Zapisy do Neko

Imię, nazwisko, ksywa postaci:
Jeśli już koniecznie musisz do mnie mówić, to nazywaj mnie "Steus". Nazwisko nie jest ważne.
Wiek:
27 lat
Profesja:
Trener;
Wygląd:
Steus jest niskim, chudym chłopcem... tak, to nie pomyłka - ma 27 lat, ale nadal jest chłopcem, a przynajmniej tak wygląda.
Dlaczego?
Tego akurat nie wie nikt. Kiedy się urodził wyglądał zupełnie normalnie - może był wyjątkowo mały, ale niski wzrost nie jest chyba żadną patologią, prawda?
Początkowo rozwijał się zupełnie normalnie jak na swoje warunki. Żadnych nienormalnych przypadłości, czy jakichś problemów - ot, zwykły dzieciak.
Problemy stały się szczególnie widoczne dopiero po ukończeniu przez Steusa 17 lat - nadal wyglądał jak chłopiec. Po prostu nie dojrzewał fizycznie.
Jak się potem okazało - tak pozostanie mu już na zawsze... chyba.
Mimo wieku lat 27, wygląda na 15. Jest dość przystojny... a właściwie ładny - ma duże błękitne oczy, mały nosek, długie, czarne włosy, które nosi zawsze rozpuszczone i bladą cerę. Jest chudy.
Lubi ubierać się elegancko - ciemne, obcisłe spodnie, koszule podkreślające chudą sylwetkę, do tego ciężkie, skórzane buty. Lubi klasyczne kolory - czerń, biel, odcienie szarości, granat, czasem motywy o żywszych kolorach.
Jest zadbany. Nie musi się golić, bo zarost po prostu mu nie rośnie.
Charakter:
> Steus o sobie:
Jestem taki, jaki powinien być trener pokemona, którego otrzymałem pod opiekę - zdecydowany, odporny psychicznie i wytrwały. Razem możemy osiągnąć wielkie rzeczy i zrobię wszystko, aby tak właśnie było. Poza tym mam doświadczenie, a to na pewno mi pomoże osiągnąć cel.
> Steus o innych:
Ludzie? Nie są gatunkiem, który znaczy dla mnie więcej, niż drzewa - owszem są potrzebne, ale tego nie odczuwam, dopóki mi ich nie zabraknie na tyle, że zaczynam się dusić.
> Steus o pokemonach:
Trenowanie i opieka nad pokemonami to jedyny plan na życie jaki sobie wyobrażam. Pokemony są zdecydowanie bardziej godne zaufania, niż ludzie, poza tym robią to, co im każesz, a to niewątpliwe duży plus, nie sądzisz?
> Inni o Steusie:
To nie jest tak, że on jest zły albo nieprzyjemny, on po prostu jest jakiś... nieprzystępny. Nie potrafię tego lepiej nazwać - nie jest jawnie niemiły, ani specjalnie obcesowy. Po prostu nie ciągnie go do ludzi.
Dyrektorka dawnej szkoły Steusa
Debil i tyle. Najlepiej byłoby go gdzieś zamknąć, koro i tak nie ma ochoty z nami przebywać.
Były kolega z klasy
No co ja mogę o nim powiedzieć? Dzień dobry zawsze odpowie, ale to cichy chłopiec. Nie wiem o nim za dużo. Mieszka sam w tym wielkim domu, nigdy nikogo nie zaprasza. No i miał takie dziwne pokemony, ale mu je podobno ukradli i teraz zostało mu tylko jajko, to go pilnuje, bo znowu chce być trenerem.
Sąsiadka
Historia:
Steus od najmłodszych lat był trochę... dziwny. Nie lubił rówieśników - wolał zadawać się ze starszymi od siebie. W końcu w ogóle przestał lubić ludzi. Stara się nie być dla nich zbyt niemiły - po prostu rzadko wykazuje zaangażowanie w znajomość.
