Zagajnik--Hemp

Wyciągam PokeDex i skanuję pokemona.
- Hmmm nie wiem czy ten pokemon mi odpowiada, z resztą nie zaszkodzi spróbować.
Na początek wziąłem trochę karmy i rzuciłem do wody, obserwując co zrobi stworek. Następnie układałem karmę tworząc ścieżkę, a na końcu położyłem swój ostatni safariiball.
- Słuchaj mały sprawa wygląda następująco; tu masz trochę karmy, a na końcu małą niespodziankę. co prawda nie zamierzałem Cię złapać, lecz uznałem, że możesz mi się przydać i pomóc w mojej podróży. Wracając do niespodzianki, to jest to saffariball w którym możesz zamieszkać i jednocześnie dołączyć do mnie. Ostateczną decyzję pozostawiam tobie, jednak gdybyś nie chciał się przyłączyć to może masz jakiegoś przyjaciela, który chciał by pozwiedzać trochę świata i możesz go przyprowadzić do mnie lub mnie do niego.
Na koniec uśmiechnąłem się życzliwie w stronę małego Wooper'a i usiadłem obserwując co ten uczyni.

4.

Wooper
lvl 6
samiec
charakter: mały łobuziak, uwielbia opryskiwać ludzi wodą. Jednak jest nieco nieufny.
ataki: jak na lvl

Pokemon zignorował karmę, przez chwilę przyglądał się temu co robisz po czym zniknął pod wodą. Duskull zabrał safariballa i podał Ci go.

- No nic, to tylko i wyłącznie jego decyzja. Nie ma co sie przejmować prawda Dusk?
Ruszyłem więc dalej w poszukiwaniu nowych pokemonów, które mogą pomóc stać się lepszym i bardziej doświadczonym trenerem.

5.

Zacząłeś się oddalać od wody. Tutaj znów zaczęły pojawiać się jakieś krzaki z kolcami. Jednak tym razem między nimi była ledwo widoczna ścieżka. Jak na razie nic ciekawego nie słyszałeś ani nie widziałeś.

Pomyślałem, że po co mam się męczyć przedzierając się przez krzaki skoro mogę iść po mniejszej linii oporu i skorzystać ze ścieżki.
- Chodź. Poszukamy innego pokemona.
Ruszyłem dalej rozmyślając o tym co spotkało mnie po drodze i przeszukiwalem krzaki w celu odnalezienia pokemona,

6.

Jak na razie nic się nie działo, Duskull lewitował w pobliżu przeszukując dalsze krzaki, a Ty zająłeś się tymi przy ścieżce. Jednak nie było nawet śladu po dzikich pokemonach. Znalazłeś za to kilka soczystych jeżyn. Nie pozostało Ci nic innego jak iść dalej.

Szedłem tak jak prowadziła ścieżka, przy okazji zjadając kilka jeżyn. Mimo żadnych śladów, nie zniechęcałem się w poszukiwaniach i twardo szedłem przed siebie. Po drodze podziwiałem i jednocześnie zastanawiałem się jak to możliwe, że w tak wielkim zagajniku nie ma prawie żadnych oznak innych ludzi. Jednak wtedy przypomniałem sobie, że jestem w safarii, gdzie zadbane jest to by pokemony czuły się jak w największej dziczy z dala od jakichkolwiek oznak cywilizacji.
Idąc ciągle przed siebie stwierdziłem, że na ścieżce mam najmniejsze, a wręcz znikome szanse na spotkanie jakiegokolwiek pokemona, więc postanowiłem że zboczę z wcześniej obranego kursu i skręcę w prawo.
- Może muszę wydostać się na bardziej otwartą przestrzeń, gdzie pokemony mają większą swobodę ruchu.
Tak jak powiedziałem, tak też zrobiłem i poszedłem w prawo od ścieżki.

7.

Zszedłeś ze ścieżki. Po kilku metrach przedzierania się przez krzaki mogłeś już iść bez większych przeszkód. W powietrzu można było wyczuć delikatny zapach palonego świeżego drewna jednak póki co nic nie widziałeś ani nie słyszałeś. Duskull był spokojny więc chyba nie ma się czym przejmować póki co.

Zaintrygował mnie zapach spalenizny, być może to ktoś rozpalił ognisko, ale na terenie Safarii jest to zabronione, więc postanowiłem to sprawdzić i poinformować o tym daną osobę.
- Chodź Duskull powiemy temu komuś, czemuś, że nie powinien używać tu otwartego ognia.
Ruszyłem za wonią spalenizny i wypatrywałem jakichkolwiek oznak ognia.
- Dusk, wzleć ponad korony drzew i wypatruj chodź by najmniejszego obłoku dymu.
Jak to mówią nie ma dymu bez ognia, więc jest to najprostszy sposób odnalezienia źródła tej woni.

8.

Ruszyłeś w stronę skąd dobiegał zapach. Przez drzewa co jakiś czas widziałeś unoszącą się smużkę dymu. Za każdym razem jednak była coraz większa, również zapach stawał się coraz mocniejszy. Póki co jednak nadal nie widziałeś zbyt wiele. Jednak na pewno się zbliżałeś do źródła tego wszystkiego.

