Zagajnik--Hemp

Hemp napisał:Użytkownik: Hemp
Prowadzący: Wsio ryba
Partner "Pokemon": Duskull
Odznaki: brak
Strefa Safari: Magiczny zagajnik
Ekwipunek: 2x SafariiBall, karma, pokedex

1.

Stałeś na niewielkim wzniesieniu. Przed Tobą znajdował się niezbyt gęsty zagajnik. Jednak póki co wydawał się dziwnie pusty. Twój Duskull latał sobie dookoła rozglądając się ciekawie po terenie, jednak nie oddalał się zbytnio. Przez chwile wydawało Ci się, że coś widziałeś w koronie drzewa, które rosło zaledwie pół kilometra przed Tobą, jednak gdy znów tam spojrzałeś nic już nie zobaczyłeś.

- Więc zaczynamy. Duskull lataj po pobliskich drzewach i sprawdzaj je dokładnie, a gdy coś znajdziesz to mnie zawołaj. Ja będę szedł prosto i rozglądał się za czymś interesującym. Zaintrygował mnie ruch w koronie drzewa więc podszedłem do niego i kopnąłem w pień i czekając na rozwój zdarzeń.

2.

Drzewo zatrzęsło się a po chwili spadł z niego Swablu. Pokemon błyskawicznie otrzepał się, zaatakował Cię Peckiem i odleciał. Po sekundzie już go nie było. Duskull patrzył na Ciebie lekko zdezorientowany. Jednak po chwili wziął się do roboty i wzleciał wyżej. Ty zaś ruszyłeś dalej. Na razie jednak było cicho i nic się nie działo.

- Niech cię Swablu! Krzyknąłem.
- Hmmm, chyba będzie trzeba obrać inną taktykę. Podniosłem się z pod drzewa stwierdziłem, że ruszę w głąb zagajnika, a tam poszukam jakiejś przesieki, na której to będę miał świetny punkt obserwacyjny. Po drodze podchodzę do drzew sprawdzając czy na jakiejś gałęzi nie siedzi jakikolwiek Pokemon.

3.

Szedłeś dalej. Teren tutaj był płaski. Nic się nie działo. Duskull gdzieś zniknął pewnie szukał gdzieś dalej. Wszystko wyglądało tak samo. Nie było wiatru a słońce świeciło coraz mocniej. Ani jednej chmurki na niebie. Powietrze zaczynało falować od gorąca.

- Dobra czas na nową taktykę. Rozejrzałem się za najbliższym drzewem, a gdy je znalazłem postanowiłem się pod nim rozłożyć. Postawiłem plecak pod pniem i wyciągnąłem z niego 2 garści karmy, gdzie jedną schowałem do kieszeni, a z drugą poszedłem 5 metrów od drzewa przy którym się rozłożyłem. Wybrałem odpowiednie miejsce gdzie rosła niska trawa, na której udeptałem małe koło i tam wysypałem karmę, którą trzymałem w dłoni. Następnie szybko cofnąłem się do drzewa po drodze zbierając kilka mniejszych kamieni i usiadłem sobie w cieniu.
- Duskull chodź tu odprężymy się chwilę. Krzyknąłem do swojego duszka po czym zwróciłem wzrok na miejsce, gdzie usypany był mały kopiec karmy.
- Teraz wystarczy tylko czekać na odpowiedniego pokemona, myślę że uda nam się coś złapać.

4.

Czekałeś dość długo, ale w końcu się udało. Po około godzinie pojawił się przy Twojej karmie niewielki ptak. Wyglądał mniej więcej tak:

Ptaszek zajadał karmę i nie zwracał na nic uwagi. Był bardzo zrelaksowany. Jedzonko chyba mu smakowało bo już po chwili rozglądał się za następną porcją. Jednak Ciebie nie zauważył.

Wyciągam pokedex i skanuje pokemona.
- Teraz trzeba to dobrze rozegrać. Duskull będziesz w razie co tłumaczył o co mu chodzi ok?
Podniosłem się i sięgnąłem do kieszeni po trochę karmy i podrzuciłem kilka w stronę ptaka jednocześnie robiąc powolne kroki w przód. Nie chciałem spłoszyć pokemona więc mówiłem do niego szeptem i słysząc że mój duszek też coś tam gada. Zbliżyłem się do Ruffleta na odległość 2 metrów, po czym przycupnąłem i rozpocząłem z nim konwersacje.
- Słuchaj mały mam do ciebie małą sprawę. Otóż jak widzisz jestem trenerem pokemonów i poszukuję tych jedynych i nie powtarzalnych na tym świecie i jak widzę właśnie udało mi się takiego znaleźć. Może i na razie jesteś małym pisklakiem jednak wierzę, że z moją pomocą wyrośniesz na potężnego pokemona, który będzie siał postrach wśród swoich przeciwników. Pamiętaj też, że nie chcę cię do niczego zmuszać, ani nie mam złych zamiarów wobec ciebie, a ostateczna decyzje należy do ciebie. Po tej rozmowie, a właściwie po monologu po łożyłem odrobinę karmy na ziemi, a obok niej pokeballa i zrobiłem dwa kroki w tył.
- Teraz wszystko zależy od ciebie. Więc?

