GhostRiderka - historia Pokemona chcącego pozostać człowiekiem

Gdy obudziłaś się byłaś dalej w formie Yveltala. Leżałaś na miękkim piasku, a obok siedział jakiś koleś.

- A więc obudziłeś się... - chłopak uśmiechnął się. Chyba nie miał pojęcia, że jesteś człowiekiem. Pogłaskał cię po główie.
- Wyglądasz na bardzo rzadkiego i potężnego Pokemona... nie mylę się? Z twoją pomocą bez problemu zdobędę wszystkie odznaki i zostanę mistrzem tego regionu! - mogłaś zobaczyć iskrę w jego oczach. Na szczęście czy niestety - w każdym razie nie znał prawdy. A ty musiałaś sobie jakoś z nim poradzić... w końcu dopiero co się uwolniłaś, a już zostałaś złapana.

//Eee przeraża mnie ten gościu... xD//

Po chwili wstałam i trochę otrząsnęłam się z tego piasku. Mimo wszystko nie fajnie jest mieć zbyt wielkiej jego ilości między piórami.
- eee... Gwaah? - przekrzywiłam łeb.
Ja to mam pecha, co dopiero wydostałam się z uwięzi a teraz znowu mnie ktoś dorwał... Nie wyglądał na tak złego jak naukowcy, ale też optymistycznych wizji co do wszystkiego nie miałam.

Niach, dawno nie MGmowałem i zapomniałem o atakach... napisz proszę, jakie chcesz xD
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
- Hmm... tylko jak się nazywasz? - chłopak zaciekawiony wyciągnął urządzenie zwane PokeDexem i cię zeskanował.
- Oh... twój poziom nie jest wysoki, ale twoje ataki są naprawdę potężne... czym ty jesteś? - chłopak spojrzał na ciebie z iskrą w oczach. Widać było, że wiąże z tobą duże nadzieje.
- Cóż, w takim razie od jutra zaczniemy trening. Nic nie powstrzyma mnie w realizacji planów z tak potężnym sprzymierzeńcem jak ty! Powrót. - chłopak chciał cię schować do PokeBalla, jednak... nie udało mu się to ponownie. Wyglądało na to, że nie mógł cię schować do PokeBalla, czyżby to dlatego, że po części byłaś człowiekiem?

U-turn i tu problem, bo nie mam póki co pozostałych rubryczek... zaakceptujesz Rock Slide i Steel Wing?
No i fakt, długawo Cię nie było koleżko :3
____

W sumie sama też niezbyt chciałam wchodzić do tamtego dziwnego miejsca. Dziobnęłam go tylko lekko, bardzo lekko w głowę na znak, że chcę zostawać na zewnątrz. Dalej zachowywałam się czysto jak pokemon, muszę go bliżej poznać by się upewnić, że mogę mu ufać. To co on mówił... Cóż, zobaczymy czy warto będzie się go słuchać. Na jego słowa odpowiadałam tylko ptasimi okrzykami typu "Gwaaah".