Like a Gandalf! - Finnick Odair

Obudziłeś się na swoim łóżku. Za oknem waliło grzmoty i deszcz uderzał w szyby. A miałeś dzisiaj wyruszyć w podróż... Chyba nic nie wyjdzie, dopóki ta ulewa się nie uspokoi... Byłeś niezwykle głodny.Może to dlatego, że wczoraj ze stresu tak mało zjadłeś. Do tego Twój apetyt podsycił bardzo przyjemny zapach dobiegający z kuchni. Twoja mama robi gofry... Ona robi je świetne, prawdopodobnie najlepsze jakie można zjeść. Czeka Cię pewnie wiele przeciwności, zwłaszcza przez Twój dar, więc wypada jeszcze troszkę skorzystać z luksusu.

Kiedy tylko poczułem zapach gofrów miałem iść już do kuchni, ale zapomniałem o moim Turtiwgu. Zacząłem go szukać po całym  pokoju. Uważnie zaglądałem do każdego zakamarka. Postanowiłem, że kiedy znajdę pokeball z Turtwigiem pójdę do kuchni i zjem gofra. Miałem nadzieje, że długo się nie naszukam i szybko znajdę pokeball z moim podopiecznym.
_________
Przepraszam, że za mało linijek ;//

Spoko
Ogólnie pisz na gg: 25314898 albo ci nr tel mogę podać
_________

Turtwig jak się okazało jakimś cudem sam wyszedł z pokeballa i obecnie przeżuwał Twoją starą skarpetkę widocznie będąc głodnym. W końcu wraz ze swoim pokemonem mogłeś zejść na dół na śniadanie, na którego sam zapach ślinka ci ciekła.
- Witaj, Fin - matka się z Tobą przywitała i od razu na tacy ułożyła ci gofry i sosy do nich oraz bitą śmietanę. Innymi słowy same pyszności.

- Hej mamo. - Powiedziałem i zacząłem jeść. - Daj też coś Turtwigowi, bo też jest głodny. - Dodałem po chwili. Chciałem jak najszybciej wyruszyć w podróż. To niebezpieczna podróż, ale nie mogę doczekać się treningów, nowych pokemonów, odznak i walk. Mam nadzieje, że nie będę miał cały czas jakliś zagrożeń, ale najważniejsze jest to, że mogę wyruszyć w podróż. Wcinałem, żeby skończyć jak najszybciej. Miałem andzieje, że pogoda isę poprawi. Tymczasem porposiłem mamę o pokedex. Chciałem zeskanować Turtwiga

Po chwili Twoja mama dała specjalną karmę Twojemu pokemonowi, a ty zjadłeś zastraszającą ilość gofrów. Cieplutkie i smaczne, lepiej być nie może.
- Twitwi - Twój żółwik też zjadł naprawdę dużo.
- Gdzieś go położyłam... - powiedziała Twoja mama i przeszukiwała dosłownie wszystkie miejsca, wszystkie możliwe zakamarki i w końcu... znalazła go!

- Dziękuje za znalezienie go mamo czy możesz zeskanować Turtwiga? - Spytałem grzeczenie czekając cierpliwie na odpowiedź. Chciałem jak najszybciej dostać skan mojego poke-żółwia.
Naprawdę nie mogę się doczekać aż wyjdę i będę mógł wyrusyzć w moją podróż.
_________________________________________
Czy muszę pisać 5 linijek? Jeśli tak to napisz, a edytuje.

nie musisz i podaj mi jakiś kontakt do siebie, najlepiej gg lub tel bo tak to nie wiem kiedy ty odp i będzi sytuacja jak ta, że ariellowi ciągle odp a tobie nie, bo ja wszystkich str nie będę non stop odświeżać a ogarniam kilka gier jednocześnie nie tylko na tym forum//

Mama po chwili podała Ci pokedex.
- Myślę, że powinieneś go ze soba wziąć, bardziej przyda ci się w podróży niż mi w domu, a poza tym mam dla ciebie jeszcze kilka innych rzeczy - i tutaj wyjęła paczkę, którą ci podała.
Pogoda za oknem była póki co fatalna... Trochę lepiej niż wcześniej ale i tak źle.

- Dziękuje - Powiedziałem po czym otworzyłem paczkę. Byłem ciekawy co się w niej znajduje. Pewnie jakies potrzebne rzeczy do przygody. Może jakieś pokeballe bym mógł złąpać nowe pokemony? Pokarm dla pokemonów? Może nawet jakiś nadzwyczajny przedmiot? Okaże się to kiedy otworzę paczkę.