5.

Twój dex pokazał po chwili takie dane:

Rufflet
lvl 6
samiec
charakter: Ten pokemon nigdy nie traci nad sobą kontroli nad sobą. Zawsze opanowany i spokojny. Potrafi znaleźć wyjście z każdej sytuacji.
Ataki: jak na lvl
Ability: Keen Eye

Duskull mruknął coś w odpowiedzi. Pokemon w ogóle nie zwracał na Ciebie uwagi, interesowała go tylko karma. Wydawało by się, że w ogóle Cię nie słucha, jednak chwile po tym jak skończyłeś mówić on przełknął ostatni kawałek karmy, podszedł do kuli stuknął w nią łapką i zniknął w czerwonym świetle. Ball chwilę się kołysał po czym usłyszałeś charakterystyczne DING! i kula zastygła w bezruchu.

Schowałem pokeball do kieszeni przy pasku i ruszyłem dalej.
- Teraz poszukajmy więcej pokemonów. Może natrafimy na jakiegoś wyjątkowe okazy.
Skierowałem się w stronę lasu gdzie drzewa gęstniały na tyle mocno że ich korony praktycznie nie przepuszczały promieni słonecznych.
- W takich mrocznych zakamarkach czuję się jak w domu, zresztą ty pewnie też prawda Duskull?
Rzuciłem spojrzenie na swojego pokemona, zatarłem ręce i ruszyłem przed siebie każąc duszkowi dalej przeczesywać okoliczne drzewa i krzewy.

6.

Szedłeś dalej, upał już chyba osiągnął szczyt. Szedłeś przed siebie w poszukiwaniu nieco ciemniejszej strefy tego safari, jednak póki co nic się nie zmieniało. Twój Duskull spokojnie leciał nad Tobą. W oddali coś zabłyszczało, jednak było zbyt daleko żebyś dał rade to teraz rozpoznać. Miałeś przeczucie, że nie prędko się wydarzy coś ciekawego.

- Na razie nie widzę tu nic ciekawego. Co ty na to żeby zrobić sobie przerwę?
Zacząłem rozglądać się za drzewem o największej koronie, gdzie pod pniem rosła trawa, na której można było spocząć.
- Tu taj chyba będzie dobrze.
Odłożyłem plecak i swoją kosę obok drzewa, po czym z plecaka sięgnąłem jeszcze swoją księgę i na wpół siedząco relaksowałem się pod drzewem.
- Zrobimy 30 minut przerwy by zregenerować trochę siły i obmyślić gdzie pójdziemy potem.
Przed rozpoczęciem lektury rozejrzałem się w koło, zastanawiając się gdzie mogę pójść w celu odnalezienia kolejnych pokemonów.

P.S. Proszę o opis otoczenia

7.

Nie musiałeś szukać daleko. Drzewo rosło jakieś 5 metrów przed Tobą. Rozglądając się nie dostrzegłeś niczego ciekawego. Drzewka i krzaczki jak w każdym innym zagajniku, no może te były nieco większe. Jedyne co przyciągało wzrok to odległe błyśnięcia, które zauważyłeś chwile wcześniej. Usiadłeś jednak pod drzewem. Twój Duskull jednak nie opadł koło Ciebie aby odpocząć. Lewitował jakieś dwa metry przed Tobą wpatrując się w kierunku błyszczącego "czegoś".

- Dziwne. Duskull czy widzisz może co to tak błyszczy?
Pewnie nie widział skoro i ja ledwo to dostrzegałem, mimo wszystko postanowiłem ruszyć w tamtą stronę. Zebrałem wszystkie swoje manatki i ruszyłem przed siebie.

8.

Twój pokemon tylko pokręcił głową. Ruszyłeś więc naprzód, Duskull lewitował zaraz za Tobą. Po pewnym czasie zauważyłeś, że las się zaczął przerzedzać choć robiło się coraz ciemniej. Wkraczałeś w starszą część zagajnika. Powietrze było tutaj wilgotne i przyjemnie chłodne. Szedłeś i szedłeś jednak już niewiele się zmieniało. Błyskanie pojawiało się coraz rzadziej. Duskull wyprzedził Cię i teraz to on prowadził.

- Dziwne, czym bliżej jesteśmy tym rzadsze są błyski.
Przyśpieszyłem kroku by nie stracić tego czegoś z oczu, wciąż zastanawiając się co może wydzielać takie błyski. Przy okazji rozglądałem się po okolicy by czasem nie przegapić czegoś ciekawego.
- Duskull przyśpiesz i sprawdź co to może być. Ja dogonię cię za chwilę.