- Co mogło wywołać ogień?
Zastanawiałem się skąd się wziął ogień w środku lasu. Możliwe, że ktoś zostawił jakiś szklany śmieć na przykład butelkę na suchej trawie w największe słońce.
- Tak czy inaczej trzeba to sprawdzić.
Przyśpieszyłem kroku by szybciej dotrzeć na miejsce i w razie potrzeby opanować ogień.

9.

W końcu wyszedłeś na niewielką polankę gdzie płonęło drzewo. W pierwszej chwili nie zauważyłeś co je podpaliło, jednak zrobił to Duskull. - Tam. Wskazał Ci pokemon. Na tle płomieni zobaczyłeś bardzo niewyraźny kształt. Nie byłeś w stanie stwierdzić co to jest. Płomienie wytworzyły taką temperaturę, że powietrze falowało skutecznie rozmywając kształt tego czegoś. A do tego jeszcze dym, który bardzo skutecznie zasłaniał niemal, że wszystko i dość mocno szczypał w oczy.

- Przy takich warunkach nie mamy szans by się tam dostać.
Kombinowałem jak mogę dostać się do pokemona, tak by czasem nie zostać odciętym przez ogień. Pierwsze co, to postanowiłem znaleźć drogę ucieczki, gdyby ogień znacząco się rozprzestrzenił.
- Ok. Duskull mam plan, słuchaj uważnie. podejdziemy do tego pokemona na bezpieczny dystans od ognia i przekonamy się co to za pokemon. Gdy będziemy już przy ogniu ty utworzysz ścianę za pomocą Psychic i oddzielisz nas od ognia. Ja natomiast zajmę się rozmową z dzikim pokemonem. Ogniem zajmiemy się później.
Wraz ze swoim pokemonem zacząłem zbliżać się do kształtu który kołysał się na tle ognia. Krok po kroku stawał się coraz wyraźniejszy. Wyciągnąłem PokeDex i ustawiłem go na pokemonie oczekując na skan.

10.

Pokemon wysłuchał Cię. Za pomocą psychika udało mu się oczyścić powietrze z dymu, gorąco jednak pozostało. Po chwili znów normalnie widziałeś a oczy Cię już nie szczypały. Zobaczyłeś takiego pokemona:

Wycelowałeś w stworzonko dexa. Po chwili na ekranie pojawiły się takie dane:

Magby
lvl 7
charakter: Uwielbia podpalać różne rzeczy. W walce się nie poddaje, nie lubi gdy ktoś się nad nim użala lub rozczula. Niekiedy zachowuje się jak psychopata.
ataki: jak na lvl
ability Flame Body

- A więc ten ogień to twoja sprawka.
Nie ukrywając, że mały Magby mnie zainteresował, od razu przeszedłem do działania.
- Mały co ty wyprawiasz!? Przecież możesz spalić cały las, a wraz z nim miejsce gdzie mogą się schronić pokemony!
Musiałem go szybko przekonać by się do mnie przyłączył, a w tym samym czasie jakoś ugasić ten pożar.
- Duskull ty się zajmij ogniem! Używaj Psychic by stłamsić ogień, jednak nie cały naraz. Rób to małymi skrawkami, a na pewno ci się uda.
- A co do ciebie mój maluchu to widzę, że masz wielkie pokłady energii, której nie potrafisz zbytnio kontrolować i wykorzystać. Ale wiesz co? Mam dla ciebie idealną propozycję.
Wyciągnąłem trochę karmy z kieszeni, by wzmocnić swoją pozycję u pokemona, przekupstwem.
- Masz, raczej powinno ci posmakować. Wracając do mojej propozycji. Otóż jestem trenerem, który szuka silnych pokemonów, by następnie walczyć z innymi dzikimi pokemonami i trenerami. Gdy cię zobaczyłem wiedziałem, że nadajesz się do mojej drużyny i z twoją pomocą wygram nie jedną potyczkę.
Sypnąłem jeszcze trochę karmy, jednocześnie sięgając po swój ostatni SafariiBall.
- Słuchaj. To jest SaffariBall, w którym będziesz wypoczywał jeśli się do mnie dołączysz. Jedyne co musisz zrobić to stuknąć w ten guziczek.
Położyłem Balla na ziemi obok resztki karmy i czekałem na decyzję Magby'ego

11.

Duskull zajął się ogniem dzięki czemu Ty pogłeś na spokojnie pogadać z pokemonem. Gdy dałeś mu karmę ten natychmiast wypuścił z dzióbka żar i ją prawie całkowicie spalił. Zwęglone resztki zjadł. Kolejną porcje jednak pochłoną bez wcześniejszego zwęglania jej. Gdy położyłeś przed nim balla stworek dłuższą chwilę się zastanawiał po czym stuknął łapką w guzik i zniknął. Kula dłuższą chwilę się kołysała po czym usłyszałeś DING! i Twój ostatni pokemon w tej strefie został złapany. Teraz musisz ją opuścić.

Duskull całkowicie ugasił ogień.

Opuszczam Magiczny Zagajnik.