Pokemony typu ciemność, duch, psycho i smoki pociągały go od zawsze - były takie tajemnicze, niezbadane, zagadkowe, nieodkryte - aż prosiły się o poznanie i rozwianie wszystkich tajemnic. Nie ma więc co się dziwić, że w swojej podróży pokemon, zawsze szukał takich miejsc, gdzie mógłby znaleźć nowe, ciekawe okazy do trenowania. Wszędzie towarzyszył mu jego Hypno, a w późniejszym czasie kilka innych ciekawych okazów Gengar, Weavile, Jynx, Alakazam i kilka innych. Całe swoje życie poświęcił, aby wytrenować te pokemony. Stały się jego przyjaciółmi i bronią. Odnosił dzięki nim wiele wspaniałych zwycięstw.
Mężczyzna w końcu otworzył własną szkołę Pokemon, aby dzielić się swoją wiedzą z innymi, a przy okazji móc rywalizować z trenerami z całego świata, którzy przybywali, aby zdobyć odznakę Tajemnicy - ba taką można było zdobyć po wyygranej w szkole Steusa.
Wszystko wydawało się układać wręcz bajecznie - żadnych powodów do narzekania, czy jakiegokolwiek niezadowolenia. Jednak było tak do czasu.
Pewnej zimowej nocy nastąpiło włamanie do domu mężczyzny. Kiedy Steus smacznie spał nieznani sprawcy wdarli się do jego domostwa, brutalnie go pobili i ukradli wszystkie jego pokemony. Policja uznała, że była to zorganizowana szajka przestępcza, jednak nigdy nie zidentyfikowano sprawców i pokemonów nie odnaleziono.
Jedyne co pozostało Steusowi to jajo jego ukochanego Hypno, które na całe szczęście złodziejom wydawało się zbyt mało wartościowe (a może po prostu je przeoczyli). Teraz Steus z całych sił dba o to, aby z jajka wykluł się silny pokemon, który pomoże mu rozpocząć wszystko od nowa - porzucić dotychczasowe życie i wyruszyć raz jeszcze w podróż pokemon tak, jak przed laty. Co innego mógłby zrobić? Stracił swoich jedynych przyjaciół i większość majątku - właściwie na opłacenie detektywów wydał prawie wszystko co mu pozostało, a Oni nie znaleźli nawet poszlak...
Starter:
Drowzee (na razie jest jajkiem, Steus już nadał mu imię Enigma)
Wątki miłosne:
Możesz próbować coś przemycać, ale moja postać nie zmieni charakteru, żeby ułatwić Ci sprawę.
Przemoc:
Nie ma problemu
Typ gry:
Uniwersum pokemon z elementami fantasy - nadnaturalne zdolności postaci. Telekineza, telepatia, hipnoza, względnie teleportacja.
Dream team:
- Hypno
- Dragonair
- Gengar
-  Alakazam
- Jynx
- Vileplume
- Misdreavus
- Weavile
- Kingdra
- Politoed
- Mr. Mime
- Ninetales
- Umbreon
- Espeon
- Electabuzz
- Magmar
- Clefable
Ulubione typy:
Psycho, smok, duch, ciemność
Nielubiane typy:
Normalny, ziemia, kamień, walka
Ulubione regiony:
Johto, Kanto, względnie Hoenn
Nielubiane regiony:
Wszystkie, w których występuja pokemony spoza pierwszych trzech generacji (z trzeciej też tylko nieliczne mi się podobają)
Prośby:
Chciałbym, aby moja postać potrafiła posługiwać się zdolnościami psychokinetycznymi - telekinezą, telepatią, hipnozą itp.