9.

Nic się nie działo. Duskull posłusznie poleciał na zwiad, a ty szedłeś spokojnie naprzód. Po kilku metrach zrobiło się dość gęsto od krzaków. Niezbyt wysokich ale miały kolce. To chyba jeżyny. Zbyt późno to zauważyłeś i wlazłeś w nie, błyskawicznie kolce zaczepiły o Twoje ubranie dość mocno Cię spowalniając.

Klnąłem pod nosem, po czym sięgnąłem po swoją kosę i zacząłem ścinać krzaki.
- Nie mogę sobie pozwolić by stracić to coś z oczu.
Stwierdziłem, że koszenie też zajmuje mi za dużo czasu, więc postanowiłem biec przez chaszcze i nie przejmować się zadrapaniami i bólem. Miejmy nadzieję, że Duskull dotarł już na miejsce i wie co to wydaje takie blaski.

10.

Zacząłeś biec, dwa razy się potknąłeś, raz wywaliłeś ale w końcu udało Ci się dotrzeć do końca krzaków. Duskulla wciąż nie było. W okolicy panowała cisza, upał już tak nie dawał się we znaki. Miałeś dziwne przeczucie, że ktoś Cię śledzi, gdy się odwróciłeś zobaczyłeś coś tylko kontem oka. Już znikło, znów jesteś sam.

- Jest tu kto? - Krzyknąłem oczekując jakiejkolwiek odpowiedzi.
Rozejrzałem się dookoła za obiektem, który mi się pojawił i pomyślałem, że musiał gdzieś uciec.
- Jest tu kto? - Krzyknąłem jeszcze raz, po czym wstałem i ponownie zacząłem przedzierać się przez chaszcze.

1.

Odpowiedziała Ci cisza. Nic się nie poruszało. W jednym miejscy wydawało Ci się, że jest jakby trochę ciemniej, ale stwierdziłeś, że to pewnie tylko dziwny cień drzewa. Jeszcze dwa metry... metr... i koniec krzaczorów. Kilka kolejnych metrów i widzisz, że coś się do Ciebie zbliża. Jednak to tylko Twój Duskull. - Woda, niewielka sadzawka, jest trochę zarośnięta nic więcej nie widziałem. Zaniki błyśnięć to wina chmur, które zasłaniały co jakiś czas słońce. Wszystko się wyjaśniło.
Rozejrzałeś się, wszystko jak wcześniej, no jeśli nie liczyć braku krzaczorów oczywiście.

- No nic, wychodzi na to że musimy iść dalej.
Otrzepałem ubranie z kurzu i powyciągałem ciernie z ciała, po czym ponownie ruszyłem przed siebie w poszukiwaniu jakiś ciekawych okazów pokemonów. Postanowiłem sprawdzić okolicę sadzawki gdyż jak mniemam jest to najbliższe źródło wody pitnej dla pokemonów.
- Prowadź do tego bajora Duskull.

2.

Duskull ruszył przodem. Las zaczął się nieco przerzedzać. Po kilku kilometrach dostrzegłeś zarys bajorka. Gdy do niego dotarłeś mogłeś mu się dokładniej przyjrzeć. Wyglądało dokładnie tak jak Twój pokemon je opisał. Woda łagodnie falowała. Niekiedy jednak pojawiała się nieco większa fala, jakby coś się pod wodą znajdowało i rozrabiało. Wokół rosły drzewa i kilka krzaczków z jakimiś jagodami. Póki co było spokojnie, żadnego pokemona nie widziałeś.

- Dobra na razie nie mam sil na dalszą eksplorację terenów tego zagajnika, więc zrobimy sobie małą przerwę.
Rozłożyłem się pod drzewem tak by mieć widok na bajoro. Na początku strasznie się nudziłem więc rzucałem kamieniami do wody, a gdy tych zabrakło mi pod rękoma postanowiłem się położyć i wypocząć.
- Jak chcesz też odpocznij, chyba że wolisz sobie coś porobić. Jak coś będzie się działo to mnie obudź, ja się teraz zdrzemnę.

3.

Póki co nic się nie działo, Duskull zniknął gdzieś w koronach drzew, a Ty zasnąłeś. Spałeś dość długo, obudził Cie dopiero zimny prysznic jaki zafundował Ci taki pokemon:

Stworek uśmiechał się głupkowato. Po chwili jeszcze raz użył na Tobie Water Gun. Nagle pojawił się Duskull i zablokował m ten ruch. Pokemon próbował się bronić jednak nie zdążył zaczął więc nurkować i wyskakiwać ponad wodę mając nadzieje, że w ten sposób Cię ochlapie chociaż troszkę jednak byłeś za daleko.