć mają Ci coś ważnego do powiedzenia. No chyba nic nie było tak ważnego jak spotkanie się z rodzicami. Byłaś ubrana, ogarnięta więc tylko śniadanie było do wszamania, chociaż to chyba może poczekać.

-----
Początki zawsze sprawiają mi kłopot xD No nic gra zaczęta życzę miłej zabawy ^w^

Wiedziałam, że powinnam zejść do rodziców i z nimi porozmawiać, wiadomo - ostatnie dni nauki w domu, z mamą... Na pewno się denerwują tak samo jak i ja pójściem do szkoły, publicznej szkoły. Chociaż z mojej strony to już się przeradzało w mała panikę i lęk, ale póki co mam jeszcze kilka dni nauki w domu, więc nie ma czego się obawiać, jeszcze. Już wychodziłam z pokoju, żeby udać się do rodziców, ale przypomniałam sobie, że jest coś tak ważnego z samego rana jak śniadanie. Idąc więc na dół obmyślałam o co poprosić dzisiaj z rana. Może naleśniki? Albo jakąś szarlotkę? Skoro taki piękny dzień to czemu by nie zjeść równie 'pogodnego' śniadania. Zamyślona tak podreptałam do rodziców, przy okazji notuję sobie w pamięci, by zapytać tatę jakie mam dziś obowiązki i w czym muszę pomóc w jego hotelu.

Gdy sobie tak dreptałaś po schodkach, okazało się ,że nie masz za bardzo do wyboru śniadania? Na stole do kawy leżał talerz z 3 ciepłymi tostami. A co najdziwniejsze obsługi ani innych osób w domu nie było. Byłaś sama na sam z rodzicami.
-Uznaliśmy ,że tak się skończy tak twój rok szkolny. Eaea Nauczania w domu- Poprawił się twój tato po czym wyją znaną ci dobrze PokeBalla- W końcu tutaj nie masz gdzie się uczyć dalej więc musisz trochę przejść. To twój pierwszy Pokemon. Opiekuj się nim dobrze i staraj się aby czuł jak tutaj. Powodzenia.
Zarówno ojciec jak i matka popłakali się i przytulili do Ciebie. Na pewno byli z ciebie dumni i wiedzieli ,że jesteś gotowa iść dalej, przed siebie.

----
Wszystko jest moją własną koncepcja i ja tej historii inaczej nie widzę. <Mam zły humor przez rok szkolny i tak na wszystko się rzucam ostatnio. Do tego gardło mnie boli xD > Tak czy tak jeśli się nie podoba będziesz musiała to znieść. ^w^"