Urzekła mnie twoja historia i sposób w jaki opisałeś charakter postaci! Jestem pod wrażeniem i już nie mogę się doczekać prowadzenia twojej przygody. Mam nadzieję, że będzie Ci się u mnie miło grało. Przyjmuję.

Możesz podać miasto startowe i region? Zapomniałam tego dodać w formularzu, a to dość ważne (zaraz poprawię). Kolejna sprawa- z opisu wynika, że nie ale spytam się dla jasności- masz jakichś towarzyszy lub rywali (kolejna rzecz, którą muszę dodać)?

Region Kanto, a miasto niech będzie Alabastia - Steus chce rozpocząć od zera.
Nie mam przyjaciół. Jako rywali możesz traktować wszystkie grupy przestępcze.
Przy okazji zapytam. Poprowadziłabyś mi też safari?

Ok. Założę grę jeszcze dzisiaj jeśli uporam się z kilkoma innymi rzeczami. Co do safari- jasne, że poprowadzę

Imię, nazwisko, ksywa postaci: Hikaru Hitachiin
Wiek: 16 lat
Profesja: Trener
Miasto startowe, region: Nacrene, Unova
Wygląd:

Hikaru to chłopak średniego wzrostu o dość wyjątkowym kolorze włosów i piwnych oczach. Jest wysportowany jak przeciętny człowiek i jest dość szczupły. Ma własny styl. Nie słucha tego o czym mówią inni tylko ubiera się w to, w co chce się ubierać.
Charakter: Hikaru jest człowiekiem zaradnym. Umie sobie poradzić w trudnych sytuacjach i umie logicznie myśleć. Mimo to jest bardzo impulsywny. Rzadko kiedy przemyśli coś dokładnie. Zazwyczaj po prostu działa tak jak myśli, że powinien działać. Bardzo wrażliwy, próbuje nie pokazywać swoich uczuć. Wstydzi się ludzi i woli towarzystwu niewielu zaufanych przyjaciół. Prawdopodobnie umiałby być bardzo romantyczny gdyby chciał. Pomaga każdemu, kto pomocy potrzebuje.
Historia: Hikaru nie był najzwyklejszym dzieckiem. Od zawsze mieszkał w chatce na skraju lasu ze swoim dziadkiem. Nie wiadomo co się stało z jego rodzicami, nigdy ich z nim nie było. Niestety kiedy Hikaru miał 13 lat, jego dziadek zmarł. Zostawił po sobie jednak bardzo dobrze wykształconego młodego człowieka - zdążył on nauczyć go wielu praktycznych umiejętności oraz mądrości życiowych. Chłopak nie miał problemów w samotnym życiu. Mimo tego, że brakowało mu dziadka dawał sobie radę. Zaczął uczęszczać do najbliższej szkoły, aby móc się uczyć jak reszta dzieci, a jedyną opieke nad nim sprawował odwiedzający od czasu do czasu stary znajomy dziadka, aby doglądać czy wszystko jest w porządku. Życie płynęło. O dziwo Hikaru był całkiem "popularny" w szkole, ze względu na fakt bycia niebrzydkim. Nie korzystał mimo wszystko z tej popularności. Hikaru interesowała tylko jedna osoba - jego dobra przyjaciółka, Yuno. Ich przyjaźń kwitła, a dziewczyna podobała się chłopakowi - był jednak zbyt nieśmiały, aby wyznać jej swe uczucia. Jego życie toczyło się całkiem spokojnie - mieszkał sam, otaczany przyjaźnią Yuno i przychylnością innych. Aż doszło do tego dnia, kiedy jego życie miało się zmienić całkowicie. Spotkał on bowiem Pokemona. Nie zwykłego Pokemona. Legendarnego Victini, Pokemona Zwycięstwa. Zaproponował on mu coś dość dziwnego - udział w turnieju. W turnieju Bogów. Dialga, Palkia i Arceus zaczęły tracić kontrolę nad czasem. Potrzebny był ktoś nowy, kto będzie mógł zapanować nad spokojem wszechświata, zanim dojdzie do jego zniszczenia. W związku z tym, każda z legend miała wybrać sobie po jednym reprezentancie, który będzie ją reprezentował w turnieju bogów. Patron zwycięzcy turnieju miał zostać nowym panem wszechświata, z kolei zwycięzca turnieju miał zostać nagrodzony spełnieniem dowolnego życzenia. Hikaru początkowo odrzucił propozycję Victiniego. Nie miał on żadnych powodów, aby brać udziału w turnieju. Wtedy jednakże Pokemon dał mu argument, który skłonił chłopaka do zmiany zdania. Yuno miała brać udział w turnieju pod patronatem Jirachi. W wielkim turnieju, w którym brało udział wielu niebezpiecznych przeciwników. Hikaru nie mógł pozwolić, aby coś stało się Yuno. Zgodził się na udział w turnieju pod jednym warunkiem - będzie mógł on podróżować ze swoją najlepszą przyjaciółką. I tak zaczęła się podróż nowego bohatera, który kiedyś będzie miał decydować o losach świata.
Starter: Losowy (byle nie z Sinnoh)
Towarzysz/e: Yuno Gasai, wybrańczyni Jirachi