Ta paczka była ogólnie dość spora, a ekwipunek w niej:
-5 000$
-Safari Ball [2x]
-Pokeball [5x]
-Potion [2x]
-Mapa
-PokeDex
-PokeNav
-Rower

Twoja mama się uśmiechnęła i zaczęła zmywać naczynia i jeszcze spojrzała za okno.
- Jesteś pewny, że chcesz iść w taką pogodę? - spytała się Ciebie wyraźnie zmartwiona.

- Dziękuje Ci mamo za te wszystkie przedmioty. - Podziękowałem. Były tam najpotrzebniejsze rzeczy. Teraz na pewno będę mógł wyruszyć w przygodę, ale najpierw muszę zeskanować mojego Turtwiga. Wyjąłem Pokedex i zeskanowałem mojego stworka. Nie spodziewałem się jakikś super ataków, bo Turtwig jest mało doświadczony i nigdy ze mną nie walczył.
- Tak mamo chcę. - Uśmiechnąłem się.

Turtwig lv. 7 ♀
Ataki: Tackle, Witchdraw,
Charakter: Bardzo żałoczny żółwik, który musi spróbować dosłownie wszystkiego. Musi się przekonać co jest jadalne a co nie na własnej skórze, niestety czasem z niezbyt dobrym skutkiem... Może próbować podgryzać przeciwników w trakcie walki.
Zdolność: Overgrow

Twoja mama jeszcze na pożegnanie ucałowała Cię w czoło i zmierzwiła swoim zwyczajem włosy (znowu musisz sobie poprawiać). Twój żółwik natomiast zaczął się tulić do jej nogi, widocznie także chcąc się pożegnać. Po chwili zostałeś szczelnie zapięty w płaszcz przeciwdeszczowy, na pewno nie zmokniesz... Dla pewności Twoja mama ci wpakowała jeszcze 2 jakby ten nie zdał egzaminu...

- Papa. - Powiedziałem i wziąłem Turtwiga na ręce po czym wyszedłem z domu. Gdzie teraz tylko iść? Na sam początek postanowiłem iść w stronę miasta Pokemon by załatwić wszystkie potrzebne rzeczy i rozejrzeć się trochę po okolicy. Może jacyś ludzie mi pomogą wybrać pierwsze miejsce do odwiedzenia? Nie wiem na razie miałem iść do Poke Miasta.

Póki co miałeś cel, ale niedługo trzeba będzie szukać kolejnego. Turtwig bardzo chętnie wystawiał się na deszcz, w którym czuł się nadzwyczajnie dobrze. Nie widziałeś żadnych pokemonów, chyba wszystkie się pochowały w trakcie tej ulewy, nawet wodnego nie uświadczyłeś, widocznie nie chciały wychodzić a pioruny... A te waliły non stop, kilka razy podskoczyłeś na huk, bo tak blisko strzelały.

Pioruny, deszcz nic strasznego... Nic nie przeszkodzi mi w przygodzie. Prawda nie mam farta, ale wszystko może się zmienić. Idąc do miasta rozglądałem się za jakimiś kryjówkami może kryje się tam mój wróg? Raczej nie... Nie byłby na tyle głupi. Dobra na razie idziemy do miasta załatwić wszystkie sprawy. Chyba jest mi potrzebna jakaś karta trenerska? Przy okazji rozglądałem się za jakimikolwiek pokemonami, ale chyba w taką pogodę ich nie znajdę.

Po kartę z tego co wiesz to albo do laboratorium albo do urzędu miasta, więc chyba czeka Cię trochę biurokracji przy tym wszystkim. Twój Turtwig gadał coś zadowolony z tego deszczu, czego i tak zresztą nie rozumiałeś. Po chwili jednak jak wpadłeś nogą w kałużę to się potknąłeś i cały byłeś w błocie.
- Twiii... - Twój pokemon próbował jakoś wyjść spod Ciebie, ale nie miał sił przy Twoim ciężarze.

No pięknie deszcz, burza i jeszcze błoto? Spróbowałem wstać i wrócić do domu po nowe ubranie. Prawda... Powinienem je spakować, ale jakoś zapomniałem no tak czy siak teraz muszę wrócić do domu i wziąć ubrania z takim fartem na pewno się przydadzą. Może to był zły pomysł, żeby teraz ruszać w podróż? W taką pogodę? Nie nic mnie nie powstrzyma wyruszę i będę łapał pokemony, walczył i zdobywał odznaki! No i będę starał się pokonać złego czarodzieja, który chce się mnie pozbyć. Jeśli z nim wygram może będę miał spokój?