Jest to najlepsza przyjaciółka Hikaru. Jest ona dość nieśmiała i tajemnicza, ma trudności z ufaniem ludziom, mimo wszystko pomaga każdemu. Miła i uczynna, nie lubi nienawidzić.
Rywal/e: Przeciwnicy w turnieju
Wątki miłosne: Da <3
Przemoc: Trochę musi być :s
Typ gry: Erm... romansidło z elementami akcji, fantasy i wgl. wszystko! Jedźmy na całego
Dream team: (dojdzie na dniach)
Ulubione typy: wszystkie
Nielubiane typy: brak
Ulubione regiony: wszystko poza Sinnoh i Kalos
Nielubiane regiony: SINNOH (śmierć większości tego regionu ;____
Prośby:  erm... coby było fajnie? ._.
no i od razu powiem, że odpisywać będę już w pierwszej osobie.
I psepsam za słabo napisaną historię, po prostu naprawdę nie miałem pomysłu, jednak jeśli przyjmiesz z przyjemnością pokażę, że umiem odpisywać na wysokim poziomie.

Cóż... Historia mi się podoba. Problemem są powtórzenia. Jeśli poprawisz błędy tak, żeby przyjemnie mi się czytało to Cię przyjmę. O! Jeszcze jedna rzecz. Tam jest napisane, że bohaterowie idą w podróż, żeby stać się bogami, ale oni mieli być tylko "nagrodzeni wieloma nagrodami". To pokemony walczyły o tytuł pana wszechświata. Wiem, czepiam się. Do poprawy.

Hum, poprawiłem trochę i lekko zmieniłem zakończenie, tylko, że udawało mi się znaleźć jedynie nadużywanie słowa "jednak" ;___;
I naprawdę przepraszam, za nie najlepszej jakości historię, ale przeżywam kryzys weny i trudno mi pisać wybitniejsze teksty (jednakże odpisy powinny być w dalszym ciągu na wysokim poziomie).
A z Bogami po prostu mi się pokićkało. Niestety historia pisana późną porą, a fabuła oparta na anime, w którym był turniej o zostanie Bogiem (zresztą jeśli się interesujesz to już wiesz które).

Chyba jeszcze było "jest", "i", oraz "w", ale po poprawkach tekst wygląda lepiej. Poza tym na koniec bardzo dużo słowa "Yuno". Zgrzyta mi "nagrodzony wieloma nagrodami" i "który kiedyś miał decydować o losach świata". O ile mi wiadomo dopiero wyrusza. Oznacza to, że będzie miał decydować. Poza tym zdanie o śmierci dziadka i pozostawieniu Hikaru. Brzmi trochę jakby to chłopiec uczył dziadka, ale czepiam się. Daję Ci szansę, tylko popraw te drobne błędy. Przyjmuję.

Interesuję się, jednak nie sądzę, żebym znała tę serię. Fabuła kojarzy mi się trochę z anime "Shaman King" (przepadam za nim, więc to dobrze). Mogę poprosić o ostatnią wskazówkę? Czy Victini i Jirachi podróżują z bohaterami, czy tylko ich obserwują z daleka?

Tak dla porządku byś miała co trzeba u siebie:
Imię, nazwisko, ksywa postaci: Christina Damsel
Wiek: 18
Profesja: Trener
Miasto startowe, region: Co tam wolisz, wolę lokacje jak w realu
Wygląd:Wysoka i dość dobrze wysportowana. Czarne włosy z dwoma czerwonymi pasemkami. Na policzku w dole ma dwie blizny jakby rozcięcia. Ma je od zawsze. Zwykle ubiera czapkę z daszkiem, bluzę i spodnie dresowe. Ten ubiór jest dla niej najluźniejszy. Nie uznaje spódniczek czy wszelkiego obuwia na obcasie.
W poprzednim życiu:

Kolorki: Większość czarna, z wyjątkiem: końcówki ogona, pasemek na włosach, zakończeń grzywki, wzoru na ubiorze, które są niebieskie. A oczy żółte z czerwonymi źrenicami.
Charakter:Na ogół dość drażliwa i pewna siebie. Często jak jest pewna swoich racji to bywa uparta. gdy coś jej zagrozi to nie zawaha się zrobić komuś krzywdy, ewentualnie zabić. Bardzo wyczulona na bezpieczeństwo swoich bliskich.
Historia:Hejka! Jestem Christina Damsel, kiedyś Nova… No właśnie, kiedyś. Dość ciężka sytuacja, ale to moje obecne życie jest moim drugim. Pamiętam doskonale wszystko co się kiedyś działo, kim byłam… No może niewiele się działo. Główne co się uczyłam przez 200 lat… Uczyłam, uczyłam i uczyłam, nic więcej… A potem mój całkiem spokojny tryb życia zniszczyło jedno: wojna. I to nie taka zwyczajna, tak zwana wojna światów. Konserwatywni ich opiekunowie sprzeciwili się wybierającym – moim rodzicom, a więc też po części mnie. Nie byliśmy jednak bez wsparcia. Każda strona gromadziła swoje siły i… wybuchła wojna. Efektem było totalne zniszczenie wielu światów lub ich uszkodzenie. Też brałam w tym udział, musiałam… Nie potrafiłam jeszcze do konca zapanować nad mocami, ale pomagałam ile miałam sił… Właśnie, ile miałam sił… W pewnym czasie miałam dość, chciałam to wszystko zakończyć bo bitew nie było końca. Moje imię Nova… Znaczy wybuchowa. Jako że we mnie zderzały się dwa zupełnie inne rodzaje energii rodziców to moje moce były dość destrukcyjne. Udało mi się dostać w sam środek armii wroga. Jakież było ich zdziwienie… A potem przerażenie. Uwolniłam z siebie całą moją energię. Moje ponoć niezniszczalne ciało nie wytrzymało takiego przepływu mocy. Zginęłam….
Ale co tu pitolić o tym, kim kiedyś byłam. Potęgą? Może i tak! Wybierającym opiekunów? Tak, ale nic jeszcze z tego nie robiłam. Z czystym sumieniem więc mogę nazwać siebie szczęśliwym człowiekiem, gdyż tamtego już nie ma i to życie o wiele bardziej mi się podoba. Kochający rodzice, młodszy brat… No może jeszcze potajemna majsterkowania w opuszczonej chałupie w lesie, ale lepiej by nikt tam nie właził. Zabezpieczenia tam potrafią mocno potraktować… Chociaż chyba zrobię małą autodestrukcję. Czemu? Chcę wyruszyć w podróż. Ha! Dostałam na moje osiemnaste urodziny pokemona - Absola. Wielki pieszczoch. Przynajmniej będę miała kogo poniańczyć. Ostatni dzień w domu. Ruszyłam, by zniszczyć swoją całą dotychczasową robotę. Nie było mi żal… Jak dotarłam na miejsce jednak zaskoczenie. Całe moje zabezpieczenia wzięły w łeb. Ktoś je zniszczył. Ale kto? Musiałby mieć Metagrosa, albo mewtwo by dać sobie z tym radę…
- Kto tu jest?! – pytam się na wejściu podrażniona.
Gromadzę w dłoni trochę paraliżującej energii. Nie widać tego i starczy przyłożenie i ktoś już leży bez większych możliwości ruchu. No i to jedna z silniejszych rzeczy jakie jestem w stanie zrobić. Niewielki ślad po moim poprzednim życiu, chociaż nie narzekam. Przynajmniej lepiej sobie radzę.
Starter: Absol
Towarzysz/e: Jakiś ciasteczkowy w trakcie
Rywal/e: Jak MG da
Wątki miłosne: Tak!
Przemoc: Tak
Typ gry: Science Fiction, Romans, Horror
Dream team: zbieram co jest ewentualnie w trakcie dokupuję lub wymieniam
Ulubione typy: zależy
Nielubiane typy: zależy
Ulubione regiony: brak
Nielubiane regiony: wszystkie
Prośby: Tak, dużo romansu, rozwalanie i by potem akcja przeniosła się w kosmos ^ ^ (dosłownie), najlepiej porwanie przez ufuludków. No i by ogon się pojawił w trakcie (jestem maniaczka ogonów)