Po chwili jakoś wstałeś i starłeś czy rozmazałeś większość błota... grunt, ze lepiej wygląda, ale Twój pokemon był wręcz brązowy i nawet jego liski były ubrudzone. Deszcz jednak powoli wszystko z niego spłukiwał. Poczułeś w pewnej chwili... ruch w swojej nogawce!? Coś musiało Ci wejść pod ubrania, kiedy się wywróciłeś, tylko pytanie co?! Nie wiadomo, ale jak tego nie wyjmiesz to zwariujesz, bo jest śliskie i wije Ci się w spodniach...

Postanowiłem wyciągnąć coś ze spodni, więc potrząsłem spodniami mając nadzieję, że to coś wypadnie i da mi spokój. Ciekawe co to jest... Może jakiś pokemon o którym nic nie słyszałem. Jeśli nie uda mi się wyrzucić tego ze spodni sam to wyciągnę.  W razie czego wyciągnąłem pokedex i byłem gotów zeskanować coś co siedzi mi w nogawce.

Po chwili złapałeś to coś za ogonek i wyjąłeś sobie ze spodni, okazał się to być taki niepozorny pokemon:

- Tymotymotymo! - starał się jakoś wydostać z Twojej ręki, ale nie był w stanie.
Turtwig przekrzywił łebek i spojrzał na stworka zaciekawiony, skan wykazał:


Tymople lv. 8 ♀
Ataki: Bubble, Growl, Supersonic,
Charakter: Bardzo żywotny pokemon, który uwielbia skakać nad wodę i ścigać się z innymi rybkami. Boi się panicznie pokemonów typu latającego.
Zdolność: Water Absorb

- To Tympole! - Krzyknąłem zadowolony, ale nadal nie puszczałem pokemona. Wyciągnąłem pokeball i pokazałem go pokemonowi.
- Czy chciałbyś dołączyć do mojej drużyny? - Spytałem z uśmiechem po czym dotknąłem pokeballem ciała Tympole. Wydaje się być miłym i fajnym stworkiem. Wystarczyło czekać na odpowiedź pokemona. Czy się złapie czy nie? Mam nadzieję, że tak.

Pokeball bardzo długo kiwał Ci się w ręce jakby maluch się zastanawiał ciągle, ale w końcu usłyszałeś wspaniały dźwięk dla trenera, czyli... DING! Tak oto Tymople był Twój!
- Twotwi! - zagwizdał po swojemu Twój trawiasty żółwik, z którego deszcz zmył już praktycznie całe błoto jakie na nim było.
Zauważyłeś po chwili, że deszcz pada o połowę mniej intensywnie niż wcześniej co oznacza, że ta ulewa już się kończy!

- No to mamy nowego pokemona! - Krzyknąłem zadowolony.
Na razie postanowiłem nie wypuszczać nowo poznanego stworka, bo nie ma nóg i pewnie ciężko będzie mu się poruszać, a w dodatku Turtwig jest na zewnątrz. Deszcz ustawał szczęście mnie wita czy jak? Początek podróży i już nowy pokemon. Na razie chyba nie będę chciał zapełniać drużyny i mieć na razie te dwa urwisy, ale jeśli spotkam coś fajnego to czemu nie?

Po chwili mogłeś iść dalej a z każdą chwilą deszcz padał coraz słabiej i już nie słyszałeś żadnego grzmotu. Turtwig szedł obok Ciebie ciągle i co jakiś czas skakał po kałużach. Żółwik a taki żywotny. Raczej słyszałeś inne rzeczy o tego typu pokemonach, ale to chyba raczej woda dodaje roślince siły.
- Twi twi - powiedział Twój pokemon, gdy w końcu ujrzeliście na horyzoncie zarysy miasta.
No i od tego momentu droga było o wiele lepiej zadbana i wygodniejsza.

- Jesteśmy na miejscu Turtwig. - Powiedziałem po czym razem z moim towarzyszem poszedłem prosto do miasta. Chciałem się schronić, wyschnąć i dać pokarm moim pokemonom, bo z tego co wiem nie było karmy w paczce. Postanowiłem, że kiedy będę już w mieście wejdę do Centrum Pokemon by trochę odpocząć.

Po kilku minutach byliście już na miejscu. Pokecenter stało w centrum miasta i było nawet porządnie rozbudowane. Błota na sobie miałeś dużo i raczej nie ma innej możliwości niż pranie... W pewnej chwili słońce wychyliło się zza chmur, rzucając pojedyncze promienie na budynek ratusza, który stał niewiele od Pokecenter. Ludzi na ogół było tu dużo i miałeś wrażenie, że coraz więcej ich wychodzi na ulice po tej ulewie by załatwiać swoje codzienne sprawy. Czułeś też bardzo smakowite zapachy z pobliskiej restauracji. Słyszałeś o niej pozytywne opinie nawet w Twoim miasteczku.